Stundin - 01.04.1941, Blaðsíða 3

Ólafur Jóh. Sigurðsson:
REfiniýri frá Rusturlönöum
I.
Þú drottnar, Balí Fala, yfir æfagömlu ríki
með aldingarða bjarta og myrkri slunginn skóg.
Og lifrauð eru blóm þín og biksvört leynidíki
— og blóðþyrst eru dýr þín með fima veiðikló.
í kórónunni, Balí Fala, gimsteinarnir glitra,
og gullnar perlur skreyta þinn mjúka kyrtilfald.
Við eyrum þínum, Balí Fala, fiðlustrengir titra
og fylkingar af skáldum yrkja sálma um þitt vald.
Á kvöldin, þegar stjörnurnar blika á himinboga
og bládimmt rökkur vefur hið döggvasvala gras,
í sölum þínum, Balí Fala, lampar gilltir loga,
og litlar þernur fylla þitt kristallsskæra glas.
Þú brosir mildilega. Og dátt er dansinn stiginn
á dcmantsfáðu gólfi, sem krömdum rósum hylst,
unz hallardrottning sérhver í sekt og dvala er hnigin,
en sársauki og blygðun í næturþeynum dylst.
Úr silkibleiku skikkjunum vætlar vínið rauða
og vaxið drýpur niður á stjakans silfurfót.
Og annarlegur geigur fer gegnum sali auða,
því galdur tómsins svæfir hið austurlenzka blót.
Þú reikar út á svalir og teygar kulið kalda.
Svo krýpur þú í angist og biður fyrir þér:
Ó, af hverju er ég borinn til yfirráða og valda,
þegar enginn minna þegna vill reyna að hjálpa mér?
• En fram úr einum skugganum skundar til þín gestur
— og skóhljóð hans er lægra en falli bliknað lauf.
Og áður en þú vissir, þá var hann hjá þér seztur
— og vandalausum málrómi bænir þínar rauf.
STUNDIN
3