Berklavarnablaðið - 01.09.1939, Blaðsíða 6
6
BERKLAVARNABLAÐIÐ
það brátt, að hann var algjörlega
óvinnufær.
Nú leitaði Jón Jónsson til fram-
færslusveitarinnar um hjálp, og
það voru hans þyngstu spor, en
önnur leið var ekki til.
Jóni Jónssyni var veittur lífeyr -
ir, segjum og skrifum áttatíu aura
á dag.
Þannig lifði hann á vegum þjóð-
félagsins, utan hælis, því að hann
gat ekki dáið. Þegar svo rúmt ár
var liðið frá því Jón Jónsson yfir-
gaf heilsuhælið, þá var það einn
dag að sjúkrabifreið ók heim að
hælisdyrunum, og maður var bor-
inn í körfu inn í eina karlastof-
una. Þar var Jón Jónsson kominn
aftur.
Gela sjúklingar uonið pjóð-
ðíifaslarf til varnar gegn
berkiaveikinni?
Þessari spurningu er ekki hægt að
svara til fulls á þessu stigi tnáls. Par
eð berklasjúkiingar hafa ekki haft með
sér nein samtök fyrr en seint á árinu
1938. Hitt er og viðurkennt, að í
þeirri hörðu baráttu, sem hafin hefur
verið hér á landi til útrýmingar sjúk-
dómum og þá einkum berklaveikinni,
hafa læknar staðið því nær einir uppi,
útilokaðir frá fjöldanum vegna ýmsra
ástæðna. Og taki maður þá lækna
þessa lands, sem aðallega og
eingöngu hafa staðið í baráttunni
við berklana, þá eru þetta mjög fáir
menn, eða um einn læknir á hverja
tíu þúsund íbúa. Getur þá nokkur mað
ur í fullri alvöru ætlast til þess, að
þessir fáu menn leysi mikið meira af
hendi en hin daglegu störf á hælum
og sjúkrahúsum, sem þeim er á herð-
ar lagt ? Nei, — vissulega ekki. Af þess-
um sökum meðal annars hafa sjúkling-
ar myndað með sér félagsskap, bæði
innan hælanna og utan, með það fyr-
ir augum að sameina þjóðina og vekja
til sterkari átaka gegn berkiaveikinni.
Það er alkunn staðreynd, að menn
hafa verið og eru hræddir við orðin
— »berklar, tæring*. Svo að jafnvel
sjúklingar, sem hafa komið af hælum,
læknaðir af lungnaberklum, hafa orðið
að segja, að þeir hafi haft >Bronch(tis<,
aðeins til þess að geta fengið atvinnu
með öðru fólki. En þessi hræðsla við
berklana er stórkostlegur misskilningur.
Með óttanum vinna menn oft aðeins
það, að útbreiða berklaveikina í stað-
inn fyrir að forðast verstu afleiðingar
hennar og útrýma henni. Skal ég nú
færa orðum mínum stað með litlu
dæmi. Eg, sem þetta skrifa, var búinn
að fá öll einkenni berklaveiks manns,
vorið 1936. En af ótta við þá stað-
reynd, að ef ég færi á hæli, þá yrði ég
endanlega og æfilangt brennimerklur í
augum fjöldans, sem tæringarsjúkling-
ur, þá reyndi ég af lítilli getu að
leyna sjúkdómnum og vinna. Um
haustið varð ég að beygja mig fyrir
staðreyndinni og fara á berklahæli.
Sakir þessa ótta mfns við berkla-
veikina, er það vel mögulegt, að ég
hafi sýkt aðra menn, einn eða fleiri.
Og í öðru lagi er liklegt að ég hafi
dregið of lengi, að leita læknis. Þannig
eru til ótal daemi þessu Ifk, þar sem
BSS
Stormjakkar
Stormblússur
Sporthúfur
Sportsokkar
Sportskyrtur
Peysur
Bakpokar
Hvílupokar
Vattteppi
Regnkápur
Rykfrakkar.
Brauns-Verzlun.
Páll Sigurgeirsson.
Eins og að undanförnu
kaupum við gegn hcesta verði
og tökum til sölumeð/erðar:
Ull,
Gcerur,
Lambskinn,
Kálfskinn,
Húðir og
Hrosshdr.
LEITIÐ VERÐTILBOÐA.
Verzl. Eyjafjörður.
Dívanavinnustofa Akureyrar
hefir ávalt fyrirliggjandi dfvana og fjaðrabekki
sömuleiðis stoppaða stóla af ýmsum gerðum.
Eigum von á miklu úrvali af húsgagnafóðri.
Veitið athygli!
Höfum alltaf fyrirliggjandi:
Matvörur, vefnaðarvörur, bús-
áhöld, skófatnað, hreinlstisvörur,
pappfrsvörur, kryddvörur, leður-
og skinnvörur o. m. fl.
Allt með LÆGSTA verði, — Sérstök áherzla lögð á vörugæði.
Félagsfólki greiddur ársarður af viðskiftunum.
Árleg stóraukin félagatala ásamt margfölduðum viðskiftum er
bezta sönnunin fyrir vinsældum þessa félagsskapar.
Pöntunarfélag verkalýðsins.
Sími 3S6. Hafnarstræti 96, Akureyri. Sfmi 356.
Nýkomið:
Lindarpennar, verð frá kr. 10,00 — 60,00.
Amatör-albúm, verð frá kr. 3,75 — 10,00.
Dömutöskur, verð frá kr. 8,00 — 25,00.
Ráptöskur, verð frá kr. 8,00 — 24,00.
Peningabuddur, seðlaveski, tóbaksveski o. m. fl.
Bcekur, innlendar og útlendar, tímarit og blöð.
Vörur og bækur sendar gegn póstkröfu hvert á land sem er.
Bókaverzlun Gunnl. Tr. Jónssonar.
Pósthólf 124. — Akureyri.
menn hafa beinlínis stutt að þvf að
útbreiða berklana, vegna vanþekkingar
og vitlausrar berklahræðslu. Hitt er
vitaskuld skylda hvers hugsandi manns,
að umgangast smitandi sjúklinga með
hreinlæti og varúð.
Hér að framan hefi ég í stuttu máli
sýnt fram á það, hve afstaða mín og
vafalaust fjölda annara hefur verið nei-
kvæð gagnvart þessum sjúkdómi, sem
þó hefur höggvið stær6t sköið í raðir
fslenzkrar æsku, til ómetanlegs tjóns
fyrir land og lýð. En þetta verður að
breytast og það sem fyrst. Fjöldinn
verður að skilja það, að sjúkdómar eru
það mál, sem ekki má taka á með
vettlingatökum heldur raeð heilbrigðri
skynsemi og karlmennsku. »Sameinaðir
sigrum vér en sundraðir föllum vér.«
Allir sjúklingar ættu að gerast með-
limir og allir heilbrigðir »styrktarfélag-
ar< f »Berklavörn«, félagsskap sem
búið er að stofna í flestum eða öllum
bæjum landsins, og hefja sameiginlega
sókn til útrýmingar berklaveikinnar á
íslandi.
Kristneshæli 5. júní. 1939.
Sjúklingur.
Líftryggið yður.
Brunatryggið
allt yðar. — Og munið að
S j ó t r y g g j a
allar sendingar yöar meö bátum
og skipum og þá auðvitaö hjá
al - íslenzk a félaginu
.1.
Umboð á Akureyri:
Axel Kristjánsson h.f.
Aktæðið
er loksins komið.
Jón Hallur.
Sími 3 8 3
Sími 3 8 3
B if reiðastöð
Norðurlands
Sími 3 8 3
Sími 38 3