Alþýðublaðið - 09.10.1923, Blaðsíða 3

&L!>Ý£>UBLá:öíS
s
hefir náð yfirtökura á regíunni
og stjórnar henui nú.
Frámkvæmdarneftidin skorar á
kjósendur að kjósa bannmeun á
þing. Við skulum líta á sam* æmið
hjá * þessum bíessuðum mönnurn.
Á aiþingi IQ22 greiddl Jón
Bnldvinsson einn allra þingmanna
atkvæðl á móti afnámi bannlag-
anna (1923 greiddu hann og
Jónas Jónsson tveir einir atkvæði
á móti þvi). Á síðasta stórstúku-
þingi. kom fram svo hljóðandi
tiílaga:
>Stórstúkuþingið þakkar Jóni
Baídvinssyni aiþiogismanni fyrir
framkoma hans í bannmálinu á
aiþingi.r
Atkvæðagreiðsla um þessa til-
Iögu fór fram með nafnakalli,
og sögðu nei: Pétur Zóphónías-
son, núverandi stórgæzlumaður
kosninga, Flosi Sigurðsson, nú-
verandi stórvaratemplar, Pétur
H illdórsson, núverandi stórkanzi-
sri, I>órður,Bjarna?on, núverandi
kapelán, og Indriði Eioarsson,
núverandi íræðslustjóri.
Meðal þeirra, sem sögðu já
við þessari tillögu, voru^að eins
tveir af þeim, sem nú sitja í
framkvæmdarnefnd, þeir Borg
þór Jósefsson og Guðmundur
Sigurjónsson.
Hvers konar bannmenn eru
það, sem framkvæmdarnetnd stór-
stúku íslands vill fá á þing? Úr
því að hún vill ekki þá, sem
halda viidu bannlögunum. getur
hún ekki heidur viljað þá, sem
vilja fá bannlög aítur, enda sýna
þingtíðindi stórstúkuþingsins það
ótvírætt, að meiri hluti stórstúku-
fu'Itrúama er hreint og b -int á
móti því að halda fram bann-
lögunum. þar sem feld var til-
iaga frá Helga Sveinssyni, séra
Þórði Ólafssyni og Felix Guð-
mundssyui þannig hljóðandi:
>Stórstúkuþingið krefst þess, að
undanþágan frá bannlögunum
verði numin úr gildi svo fljótt,
sem uppsagnárákvæði samning-
anna við Spán heimilá.< SjA bls.
52 í þingtíðindnnum. Enn fremur
má í þingtíðindunum sjá, að
rokkrir fulltrúar óskuðu eftir, að
stórstúkan veitti ekki öðrum
íyigi við næstu kosningar en
þeim frambjóðendum, sem -vildu
lofa því skriflegá og með rétti
til birtingar að vinna að þvj að
fá bannlög sett aftur. Þatta þótti
meiri hlutanum alt oí hart gengið
að háttvirtum frambjóðendum,
— sáu í hendi sér, að þeim
myndi ef til vili koma það ó-
þægilega með haustinu.
Hvernig geta nú þessir menn
vænst þess, að þjóðin táki þá
alvariega? (Frh-)
B. B.
Fr&mleiðslutækin eiga að
vera þjóðaroign.
® Falkmn g
m m
0 tekur á móti hjóihestum £3
m til geymsiu yfir veturinn. m
m Sími 670 B
B B
BBBBBBBBBBBB
ágæt tll handlauga, ágæt til
þvotta, særir ekki húðina, sótt-
hreinsar alt. — Fæst alt af í
Kaupfélaginu.
Frá Vestmanna-
eyjum.
Óláfur Friðriksson kom til
Vestmannaeyja á miðvikudags-
morguninn var, og boðaði t>l
fundar sama kvöld í Gamla Bíó.
Auglýsti hann, að hinir fram-
bjóðendurnir fengju að tala jafn-
lengi og hann sjálfur, en aðrir
fundarmenn í 20 mínútur i einu,
en eins oft og þeir vildu.
Hinir frambjóðendurnir kváð-
ust vera vant við látnir og.komu
því ekki á fuudinn, en til aud-
Edgar Rico Burroughs: Sonur Tarzans.
Apinn leit á lávarðinn, hljóp til hans og tók til
að masa í ákafa. Maðurinn rak upp stór augu og
nam staðar, eins og hann yiði að steini.
>Akút!< kallaði hann. •
Drengurinn horíði vandræbalega af apanum á
föður sinn og af föður sínum á apann. Dýratemjar-
inn varb undrandi, pví af vörum Bretans kom
nöldur mannapa, og apinn svaraði vingjarn-
. lega.
Og á bak við tjöldin sat gamall maður, hrumur
og skorpinn. Hann horfði með.athygli á það, sem
gerðist í stúkunni, og urðu margs konar svipbrigði
á hrukkóttu andliti hans, alt frá gleði til
skelfmgar.
>Ég hefi lengi leilað þín, Tarzan,< sagði Akút.
»fegar ég nú loksins hitti þig, skal ég ganga í
skóg þinn og dvelja þar ætíð.<
Maðurinn strauk höfuð dýrsins. í gegnum huga
hans runnu endurminningarnar frá þeim tíma, er
hann hafði ferðast um myrkvið A ríku og barist
með þesaum risavaxna apa. Hann f á svertingjann
Mugamba með spjót sitt og á undan honum Shítu
hina ógurlegu með brettar granir og reista brodda
og umhverfis sig apa Akúts. Maðurinn andvarpaði.
frá hans til skógarins, er hann hélt dauða, blossaði
upp. Ah! Gæti hann að eins skamma stund horfið
aftur þangað og fundið laufið strjúkast um nak-
inn líkama sinn, — fundið myglulyktina af dauöum
jurtum, — reykelsi og myrru skógarbúa; fundið
á sér komu stóru rándýranna í veiöihug, veitt og
verið eltur, — drepið ! Myndin var lokkandi. En svo
kom önnur mynd, — yndisleg ko.na, ung og fögur,
vinir, heimili, sonur. Hann hristi herðarnar
miklu.
mmmmmmmmmmmmmmmmmm
m m
m Nokkur eintök á bctrl pappír af m
0 Tarzan-Bögunnm fást á af- m
m greiðslu Alþýðublaðsius. — Lítið s
*
m
óseli at ódýrari útgáfunni.

m
m