Nýtt kvennablað - 01.03.1944, Síða 3

S. árg. — 3. tbl
\ VTT
KVEM ABLAB
Marz —
1944.
JON MAGNUSSON
S KÁ L D
Dánarfregn þín er mér barst að eyra,
orðin mátti greinilega heyra,
*«>A • •'. '
eina spurning eg þó vakna fann:
Er það mögulegt, að það sé hann?
Hann, er flutti ljóðin ljúfu, hreinu,
ljóð, sem fræddu og göfguðu í einu,
hann, er var sVo undur glöggskyggn á
allt, sem lífið fegra’ og bæt;i má.
Tónar þínir heilluðu mitt hjarta,
hlýjaði og gladdi vonin bjarta,
að þú gæiir okkar kæru þjóð
enn þá fleiri gulli dýrri Ijóð.
Þó ég eigi heyri lengur hljóma
hörpu þinnar mildu, blíðu óma,
skil ég vel, að þar er ekkert að,
enginn strengur brostinn fyrir það.
Þér er leyft í Iífsins morgunroða
Ijóssins nýjar dásemdir að skoða.
Dýrðlegt, hve þín harpa eftir á
unaðsfögrum tónum þar að ná.
Eg vil þakka æfistarfið góða,
áhrif geyma þinna fögru Ijóða.
Anda þinn og ástvinanna ráð
elsku guðs ég fel í lengd og bráð.
Ágústa Guðjónsdóttir.