Nýtt kvennablað - 01.04.1945, Side 9

NÝTT KVENNABLAÐ
5
Um tvítugsaldur fór hún í Kvennaskólann á
Laugalandi og fékk þar orð fyrir að vera sómi
skólans. Mun það hafa verið hennar gæfa, að
dvelja þar undir handleiðslu ágætra kennara.
Þá var Kristjana, móðir Hannesar Hafsteins
kennslukona þar, og dáði Guðrún hana mjög.
Bar heimili það, er hún sjálf setti á stofn litlu
síðar, órækan vott um frábæra hagnýtslu þeirra
námsgreina, er skólinn starfrækti. Rúmlega
tvítug að aldri giftist Guðrún Jóni Jónssyni
skipstjóra frá Litlu-Hámundarstöðum. Dvöldu
þau um tíma í Stærra-Árskógi, en fluttust síðan
að Hálsi í Svarfaðardal. Er það nyrzti bærinn
i dalnum austan Svarfaðardalsár. Gerðist Jón
skipstjóri þar búhöldur mikill, enda naut hann
stuðnings sinnar glæsilegu, stjórnsömu og ungu
konu. Háls er í þjóðbraut og var þar oft gest-
kvæmt, enda var þar gott að koma. Þegar móðir
mín var ung og ógift, dvaldi hún á Hálsi um
5 ára skeið og þótti mikið til koma að fá að
njóta tilsagnar og handleiðslu Guðrúnar, er mér
líka óhætt að segja, að hún unni henni sem
móður sinni og hélzt vinátta þeirra alla tíð
síðan. Guðrún var trygglynd og vinföst svo að
af bar, og gerði sér far um að gleðja þá, er gleðja
þurfti og á vegi hennar urðu. Þótti mér, sem
lítilli telpu, mikið vera um dýrðir, þegar ég fékk
að fylgjast með móður minni í heimsókn að
Hálsi, enda stendur Guðrún mér fyrir hugskot-
sjónum sem fyrirmynd fullkominnar konu, staf-
ar frá þeim minningum eins konar töfraljóma:
Sá arineldur innst við hjartarætur, aldrei fölna
minningarnar lætur.
Ekki hlotnaðist Guðrúnu sú gleði að verða
móðir, en sjö börn ólu þau hjón upp, og fleiri
dvöldu þar svo árum skipti. Gagnvart þeim
börnum braust móðurkærleikur Guðrúnar fram
Ilalla
I<of tHilóttir:
Sumar
<
Bráðum lifna blöð á kvist, :
býr sig fold í skart. :
Sumarið, er ég sá þig fyrst :
var sólríkt og bjart. :
•
•
Sumarið, er ég sá þig fyrst :
var sungið í lund, :
yndi hvíslaði andvarinn :
um aftanstund. :
Sumarnóttin mig signdi hljóð, j
heyrði ég huldulag, :
þá söng ég mitt fyrsta sumarljóð, :
og syng það enn í dag. :
•
Húmar um fold og hljóðnar lag,
hverfa vonir og menn. :
Eg sá þig fyrst um sumardag, j
það sumar varir enn. j
Þó að blikni blöð á kvist
og björkin felli skart, j
sumarið, er ég sá þig fyrst :
er sífellt bjart. ‘ :
eins og lind í vorleysingum, návist hennar og
umhyggja bræddi klakafjötur einstæðingsskap-
ar og vanmáttarkenndar; umhverfis hana var
gróandi líf.
Jafnan var mannmargt á Hálsi, og því var
þar umsvifamikið heimili. Mikið var unnið að
tóvinnu á vetrum og munu bæði karlar og kon-
ur, er þar dvöldu, minnast með söknuði löngu
kvöldvakanna, þegar rokkarnir, kambarnir,
prjónarnir og vefstóllinn þreyttu kapphlaup,
knúið áfram af ötulum höndum með áhuga og