Nýtt kvennablað - 01.04.1945, Qupperneq 17

NÝTT KVENNABLAÐ
13
Þegar þú verður fímmtug
Grein þessi er tékin upp úr vestur-íslenzka blaðinu, Lögbergi. Höfundur
hennar er Ingibjörg Jónsson, ristjóri kvennasíðu blaðsins.
Fimmtugasti afmælisdagurinn ætti að vera
einn ánægjulegasti afmælisdagur konunnar.
Hún hefur sennilega aldrei verið frjálsari en
einmitt þegar hún er komin á þennan aldur.
Þá fyrst hefur hún tíma og næði til að gefa sig
að ýmsum málum, sem hún hefur lengi haft
áhuga fyrir. Þá fyrst á hún algerlega með sjálfa
sig.
Á fyrsta stigi ævinnar var hún meira og minna
undir umsjón foreldra sinna. Foreldrarnir höfðu
nákvæmt eftirlit með siðferðis- og hugsunar-
þroska hennar og gjörðum. Á þessu stigi æv-
innar tilheyrir hún foreldrum sínum og þannig
á það að vera.
Um tvítugs aldur færist hún á næsta stigið.
Þetta er hinn venjulegi giftingar aldur. Þótt
hún sé nú orðin fullorðin og foreldrarnir hafi
sleppt af henni hendinni, er hún engu frjáls-
ari en áður. Nú er hugur hennar og hjarta
bundið við eiginmanninn og börnin. Hún til-
heyrir þeim með líkama og sál.
Þetta tímabil í ævi konunnar nær venjulega
yfir þrjátíu ár. Að þeim tíma liðnum eru flest
börnin vaxin upp, farin að heiman, gift og búin
að stofna sin eigin heimili. Hvort sem henni er
það leitt eða ljúft þá hafa böndin losnað. Hún
hefur nú öðlast meiri tíma og frelsi heldur en
hún hefur áður haft.
Það er mikið undir því komið hvaða afstöðu
konan tekur gagnvart sinni breyttu aðstöðu,
hvort hið þriðja tímabil í ævi hennar, sem nú
..kviknai'" af sjálfu sér, eins og sumir trúa. Hver hefur
t. d. ekki heyrt talaö um að lúsin kviknaði af sjálfu sér
við nógan sóðaskap? Þetta er ekki rétt, því að lúsin
kviknar ekki fremur af sjálfu sér en kýrnar, kindurnar
og hestarnir, eins og ég hef áður sagt. Hitt er annað
inál, að bæði sýklar og sníkjudýr þrífast betur við ó-
Þrifnað en þrifnað, og fjölgar náttúrlega mest, þar sem
þau finna friðland.
Að endingu þakka ég þeim, sem nennt hafa að hlusta
á þessi erindi og þá sérstaklega þeim, sem nenna að
fara eftir leiðbeiningum mínum.
er að hefjast, verður gleðiríkt og hamingju-
samt.
Margar konur vilja gjarnan lengja hið ann-
að tímabil ævinnar. Þær geta varla hugsað til
þess tíma, þegar ungarnir eru flognir úr hreiðr-
inu og foreldrarnir eru ein eftir. En þetta er
eðli lífsins og það tjáir ekki að sporna við fram-
rás þess. Ef reynt er að raska þessu lögmáli,
getur það haft illar afleiðingar.
Stundum vilja mæður halda áfram að lifa
lífi barna sinna eftir að þau eru orðin fullorðin
og bundin öðrum. Þær mæður virðast algerlega
upp á börn sín komin með alla ánægju í líf-
inu. Þær vilja vita um öll þeirra áform og allar
þeirra gerðir, og ef þeim finnst börnin ekki
taka nóg tillit til sín, fyllast þær afbrýðissemi
og beizkju.
Það liggur í augum uppi að þegar afstaða
konunnar gagnvart hinum eðlilegu breytingum
lífsins er þessi, þá verður þriðja tímabilið í
ævi hennar ömurlegt. Þessi afstaða varpar ekki
einungis skugga á hennar eigin lif heldur og
þeirra, sem henni þykir vænzt um — manns-
ins og barnanna.
Hversu blessunarríkara er það ekki að sætta
sig við þær breytingar, sem eru óhjákvæmi-
legar samkvæmt lögmáli lífsins? Ástin milli
hennar og barnanna hefur ekki minnkað, en
afstaöa þeirra til hennar og hennar til þeirra
er breytt.
Konan er fimmtug. Nú gengur hún fram
við hlið manns síns, frjálsari og sjálfstæðari
en nokkru sinni fyrr. Nú hefir hún tima til
þess að taka þátt í þeim málum utan heimil-
isins, sem hann hefur áhuga fyrir. Aldrei hefur
hún verið sannari félagi hans en nú.
Og nú hefur hún tækifæri til þess að þroska
sérgáfur sínar — spila á hljóðfæri, mála mynd-
ir, skrifa sögur o. s. frv. Nú er algengt að kon-
ur sæki háskóla á fimmtugs aldri. Engin skyldi
halda að viss aldur geti hamlað fólki frá því
að læra. Margar konur byrja á þessum aldri
að taka þátt í alls konar félagsmálum og beita