Skólablaðið - 01.05.1933, Blaðsíða 5

I
-5
skipulagi sinu er að vinna börn verkalýðs- i
ins til fylgis við sig, með Því að ala Þau
upp i borgaralegum hugsunarhætti. Slikt upp-
eldi, sem hlýtur að vera til gagns fyrir
yfirstéttina eina, fá bömin i bamaskólum,
"sunnudagsskólum", borgaralegum iÞróttafé- -
lögum, skátafélögum o. s. frv,
Með Þvi að senda böm sin i sunnudaga-
skóla, skátafélög og önnur borgaraleg félög,
hjálpar verkalýðurinn yfirstéttinni til Þess
að gera börnin að verkfærum i höndum hennar,
verkfasrum, sem verður beitt gegn Þeirra eig-
in stétt, verkalýðnum.- Ahrif yfirstéttarinn-
ar á verkiýðsæskuna er sterkust i skólunum,
bæði vegna námsgreinanna og kennaranna.
Kennarar i hinum borgaralegu sJjilum eru
flestir ekkert annað en umboösmenn yfirstétt-
arinnar, sem beint eða óbeint vinna henni
Þægt verk. Námsgrein eins og t.d. hin borg-
aralega sögukennsla elur á Þjóðarrembingi
og fegrar ránstyrjaldir og nýlendukúgun.
Og utan skólans eru "bamagúðsÞjónustvir",
bió, dagblöð, bækur og borgaraleg æskulýðs-
félög. Skátafélögunum og hinum borgaralegu
iÞróttafélögum. er nær undantekningarlaust
scjórnað af ákveðnum fasistum, sem undir
yfirskini föðurlandsástar og alÞjóðlegs
biæðralags ala upp böm verkalýðsins i anda
yfirstéttarinnar og ota Þeim siðan út i
baráttu gegn Þeirra eigin stétt,innanl3nds
sen utan, og Þá fyrst og fremst gegn verka-
lýð Sovét-Rússlands. - Aðalhlutverk alheims-
móts skáta (Jamboree), sem haldið verður i
fasistalandinu... Ungverjalandi, i sumar, er
undj.rbúningur undir nýtt imperialistiskt
strið,- öteljandi dæmi eru til Þess, að skát-
ar hafi barizt við hlið lögreglu og yfir-
valda gegn verkalýðnimi og verið verlí’alls-
brjótar i verkföllum. Þaó er einnig sannað,
að skátar standa i sambandi við leynilög-
reglu auðvaldsins i Sovét-Rússlandi, og eru
Þeir notaöir Þar sem njósnarar. -
Stööugt vex nauðsyn Þess, að safna verka-
lýðsæskunni i félagsskap i andstöðu við
afturhaldsfélög borgaranna,og hefir i flestun
löndum verið hafin slik starfsemi. Hér á
landi hefir A.S.V. gengist fyrir stofnun
ungherjahreyfingar. Ungherjahreyfingin vekur
börn verkalýðsins til skilnings á stéttar-
stöðu Þeirra og nauðsyn vérkalýðsbaráttunn-
ar. Ungherjar berjast gegn afturhaldsuppeldi
og Þjóðernishroka, en fyriTbræðralagi allra
kúgoðra stétta gegn sameiginlegum óvini
Þeirra, alheimsauðvaldinu. Ungherjahreyfing-
in kennir verkalýðsæskunni, að verkalýðurinn j
á ekkert föðurland, fyr en hann ræður yfir
framleiðslutækjunum og hefir tekið völdin
í sinar hendur, eins og stéttarbræður hans
i Rússlandi.
Ungherjahreyfingin kennir verkalýðsæskunni,
að alÞjóðlegt bræðralag undirstéttanna og
miskunnarlaus stéttarbarátta sé óumflýjanleg
nauðsyn, Þangað til að upp úr baráttu Þess--'
ari vex Þjóðskipulag Það, kommunisminn, sem
útrýmir hungri og neyð, striði og aðrráni,
um aldur og æfi,
K.
H R I Ð.
Eg hafði satt að segja búist við, að vorið
væri komið fyrir fullt og allt. Veðrið var
búið að vera svo yndislegt núna siðustu dag-
ana,- Það var lika komið fram i april.
En i kvöld hamast hriðin á Þakinu og frost-
rósimar eru alltaf að fikra sig lengra og
lengra upp eftir gluggarúðunum i herberginu
minu.
Það er illt að Þurfa að fara út i Þetta
veður,en hjá Þvi verður ekki komist. Bréfið,
sem ég var að ljúka við að skrifa heim, verð-
ur að komast i póstkassann i kvöld. Póstur-
inn leggur af stað i fyrramálið. Kannske
lit ég inn á Borg eða Land, úr Þvi ég er
komimniður i bæ. Eg hafði hvort sem er
ekkert við að vera heima, og Þá er eins gott
að eyða Þessu leiðinlega kvöldi einhvers-
staðar, Þar sem hægt er að gleyma hriðinni
og dánum voyiúrn um vor og sólskin.
Það er talsverðum erfiðleikum bundið að
komast áfram móti veðrinu. Á Landakots-
hæðinni er svo hvasst að mér liggur við
falli,- Eg skil annars aldrei i Þvi, að
menn 3kulu komast eftir Túngötunni óskadd-
aðir og án Þess að missa höfuðfötin, Þegar
á annað borð vindur er að nokkru ráði.
Það er fámennt i Austurstræti núna. -
Það er gamallt lögmál, sem gildir alltaf og
allstaðar, að Þar sem er fámennt, er lika
góðmennt. Eg hefi nú reyndar litiö af góð-
mennskunni að segja i Þetta skifti,
A horninu við Vöruhúsið standa tveir
strákar. Þeir rifá kjaft við sjálfa sig og
bölva veðrinu. Ojæja, greyin, Þeir hafa
vist ekkert annað að gera nú i atvinnuleys-
inu. Þegar ég er kominn framhjá, senda Þeir
mér tóninn; •Eg sé vist landabruggari ofan
úr sveit, sem sé nú kominn til bæjarins, til