Norðurland - 08.02.1979, Blaðsíða 2

Reynir
Antonsson:
KARTÖFLUR
í þágu þjóðmenntar
Síðastliðið haust birtist í
Þjóðviljanum viðtal við hátt-
virtan Útvarpsstjóra okkar
Andrés Björnsson. Viðtal
þetta var hið athyglisverð-
asta. Þó var í þessu viðtali
einn galli á gjöf Njarðar, en
það var hin eindregna and-
staða hans sem fram kom
gegn því að reistar yrðu
sv-æðisbundnar útvarps-
stöðvar, sem hann rökstuddi
með þvi að tilkoma þeirra
myndi skapa misrétti milli
byggðarlaga. (Honum varð
það á að gleyma þeirri stað-
reynd að slíkt misrétti á sér
nú þegar stað þar sem eitt
pláss á landinu hefur einka-
rétt á útvarpssendingum þ.e.
Reykjavík sbr. „Útvarp
Reykjavík").
En enda þótt sá ágæti útvarps
þulur Jón Múli (Utvarpsráðs-
maður með meiru), muni halda
á/ram enn um sinn að ávarpa
Útvarp Reykjavík í annarri
hverri setningu hafa landsfeð-
urnir fundið splunkunýja að-
ferð til að láta Útvarpið annast
þjónustu við landsbyggðina,
miklu betri en þá sem auglýs-
ingastjórinn ræddi um í Sjón-
varpinu, þegar hann var að
verja þá þjónustu við lands-
byggðina sem núverandi til-
kynningafyrirkomulag Ríkis-
útvarpsins veitti, (ég var ekki
alveg viss um það þá hvort
þettá atriði hefði óvart slæðst
inn í ranga útsendingu, Kast-
ljós í stað Áramótaskaupsins).
Hið nýja hjálpræði til handa
byggðajafnvæginu nefnist
Dönskukennsla í ríkisfjölmiðl-
um. Þessi dönskukennsla hlýt-
ur að sjálfsögðu að verða til
stóreflingar kartöfluræktar í
þeim héruðum sem vel eru til
slíks fallin. „Kartafla á dag
kemur Dönskunni í lag“, verð-
ur kjörorð Ríkisútvarpsins.
Hver b orgar brúsann?
Ákvörðun um þessa dönsku-
kennslu mun hafa verið tekin í
tíð fyrrverandi utanríkisráð-
herra. Einars Ágústssonar, á
fundum hans og hins baun-
verska kollega síns, að frum-
kvæði hins fyrrnefnda. Að
sjálfsögðu féllust Danir um-
svifalaust á að hjálpa upp á
sakirnar, og líklega fegnir að fá
þarna gullið tækifæri til að
útbreiða tungu sína, enda gam-
an að leika nýlenduveldi, sér-
staklega ef það þarf lítið fyrir
því að hafa,
Jæja greyin, verði þeim að
góðu. Það er þó skömminni
skárra að þeir leggi peninga sína
í það að efla kartöflurækt á
íslandi, en að byggja eitur-
spúandi verksmiðjur út um allt.
Og jafnvel þó þessi tilraun til
eflingar kartöfluræktar fari út
um þúfur (ekki er víst að einn
einasti íslendingur hafi hug á
því að meðtaka hálssjúkdóm
þann sem málfræðingar kalla
Dönsku), þá er þetta brölt
saklaust, eða væri það ef þeir
peningar sem í það er varið
væru ekki í rauninni íslensk
Kveðjuorð til
Indriða Hallgrímssonar
F. 21. 10. 1944
Bekkjarbróðir okkar úr
Menntaskólanum á Akur-
eyri, Indriði Hallgrímsson,
bókasafnsfræðingur, andað-
ist 27. síðastliðinn, eftir
skamma en erfiða sjúkdóms-
legu.
Að menntaskólanámi
loknu 1965 hóf Indriði nám
við Háskóla íslands, lauk
þaðan BA prófi í bókasafns-
fræði og sagnfræði árið
1968, en stundaði síðan
framhaldsnám við Kent
State háskólann og lauk
MA-prófi þar 1972.
Að því búnu hóf hann
störf við háskólabókasafnið
og vann jafnframt að dokt-
orsritgerð í bókasafnsfræð-
um.
Indriði kvæntist Sigrúnu
Klöru Hannesdóttur, bóka-
safnsfræðingi, árið 1974, og
eignuðust þau einn son Hall-
grfm að nafni.
Síðasta skólaár dvaldi fjöl
skyldan í Chicago og unnu
D. 27. 1. 1979
þau Indriði og Sigrún bæði
að doktorsritgerðum sínum.
Indriði lét ekki mikið yfir
sér. Hann var einstaklega
hógvær og látlaus í allri
framkomu, en hlýr í viðmóti
og glettinn þegar því var að
skipta. Honum varekki tamt
að flíka tilfinningum sínum
eða blanda sér í málefni ann-
arra, en með brosi sínu -
svolítið kímnu og vinarlegu,
lífgaði hann ávalt um-
hverfis sig, svo að öllum leið
vel j návist hans.
Á síðastliðnu hausti hóf
Indriði störf á sérbókasafni
lækna í Landakotsspítala og
vann þar uns hann veiktist í
nóvember. Indriði vissi að
hverju stefndi og sýndi fá-
dæma kjark og æðruleysi.
Um leið og við kveðjum góð-
an dreng og vin, vottum við
eiginkonu hans og syni, for-
eldrum og öðru venslafólki
dýpstu samúð.
Bekkjarsystkini.
„duldum dylgjum“
Athugasemd
Ingólfs Sverrissonar
I blaði þínu - Norðurlandi
- frá I, fébrúar 1979 er
forsíðugréin, sehi ber nafnið
„Veikindin í Slippnum -séð
frá öðrum sjónarhóli“,
Það er að sjálfsögðu eðli-
legt áð raáða hín ýmsu
málefni frá sem flestum
hliðum og engih ástæða að
forsmá eitt sjónarhorn frek-
ar en annað að því tilskyldu
að allrar sanngirni sé gætt í
málflutningi, A.m.k. erum
við í Slippstöðinni Vanir
hreinskiÍUum umræðum um
málefni fyrirtækisins og ekki
sist þvi sém snýr að starfs-
mönnum. En því miður er
umrædd grein því marki
brennd að Véra full af hálf-
kveðrtum vísurn og lítt duld-
urrt dylgjum aUk hreinna
rartgfærslna,
Þó ekki séu tök á því í
stuttri athugasemd að fjalla
um einstaka þætti þessarar
dæmaiausu greinar þá vekur
sérstaka athygli sá andi sem
fram kemur í henni, að þeir
starfsmenn fyrirtækisins,
sem kallast yfirmenn séu
þeirri ónáttúru gæddir að
láta ekkert tækifæri ónotað
að níðast á öðrum starfs-
mönnum, Til þess að koma
þéssu óorði á er þess m.a.
vandlega gætt í umræddri
grein að nefna ekkert sem
fram kemur í Kili, sem líta
má á sem áhuga forsvars-
manna um velferð starfs-
manna.
En með því að ástæða er til
að bera fulla virðingu fyrir
lesendum blaðsins og ekki
ólíklegt að þá fýsi að heyra
álit starfsmanna sjálfra á
starfseminni í Slippstöð-
inni og þeim málefnum, sem
þeir bera einkum fyrir
brjósti, þá er vakin athygli á
að slíkt er að sjálfsögðu
auðsótt mál. í því efni má
benda sérstaklega á trún-
aðarmenn starfsmanna, sem
hafa lagt sig fram um að
benda á ýmislegt sem betur
má fara og í þeirri viðleitni
hafa þeir ekkert verið feimn-
ir við að reifa málin opin-
skátt frá sínum sjónarhóli og
af ítrustu festu en þó af fullri
kurteisi.
Eins og kunnugt er er
Slippstöðin í almennings-
eign og því eðlilegt að um
fyrirtækið sé fjallað á opin-
berum vettvangi. Hefurenda
verið kappkostað undanfar-
in ár, af þess hálfu, að veita
sem gleggstar upplýsingar til
íjölmiðla bæði af ákveðnum
tilefnum og eins þegar þeir
hafa sérstaklega óskað eftir
upplýsingum. Af þeirri
ástæðu er oftast fjallað um
málefni Slippstöðvarinnar á
opinberum vettvangi af
nokkurri þekkingu en hitt
sjaldgæft að skrifað sé áður
en lágmarksvitneskju er afl-
Með þökk fyrir
birtinguna.
Ingólf ur Sverrisson.
Til frehari
athugunar
Vert er að vekja athygli á,
að Ingólfur Sverrisson bend-
ir ekki á eitt einasta dæmi um
„hálfkveðnar vísur“, „lítt
duldar dylgjur“, „hreinar
rangfærslur“, eða „að skrif-
að sé áður en lágmarks-
vitneskju er aflað“. Athuga-
semd hans fellur þvíslyppog
snauð um sjálfa sig meðan
grein NORÐURLANDS
um veikindi í Slippnum - séð
frá öðriim sjónarhóli, stend-
ur óhögguð fyrir sínu.
ritstjóri.
eign. Þeir eru smábrot af arðinum
af þeirri fjárfestingu sem íslend-
ingar voru skikkaðir til að
leggja í á sínum tíma, þ.e. að
reisa bróðurpartinn af hinni
gömlu miðborg Kaupmanna-
hafnar. Nú eiga þessir pening-
ar að skila sér aftur í formi
danskrar menningar. Nú eiga
allir að geta sagt „HVER-
SLAGS VÆSEN“, með hár-
réttum framburði. Að ekki sé
talað um að geta pantað sér einn
„ELEFANT“ með réttum til-
burðum og áherslum.
Hvernig skal auglýsa
fyrirtœ kið?
Það er nú augljóst að Danir
hafa af mildi sinni ákveðið að
bæta örlítið fyrir fyrri mistök
sín í samvinnunni við íslendinga
með því að efla kartöflurækt í
landinu um leið og þeir stuðla
að útbreiðslu menningar sinnar
meðal mörlandanna. En að
sjálfsögðu þarfnast fyrirtækið
auglýsingar og kynningar. Ekki
er Hljóðvarpið vænlegur vett-
vangur til slíkrar kynningar þar
sem nýlég hlutsendakönnun
sýnir að á það er nánast ekkert
hlustað, nema þá helst á engil-
saxneska slagara. Ekki tekur
betra við þegar kemur að Sjón-
varpinu. Ef dönskukennslan
væri auglýst þar myndi fólk
sjálfsagt segja, ,,Æ, hvenær
byrja Rætur eða Kládíus?" Þá
er eftir einn möguleiki. Þvi ekki
að biðja Raghildi Helgadótt-
ur um að taka það að sér að
auglýsa dönskukennsluna, til'
dæmis með því að flytja þings-
ályktunartijlögu, þar sem því sé
beint til Útvarpsráðs að hún
verði stöðvuð, þar sem hún hafi
spillandi áhrif á æskulýð lands-
ins. Þetta bragð heppnaðist
fullkomlega, þegar hún auglýsti
bókarkornið „F élagi Jesús“
fyrir Mál og Menningu á
dögunum. Að vísu er blessuð
konan upptekin eins og stendur
við að stöðva bölvaðan komma-
lýðinn (kennarastéttina) i þeirri
óheillaiðju að innprenta saklaus
um og vel uppöldum börnum
villutrú sína. En hvað um það.
Henni ætti ekki að verða skota-
skuld úr því að gera þetta viðvik
fyrir Danina, svo hástemd
lýsingarorð sem hún hefur
notað í ræðum m.a. á fundum
Norðurlandaráðs til að lýsa
drengskap þeirra í garð íslensku
þjóðarinnar. Að vísu hefur hún
nokkrum sinnum gert þeim
smágreiða, til dæmis greitt
atkvæði gegn aðild Færeyinga
að Norðurlandaráði. Sjáífsagt
tekur færeyski Sambandsflokk-
urinn það inn á stefnuskrá sína
fyrir næstu Lögþingskosning-
ar að aðalgata Þórshafnar verði
skírð Ragnhildarbraut. Fyrir
utan hetjulega baráttu hennar
fyrir sambandsmálum Færey-
inga og Dana, þá hefur hún
einnig varað Færeysku þjóðina
við þeirri miklu hættu sem
henni stafar af innreið „Félaga
Jesús“ í færeyskt þjóðlíf.
Að öllu gamni slepptu,
hvenær megum við eiga von á
því að Ríkisútvarpið taki upp
kennslu í Polynesísku eða
Creole, svo íslenska þjóðin fái
innsýn í menningu þjóða þeirra
sem þau mál tala (líklega eru
þau hvort um sig töluð af álíka
íjölda og danskan)?. Annað mál
væri líka aðkallandi, að kenna
landanum að tala og skilja
spænsku. Á hverju ári láta
draugfullir íslendingar féfletta
sig suður á sólarströndum Spán
ar, oft vegna æði takmarkaðr-
ar kunnáttu í tungu þarlendra,
þar sem orðaforðinn takmark-
ast oft við „UNA CUBA
LIBRA“, eða „UNA SER-
VESA“, (bjór). Ragnhildi
Helgadóttur til huggunar get ég
fullvissað hana að ekki er mikil
hætta á því að kommaáróður
slæddist inn í þessa kennslu.
íbúar spænskumælandi landa
eru að yfirgnæfandi meirihluta
sanntrúaðir kaþólikkar, eins og
nýafstaðin heimsókn Hans Heil-
agleika Jóhannesar Páls II til
Rómönsku Ameríku sýnir
glögglega. Svo er Sankti Pino-
chet og ITT fyrir að þakka að
bölvuð marxistablókin hann
Alliende hrökklaðist frá völd-
um í Chile, og var raunar kálað
af því að hann var svo vitlaus að
vera að reyna að verja sig. Að
vísu er bölvað rauðliðapakk við
völd í einu spænskumælandi
landi, Kúbu, en sem betur fer
eru þeir einangraðir greyin og
rödd þeirra aðeins rödd hjá-
róma sérvitringa. En að vísu
yrði spænskukennsla ekki eins
til framdráttar þeirri grein
íslensks landbúnaðar sem
kartöfluræktin er, og dönsku-
kennslan. Og ekki má gleyma
þvi að ef við lærum ekki
dönskuna okkar skýrt og skil-
merkilega verðum við af þeim
gífurlega menningarauka þar
sem eru „HJEMMET",
„FAMILIENS JOURNAL" ,
að ógleymdu því ódauðlega
listaverki „ANDERS AND &
CO. - Reynir Antonsson.
SHA
Samtök herstöðvaandstæð
inga eru að fara af stað með
undirbúning undir dagskrá
í tilefni af 30. mars, - 30 ára
aðild íslands að NATO.
Frumverkefni samtakanna
er í því fólgið að koma upp
stuðningsmannatali. Er
fólk hvatt til að láta skrá sig
í síma 21875, - og komast
þannig á skrá herstöðva-
andstæðinga. Það skal tek-
ið fram að engar skuld-
bindingar fylgja skráning-
unni.
________________________<
Sérleyfi Húsavík-Akureyri
Framvegis verða ferðir milli Húsavíkur og Akureyrar
á mánudögum, miðvikudögum og föstudögum.
Farið verður frá Húsavík kl. 9 árdegis og Akureyri
kl. 16.00.
2 - NORÐURLAND