Norðurland - 22.03.1979, Qupperneq 2
NORÐURLAND
Málgagn sósíalista í Noröurlandskjördæmi eystra
Ritnefnd: Erlingur Siguröarson, Páll Hlöövesson, Katrín Jónsdóttir,
Guörún Aöalsteinsdóttir og kristin Á. Ólafsdóttir.
Ritstjóri: Óskar Guömundsson (ábm.).
Dreifina og auglýsingar: Tryggvi Jakobsson.
Ritstjórn, afgreiösla, auglýsingar: Eiösvallagata 18, sími 21875.
Póstfang: Box 492, 602 Akureyri.
Offsetprentun: Prentsmiöja Björns Jónssonar.
Gefið út af kjördæmisráði Alþýðubandalagsins.
„Algjör
forgangur“
Líf ríkisstjórnarinnar virðist nú í nokkurri hættu og
erfítt er að spá um framtíð hennar, þótt ekki þurfi
sérstakan sagnaranda til að segja fyrir hvað við muni
taka að henni fallinni. Þótt fáir byggjust Við í haust að
stjórnarslokkarnir myndu starfa saman í sátt og
eindrægni hefur líklega enginn reiknað með jafn
skrikkjóttu samstarfi og raun hefur orðið á. Það er
vissulega íhugunarefni hvort þessir erflðleikar stafa
eingöngu af pólitískum ágreiningi eða hvort skýringin
um heðgðunarvandkvæði einstaklinga er rétt.
Hér er þó hvorki staður né stund til að rita eftirmála
ríkisstjórnarinnar né heldur skýra hvað valdið hefur
gífurlegri misklíð stjórnarflokkanna. Sósíalistar sjá að
vísu glögglega þá annmarka sem eru á samstarfi við
borgaralega flokka á borð við framsókn og krata og
reyndar á öllu samstarfi um beitingu og viðhald
borgaralegs ríkisvalds. Mikill meirihluti íslenskra
sósíalista mun þó kjósa að ríkisstjórn Ólafs Jóhannes-
sonar lifi enn um sinn þótt enginn þeirra vilji greiða
þáttöku í ríkisstjórn afarverði.
Auðvitað verður núverandi ríkisstjórn aldrei annað
en borgaraleg ríkisstjórn, en vissulega er mikill munur á
borgaralegum ríkisstjórnum. Stjórnin hefur að mestu
verið upptekin við efnahagsmálin. Það heitir á máli
stjórnmálamanna „að efnahagsmálin hafi algjöran
forgang“. Vissulega ber að fagna því að efnahagsmálin
eru til umræðu, en sú umræða má ekki vera bundin við
deilur um það eitt hvort skera eigi verðbætur af launum
eða hvort koma eigi í veg fyrir að verðbætur á laun
berist út í verðlagið. Hér er reyndar ekki um neitt
smámál að ræða, en orsakasambandið er ef til vill með
líku sniði og samband eggs og hænu.
Sósíalistar hljóta að gera kröfu til þess að umræða
um efnahagsmál sé ekki bundin á ofangreindu plani, að
ekki séu einvörðungu skoðaðar tvær hliðar á
afleiðingum verðbólgunnar. Sósíalískur flokkur, sem
ákveður hefur að eiga aðild að borgaralegu ríkisvaldi,
getur auðvitað ekki látið sitja við tilvitnun til þess að
kapítalískt hagkerfi sé í eðli sínu fáránlegt, þótt
sjálfsagt sé að gleyma ekki þeim sannindum. Fiokkur
sem tekur þátt í borgaralegri ríkisstjórn verður að geta
bent á leiðir sem rúmast innan hins borgaralega hag-
kerfis, en sósíalískur flokkur verður jafnframt að gæta
þess að þær leiðir liggi ekki í öfuga átt við hið endanlega
markmið, og sósíalískt þjóðskipulag.
Alþýðubandalagið hefur vissulega borið fram veiga-
miklar tillögur um efnahagsmál, tillögur sem réttlætt
gætu það að efnahagsmálin hefðu algjöran forgang í
öllu starfi ríkisstjórnarinnar, tillögur um einföldun á
olíudreifingu, fækkun ríkisbanka o.s.frv. En átökin og
umræðurnar í ríkisstjórninni hafa ekki verið um þessar
og ámóta tillögur. Forgangur efnahagsmálanna skiptir
sósíalista tæplega miklu ef slíkar tillögur fást ekki
ræddar.
Vonandi sjá framsókn og kratar að ekki er unnt að
ganga gjörsamlega framhjá Alþýðubandalaginu. Sam-
komulag verður að nást um greiðslu verðbóta á laun,
samkomulag sem styðst við vilja verkalýðshreyfingar-
innar. Það samkomulag yrði forsenda þess að ágæt mál,
eins og t.d. sameining landsins í eitt orkuveitusvæði,
næðu fram að ganga.
Ó. P.
Steingrímur Eggertsson:
Smáskrítla úr iimferðinni
Ég ók mínum lúksusbíl, Fíat
1100 árgerð 1966 aftaná kyrr-
stæðan bilaðan bíl á Glerárgöt-
unni hérna um daginn. IJtaf
fyrir sig eru það ekkert stórar
fréttir að ég ók á bílinn. Það
skeður oft í viku hverri að ekið
er á bíla, - bæði aftaná og ann-
ars staðar á þá, en mér finnst
athyglisvert að segja frá til-
drögunum að óhöppunum.
Nú var ekki nóg með það, að
ég æki á bilaðan bílinn, heldur
er bíll á eftir mér, - sennilega
óþarfiega nærri. Sá getur þó
snarstoppað á síðasta augna-
bliki í tæka tíð, en þá er fjórði
bíll það fast á eftir honum, að
hann ekur aftan á þann þriðja í
röðinni. Þarna verðafjögurtjón
á tveimur, þremur sekúndum.
Þessi óhöpp kosta viðkomandi
talsvert mikil fjárútlát í heild-
ina og tryggingafélögin senni-
lega miklu meira. Það er skaði
sem einhverjir eru áreiðanlega
látnir borga í einhverri ntynd.
Þetta kostaði mig meirihlutann
af því, sem ég fékk úr almanna-
tryggingunum fyrir marsmánuð
í ellilaun. Því verð ég bara að éta
minna til 10. apríl, þar til ég fæ
næstu hýru úr tryggingunum.
Svo er annað atriði í þessum
málum; meðan verið er að gera
við skemmdirnar verð ég að
labba eða liggja í rúminu, - oger
hvorugt gott. Ég er nefnilega
ekki einn af þeim, sem eiga tvo
bíla, og geta gripið til hins ef
annar klikkar. Égerekki einn af
þeim sem hafa komist inní
„kerfið“ og getað stolið löglega
og ólöglega út úr því af al-
mannafé eins og margir atvinnu
rekendur, sem hafa undir tvo
eða fleiri bíla. Þeir geta svo
brúkað ,,kerfið“ og komið öllu
yfir á reksturinn, sem sýnir svo
stórtap. Þannig munu útgerð-
armenn og frystihúsaeigendur á
Suðurnesjum hafa haft það í
fyrra og voru búnir að loka
heila klabbinu þegar núverandi
ríkisstjórn kom til starfa. - Þá
skæla þeir framaní stjórnvöld
og þau hafa á undanförnum ár-
um borgað brúsann fyrir aum-
ingjana af almannafé.
Hvernig í ósköpunum stóð
á því, að ég þessi hörkukarl fer
að aka á bilaða bílinn? Það eru
oftast einhverja orsakir til allra
hluta og frá mínum sjónarhóli
eru þær eftirfarandi í þessu til-
felli: Þegar ég ek norður Glerár-
götuna á ekki ólöglegum hraða
og er u.þ.b. 10 metra frá bilaða
bílnum á sömu akrein og hann, -
kernur mjög stór sendlabíll á
hægri hlið mína. Hann ekur
næstum fram á gangstéttabrún-
ina yfir grasrein og gangstétt til
að taka bilaða bílinn. Þarna
held ég að enginn megi aka inn í
Glerárgötuna, og því beindist
mín lélega athyglisgáfa augna-
blik að þessari ólöglegu umferð
og frá bilaða bílnum ca. 10
metra framundan; og þar með
er skaðinn skeður. Það urðu þó
ekki miklar skemmdir á mínum
bíl og þeim sem ég ók á, vegna
þess að ég hægði ferðina, líklega
ósjálfrátt, vegna stóra bílsins
sem virtist ætla í veg fyrir mig.
Þarna ekur margt góðra manna
yfir gangstétt og grasrein dag-
lega, sérstaklega á vetrum í snjó,
inní Glerárgötuna í veg fyrjr
löglega umferð. Hvernig í
ósköpunum stendur á, að um-
ferðarnefnd og lögregla taka
ekki í rassgatið á þessu fólki?
Ekki varð ég þess var að lög-
reglan talaði neitt við bílstjóra
stjóra stóra sendlabílsins, sem
var þversum yfir grasrein og
gangstétt, meðan þeir voru að
mæla út og skrifa niðurmitt
ferðalag og mín glappaskot. Ég
myndi með ánægju koma á
þennan stað til umferðarnefnd-
ar og sýna henni slóðirnar, sem
eru þarna dags daglega, ef þeir
eru það utanveltu, að hafa
aldrei séð þessa umferð, - ég er
búinn að skoða þetta oft. Þegar
ég var búinn að fara með minn
ræfil á Bifreiðaverkstæðið Vagn
inn, - þeir vinir mínir gera alltaf
við fyrir mig fljótt og vel, -
Steingrímur Eggertsson.
labbaði ég mig upp á lögreglu-
stöð og hitti varðstjórann til að
leita mér upplýsinga. Hann tók
mér ákafiega vel, allir lögreglu-
þjónarnir eru vinir rnínir, enda
er þeirra starf að hjálpa alls
konar vesalingum . Hann sagði
mér, að það væri minnst 10
þúsund króna sekt fyrir að aka
þarna yfir grasrein og gangstétt
inní Glerárgötuna. .Það hefðu
oltið nokkuð margar tíu þús-
undirnar nú í vetur, er það hefði
verið tínt upp, en það hefur
verið látið ógert. Slóðirnar í
litla snjónum á Akureyri í vetur
á þessum stað sanna umferðina;
ég er búinn að skoða það oft.
Það var bara ég sem lenti í
bránni núna, en gæti það ekki
orðið „betri borgari" næst?
Steingrímur Eggertsson.
Léleg vinnuaðstaða:
Vinnudeila á Dalvík
Þeir menn sem vinna að löndun
úr skuttogurum Útgerðarfélags
Dalvíkinga beittu sér fyrir því
fyrir nokkrum árum að settir
yrðu hlerar undir kassastæð-
urnar í lestum togaranna svo
auðveldara væri að koma stæð-
unum fram undir lestaropið.
Nú bar svo við fyrir skömmu
að skipstjórinn á Björgúlfi lét
fjarlægja þessa hlera svo meiri
afii kæmist í lestina (ca. 9-10
tn.) Löndunarmenn voru að
vonum óánægðir með þessa
afturför í vinnuhagræðingu, en
þetta gerir það að verkum að
þeir þurfa að rífa niður allar
stæðurnar með handafii og
stafia þeim að nýju á lyftara.
Þess má geta að þeir hafa aðeins
handlyftara, en td. um borð i'
Akureyrartogurunum munu
vera rafmagnslyftarar.
Þegar Björgúlfur kom næst í
land tóku löndunarmenn sig
saman og neituðu að landa úr
þeim túr í mótmælaskyni, allir
nema einn. Venjulega sér kaup-
félagið um löndunina en þegar
mennirnir neituðu að mæta við
útkall, var Ú.D. tjáðað þaðyrði
að tak málið í sínar hendur.
Þurftu forstöðumenn Ú.D. því
að safna saman mönnum til
starfsins. Löndunin gekk að
vonum seinna en venjulega og
tafðist brottför skipsins úr höfn
um 5 klst.
Þegar hér vai komið sögu
töluðu forstöðumenn Ú.D. um
að segja fastamönnum upp og
ráða aðra menn til löndunar-
vinnu. Jón Helgason form.
Einingar sem fylgst hafði með
málinu frá upphafi, fór þess þá
á leit við 'Ú.D. að haft yrði
sambai.J við fastamennina og
þeir látnir segja til um hvort þéir
vildu taka upp fyrri störf Við
þessar nýju aðstæður, þar eð
skipstjórinn vildi ekki setja
hlerana í lestina aftur. Fram-
kvæmdastjóri Ú.D. Björgvin
Jónsson, neitaði að ræða frekar
við mennina. Þá bað Jón
Helgason formann Dalvíkur-
deildar Einingar, Eirík Ágústs-
son, að tala við löndunarmenn
og fá þá til að koma aftur til
starfa við breyttar aðstæður.
Segja má að það hafi verið
nokkuð snúið fyrir Eirík, þareð
hann sér um framkvæmd lönd-
unar og vinnur með þessum
mönnum þó hann sé ekki ráð-
inn á sömu skilyrðum og þeir.
Féllust fiestir mannanna á að
koma aftur og sætta sig við
orðinn hlut.
Þetta mál vekur mann ósjálf-
rátt til umhugsunar um það,
hvort ekki sé þörf á því að í
samningum séu einhver þap
ákvæði sem segi til um vinnu-
Framhald á bls. 3.
ródi raudi
A núveramii þjóðf étagsskeiði
hlýtur sósíalískur flokkur eins
og Alþýðubandalagið að herj-
ast ma. fyrir eftirfarandi mdl-
um innan verkalýðs- og laun-
þegasamtakanna:
a) Að verkalýðsfélögin lúti
ekki pólitísku áhrifavaldi
þeirra aðila sem ganga erinda
atvinnurekenda.
h) Að þau slaki ekki ákröf-
um sinum um mannsœmandi
kjör og aukin réttindi vegna
hlifisemi við auðvaldið og
skipulag þess, heldur verði
andstaða auðstéttanna i þvi
efni þeim frekari röksemd og
hvatning til að breyta þjóð-
skipulaginu sér i hag.
Stefnuskrá Alþýðubanda-
lagsins III. Markmið.
2 -NORÐURLAND