Skólablaðið - 01.02.1953, Page 3

4. tbl.
Jan. - febr. 1953»
28. árg.
Það er fyrst til frásagnar, að svo sem nemendum mun þegar kunnugt, hafa
hér orðið ritstjóraskipti. Hefur nú öðlingurinn árni Björnsson flúið starfið,
og her mjög að harma missi svo ágats manns, Ver þöklcum úrna ésérhlífni og
ötulleik við ritstjérn hlaðsins og éskum kcnun til haningju með lausnina.
Það er einkenni á skapferli ungharna,
að þau mega ekki sjá nágrannahörnin með
ný leikföng án þess að hlaupa rellandi
heim og heimta slíkt hið sana. Ver höfð-
um haldið, að þessi krankleiki sálarinn^^'
ar eltist af, en það er nála sannast, aw^ý ^
í skéla kynnist maður ýnsu skrýtnu, og
fyrir skönnu uröun vér þc-ss vísir,
enn "grasserar" téð haktería £ nokkrufr^-yndS*''
'grasf
vorra skélafélaga, - Busar
í haust upp á því að hlása
sápuhélu. , sem eins og alla]
aðrar sápuhélur átti það
eitt fyrir sér að springa,
Þeir téku að selja út hlai
ling.
Þá var það, að nokkrir
dáindismenn, sem vér héldumA^
að hefðu yfirstigið andlegt
þroskastig Busa, þoldu ekki
lengur að vera hara áhorfendur
að leiknum í Busíu, - þétt skríj
vsri, - heldur téku nú að litast um
eftir málpípum og hlésu £ grið og erg.
Og viti menns Fyrir jélin höfðu þeir
fengið þá þráðu ésk uppfyllta að stæla
eigin eftirkonendur i siðdegistimunun.
m

\
27
þrifizt neð nenendum
Menntaskclans.
|| Það má virða við
þriðjahekkinga, að þeir
^efa hlaði sínu skenmtilegt
éttnefni. L skildi herni-
krákanna stéð hins vegar
éfrunleiki sen vígorð.
Földu þeir víst heilla
snlegast til sáluhétar að taka
traustataki nafn á ritlingi, sem
trúfélag nokkurt hér í hæ heldur úti.
- Nefndu þeir hlað sitt Ganglera, -
Er oss neð öllu éskiljanlegt, hvers
vegna þeir völdu einnitt þetta heiti,
ar sen t.d. Kirkjuritið er nun þekktara
nafn.
Gangleranönnun þétti að vonun nauðsyn-
legt að afsaka útgáfu hlaðsins í aðfara-
^orðun þess. Telja þeir þar sitt sðsta
táknark að hæta úr því, "hve fátt hefur
hirzt eftir IV-hekkinga £ nálgagni skél-
ans" - neð nýju hlaði 1! Ekki er oss
kunnugt un, að nokkur aðstandenda Gang-
lera hafi ýtt undir bekkjarsystkini sín
neð að rita í Skélablaðið, Væri ekki
rétt að byrja á byrjuninni? Afleiðingin
Og nú dafnar vor á meðal einhver éfrun- af hrölti þessu er hins vcgar sú, að
legasta béla, sen nokkurn tína hefur Skélablaðið verður neð slíku áframhaldi
Frh. á hls. 17