Ísfirðingur - 25.09.1965, Síða 2

2
ISFIRÐINGUR
‘llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll IIIIIIIIIIIII llli:illlllllll IIIIIIKIIIIIIIIII lilllllll
= Samband Framsóknarfélaganna í Vestfjarðakjördæmi. =
| Iiilstjórar: =
| Halldór Kristjánsson og Jón Á. Jóhannsson, áb. |
| AfgreidslumaSur: |
1 Guðmundur Sveinsson, Engjavegi 24, sími 332. |
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillll
Grnndvðllur (slenzks sjálfsíæðís
öllum hugsandi mönnum lirýs hugur við hvernig komið er
íslenzkum efnahagsmálum. Þrátt fyrir dæmalaus góðæri hvert.
af öðru hvað útflutning og þjóðartekjur snertir er sem þess
sjái hvergi stað. Efnahagur almennings hatnar ekki og hagur
ríkissjóðs er á heljarþröm hversu slcjótt sem tekjur hans
eru margfaldaðar.
Það var mjög eðlilegt að kjördæmisþing Framsóknarmanna
í Króksfjarðarnesi 14. og 15. ágúst fjallaði um þennan vanda
og voða, í stjórnmálaályktun sinni. Þar er sagt að brýnasta
verkefni íslenzkra umbótamanna á þjóðmálasviðinu sé að
hyggja traustan grundvöll efnalegs sjálfstæðis þjóðarinnar
og almennrar liagsældar. Enginn skyldi halda að það sé
eitthvað augnabliksverk því að til þess þarf gjörbreytta stefnu
á mörgum sviðum. En Framsóknarmönnum er ljóst, að ís-
lenzka þjóðin á sér enga framtíð sem sjálfstæð þjóð nema hún
snúi af þeirri feigðarbraut sem fjármálalíf hennar stefnir á
nú um sinn. Þeim er líka ljóst hvaða leið liggur til lífsins,
sóma þess og sjálfstæðis.
1 Á þá leið benti kjördæmisþingið. Það verður rifjað upp og
rætt nánar hér í blaðinu. Þar með verður því svarað eins og
svara þarf, að Framsóknarflokkurinn sé úrræðalaus og
óþarfur flokkur í þeim vanda, sem þjóðin á nú við að stríða.
Sumt af því, sem hér verður lögð áhersla á er að meira eða
minna leyti hafið yfir flokkslegan ágreining. Framsóknar-
menn munu ekki halda því fram, að þeir eigi einir þau
úrræði, sem þjóðinni geti orðið til hjálpar, en þeir munu vinna
að því að um þau geti orðið sem víðtækast samstarf og þeim
verði ekki ýtt til hliðar fyrir því, sem minna máli skiptir
þjóðarhag.
Það sem kjördæmisþingið benti á sem fyrsta skilyrði efna-
legs sjálfstæðis er aukin framleiðni íslenzkra atvinnuvega og
betri nýting íslenzkra hráefna, svo að þau verð flutt út sem
næst því að vera fullunnar neysluvörur. Fyrsta skilyrðið er
að afla teknanna og þá er í fremstu röð að gera íslenzka fram-
leiðslu sem verðmætasta áður en hún er seld úr landi. Þar eru
nú framundan svo mikil verkefni, að óhætt mun vera að ein-
beita kröftum sínum að þeim af fullri alvöru um skeið og mun
þó ekki verða lokið á skömmum tíma.
íslenzk landhelgi, ræktun landsins, vernd fiskimiða og
fiskistofna og enda ræktun þeirra er undirstöðuatriði sem
eiga að tryggja þjóðinni góð hráefni til iðnaðar og vinnslu
um alla framtíð. Og það skyldi vera metnaðarmál sérhvers
íslendings að þjóð hans nýti þessi gæði og ávaxti þennan
auð svo sem hezt verður gert. Til þess þarf bæði mentun
og manndóm en á því byggist líka siðferðilegur réttur þjóðar-
innar til landsins.
Islendingar eiga forna menningu, sem engir geta varðveitt
nema þeir sjálfir en þeir eiga jafnframt að nýta landsnytjar
sínar svo að mannkyninu í lieild verði ekki betur þjónað á
þvl sviði. Þetta er grundvöllurinn fyrir tilveru þjóðarinnar,
Pólitískur áróður
Heldur virðist það hæpin og
óviðfeldin ráðstöfun af for-
ráðamanni ríkisstofnunar að
bjóða alþingismönnum eftir
pólitískum lit til veislufagn-
aðar í sambandi við ákveðið
byggingarstig á húsakosti
stofnunarinnar. Auðvitað eru
slíkar framkvæmdir kostaðar
af ríkisfé, og í því tilviki sem
hér er haft í huga er ekki
vitað að neinn ágreiningur
hafi verið um umræddar fjár-
veitingar, eða að þeir alþingis-
menn sem í náðinni virðast
vera hafi unnið nein sérstök
afrek öðrum fremur. Ekki er
heldur sennilegt iað uppbygg-
Mikil snioltkveiði
Mikil smokkveiði hefur
verið í Amarfirði og hér við
Djúp í haust. Fyrst gekk hann
í Arnarfjörð í ágústmánuði og
um s.l. mánaðamót varð hans
vart í Djúpinu. Margir bátar
stunduðu þessar veiðar og
mun veiðin við Isafjarðardjúp
og í Arnarfirði vera orðin
nokkuð á fjórða hundrað smá-
lestir. Þess voru dæmi að einn
maður fengi um eina smálest
yfir nóttina.
Frá Hólmavik
Afli hefur verið mjög lítill
í sumar og því oftast lítil
vinna í hraðfrystihúsunum á
Hólmavík og Drangsnesi.
Heyfengur í héraðinu mun
vera í meðallagi eða vel það
að magni og gæðum. Fyrri
sláttur var almennt mjög
góður, en síðari sláttur reynst
lélegur.
Framhald af 1. síðu
píanóundirleik. Söng hennar
var frábærlega vel tekið. Jósef
Magnússon lék mörg lög á
flautu með píanóundirleik
Guðrúnar og var honum einnig
ákaflega vel tekið. Guðrún
Kristinsdóttir er af mörgum
talinn með allra fremstu eða
ingin sé gerð fyrir persónu-
lega fjármuni þeirra, að minn-
sta kosti hefur þeim ekki enn-
þá verið þakkað fyrir það
opinberlega, en það hefur
kannske gleymst.
Auðvitað er það öllum gleði-
efni að nauðsynleg stofnun
geti aukið og bætt húsakost
sinn, því góður húsakostur er
veigamikill þáttur í því að geta
ennþá betur gegnt því hlut-
verki sem til er ætlast. En hitt
er næsta lítil háttvísi að draga
menn í pólitíska dilka þegar
svona stendur á, enda munu
ýmsir líta á svona háttalag
sem óheppilegann áróður.
Endaði m\\ fjaðrafok
Sjálfstæðismenn efndu til
kjördæmisþings að Núpi um
helgina 4.-5. sept. Sagt er að
samkoman hafi skipst í tvær
„SJÁLFSTÆÐAR“ fylkingar
og hafi sýnst sitt hvorri, og
það svo mjög, að segja hafi
mátt að þingið ENDADI SEM
FJAÐRAFOK.
Frá Borðeyri
Slátrun sauðfjár stendur nú
yfir hjá Kaupfélagi Hrút-
firðinga, Borðeyri. Gert er ráð
fyrir að slátrað verði um eða
yfir 13 þúsund fjár. 1 slátur-
húsi kaupfélagsins, sem byggt
var 1962, er hægt að slátra 6
til 8 hundruð fjár á dag.
Álitið er að dilkar verði nú í
meðallagi eða vel það.
Heyfengur bænda í Bæjar-
hreppi er góður, enda var
tíðarfar í sumar hagstætt til
heyöflunar.
Nýlega er lokið hjá Kaup-
félagi Hrútfirðinga byggingu
íbúðarhúss fyrir kaupfélags-
stjórann, en bygging hófst á
árinu 1964.
jafnvel allra besti píanóundir-
leikari hérlendis.
Þetta voru fyrstu hljóm-
leikar Tónlistarfélags ísa-
fjarðar á þessu starfsári, og
má með sanni segja að vel
hafi verið af stað farið.
Dánardægur
Jóhanna Bjarnadóttir, sem
lengi hafði verið vistkona á
Elliheimili Isafjarðar, andaðist
27. ágúst s.l. Hún var fædd í
Mosdal í Arnarfirði 16. júlí
1876.
Guðmann Rósmundsson, sem
lengi var vinnumaður á Selja-
landsbúinu í tíð margra hús-
bænda þar, andaðist á Sjúkra-
húsi ísafjarðar 21. þ.m.
Hann var fæddur 14. janúar
1899. Með honum er gengið
dyggt hjú og húsbóndahollt.
Hjúskapur
Þann 4. þ.m. voru gefin
saman að Holti í Önundar-
firði ungfrú Sigríður Jóns-
dóttir, flugfreyja, og Sævar
Gunnlaugsson, bygginga-
meistari, frá Hafnarfirði.
Faðir brúðarinnar, séra Jón
Ólafsson, fyrrv. prófastur, gaf
brúðhjónin saman.
Þann 4. þ.m. voru gefin
saman á Isafirði af séra
Sigurði Kristjánssyni, ungfrú
Hrafnhildur Samúelsdóttir,
Túngötu 11 ísafirði og Jósef
Vernharðsson, Hnífsdal.
Þann 18. þ.m. voru gefin
saman á Isafirði af séra
Sigurði Kristjánssyni, ungfrú
Anna Gunnlaugsdóttir og
Ólafur Njáll Guðmundsson,
Fjarðastræti 14 ísafirði.
1 dag verða gefin saman í
Frikirkjunni í Reykjavík
ungfrú Pálína Adólfsdóttir,
skrifstofust. og Jakob Ölafs-
son, Jakobssonar, tæknifræði-
nemi, Urðai’veg 11 ísafirði.
Heimili þeirra verður Hring-
braut 119 Rvk.
Við nám í SvfþjóO
Tvær ísfirskar stúlkur
stunda nú nám við lýðskóla
í Svíþjóð. Eru það þær Þórdís
Guðmundsdóttir, Sveinssonar
og Málfríður Sigurðardóttir,
Jónssonar.
Hjónaefni
Nýlega hafa opinberað trú-
lofun sína:
Ungfrú Rannveig Kjartans-
dóttir, Guðmunds. málaram.,
ísafirði, og Per Ragnar Grön-
nes'í österöy, Noregi.
Ungfrú Ragnhildur Guðný
Kristinsdóttir, L. Jónssonar,
húsasm.m., ísaf., og Henning
Beck Flyger, Sönderholm,
Danmörku.
— rökin fyrir sjálfstæði hennar — og fjárhagsleg velmegun
hennar byggist á því að liún vinni sjálf sem mest úr sínum
hráefnum.
Önnur atriði, sem kjördæmisþingi benti á sem forsendur
almennrar velmegunar í landinu eru jafnvægi í byggðaþróun,
skynsamleg stjórn í fjárfestingu, vinnufriður og bætt upp-
eldi ungu kynslóðarinnar.
Þau atriði verða rædd síðar hér í blaðinu hvert fyrir sig.