Ísfirðingur - 29.04.1978, Blaðsíða 2

ÍSFIRÐINGUR
2
r
BIAÐ TRAMSOKNAKMANNA / I/ESTFJARÐAKJ0RD4MI
Uigefandi:
Kjördœmissamb. Framsóknarmanna i Vestfjarðakjördœmi.
Ritstjórar:
Halldór Kristjánsson og Jón Á. Jóhannsson, áb.
Afgreiðslumaður:
Guðmundur Sveinsson, Engjavegi 24, simi 3332.
Verð árgangsins kr. 600.
Gengi Alþýðu-
bandalagsins fallandi
Aiþýðubandalagið hefur lengi, og þá ekki hvað
síst undanfarna mánuði, haldið þannig á hinum
pólitísku spilum sínum, að engin skynsamleg
ástæða er tii að ætla annað, en að bandalagsins
bíði berulegt afhroð í næstu kosningum, bæði í
sveitarstjórnarkosningunum og alþingiskosning-
unum. Hér á Vestfjörðum fer fjöldi fyrrum tryggra
Alþýðubandalagsmanna ekkert dult með það, að
samstöðu þess með því sé hér með lokið. En svo
mun víðar verða.
En hvað er það þá sem veidur því að
Alþýðubandalagsmenn leggja á flótta frá flokki
sínum ? Til þess eru að sjálfsögðu margar og
veigamiklar ástæður, en ekki hvað síst virðist
það vera af eftirtöldum ástæðum. Alþýðubanda-
lagið sé rótlaus og sundurtættur flokkur í mörg-
um ósamstæðum einingum, sem oftast vinni hver
gegn annari. Um heildarstefnu sé því ekki að
ræða, heldur hentistefnu, sem boði eitt í dag og
annað á morgun. Varla er hægt að lá fólki þó það
telji sig ekki geta átt samleið með bandalagi af
þessu tagi. En það kemur margt fleira til, þó fátt
eitt verði talið hér.
Fyrir fáum vikum hvatti Alþýðubandalagið af
miklum ákafa til ólöglegra verkfalla, sem að vísu
runnu að mestu út f sandinn, því almenningur tók
ekkert mark á hvatningarorðum Alþýðubanda-
lagsmanna og höfðu því langflestir þau að engu.
Svo gjörsamlega er Alþýðubandalagið slitið úr
tengslum við verkafólk og almenning í landinu,
að halda að með hvatningu frá bandalaginu sé
unnt að fá þetta fólk til að brjóta landslög.
Almenningur í landinu er og hefur verið löghlýðið
fólk, sem vill ná fram rétti sínum í kjaramálum
sem og öðrum málum á löglegan hátt, en ekki
með ólöglegum hætti.
Útflutningsbann Verkamannasambandsins er
að margra mati eitthvað mesta tilræði við þjóðfé-
lagið í heild sem um getur. Hljóta allir að sjá hve
gífurlega hættulegar afleiðingar það getur haft
fyrir þjóðina alla, ef útflutningur og þar með
gjaldeyrisöflun stöðvast um lengri eða skemmri
tíma. Hugmyndin um að reyna að fá Breta til að
loka höfnum sínum fyrir íslenskum fiskiskipum er
af sömu rót runnin. En furðulegt verður að telja,
að íslenskir menn skuli láta sér detta svona
nokkuð í hug, miðað við afstöðu og aðgerðir
Breta gagnvart fslendingum í landhelgismálinu.
En Alþýðubandalagið er samt við sig. það hefur
hvað eftir annað lýst yfir stuðningi sínum við
þessar fráleitu og þjóðhættulegu aðgerðir.
Hitt er svo annað mál, og er það ekki vinnu-
brögðum Alþýðubandalagsins að þakka, að
verkafólk víða um land hefur gjörsamlega hafnað
framannefndum aðgerðum, sbr. afstöðu Vestfirð-
inga og Suðurnesjamanna, svo og Sjómanna-
sambandsins.
Það sem sagt hefur verið hér að framan um
afstöðu Alþýðubandalagsins á einnig að mörgu
leyti við um Alþýðuflokkinn, sbr. m.a. Alþýðublað-
Leiðinlegur og áhrifalaus
kratafundur
Sunnudaginn 16. þ.m.
liéldu 1. og 2. frambjóðandi
krata við næstu alþingis-
kosningar hér í kjördæminu
fund á ísafirði og höfðu sér
til fulltingis fyrrverandi
strokumann úr Samtökun-
um, Bjarna Guðnason.
Bjarni talaði fyrstur, síðan
Jón og síðast Sighvatur.
Töluðu þeir í um það bil
hálfa klukkustund hvor, en
þá var orðið gefið laust.
Eftir að fáeinar fyrirspurnir
höfðu verið gerðar reis
Bjarni aftur úr sæti sínu,
gekk að ræðuborði og hóf að
tala. Eitthvað virtist mann-
inum órótt, því brátt tók
hann að spígspora um sal-
inn með handapati og
skrýtnum tilburðum. Þessu
rápi hélt maðurinn áfram í
allt að hálfri klukkustund.
Eftir að nokkrar fyrirspurnir
höfðu aftur komið fram
hófu þeir Jón og Sighvatur
ræðuhöld og talaði hvor um
sig í meir en 15 mínútur.
Svör frummælenda við fyr-
irspurnum voru ýmist loðin
eða engin.
Eftir fundinn töluðu
menn um hvernig á því
myndi standa, að frummæl-
endur töluðu svo að segja
allan fundartímann, en gáfu
almennum fundarmönnum
sáralítinn tíma til fyrir-
spurna. Var skýringin helst
sú, að frummælendur hefðu
lítinn áhuga á að svara fyr-
irspurnum fundarmanna
um þjóðmál eða málefni
kjördæmisins, og því tekið
til þess ráðs að nota tímann
sjálfir.
A fundinum skeði sá
merkilegi atburður, að fyrsti
frambjóðandi á lista krat-
anna við bæjarstjórnarkosn-
ingarnar á ísafirði hélt sína
fyrstu framboðsræðu. Hann
flutti ræðuna úr sæti sínu og
var ræðan eingöngu framí-
köll í ræður annara. Eftir að
maðurinn var að því spurð-
ur, hvort kjör hans í fyrsta
sætið kynnu að hafa verið
mistök heyrðist hvorki hósti
né stuna úr horni hans.
Þetta var leiðinlegur og
áreiðanlega áhrifalaus fund-
ur.
Ábendingumbók
Páll Hallbjörnsson, frá
Suðureyri í Sugandafirði,
hefur sent frá sér sjöundu
bók sína. Orð og Ákall. Hún
er fyrirbænir og ritningar-
orð, ásamt versum úr sálm-
um trúarlegs efnis og vers-
um eftir höfundinn sjálfan.
Páll er nú lengi búinn að
vera meðhjálpari við Hall-
grímskrikju, en var sjómað-
ur framan af æfi, en síðan
kaupmaður í Reykjavík í
áratugi. Ekki hefur hann
vermt skólabekki lengi, en
er þó ágætlega ritfær, og
bera bækur hans með ser, að
hann er vel skyggn á mann-
lífið, í öllum sínum marg-
breytileik. Og nú síðast átt-
ræður að aldri, sendir hann
frá ser bók um það sem mest
á ríður, en það er vöndun
dagfars og bænasamband
við Guð föður skapara vorn
og son hans og frelsara okk-
ar Jesúm Krist.
Þessi bók er tilvalin ferm-
ingargjöf handa ungmenn-
um, og yrði ólíkt notadrýgri
á Iífsleið þeirra en gull og
silfur og aðrir glæsimunir,
sem nú á tímum eru kapp-
samlega auglýstir. Því að
maðurinn lifir ekki af einu-
saman brauði, og hérvistar-
dagarnir eru stuttir í saman-
burði við það, sem fyrir
höndum allra er, þegar hér-
vistardögunum líkur.
Þetta er góð bók og fágæt,
öllum hollur lestur, öldnum
og ungum, og ólíkt hollari
lestur en margt af því, sem
Aðalfundir
Samvinnutrygginga g.t.
Líftryggingafélagsins Andvöku og End-
urtryggingafélags Samvinnutrygginga
h.f., veröa haldnir fimmtudaginn 1. júní
n.k. aö Bifröst í Borgarfirði, og hefjast
kl. 10 f.h.
Dagskrá samkvæmt samþykktum fé-
laganna.
Stjórnir félaganna.
ið. Einnig Alþýðuflokknum munu kjósendur því
refsa í næstu kosningum. En þeir í Alþýðuflokkn-
um eru nú orðnir svo vanir pólitísku gengissigi í
kosningum, að þeir kippa sér ekki mikið upp við
það, enda munu þeir hafa gert sér grein fyrir
verulegu fylgistapi.
Svo hrópa þessir menn sig hása og reyna að
telja verkafólki landsins trú um að það séu
einmitt þeir sem berjist fyrir hagsmunum fólks-
ins. Hvílík öfugmæli.
J.Á. J.
nú er á boðstólum, sem kall-
að er list og selst sem gull.
Þessi fáu og fátæklegu þakk-
arorð til höfundar bókarinn-
ar eru send Isfirðingi, í því
skyni að benda á gimstein,
sem skartað getur á hverjum
þeim, sem vill tileinka ser
hann.
8 apríl 1978
Jóhannes Davíðsson
„Uppgjör“
Framhaldaf 4. síóu
liðin 7 ár ? Hefur verið
fullkomin samstaða og ein-
ing um þann lista sem nú er
boðinn fram ?
í sambandi við framtaks-
semi, dugnað og fyrirhyggju
sem Guðmundur gumar svo
mjög af í ,,Uppgjörinu“
mætti kannske spyrja hvern-
ig stæði á því, að meiri-
hluti bæjarstjórnar hafi ekki
notað eitthvað af þeim
miklu fjármunum, sem
grein Guðmundar ber með
sér að bæjarsjóður h«fi nú
yfir að ráða, til þess að
halda bænum þó ekki hefði
verið nema sæmilega hrein-
legum. I 7 ár hafa bæjarbú-
ar orðið að þola það, að
vaða skít og óþverra á öllum
götum og opnum svæðum í
bænum, að ekki sé nú talað
um óþrifnaðinn á fjörum.
Auðvitað hafa hinir fram-
takssömu og dugmiklu
meirihlutamenn einnig orð-
ið þessa varir, en þeir hafa
látið sem ekkert væri og þótt
sinn hlutur góður. Hvernig
stendur á því, að hluti af
rikidæmi bæjarsjóðs hefur
ekki verið notað til þess að
halda við umferðagötum í
bænum á þann veg að
hættulaust væri að aka og
ganga um þær ?
Á sömu blaðsíðu í Vestur-
landi og Guðmundur H.
Ingólfsson lýkur „Uppgjöri"
sínu segir einn frambjóð-