Monitor - 30.09.2010, Blaðsíða 10

Af hverju ekki?
Kerlingar eru mikli sniðugri, fallegri og æðislegri
en karlmenn, en það er bara svo mikið bull í þeim.
Þær halda að þær þurfi að vera mömmur alla ævi og
segja manni fyrir verkum. Ég á nú þegar mömmu.
Það er ein mamma sem segir mér fyrir verkum og ég
hlusta á hana. Ég nenni ekki að fá nýja mömmu inn á
heimilið. Sem listamaður finnst mér líka skipta máli
að vera frjáls og fá að stýra mínum tíma alveg sjálfur.
Í svona bransa eins og ég er í þarf ég að spila mikið og
hef óreglulegan vinnutíma. Þetta er eitthvað sem fáar
kerlingar eru tilbúnar að samþykkja. En kerlingar eru
æðislegar. Þær verða bara að bíða eftir því að eignast
börn áður en þær fara í mömmuleik.
Hvernig er Stjörnu-Erpur samanborinn við Sambands-
og-kúr-Erp?
Ég fer ekki oft í samband, en ég tek það mjög alvarlega
þegar ég geri það. En ég er náttúrulega ekki að kúra
mikið.
Var Móra-málið ekki bara djók frá A-Ö eins
og margir héldu?
Nei, alls ekki. Þetta var náttúrulega
svo fáránlegt að það hljómar eins og
þetta hafi verið skrifað sem handrit.
Það kemur gæi með rafbyssu, hníf
og doberman-hund og ég slæ hann
niður með moppu. Þetta er út í
hött og hljómar eins og eitthvað
fáránlegt djók og margir halda
ennþá að þetta hafi verið djók. En
þetta var það alls ekki.
Friðrik Dór, Emmsjé Gauti og þessir gæjar sem þú
hefur verið að gera lög með að undanförnu eru meira
en áratug yngri en þú. Ertu alveg að fíla að vinna með
svona mikið yngri gaurum?
Já, mér finnst það æðislegt. Ég hef alltaf gert þetta.
Það sem ég komst strax að er að það er ekki nóg að
vera góður, það þarf alltaf einhver að draga mann inn í
sviðsljósið. Þannig kem ég inn í bransann á sínum tíma.
Það er Johnny Naz sem gerir það að verkum að ég get
dregið Rottweiler inn í sviðsljósið. Síðan þegar þeir eru
orðnir þekktir geta þeir gert það sama fyrir einhvern
annan. Þetta snýst um að deila með sér og stækka
senuna. Alltaf þegar það koma nýir menn sem ég fíla þá
geri ég eitthvað með þeim.
Ertu orðinn gamli karlinn í rappinu?
Nei. Ég er bara „all-in“. Ég er pabbinn í þessum leik
og ég á þetta shit. Ég meina, Jay-Z er fertugur og allir
uppáhaldsrappararnir mínir eru eldri en 35 ára. Rapp
er svo ungur kúltúr, fyrsta rappplatan kemur út 1978.
Eminem og Kanye West og þessir gæjar verða áfram
að rappa þegar þeir verða sextugir, alveg eins og Mick
Jagger er ennþá að syngja í dag.
En þú?
Ég líka, klárt. Ég mun alltaf semja texta. Pabbi minn er
ljóðskáld og ég hef gert það líka í gegnum tíðina. Maður
mun alltaf vera í þessu, tónlist, sköpun og textagerð.
Hafa fötin orðið þrengri með árunum?
Ég verð að segja alveg eins og er að þau hafa orðið
þrengri. En það er eitthvað sem enginn tekur eftir. Þegar
ég tala um að buxurnar mínar séu orðnar of þröngar
þá get ég samt ennþá verið með þér í þessum buxum.
Maður hefur heyrt einhverja menn drulla yfir hip hop-
tískuna sem Pharrell Williams og Kanye West eru með
og segja að það sé ekki hip hop að vera í þröngu. Það er
náttúrulega algjör þvæla og kjaftæði. Stærstu og hörð-
ustu rappararnir fyrir mína kynslóð eru Public Enemy
og þeir voru að rokka buxur sem voru frekar þröngar.
Ef menn vilja fara lengra aftur í tímann, hvað ætla
menn að segja um frumkvöðlana í Grandmaster Flash
and the Furious Five sem rokkuðu níðþröngar, rauðar
leðurbuxur með reimar á hliðinni, kúrekahatta og gula
plastjakka. Hip hop-tískan hefur verið út um allt.
Hvað er langt þangað til við sjáum þig í rauðum,
þröngum leðurbuxum?
Hvenær sem er. Það gerist bara á útgáfutónleikunum.
10 Monitor FIMMTUDAGUR 30. SEPTEMBER 2010
Þessi böll eru
bara mjög
snyrtileg og þetta eru
mjög vel heppnaðir
krakkar. Ef ég ber
þetta saman við liðið
sem var með mér í
bekk í grunnskóla,
guð minn almáttugur!