Skólablaðið - 01.02.1989, Blaðsíða 36

Opið bréf til íþróttaunnenda
Ég hef sjaldan orðið jafn reiður og er ég las viðtal
við Sigurgeir Þ. Hansson, þjálfara, í Þjóðviljanum.
Og nú mundi einhver halda að það stafaði af okkar
fyrri deilumálum. Öðru nær. Ég ákvað strax að svara
Sigurgeiri ekki orði enda veit ég að slíkt gleður hann
mest. Við það vil ég standa. Hins vegar hef ég heyrt
ýmsa , sem ættu að þekkja mig betur, segja að kannski
sé eitthvað til í þessu. Það kemur mér á óvart og sann-
ar enn og aftur að fáir vita hvar Gróa á Leiti er, fyrr
en þeir lenda í henni sjálfir. Auðvitað gæti ég sagt
sjálfur fjölmargar sögur af Sigurgeiri, sem að ég veit
að eru margar mjög sannar þó ég vilji ekki vera minni
maður af því, Ég lærði snemma í íþróttunum, að menn
ættu að rækta félagsandann en ekki nota hann hrein-
lega hver gegn öðrum, og lái mér hver sem vill (ég á
heldur ekki von á að Sigurgeir vilji heyra lýsingu á
sér frá þinginu í Vestmannaeyjum, sem hann þekkir
mæta vel til. Það gæti nú verið fróðleg lesning fyrir
ýmsa þá, sem nú hlakka yfir orðbragði hans um mig
og aðra góða menn.) Ég hef hingað til litið á mig sem
traustan lesanda íþróttasíðanna enda ekki ósjaldan
þar um mig skrifað. Taldi ég mig því síst eiga von á
slíkum skrifum, og það frá þeim sem skrifaði þennan
pistil. En það var engu líkara að það væri annar sem
hér héldi um penna, og þá sá sem síst skyldi, þótt ég
telji ekki ástæðu til að nefna nokkur nöfn í því sam-
bandi. Ég vil ekki fara út í neitt skítkast við Sigur-
geir og tel okkur og íþróttahreyfinguna yfir slíkt hafna,
en taldi mig knúinn með örfáum orðum að skýra les-
endum íþróttasíðunnar frá minni hlið á þessu máli, sem
ég byrjaði ekki á og vil því ekki ljúka nema að þessar
upplýsingar komi fram. Vona ég að þessari ritdeilu sé
þar með lokið, enda er það í samræmi við drenglundar-
geð íþróttahreyfingarinnar hér á landi að þannig sé
staðið heilt að verki og í sönnum leikanda.
VIRÐIN GARFYLLST,
Jón Gautason,
fyrrv. Þjálfari
Ats. Þar sem greinarstúfur þessi hefur ekki enn feng-
ist birtur í neinum fjölmiðli fékk ég sonarson minn,
nemanda í hinum gamla skóla, til að útvega honum
birtingu í Skólablaðinu.
J.G.
Meira krembrauð.
Hvað heldurðu að hafi gerzt? í vetur þá setti ég fingurinn á mér í fallhamar, þá varð hann flatur eins
og skrúflárn. Og í vor fór ég með hann í reimskífu, þá varð hann eins og stjörnuskrúfjárn.
Þráinn Þorsteinsson, málarameistari.