Nýr Stormur - 27.05.1966, Qupperneq 3

FÖSTUDAGUR 27. maf 1966
3
"SImmiir
Ódeigur skrifar pistilinn:
Það er stundum fróðlegt
að skyggnast um í pólitísku
veðurblíðunni, sem ávallt
kemur á eftir hinni storma
sömu kosningahríð.
Undantekningarlaust dá-
sama blöð stjórnmálaflokk-
anna hinn fagra fjalla-
hring kosningasigranna, og
hvergi sér skýhnoðra á
lofti, þegar litið er til him-
ins.
Allir stj órnmálaflokkarn
ir hafa sigrað — aðeins
með örlítið misjöfnum
hætti!
Þetta heitir á máli stjórn
málamannanna — að tigna
SANNLEIKANN á ÁBYRG-
AN hátt!
Það er alveg sama, hversu
fráleitur SIGURINN kann
að vera — það er sigur
samt í einhverjum skiln-
ingi!
Þessa frásagnargleði og
fréttaþjónustu vil ég nú
samt taka með stakri var-
úð — því full víst er að
LYGIN getur aldrei orðið
SANNLEIKUR, hvernig svo
sem með er farið!
Ég geri því ráð fyrir, að
þegar öllu sé á botninn
hvolft, þá taki almenning-
ur sáralítið mark á skvaldri
flokksblaðanna og reki
hornin í allan þann þvætt-
ing, sem óvandaðir pólitík-
usar hafa uppi — einungis
til að fela SANNINDI og
AUGLJÓS RÖK — sem
hverjum manni með heil-
brigða skynsemi eru auð-
sæ!
*:•■ •?> ■:•:•
„Ösigur Sjálfstæðis-
flokksins var verðskuld*
aður . . . !“
í bæjar- og sveitarstjórn
arkosningum þeim, sem
fram fóru s.l. sunnudag
varð ósigur Sjálfstæðis-
manna meiri og stærri en
dæmi eru til um langan
tíma!
Stærsta ósigurinn varð
borgarstjórinn í Reykjavík
að þola! —
Má raunar fullyrða, að
pólitískur frami hans hafi
þá rokið út í veður og vind!
Stærsti sigurinn var hins
vegar unninn af Árna
Gunnlaugssyni í Hafnar-
firði — hvernig sem á er
litið!
Um þetta verður eigi
deilt!
Það er að vísu forvitni-
legt að bera saman aðstöðu
þessarra tveggja frambjóð-
enda, til að renna stoðum
undir órækar staðreyndir
— og lýsa því, hvað sé sig-
ur og ósigur!
Árni Gunnlaugsson var
oddviti þeirra, sem leituðu
réttsýninnar.
Þess vegna bar hann sig-
ur úr býtum, og meiri en
nokkurn óraði fyrir!
Árni og fylgismenn hans
gengu hreint til verks —
í trausti þess að réttlætið
myndi sigra — — — og
það skeði vissulega!
Rétturinn og sannleik-
urinn sigrar ALLTAP að
lokum!
Ámi þurffi hvorki blaða-
kost, fundahöld, handa-
bönd né myndskreytingar í
baráttu sinni, því þeir sem
hafa óbrjálaða dómgreind
og réttlætiskennd eru ó-
sigrandi — og á þá bíta
engin vopn!
Þetta þykir þeim einum
kynleg staðreynd — sem
hafa truflast og bókstaf-
lega logið sjálfa sig fulla!
Slikum mönnum er nefní
lega fyrirmunað að eygja
mismun rangs og rétts —
eða greina lygi frá sann-
leika!
En hvað er svo um Geír
Hallgrímsson ----.—> sém
sá ekki sólina fyrir sjálf-
um sér!
$ $ ®
„Geirfuglar á útskeri-
úlfúðar ogsundur-
lyndis ...!!“
Ég hefi oft áður gripið
til þess í pistlum mínum.
að vitna til hugsjónaelds
þess manns, sem hsést hef-
ur risið og yfir gnæfir aðra
íslendinga á þessari öld —
Jónasar Jónssonar frá
Hriflu.
Að þessu sinni gerl ég
annað og beini aðetns sjón-
um almennings að DÝRA-
FRÆÐI eftir Jónas, en þá
kennslubók samdi hann og
gaf út árið 1924.
Það er síður en svo að
ég vilji óvirða borgarstjór-
ann í Reykjavik!
Hins vegar get ég ekki
að því gert, að í hvert
skipti, sem ég heyri borg-
arstjórans minnst þá verð-
ur mér hugsað til Geirfugls
ins.
Sá fugl er að visu út-
dauður!
Ég fór nú samt að rýna
i Dýrafræðina hans Jón-
asar og athuga. hv*>* hann
hefur um þennan fugl að
segja.
—------í þessari k'— ^slu
bók sinni segir Jónas m.a.:
„Geirfnvlinn var líkur
álku, en mikhi =tnr>rri nlH
að því einn meter á lengd.
og eggið á stærð við álftar-
egg. Væneirnir vom hlut-
fallslega litlir, svo að Geir-
fuglinn gat ekki flogið. En
hann var meistari að synda
og kafa. Þar gat hann
komið vængjunum við . . .
Geirfuglinn var drepinn,
og mest þar, sem hægast
var að komast að honum.
Viðkoman var lítil, eggið
aðeins eitt, fuglinn heimsk
ur, ekki fleygur og gat ekki
komist undan nema á
sundi. Beztur griðastaður
var Geirfuglasker . . . Nú
vildi svo illa til, að 1830
sökk Geirfuglasker í sjó við
eldsumbrot. Þá dreifðust
fuglarnir, þeir sem eftir
lifðu, til annarra staða, þar
sem þeir voru ver settir f
nábýli við byggðina . . . “
Hvers vegna minnir borg
arstjórinn mig á hinn út-
dauða fugl?
Því er auðsvarað!
Eftir að Geir Hallgríms-
son tók við forustu borgar-
málefnanna valdi hann
þann kost að skýla sér á
bak við æðstu embættis-
menn sína — borgarritara,
— borgarverkfræðing — og
borgarlögmann!
Borgarstjóra hefur þótt
réttara, að hafa sig ekki
um of í frammi!-----------
Mun honum hafa verið
ljóst, að betur hentaði ó-
fleygum fugli að synda og
kafa i hinum gruggugu
pólitisku íslandsálum —
og ekki siður fyrir það, að
hann var meistari í þeirri
list!
Auk þess gat borgarstjóri
þá komið vængjastúfum sín
um betur við á stjórnmála-
sviðinu.
® ® ®
„Eldur undir „Geirfugla-
skeri...! “
Hins gætti borgarstjórinn
ejgi, að eldsumbrot
gátu orðið Geirfuglaskeri
Sjálfstæðisflokksins hættu
leg — einmitt fyrir þá
fugla — sem ekki voru
fleygir!
Jónas frá Hriflu segir í
bók sinni að Geirfuglar séu
verr settir í nábýli við
býggð!
Og sagan sannar, að þar
hafði gamli maðurinn rétt
að mæla — því nú er Geir-
hitriinn ótdauður!
Margir fleygir fuglar
voru búsettir á Geirfuela-
skeri — en þeim var enein
haetta búin!
Þeir lifðu góðu lífi eftir
-em áður — K«*tt
'Vor værl sokk’g j sæ!
Tnnan Riálf^tæðisflokks-
ins eru marear toomndir
’->A1’t.tskra fuo-la en sam-
búðin á skerinu, sem flokk-
urinn hefur heimkynni sín
á, er vægast sagt mjög
stirð þessa stundina!
Ránfuglar slægðar og
valdagræðgi lifa gjarnan
á að éta hina smærri ná-
búa sína!
Þar utan eru ránfuglarn-
ir alveg vægðarlausir gagn
vart öðrum og stærri fugl-
um, eins og t. d. álkunum.
Þeir murka úr þeim póli-
tísku líftóruna, ef svo ber
undir!
Skapanornir úlfúðar og
heiftrækni gera sér svo
til dundurs---------eða í
alvöru---------að kynda
undir--------og segir mér
svo hugur um, að ekki verði
langt þar til eldsumbrot
valda því, að þetta Geir-
fuglasker Sjálfstæðisflokks
ins sökkvi i úfið haf um-
hverfis það — og þá er nú
Geirfuglunum hætta bú-
in!
Loks verður þessum póli-
tisku fuglum að fullu og
öllu útrýmt — líkt oö nöfn
um þeirra forðum, sem
heimskuðu sig á að setj-
ast að —-------í nábýli við
byggð!
••> :•• *:•■
„Eitt egg--------Eitt
atkvæSi . . . ‘!!
Rétt er að geta þess —
svona til fróðleiks, að við-
koman hjá Geirfuglinum
var einungis eitt egg!
Það er eins með þá póli-
tísku fugla, að viðkoman
er einungis EITT EGG —
eins atkvæðis munur í
Reykjavík Geirfuglanna!
Borgarstjórinn í Reykja-
vík virðist hafa farið á
miðilsfund, áður en kosn-
ingabaráttan hófst, og mið-
illinn mun hafa verið Eyj-
ólfur Konráð!
Andi Heimdallar talaði
gegnum þennan miðil, og
kvatti borgarstjóra eindreg
ið til að birta persónuleg-
an dýrðarljóma sinn fyrir
kjósendum!
Jafnframt taldi miðillinn
borgarstjóranum trú um,
að hann væri svo vinsæll
og vel látinn, að forsætis-
ráðherrann sjálfur myndi
hverfa í skuggann!
Öll ráð Siálfstæðisflokks-
ins myndu falla í skaut
Geirfugla!
Sjálfur mun borgar-
stjórinn aldrei hafa verið
í vafa um vinsældir sínar,
enda hefur enginn borcrar-
stjóri unnið betur fyrir
Reykiavík en hann!!
Aðeins eht vantaði —
verðleiknnn •’iálfa,---—
en þá hafði borgarstjóri
falið á bak við embættis-
menn íjna!
En hverju máli skipti
slíkt smántríAí?
Reynd hefur orð1* sögu
ríkari í þessum efnum, —
því nú hefur Morgunblað-
ið, undir ritstjórn Eyjólfs
Konráðs, komizt að þeirri
niðurstöðu — að vegna
þess, hvað Geir borgar-
stjóri hafði reynzt framúr-
skarandi mikilhæfur og
unnið meira fyrir kjósend-
ur heldur en nokkur annar
fyrirrennari hans, þá hafi
hann stórsigrað f kosning-
unum núna — — — og
með því að fella einmitt
formann Heimdallar!
Svo stendur til að af-
kasta miklu meiru á næsta
kjörtímabili — og vænt-
anlega fellur þá áttundi
maðurinn á listanum —
-----og síðan koll af kolli,
þar til borgarstjóri fellur
sjálfur, — líkt og Geirfugl-
inn forðum, — sem hætti
sér of nærri byggð! — Öðru
máli gegnir um sjálft Geir-
fuglasker Sjálfstæðisflokks
ins sem .verður að sjálf-
sögðu löngu horfið áður í
djúpið--------vegna elds-
umbrota ríkisstjórnarinn-
ar!
® ®
„Bjarni kyndari mokar
kolum á eldana...! “
Bjarni forsætisráðherra
er duglegri kyndari á póli-
tíska vísu heldur en nokk-
ur annar íslendingur!
Hann hefur áður mokað
kolum á þá elda, sem
brenna undir hættulegum
andstæðingum hans inn-
an Sjálfstæðisflokksins!
Þegar Geir borgarstjóri
mátaði fötin af Gunnari
Thoroddsen, fyrlrrennara
sínum, þá reyndust þau
honum allt of við og full
stór!
Þetta sannaðist bezt þeg
ar Geir reyndi að taka for-
ustu Sj álfstæðisflokksins í
eigin hendur!!
Borgarstjóramyndin steig
strax i skálmarnar og datt
fram fyrir sig!
Honum var alveg fyrir-
munað að stíga spor
ÁFRAM — og þá bezt lét
stóð Geir kyrr eins og sima
staur á sex fundum--------
og rétti hverjum fundar-
gesti höndina, um leið og
einhver gekk fram hjá!
Kvikmyndahús — búðar
gluggar, Morgunblaðið, Vís
ir og aðrar ruslafötur, voru
látnar gegna því hlutverki
að minna á manninn, sem
ekki komst ÁFRAM!
En — Gunnar Thorodd-
sen bíður á Hólmanum —
og horfir upp til hlíðarinn-
ar!
Von bráðar mun Gunnar
aftur snúa heim — og þá
verður Bjarna kyndara
varpað á r.inn eigin póli-
tiska eld — sem hann svo
sjálfur á brennur . . .
ÓDEIGUR