Framsóknarblaðið - 14.09.1938, Síða 1

ÚTGEF.: FRAMSÓKNARFLOKKURINN 1 VESTMAHNAEYJUM
I. árg. | Vestmannaeyjum 14. september 1938. I i. tbl.
Samningur
im dýpkn bafnarsvæðís Raufarbafiar.
Pylgt úr hlaði.
Við síðustu bæjarstjórnarkosn-
ingar hér kom Fram&óknarflokk-
urinn í fyrata sinn fram sem
sjálfstæður flokkur í bæjarmál-
um og með sjálfstæðan fulltrúa-
lista, í fyrsta sinn höfðu Pram-
sóknarmenn haft nokkurn und-
irbúning, sem heitið gæti, við
kosningar hér. Niðurstaðan varð
eftir — um að ræða fyrstu til-
raun og stuttan undirbúing, —
mjög glæsileg. En rétt á litið
var hún í raun og veru alveg
vituð fyrirfram. Milliflokkur á
einmitt sérstakt erindi hér í
Eyjar, þar sem síngjörn og
þröngsýn íhaldsstefna hefir ráð-
ið lögum og lofum í mörg ár,
og aðeins lifað á öfgafullum mót-
flokkum hinsvegar. Af því hafa
frjálslyndu öflin hér sopið seyð-
ið og orðið að lúta í lægra
haldi, þó sigur sjálfstæðisflokks-
ins (Ihaldsins) haíi með hverj-
um ko3ningum orðið torsóktari
Og dýtkeyytari. Síðaat dugði ekk-
ert minna en kvart millíóna
„höll.“
Framsóknarmenn vilja ráða
bót á þessu og skapa þeim
mönnum, sem hvorugri öfga-
stefnunni vilja fylgja, örugt at-
hvarf. Þeir vilja halda þeim
hóp manna sameinuðum, sem
raunvetulega unnu mesta sigur-
inn við bæjarstjórnarkosning-
arnar í vetur og auka tölu hans.
Þess vegna er þetta blað geflið
út og til þess að bæjarbúum
gefist kostur á að fylgjast betur
með málefnum bæjarfélagsins.
Lands og stjórnmál munu frek-
ar sitja á hakanum. Til þess
hafa menn önnur blöð. „Eram-
sóknarblaðið“ mun reyna að
draga það fram í dagsljósið,
gem almenning varðar að vita
um, og þörf er á að sé athug-
að. Vonum vér að þetta fyrsta
blað sýni þegar að engin van-
þörf er á þessu.
Eða vegna hvers hefir blað
Sjálfstæðismanna hér þagað al-
gerlega um mesta stórmálið sem
lengi heflr risið hér, samning
um að taka að sér hafnarbætur
annarsstaðar.
Pyrir nokkru fór að kvisast
um bæinn, að meirihluti bæjar-
stjórnar væri að leigja dýpkun-
arskipið „Vestmannaeyu. Um
þetta mun minnihluti bæjar-
stjórnar, eða a. m. k. fulltrúi
Framsóknarflokksins, ekki hafa
haft hugmynd um. Mun alveg
einsdæmi að nokkur meirihluti
taki slíka ákvörðun sem þessa,
án þeas að bera slíkt undiralla
bæjarstjórniria.
Næsta skref meirlhlutans í
þessu máli er það, að seint í á-
gúst fór bæjarstjóri, ásamt Olafi
Auðunssyni og Árna Þórarins-
syni til Reykjavíkur og gera þar
samning við stjórn Síldarverk-
smiðja ríkisins, f. b. hafnar-
nefndar Presthólahrepps, um
dýpkun hafnarstæðis Raufar-
hafnar.
Þess «kal getið að þeir skrifa
undir samning þennan f. h. bæj-
arstjórnar Vestmannaeyja, höfðu
ekkert umboð til Jtess frá bæjar-
stjórninni hér, en aðspurðir af
stjórn Síldarverksmiðja ríkisins
hvort þeir hefðu umboð, gáfu
þeir þau svör, að það aem þeir
gerðu í þessu máli væri bind-
andi að því leyti að þeir stydd-
ust við meirihluta bæjarstjórnar,
sem mundi samþykkja gerðir
þeirra. Eftir heimkomu þeirra
félaga var kallaður Baman hafn-
arnefndarfundur, en þar skeði
það merkilega að samningurinn
var feldur. I hafnarnefnd eiga
sæti 4 Sjálfstæðismenn og 1 Al-
þýðuflokksmaður. Um þessar
Vegna hvers heflr átt að fela
það fyrir bæjarbúum?
Blað Pramsóknarmanna rnun
gera sitt til að þeBs háttar felu-
leikur í bæjarraálum geti ekki
átt sér stað. Það eitt er fullnóg
ástæða fyrir útkomu þess. Og
eru þó margar fleiri,
mundir kom v.s. Ægir frá Reykja-
vík til að sæltja „Vestmannaeyu
og fara með hana til Raufar-
hafnar. Ur því gat þó ekki orðið,
þar sem fyrirsjáanlegt var að
samningurinn næði ekki sam-
þykki bæjarstjórnar. Telur stjórn
Síldarverksmiðja ríkisins sig illa
svikna og mun jafnvel hafa haft
á orði að krefjast skaðabóta
vegna vanefnda. Þess skal getið
að mikla undrun hefir það vak-
ið, að bæjarfulltrúum minni-
hlutans var ekki sendur samn-
ingur þessi, fréttu þeir fyrst af
honum eftir að búið var að fella
hann í hafnarnefnd, og fulltrúi
Framsóknarflokksins heyrði hann
fyrst í gegnum síma við Siglu-
fjörð.
Samningur þessi verður birt-
ur hér á eftir.
I þetta sinn verður hann ekki
gagnrýndur hér. Til þess gefst
tækifæri síðar. En lesendum
gefst tækifæri til að dæma um
hvernig meirihluti bæjarstjórnar,
eða nokkur hluti hennar, heldur
á rnálum bæjarins.
S. G.
„SAMNINGUR
um dýpkun hafnarsvæðis Rauf-
arhafnar.
Vér undirritaðir, úr stjórn
Síldarverksmiðja ríkisins, fyrir
hönd hafnarnefndar Presthóla-
hrepps, hér eftir nefndir verk-
kaupandi og vér undirritaðir f.
h. bæjarstjórnar Vestmannaeyja
hér eftir nefndir verksali, ger-
um með okkur svofelldan samn-
ing um dýpkun hafnarsvæðis
Raufarhafnar.
1. gr.
Verkeali tekur að sér að
dýpka hafnarsvæði Raufarhafn-
ar á þann hátt sem lýst er í
tillöguuppdrætti Vitamálaskrif-
stofunnar merktur C 93,1 sam-
tals um 80 000 m3.
2. gr.
Verksali leggur til öll áhöld,
dýpkarunskipið „Vestmannaeyu,
með 350 m. langri þrýstipípu,
og öll önnur nauðsynleg áhöld
til dýpkunarinnar, ennfremur á-
höfn á skipið, olíur til vélanna,
annast viðhald og vátryggingu,
og ber yfirleitt allan kostnað
sem dýpkunin hefir í för með
sér, utan kostnað við mælingar
og eftirlit, sem verkkaupandi
kynni að óska að hafa með
verkinu, sem hann þá greiðir.
3. gr.
Efni það sem kemur upp við
dýpkunina skal dæla út fyrir
Rauf, svo langt að sýnt þyki
það berist ekki inn í höfnina á
ný þó ekki lengra en fært er
að leggja þrýstipípuna. Enn-
fremur í tjörn þá á Eiðinu sem
liggur á bak við kirkjunn, og
út fyrir hana, og loks má láta
úr miðbiki hafnarinnar i mýri
vestan við bæinn. Óski verk-
kaupandi, skal verksali dæla
sandi á verksmiðjulóðina án
sérstaks endurgjalds.
4. gr.
Verkið skal hafið það fyrsta
að liægt er og eigi síðar en i
septembermánuði n. k. og á-
hersla lögð á að ljúka því fyr-
ir næatu síldarvertíð að sem
mestu leyti, og lokið skal því
að fullu innan eins árs frá þvi
er það var hafið nema óviðráð-
anleg (vismajor) atvik hamli
svo sem veðrátta og tafir, sem
verksala verður ekki umkennt.
Ilvar unnið er á hverjum úma skal
ákveðið af verkkaupanda.
5. gr.
Verkkaupandi greiði verksala
fyrir verk þetta kr. 110,000,oo
er greiðiat þannig: 3/5 verk-
kaupsins greiðast mánaðarlega
jafnóðum, og skal þá miða við
hve mikill hluti verksins hefir
unnist á næstliðnum mánuði.
Afgangurinn 2/5 verkkaupsins,
eða kr. 44,000,oo greiðist með
jöfnum afborgunuin á 10 árum,