Framsóknarblaðið - 20.12.1958, Síða 3

) ÓLABLAÐ FRAMSÓKNARÍ3LAÐSlNS
8
Altaristaflan í Landakirkju.
Scr/i Jóliann Hliúar:
Jólahugleiðing
„HafiÚ Uella til marks: Þér
munuð finna 'ungbarn reifað
Og liggjandi i jölu.“ (Lúk. 2.
12).
Nú eru j<)lin komin. Þeim
ér fagnað um gjörvallan krist-
inn heim, en víða við ólíkar að-
stæður. Þeim er fagnað við
leiftrandi ljós í friðhelgi heim-
ilisins. Úti á regin höfum, fjarri
ástvinum. Þeim er fagnað við
ornandi elda heilagra minninga
eða í skini barnslegrar ' gleði.
ög til eru þeir, sem sorgin og
einveran eða sjúkdómar gista á
þessnm jólum.
F.n hvernig svo sem ytri eða
innri aðstæðum er háttað er öll-
um bent á sama mark: Ungbarn
ið reifað , og liggjandi í jötu,
Hvað boðar þetta tákn jólanna,
sem allra augum er beint að?
Það hljómar vissulega undar-
lega í eyrnm okkar, en í þessari
átakanlegu jarðnesku fátækt op-
inberast dýrð Gnðs. Það cr
þetta, scm er nndur jólanna: að
sá Guð, er ræður himni liáum,
hann hvílir nú á dyrastalli
lágum.
Sá Guð, er öll á himins lmoss
varð hold vá jörð og býr með
oss.
Guð er ekki fjarlægur Guð,
sem menn aðeins eiga í draum-
þrá og óskhugsun. Heldur hef-
ur liann stigið niður til okkar,
samtengzt okkar hjörtum og ör-
lögum. Og barnið í jötunni er
merki um, að.Guð hefur mætt
okkur hér á okkar jörð.
Þetta er óskiljanlegt og ó-
skynsamlegt, segja menn. Já,
svo virðist fyrir niannlegum
sjónum og mannlegri takmörk-
uii varðandi órannsakanlega
vegu Guðs. En hver getur skil-
ið undur Guðs?
Aðalatriðið er ekki, hvort við
skiljum, heldur hitt, hvað snert
ir jietta barn okkur? Við get-
um hugsað og hugsað mikið um
lífið, dauðann og eilífðina, en
við geturn aldrei hugsað okk-
ur fram til óbrigðullar lausnar
á þeim atriðum. Við getum
leitað eftir huggun og hjálp í
neyð lífsins og dauðans, en við
getum aldrei barizt í eigin
mætti fram til friðar. \hð getum
trúað og \ið getum beðið, en
\ ið komumst ekki langt með
okkar trú og okkar bæn. Við
eruin, þegar öllu er á botninn
hvolft, algjörlega hjálparvana.,
En okknr hefur veitzt sú náð
að sjá það undur, sem Guð hef-
ur gjört. Sjá hann, sem kom til
okkar og gerði alla hluti nýja.
Það er sakir þessa barns, að
vonin tendrast. Engin jarðnesk
átækt er svo jmngbær, að hann
megni ekki að breyta henni í
auðlegð. Það er engin jarðnesk
kvöl né þjáning svo erfið, að
hann megni ekki að blessa hana.
Það er ekkert til svo lágt, ó-
hreint og ógeðfellt, að dýrð
hans nái ekki að skína þangað
niður. Og jrað er enginn mað-
ur svo lítilmótlegur og aumur,
að líf hans geti ekki prðið
blessað.
GUÐSÞJÓNUSTUR UM FIÁTÍÐARNAR
LAN DAKIRKJ A:
Aðfangadagskvöld Jóla: Aftansöngur kl. 6. Séra Halldór Kolbeins.
Jóladag: Klukkan 2. Séra Jóhann Hliðar.'
Klukkan 5. Séra Halldór Kolbeins.
Annan dag jóla: Klukkan 2. Séra Jóhann Hliðar.
Gamlárskvöld: Klukkan 6. Séra Halldór Kolbeins.
Nýársdag: Klukkan 2. Séra Jóhann Hlíðar.
K. F^U. M. og K.:
Barnaguðsþjónusta á annan dag jóla kl. 11 f. h.
Jólatrésskemmtun fyrstu helgi eftir áramót.'
BETEL:
Samkomaiá Aðfangadag klukkan 6.
Samkomur báða jóladagana kl. 4,30.
Sunnudaginn 2S. janúar: Jólatrésfagnaður barnanna.
Samkoma ,á Nýársdag klukkan 4,30.
Rœðumcnn verða brœður safnaðarins og vcentanlega Garðar Ragn-
arsson og Ester Nilsson. Kórsöngur, strengjasveit, tvisöngur og
samleikur á tv'cer fiðlur og píanó.
AH VENTKIRK JAN:
Samkoma á Jóladag kl. 2. O. J. Ólscn talar.
Samkoma á Nýársdag kl. 2.
hefur gefið okkur.
Við biðjum, að Guð vilji
blessa okkur jólin. Og við þökk
honum lyrir frið hans, sem er
æðri öllum skilningi. Guð
blessi heimili okkar og börnin.
Guð styrki og gleðji hina ald-
urhnignu og þreyttu, þá sem
þjást og stríða. ,Guð hjálpi okk-
ur öllum að veita hans óum-
ræðilegu gjöf viðtöku.
í Jesú nafni.
Gleðileg jóll.
Kærleikur (fuðs nær til hins
aumasta jarðneska lífs. Og
merki Jiess er barnið í jötunni.
Þegar við nú höldum jóla-
hátíð, þá er aðeins eitt, sem get
ur blessað bæði heimsins gleði
og kvöl. Það .er friður Guðs.
Það ér sá friðúrinn, sem er æðri
öllum skilningi, sem barnið í
jötunni kom með til Jressarar
jarðar. Og sem við munnm leita
árangnrslaust að, ef við viljum
ekki sjá bað tákn, sem Guð