Framsóknarblaðið - 23.01.1963, Qupperneq 1
F
Útgefandi
Framsóknarfélag
Vestmannaevia.
Málgagn Framsóknar- og sam-
vinnumanna í Vestmannaeyjum
26. árgangur.
Vestmannaeyjum, 23. janúar 1963
2. tölublað
HELGI BERGS, verkfræðingur:
Þróttmikil upp-
bygging er þjóð
leg nauðsyn.
Verðlagsvandamálið verður
ekki leyst með einhliða kjara-
skerðingarstefnu. Það verður
þvert á móti að einbeita sér að
því að auka framleiðni þjóðar-
innar til þess að hærri þjóðar-
tekjur komi til skipta milli þegn
anna. Svo verður auðvitað líka
að skipta réttlátar. Þetta tvennt
er auðvitað hvort tveggja þýðing
armikið, en þó hið fyrra sínu
meir, því að hið síðara er auð-
veldara að leiðrétta, ef úr skorð
um fer.
Undaníarin ár hefur hafið
verið svo gjöfult, að við liöfum
getað aukið framleiðslu þjóðar-
innar með því einu að sækja
meira fiskmagn í sjóinn. En þau
framleiðsluverðmæti, sem fást
úr hverri aflaeiningu faia minnk
andi. Vaxandi hluti síldarflot-
ans fer til að framleiða ódýrt
skepnufóður og iðnaðarlýsi.
Það er hin brýnasta nauðsyn
íslenzku þjóðinni, að sífellt sé
unnið að því, að gera fjöl-
breytni framleiðslunnar meiri
og efla nýjar atvinnugreinar,
sem vinna sem verðmætastar
framleiðsluvörur úr hráefnum
lands og sjávar. Eg hef á öðrum
vettvangi liaft tækifæri til að
gera grein fyrir þeim verkefn-
um, sem framundan eru á þessu
sviði og skal ekki endurtaka það
hér að sinni. En öllum hugsandi
mönnum er það mikið áhyggju
efni að ekkert skuli hafa miðað
áfram á þessari braut á undan-
förnum góðærum.
Núverandi stjórnarflokkar
fengu í seinustu kosningum
meirihluta út á loforð sín urn
að stöðva verðbólguna og vísa
á leiðina til bættra lífskjara.
Þeim er það sjálfum fullljóst, að
sú stjórnarstefna, sem síðan hef-
flokkunum tekst að halda meiri
hluta sínum í næstu kosningum.
Ekki skal neinu spáð um það
hér, hvað í plaggi þessu verður,
þegar þar að kemur, enda skipt-
ir það kannske minnstu máli,
þar sem þegar er ljóst að það
verður sýndarplagg. En það hef
ur vakið athygli og nokkurn ugg
margra, að þegar stjórnarliðar
ræða um atvinnuframkvæmdir
virðist að hjá mörgum þeirra
komist ekkert að nema hug-
myndir um stóriðnað útlend-
inga, sem nýti vatnsorku lands-
ins.
Þessi hugmynd er auðvitað
vel þess virði að um hana sé
rætt og hugsað. En önnur verk-
efni kalla meira að. Fyrst þarf
að tryggja betur grundvöll okk-
ar eigin framleiðslu og byggja
upp fjölbreyttari og traustari
iðnað byggðan á afurðum lands
og sjávar. Meðan okkar eigin at-
vinnurekstur stendur ótraustum
fótum, getur stóratvinnurekstur
útlendinga beinlínis verið okk-
ur hættulegur.
Hugmyndin um útlendan stór
rekstur á íslandi er ekki ný, en
hún hefur fengið nýjan byr í
seglin með hugmyndinni um
að ísland gangi í ríkjasamsteypu
iðnaðarstórveldanna í V-Evrópu.
Báðar þessar hugmyndir byggj
ast á þeirri vantrú, sem nú ger-
ir æ meira vart við sig hjá í-
haldsöflunum í landinu á því,
að við íslendingar getum sjálf-
ir byggt upp okkar eigið at-
vinnulíf. Þessi vantrú er kannski
það, sem þjóðinni stafar mest
hætta af í dag. (Tíminn).
Ný fjárhagsáætlun
Helgi Bergs.
ur verið fylgt, er í hrópandi ó-
samræmi við þessi loforð. Og nú
fara nýjar kosningar í hönd.
Þess vegna búa þeir sig undir
að gefa ný loforð.
Þeim er það h'ka ljóst, að mik
ill meirihluti þjóðarinnar vill,
að atvinnuuppbyggingunni sé
viðstöðulaust haldið áfrarn og
góðærin séu notuð til þess að
auka framleiðslugetuna og fjöl-
breytni atvinnulífsins.
Þess vegna tilkynnti stjórnin
það snemma á kjördæmabilinu,
að hún væri að láta gera mikla
framkvæmdaáætlun.' Viðskipta-
málaráðherra tilkynnti á Al-
þingi haustið 1961, að áætlunin
myndi verða tilbúin fyrir lok
þessa árs og eftir henni yrði unn
ið á árinu 1962.
Þetta var auðvitað aldrei ætl-
unin. Áætlunin hefur ekki sézt
ennþá, en það er sjálfsagt óhætt
að gera ráð fyrir, að hún muni
koma fram fyrir vorið. Hún á
að vera kösningaplagg. í henni
eiga að vera fólgin þau loforð,
sem næst á að svíkja, ef stjórnar-
Á bæjarstjórnarfundi 10. þ.
m. voru fjárhagsáætlanir fyrir
bæjarsjóð, hafnarsjóð og Raf-
veitu Vestmannaeyja fyrir árið
1963, lagðar fram til 1. umræðu.
Hér eru á ferðinni allmerk
plögg og þar sem fjármál bæj-
arins snerta bæjarbúa beint og
óbeint, þá þykir rétt að fara um
þau nokkrum orðum.
Bæjarstjóri, Guðlaugur Gísla-
son, fylgdi fjárhagsáætluninni
úr hlaði, og var þess að vænta,
að hann gerði þá glögga grein
fyrir afkomunni á liðnu ári.
Þeirri skyldu brást hann þó að
mestu leyti, gat þess aðeins að
innheimta hefði gengið mjög vel
á liðnu ári, og hægt hefði ver-
ið að standa í skilum með launa
greiðslur. Hefði verið gagnlegt
fyrir bæjarfulltrúa, sem nú eiga
að taka afstöðu til nýrrar fjár-
hagsáætlunar, að vita, hvað
tafði framkvæmdir við sjúkra-
hús, sundhöll, og smáíbúðir á
liðnu ári, og hvar fjárhæð kr. 2
milljónir og fimm hundruð þús-
und, sem í fyrra var 'lögð á bæj-
arbúa til’framkvæmda við nefnd
_ ai byggingar, er nú niður kom-
in.
Það er því ekki nýtt fyrir-
brigði þó fé bæjarins sé ráðstaf-
að í heimildarleysi og fram-
kvæmdir, sem eiga að vera fjár-
hagslega tryggðar dragist á lang-
inn, og virðist s. 1. ár engin und-
antekning í því efni.
Á greiðsluyfirliti, sem fram
kom 30. sept. s. 1., sést að áætlun
yfil' árið 1962 hefur ekki staðizt.
Lætur nærri, að áætlaðar tekjur
ársins hafi verið uppétnar í
septemberlok. Er augljóst, að
tekjur og gjöld hafa farið fram
úr áætlun svo nemur milljónum
króna.
Til að skýra, hverju skakkar
milli áætlunar og útgjalda, má
geta þess, að afborganir og vext-
ir af skuldum bæjarsjóðs voru
áætlaðar kr. 1260 þús., en þann
30. sept. var búið að greiða
vegna þessa gjaldaliðs kr.
2. 986.323,99.
Til byggingar barnaskólans
var áætlað kr. 100 þús., en
þann 30. sept. var búið að
greiða 1.104.638,87.
Á þessum tveimur liðum
skakkar kr. 2.730.962,86, og er
þó, eins og áður er fram tekið,
ekki öll kurl komin til grafar,
Framhald á 2. síðu.