Framsóknarblaðið - 06.02.1963, Blaðsíða 2

2
FRAMSÓKNARBLAÐIÐ
Furðuleg
vinnubrögð
Sem bæjarfulltrúi í Vest-
mannaeyjum þótti mér kynlegt
að sjá bréf, sem stílað er til bæj-
arstjórnar Vestmannaeyja birt í
árásargrein í málgagni komm-
únista, Eyjablaðinu, án þess að
bréfið hafi verið tekið fyrir í
Bæjarráði eða bæjarstjórn. Svo
eru það út af fyrir sig furðuleg
vinnubrögð, að bréf, sem sent
er til bæjarstjórnar í september
1962, skuli ekki hafa verið tek-
ið fyrir til afgreiðslu fjórum
mánuðum síðar. Á þessu tíma-
bili hafa þó verið haldnir 4 bæj
arstjórnarfundir. Eg lít svo á,
að það séu eðlileg og sjálfsögð
vinnubrögð, að málin séu tekin
til afgreiðslu á næsta fundi eft-
ir að þau berast, enda vandséð,
hvar bæjarstjórinn fær heimild
til að stinga erindum undir stól,
sem stíluð eru til bæjarstjórnar.
Þá hlýt ég að líta svo á, að
slík erindi, sem berast bæjar-
stjóra, séu þá fyrst opinber mál,
þegar þau hafa verið lögð fram
ó almennum bæjarstjórnarfundi.
Nú ber svo við, að bréf, sem
stílað er til bæjarstjórnar Vest-
mannaeyja, og bæjarstjórinn hef
ur lúrt á í 4 mánuði, er afhent
andstæðingum bréfritarans til
birtingar, sem er gert í því
skyni að rýra álit hans. Að sjálf
sögðu kunna slík vinnubrögð
•að hafa áhrif á framgang þess
máls, sem erindið fjallar um.
Það er blátt áfram óhugnanlegt
fyrir bæjarbúa að eiga von á því
að margvísleg erindi, sem þeir
eiga við bæjarstjórn, séu afhent
þeim, sem sízt skyldi, áður en
þau eru tekin til meðferðar af
viðkomandi aðila. Bæjarstjóra-
starfið er trúnaðaistarf á vegum
allra bæjarbúa og lionurn og
starfsmönnum hans má ekki líð
ast að brjóta þær reglur, sem
livarvetna í menningarþjóðfé-
lagi eru viðhafðar.
Það er ekki úr vegi að geta
þess, að á bæjarstjórnarfundi
þann 25. jan. s. 1. urðu snarpar
umræður varðandi málsmeð-
ferð milli Karls Guðjónssonar
og Guðlaugs Gíslasonar. Deildi
Karl á Guðlaug fyrir samskon-
ar vinnubrögð og hér liggja fyr
ir, en Guðlaugur þrætti. Að lok-
um bar Karl fram eftirfarandi
tillögu, sem Guðlaugur svaraði
með frávísunartillögu, sem einn
ig er birt hér.
„Fyrir var tekið:
Tillaga frá Karli Guðjónssyni:
Bæjarstjórn leggur fyrir bæj-
arstjóra að taka það upp sem
fasta reglu að leggja öll erindi,
er berast bæjarráði, fyrir næsta
fund, er bæjarróð heldur, eftir
að erindi hefur borizt.
Karl Guðjónsson.
c Tillaga frá rneirihluta bcej-
arráðs:
Með því að ekkert liggur fyr-
ir um, að nokkur óeðlilegur
dráttur hafi verið á, að erindi,
sem bæjarráði hafa borizt, hafi
verið fyrir það lögð, telur bæj-
arstjórn tillögu Karls Guðjóns-
sonar óþarfa og samþykkir að
vísa henni fró og tekur fyrir
næsta mál á dagskrá.
Bæjarstjóri vék af fundi, en
við sæti hans við atkvæðagreiðsl
una tók Einar H.'Eiríksson.
Tillaga meirihlutans sam-
þykkt með 5 atkv. gegn 4.
Geta menn nú borið saman
efni frávísunartillögunnar við
þá staðreynd, að erindi Þor-
steins Þ. Víglundssonar skóla-
stjóra, er búið að liggja óaf-
greitt á bæjarskrifstofunum í
17 vikur. Og þrátt fyrir rétt-
mæta gagnrýni Karls Guðjóns-
sonar, hafa Eyjablaðsmenn ekk-
ert við slík vinnubrögð að at-
huga, ef þeim hentar að nota
gögn, sem þannig eru gevmd og
höfð til sýnis, til að klekkja á
andstæðingum sínum.
Að þessu tilefni þótti nrér
við eiga að liafa viðtal við bréf
ritarann, Þorstein Þ. Víglunds-
son, skólastjóra.
— Mér er ekkert að vanbún-
aði að skýra þetta mál, segir
Þorsteinn, enda hefur meðferð
jjess vakið mér kótínu, því einn
þáttur listarinnar að kunna að
lifa lífinu, er að sjá hið spaugi-
lega í tilverunni gegnum hjúp
alvörunnar.
Margir, sem voru opinberir
starfsmenn fyrir 1946, og ekki
nutu lífeyrisréttinda, hafa k'eypt
sér þau fyrir eigið fé. Sumir
hinna elztu, svo ekki sé of mik-
ið sagt, munu hafa fengið rétt-
indagjaldið endurgreitt, hafi
þeir unnið mjög lengi hjá saraa
aðila eða sveitarfléagi, Og þar
sem ég er nú elzti starfandi
skólamaður við framhaldsskóla í
landinu, og búinn að vera hér
allan rninn starfsdag, eða samtals
í 36 ár, taldi ég eðlilegt, að ég
væri í hópi Jjessara manna. Þar
að auki er þess að geta, að fyrstu
19 árin, sem ég fékk laun mín
greidd hjá bæjarsjóði, voru þau
aðeins 2/3 af launum annarra
framhaldsskólastjóra í landinu.
Á slíka greiðslu, sem hér um
ræðir er ekki litið sem launa-
uppbót, heldur viðurkenningu
fyrir langt starf, sem launað er
með réttindum til stuðnings og
styrktar, þegar aldurinn færist
yfir og starfskraftarnir þverra.
Hér er liins vegar litið á þetta
sem matarpólitík og kölluð ölm
usa eða sníkjur.
Bréf mitt ber með sér, að eg
krefst einskis og segi, að mer
þyki það eðlilegt, að bæjarsjóð-
ur greiði mér til handa þessi
íéttindi og viðurkenni þar með
langt starf í þágu bæjartelags-
ins. Eg hefi aldrei farið fram á
neina launauppbót, enda er Jjað
alveg rétt hjó kommúnistum, að
févana er ég ekki. Og síður en
svo kvelst ég af þrá eftir viður-
kenningu á starfi mínu. Hafði
aðeins ánægju af að kanna jarð-
veginn og vita, hvort okkur
hefði farið eitthvað fram undan-
farinn aldarþriðjung, seiu ég
hef starfað hér.
Aldrei bjóst ég við svo mik-
illi ánægju af bréfinu.
Varla verður annað sagt en að
gjörðir þessar eru snjallt hugs-
aðar eins 'og vænta mátti og
drengilegar (eins og líka vænta
mátti), en þær hitta óvart ekki
í mark. Þær hitta allan Sjálfstæð
isflokkinn hér og eru honum til
smánar og skammar. Ekki er
allt fólk hér svo illa gert og skiln
ingssljótt, að það skilji þetta
ekki.
— Þú telur fjárhagshliðina ekki
vera aðalatriðið í málinu?
— Nei, ég hefði notað þessa
krónur til að efla hugsjónir
mínar. Fiskasafn bæjarins hefði
fengið hluta af því. Einnig út-
gófusjóður Bliks míns. Svo er
Byggðarsafn bæjarins alltaf fé-
vana, þó að bæjarsjóður leggi
okkur nú 20 þúsundir árlega
og við höfum safnað því til
vaxtar og gengis 40—50 þúsund-
um á undanförnum 5 árum með
vorsýningum Gagnfræðaskólans.
Það, sem vekur mér spaug og
spé og notalega líðan í kringum
þetta allt, er það, að ráðandi
ntenn bæjarins telja ekki starf
mitt hér í 36 ár „einnar messu
virði“, eins og þar stendur í
ntannkynssögunni. Það álit
snertir mig notalega, enda hef
BROÐURLEG SAMVINNA!
Einar H. Eiríksson, bœjarritari.
— En segðu mér, Þorsteinn,
hvernig hefur bréfið kornizt í
liendur konnnúnistum?
— Bæjarritarinn, Einar Hauk
ur Eiríksson, viðurkenniv að
hafa afhent Sigurði Stefánssyni
Jjað til afritunar. Sá verknaður
dajmir sig sjálfur í augum alira
réttsýnna manna. Ýmsir álykta,
að bæjarritarinn hafi með þessu
gjörræði sínu viljað smána bæj-
arstjórann sem mest, og sumir
halda, að Jjetta siðgæðisbrot
ritarans hafi ótt að bitna á okk-
ur báðunt, verða okkur til háð-
ungar. Mér fyrir það að skrifa
bréfið og bæjarstjóra fyrir það,
hve illa honum gekk að fá það
afgreitt. Því mun hafa valdið
sundrung innan meirihlutans.
Sig. Stefánsson, bœjarfulltrúi
ég aldrei úr brauðdeigi gerður
verið.
Eg þakka Þorsteini skólastjóra
fyrir viðtalið.
S. K.
Framsóknar-
blaðið
RITNEFND
JÓHANN BJÖRNSSON, ób.
SIGURG. KRISTJÁNSSON
AFGR. ANNAST:
SVEINN GUÐMUNDSSON
GJALDKERI:
HERMANN EINARSSON