Framsóknarblaðið - 30.05.1968, Qupperneq 2

2
FRAMSÓKNARBLAÐIÐ
i Framsóknar-
blaðið
Ritnefnd:
Sigurgeir Kristjánsson,
Jóhann Björnsson, áb.
Afgreiðslu annast:
™ Sveinn Guðmundsson.
Gjaldkeri:
Hermann Einarsson.
Allir íóru
H — leiðina
Kl. 0600 að morgni 26. þ. m.
gekk hægri umferð í gildi hér á
landi. Þó breytingin væri lengi vel
umdeild er ánægjulegt til þess að
vita, að hún gekk vel og slysalaust
fyrir sig fyrstu sólarhringana. Mik
il kynningarstarfsemi hafði farið
fram varðandi þetta mál og er ár-
angur hennar góður það sem af er.
Hér í bæ voru gerðar allmiklar
breytingar á akstursskipulagi bæj-
arins. Virðast bæjarbúúar sætta
sig vel við þær. Um 118 umferðar-
merki munu nú vera hér við gatna
kerfið. Þar af um 15 ný. Var unnið
að því nóttina fyrir H-dag að
setja þau upp, og var því verki
lokið kl. 0633.
Kl. rétt fyrir sjö um morguninn
stilltu lögreglumenn bæjarins sér
upp á helztu gatnamótum, og
strax upp úr því fóru bifreiðar að
renna um göturnar á hægri kanti.
Voru þar fyrstir í flokki nokkrir
eldri ökumenn bæjarins. Þegar
leið á daginn var allmikil umferð
í bænum, menn og konur voru að
æfa sig í hægri umferðinni. Það
var sýnilegt, að fólkið tók daginn
alvarlega og allir reyndu að gera
sitt bezta.
Tuttugu og þrír umferðarverðir
komu til aðstoðar við umferðar-
breytinguna og er þar um sjálf-
boðaliða að ræða.
Flokkcstjórar í þeim sveitum eru:
Þorkell Guðfinnsson, Hólagötu 31,
Sigríður Ólafsdóttir, Grænuhlíð 3
og Stefán Helgason, Boðaslóð 23.
Ef menn hugleiða að umferðar-
breytingin er, rótgróin lífsvenju-
beyting þá má vera ljóst, að það
er heilmikið átak að koma henni
slysalaust og árekstralaust áfram.
Það hefur tekizt það sem af er,
og ber að þakka samstarf allra bæj
arbúa við að leysa þennan vanda
og vona ég að hægri umferðin
heppnis vel um alla framtíð.
Það var að vonum annasamt hjá
lögregluliði bæjarins þessa daga,
ekki sízt vegna þess, að hátíðahöld
sjómannadagsins komu einmitt á
Þjóðhátíð Vestmannaeyja
Eins og kunnugt er, hafa Vest-
mannaeyingsr einir landsmanna
haldið þeim sið að halda Þjóðh. í
byrjun ágúst ár hvert, og þannig
minnst Þjóðhátíðarinnnr 1874, þeg
ar íslondmgar fengu stjórnar-
skrána. Þjóðhátíðin hefur að sjáif-
sögðu mikið breytzt frá því, sem
áður var, en þ-.ð er að sjálfsögðu
aö miklu leyíi í samræmi við aðr-
ar breytingai í okkar þjóðlífi. En
þó hafa miklar breytmgr.r orðið á
Þjóðhátíðarhaldinu undanfarir. ár,
og það hefur mjög farið í
vöxt, að heimamenn hafi „forðað
sér” að heiman fyrir Þjóðhátíðina.
Undanfarin ár hefur því vaknað
sú spurnirg, hvort ekki þurfi að
breyta fyrirkcmulagi Þjóðhátíðar-
innar, eða að öðrum kosti að
leggja hana niður.
Þetta mál var til umræðu í bæj-
arstjórn s.l. vetur, að vísu utan
dagskrár. Guðlaugur Gíslason
vakti máls á því, að Þjóðhátíðin
væri ekki orðin Vestmannaeyjum
til sóma, í þeirn mynd, sem hún
hefur tekið á sig undanfarin ár,
og nauðsyn væri að bæta úr þessu.
Benti hann á vaxandi óreglu, sér-
staklega hjá ungu aðkomufólki.
Gat Guðlaugur þess, að Þjóðhátíð-
in hefði að undanförnu verið hald
in um verzlunarmannahelgina, en
einmitt um þá helgi væru haldnar
myndarlegar samkomur víða um
land, þar sem ölvun væri bönnuð.
En þetta hefur m.a. orðið til þess,
að hingað hefur sótt stór hópur,
sem hvergi hefði fengið aðgang
annarsstaðar.
Einnig benti Guðlaugur á, að
Þjóðhátíðin væri orðin „vafasöm”
tekjulind fyrir íþróttafélögin. Lagt
væri í svo mikinn kostnað í sam-
bandi við aðkeypta skemmtikrafta,
að ef svo óheppilega vildi til, að
veðrátta hamlaði, og aðsókn yrði
lítil af þeim sökum, þá lægi við
gjaldþroti hjá viðkomandi íþrótta-
félagi.
Margir bæjarfulltrúar tóku und-
ir þessi umæli Guðlaugs, og
hvöttu til þess, að breyting yrði
hér á.
Það er greinilegt að stefna ber
sömu helgina og umferðarbreyting
in. En þetta gekk nú allt saman
vel og slysalaus'. Það voru allir í
góðu skapi bæði við hátíðahöldin
og í umferðarbreytingunni. Sjálf-
sagt hafa svo ekki aðrir meiri á-
stæðu til að fagna þessu en lög-
reglan. Og svo er að halda áfram
að vera í góðu skapi og gera sitt
bezta í umferðinni.
að því, að gera þessi hátíðahöld
að „Þjóðhátíð Vestmannaeyja”, og
miða allan undirbúning og
skemmtiatriði við það. Auðvit-
að viljum við öll fá ættingja og
góða gesti í heimsókn, en við vilj-
um koma í veg fyrir, að Þjóðhá-
tíðin verði að skrílsamkomu, þar
sem gróðasjónarmiðið ræður ríkj-
um.
Það, sem gera þarf, er að mínum
dómi þetta:
1. Hætta þarf að halda Þjóðhá-
tíðina um verzlunarman-ia-
helgina.
2. Banna þarf Flugfélagi fslands
og öðrum, að auglýsa Þjóðhá-
tíðina á þann hátt, sem verið
hefur.
Sjómannadaginn s.l. sunnudag
var minningarsamkoma við minn-
ismerkið á lóð Landakirkju, eins
og venja hefur verið undanfarin
ár. Eg ér einn af þeim, sem eru ó-
ánægðir með fyrirkomulag á þess-
um hluta hátíðarhalda Sjómanna-
dagsins, í því formi, sem verið hef
ur undanfurin ár .
Fyrir áratug, eða svo, var það
venja, að sjómenn gengju fylktu
liði undir fánum, með lúðrasveit
í broddi fylkingar, til Landakirkju.
Fánaberar gengu með fána sína
inn í kór kirkjunnar, og stóðu þar
heiðursvörð meðan hlýtt var
messu. Að lokinni messu var geng
ið að minnismerkinu. Venjulega
söng Kirkjukórinn þar sálm, síðan
var minnst látinna sjómanna, og
síðan lagður blómsveigur að fót-
stalli minnismerkisins Síðan var
þ'agnarstund, og síðan sunginn
sálmur.
Mér, og mörgum öðrum fannst
þetta hátíðleg stund.
Á þessu hefur orðið breyting,
og það verður að segja það eins
og það er, að það voru forvígis-
menn Sjómannadagsráðs, sem
stóðu að þeirri breytingu, að meiri
hluti hátíðarhaldanna við Landa-
kirkju færu fram utandyra. Mér
er vel kunnugt um þetta, því
skömmu eftir að þessi háttur var
upp tekinn skrifuðum við Stein-
grímur Benediktsson bréf f.h.
kirkjukórsins til formanns Sjó-
mannadagsráðs, þar sem við lýst-
um óánægju okkar yfir þessu fyr-
irkomulagi
Við bentum á, að oft væri veð-
ur mjög óheppilegt fyrir útisam-
komu á þessum stað, öll aðstaða
til söngs og hljóðfæraleiks væri
betri inni, og auk þess væri það
3. Auka þarf löggæzlu, og hafa
samband við lögregluyfirvöld
Reykjavíkur, þannig að reynt
sé að koma í veg fyrir að ung-
lingar flytji mikið magn af
áfengi með sér.
4. Nota þarf skcmmtikrafta bæj-
arins, að svo miklu leyti sem
það er hægt, og gæta þess að
kaupa ekki rándýra skemmti-
krafta.
Einhverjir munu nú halda því
fram, að tekjur íþróttafélaganna
minnki stórlega, ef þessar tillögur
næðu fram að ganga.
Svo þarf ekki ?ð vera. Undan-
farin ár hefur nettóhagnaður ekki
orðið nem„ 30 prósent af því, sem
Framhald á 3. síðu.
ósmekklegt, og með öllu óviðeig-
endi að sneyða hjá kirkjunni á
þennan hátt. Við áttum einnig
munnlegar viðræður við formann
Sjómannadagsráðs um bessi mál,
en ekkert samkomulag náðizt.
Það virðizt því miður vera svo,
að forráðamenn Sjómannadagsins
vilji ekki koma í Landakirkju á
Sjómannadaginn, þó að þeir fyrir
siðasakir hafi messu á dagskránni.
Þetta sézt berlega á því, að for-
vígismenn Sjómannadagsráðs flýta
sér burt, að lokinni minningarat-
höfninni við minnismerkið, en
fara ekki inn í hina fornhelgu
Landakirkju, sem upphaflega var
þó helguð fiskimanninum Andrési,
lærisveini Jesú Krists.
Svona var þetta einnig s.l.
sunnudag. Kirkjan var ekki full-
setin. Að vísu voru margir ágætir
sjómenn viðstaddir, og þakka ber
þeim, en forvígismenn Sjómanna-
dagsins sáuzt ekki.
Annað er það, sem setur skugga
á Sjómannamessuna, en þar er
ekki Sjómannadagsráði um að
kenna frekar en bæjarbúum al-
mennt. Kirkjan hálffylltizt af smá
börnum, sem voru algjörlega eft-
irlitslaus. Þau voru hlaupandi
fram og aftur með hávaða og lát-
um, og eyðilögðu að mestu þessa
hátíðarstund fyrir öðrum kirkju-
gestum.
Eg vildi í alvöru segja það við
foreldra hér í Vestmannaeyjum,
að fátt er fegurra og ánægjulegra
en það að foreldrar komi með
börn sín í kirkju, en hitt er ósið-
ur, að senda smábörn eftirlitslaus
í kirkju, ef til vill til þess eins að
fá á þann hátt næði til að sofa út
heima.
J. B.
Sjómannamessa