Hamar - 08.06.1946, Síða 1

I. ÁRGANGUR HAFNARFIRÐI, 8. JÚNl 1946 1. TÖLUBLAÐ
Frambod Sjálístædi^
manna í Hafnaríirdf
Avarpsorö
Þótt svo vir'Sist, aö nœgur bla'Sakostur sé í Reykjavík
og Hafnfir'Singar þar í nœsta nágrenni, þá hefur mjög oft
verÍS undir hœlinn lagt að þeir fengju inni í blóöum hóf-
uöstaöarins meö áhugamál sín. Einnig er því svo vari'ö
meö margan manninn, sem gjarnan vildi láta Ijós sitl
skína, aö hann hliörar sér frekar hjá því aö láta uppi skoö•
anir sínar í blóöum, sem gefin eru út utan bœjarins. Rœö-
ur þar nokkru feimni, og eins hitt, aö þeir hafa þá skoö-
un, aö utanbœjarmenn varöi lítiö um bœjarmálin hér,
en þar skjátlast þeim oft illa. Sé aftur á móti blaö gefiö út
í þeirra eigin bæ, þar sem fyrst og fremst bœjarmál eru
rœdd og annaö þaö, sem viö kemur lífi bœjarbúa, finnst
þeim þaö vera þeirra eigiö blaö. Þeir fylgjast mikiö betur
en ella meö gangi nválanna, mynda sér skoöanir á þeim
og veröur þaö oft og einatt til þess, aö heppileg lausn
fœst á framkvœmd þeirra. Ný sjónarmiö koma fram og
vakiö er máls á nýmœlum, sem geta oröiö bœnum og íbú-
um hans til stórmikils gagns.
Heilbrigöasta stjórnmálastarfsemin er sú, aö rökrœöa
viö andstœöinginn í rœöu og riti um áhugamálin. Rœöu-
formiö er mórgum annmórkum bundiö, oft erfitt aö ná
til þeirra, sem helzt þyrfti aö ná til, málin afflutt og
brengluö á alla vegu af andstœöingnum, einkanlega ef hann
á tal viö þann, sem ekki hefur veriö viöstaddur, er rœöan
var flutt. Þessa annmarka losnar maöur viö aö mestu,
séu nválin rœdd í blaöi. Auk þess eru blööin alltaf mikil-
vœg heimildarrit, sem nauösynleg eru til aö varpa Ijósi
yfir störf bæjarbúa og hugsjónir, málefni bœjarins og
framkvœmdir og annaö þaö, er snertir lífiö í bœnum.
Eins og öllum er kunnugt, sem nokkuö hafa fengist
viö blaöaútgáfu, þá er mjög erfitt meö slíka starfsemi,
sé prentsmiöja ekki til á staönum. Þegar nú vissa var fyrir
því, aö prentsmiöja tæki til starfa hér í súmar eöa hausl,
samþykkti fulltrúaráö Sjálfstæöisflokksins hér, aö hefja út-
gáfu vikublaös og fékk Þorleif Jónsson, framkvœmdar■
stjóra, sem mesta reynslu hefur í þessum málum af öll-
um bœjarbúum, til aö vera ritstjóri og ábyrgöarmaöur
blaösins.
Vonar fulltrúaráöiö, aö blaöiö veröi bœjarbúum til
gagns og ánœgju, veki dómgreind þeirra og áhuga fyrir
öllum þeim nýmœlum, sem mœttu koma bœjarfélaginu
aö notum, og framkvœmd þeirra mála, sem fyrir liggja.
Geti blaöiö unniö aö þessu marki, er tilgangi útgefenda
náö. FULLTRÍJ ARÁÐIÐ.
Nú, þegar Alþingi og þjóð-
in í heild, að verulegu leyti
undir forystu Sjálfstæðis-
flokksins, liefir formlega
stigið lokaskrefið í sjálfstæð-
isbaráttunni, þá lilýtur eðli-
lega starf og viðleitni hinna
komandi þinga fyrst og
fremst að beinast að þeim
verkefnum, sem líklegust má
telja til tryggingar og við-
halds endurheimtu sjálf-
stæði voru. Stjórnarmyndun
undir forystu Sjálfstæðis-
flokksins og þau nýsköpun-
aráform, í atvinnulífi þjóð-
arinnar, sem við hana eru
tengd, eru talandi tákn þeirr
ar frjálslyndu og heillavæn-
legu stefnu, sem Sjálfstæðis-
flokkurinn hefir í þjóðmál-
um. Þau eru sönnun þess
að þar er á ferð stjórnmála-
flokkur, sem 'ekki lætur
stefnu sína mótast af liverf-
lyndi og tækifærispólitík,
heldur flokkur, sem metur
máleínin og gildi þeirra á
mælikvarða þjóðarhags.
Þannig hefir ávallt verið efsl
á stefnuskrá flokksins að
skapa og stuðla að þjóðlegri
einingu um livert gott mál,
sem fram hefir komið. Það
er nú öllum góðum Islend-
ingum ljóst, að hefði slík
eining ekki verið fyrir hendi
nú, þá hefði vel mátt svo
fara, að þeim óvenju mikla
gjaldeyri, sem þjóðin hafði
aflað sér vegna ónormals á-
stands í heiminum, hefði ver
ið sóað í meira og minna fá-
nýti, og hlutur þjóðarinnar
orðið sá, að standa höllum
fæti í liinni hörðu sam-
keppni þjóðanna að styrjöld-
inni lokinni. Sjálfstæðis-
flokkurinn gat ekki horft á
það aðgerðalaus, að hlut-
skipti þjóðarinnar, sem hvgg
ir land við auðsælustu fiski-
mið heimsins, yrði það, að
lenda að styrjöldinni lokinni
á sömu vonarvöl og fyxúr
stríð, þegar ríkið varð að lifa
á bónbjörgum hjá erlendum
bröskurum, og snúa þó oft-
lega bónleitt til búðar. Þeir
voru þess minnugir að sök-
Þorleifur Jónsson.
um þess hve vinnutækni
landsmanna stóð langt að
baki tækni annara þjóða, og
þess, liversu tæki þau, sem
til voru í landinu voru fá
og úrelt, gat fjárhagur rík-
isins ekki átt meginstoð sína
í atvinnu og athafnalífi þjóð-
aiúnnar, eins og þó hvert
heilbrigt þjóðfélag hlýtur að
gera kröfu til. Sjálfstæðis-
flokkurinn sá, að hamingja
þjóðaiinnar og velferð um
ófyrirsjáanlega framtíð
lilaut að byggjast að veru-
legu leyti á því, að takast
mætti að skapa þjóðlega ein-
ingu uni það aðkallandi
nauðsynjamál að fá ný og
fullkomin atvinnutæki inn í
landið. Þetta sjónarmið varð
svo undirstaða þess, að flokk
urinn tók lxöndum saman við
pólitíska andstæðinga sína,
til þess að tryggt yrði, að svo
miklu leyti sem slíkt er unnt,
efnahagslegt sjálfstæði þjóð-
arinnar, og þannig lagður
annar mikilvægasti horn-
steinninn að frjálsu og óliáðu
þjóðfélagi framtíðarinnar.
Það er viðurkennd stað-
reynd, að innan Sjálfstæðis-
flokksins er val mannkosta-
manna, þjóðlegra athafna og
gáfumanna, sem bezt er til
þess treystandi að skapa nýtt
og lieilbrigt þjóðfélag íir
deiglu aldagamallrar erlendr
ar áþjánar — efnahagslegt
og pólitískt frjálst og fram-
sækið þjóðfélag.
Kosningabarátta sú, sem
nú fer í hönd, kemur fyrst
og fremst til með að sýna,
hvort þjóðin hefir trú og
traust á hinum djörfu ný-
sköpunaráformum. Um vilja
þjóðarinnar til þess að varð-
veita frelsi sitt í hverri
mynd, getur enginn efast. Is-
lendingar vilja ekki einungis
viðhalda sjálfstæði sínu,
heldur einnig treysta það
sem mest má verða. Þessa
stefnu hafa Sjálfstæðismenn
markað, og um hana munu
þeir halda vörð hvar sem
þess gerist þörf, jafnt í söl-
um Alþingis sem í þjóðlíf-
inu sjálfu. Sjálfstæðisflokk-
urinn í Hafnarfirði vill í
samræmi við þessa yfirlýstu
stefnu flokksins leggja fram
sinn skerf til þess að þetta
megi takast. Hann hefir því
með almennri prófkosningu
valið sem frambjóðanda sinn
til Alþingis mann, sem kunn
ur er að fylgi sínu við þá,
sem ólu með sér djörfustu
hugsjónirnar um frjálst og
fagnandi ísland. Þessi mað-
ur er Þorleifur Jónsson, fyr-
verandi bæjarfulltrúi. Þor-
leifur er fæddur 16. nóvem-
ber 1896, og fluttist til Hafn-
arfjarðar árið 1919. Hann
hefir frá upphafi fyllt þann
flokkinn, sem stórstígastur
hefir viljað vera í sjálfstæð-
isbaráttu þjóðarinnar. Hin
eðlilega afleiðing þessa varð
því sú, að hann veitti Sjálf-
stæðisflokknum brautar-
gengi, þeim flokki, er setl
hafði þessi stefnumál efst á
baug.
Hann hefir margsinnis
tekið virkan þátt í kosninga-
baráttu flokksins við bæjar-
stjórnarkosningar, og átt sæti
í bæjarstjórn um langt ára-
bil. Frambjóðandi flokksins
til Alþingiskosninga var
hann við kosningarnar 1934,
og munaði litlu einu að hann
yrði kjörinn þingmaður.
Einnig var hann i kjöri fyr-
ir flokkinn við alþingiskosn-
ingarnar 1938 og báðar kosn
ingarnar 1942. Þorleifur
hefir haft á hendi mörg og
mikilvæg trúnaðarstörf,
bæði sem bæjarfulltrúi og
innan Sjálfstæðisflokksins.
Hann hefir lengst af verið
í stjórn landsmálafélagsins
Fram og formaður þess imx
langt árabil. Formaður full-
trúaráðs var hann frá byrj-
un til ársins 1941, og hefir
liann manna bezt og ötulast
unnið að því að skipuleggja
og sameina krafta flokksins
í undangegnum kosningum
til bæjarstjórnar og Alþing-
is. I skattanefnd átti hann
sæti frá 1921—30, og í nið-
urjöfnunarnefnd í mörg ái’.
Hann hefir og gegnt mörg-
um fleiri mikilvægum störf-
um, meðal annars átt sæti
í bæjarráði, í vinnvuniðlun-
arstjórn frá byrjun, í stjórn
Sparisjóðs Hafnarfjarðar í
mörg ár og á þar setu enn.
I fiskimálanefnd hefir Þor-
leifur átt setu frá 1938, og
formaður hennar frá 1941.
Fjölda mörgmn störfum öðr-
Frh. á bls. 3.