Hamar - 05.05.1950, Blaðsíða 2

2
H A M A R
r--------------------------------------------------------
HAMAR
ÚTGEFANDI: Sjálfstœðisflokkurinn í Hafnarfirði
RITSTJÓRI OG ÁRYRGÐARMAÐUR: Páll V. Daníelsson.
(Símar: 9228 - 9394).
AFGREIÐSLA í Sjálfstæðishúsinu, Strandgötu 29.
HAMAR kemur út annan hvern föstudag.
Áskriftaverð kr. 15.00 á ári.
PRENTAÐ í PRENTSMIÐJU HAFNARFJARÐAR H. F.
Anknar álögur
Það clylst engum hugsandi manni að framundan eru erfiðir
tímar fyrir alla landsbúa ekki sízt miðað við þá velgengni, sem
hér hefur ríkt s. 1. áratug.
Mörgum hættir við að halda, enda óspart á því alið, að
allir slíkir erfiðleikar séu gengisfalli íslenzku krónunnar að kenna
En það er ekki rétt. Meinið á sér dýpri rætur en svo og hefur
verið miklu lengur að búa um sig en það, að hægt sé að kenna
gengislækkuninni um. Sannleikur málsins er sá, að þjóðin hefur
ekki aflað að undanförnu og aflar ekki fyrir því, sem hún þarfn-
ast af aðkeyptum vörum. Það er ekki nóg að hafa íslenzka pen-
inga í höndunum til kaupa á erlendri vöru, heldur þarf að láta
þau verðmæti í staðinn, sem viðskiptalöndin taka góð og gild.
Sölumöguleikar á framleiðslu þjóðarinnar, markaðsverð á heims-
markaðinum og aflamagn hennar hlýtur að ráða mestu um það,
hver afkoma hennar verður.
Þetta eru staðreyndir, sem ekki verður frarnhjá komizt og
það er tilgangslaust og ekki nema til ills eins að loka augunum
fyrir þeim. Mikil átök verður að gera til að komast sem klakk-
lausast út úr erfiðleikunum og fer ekki hjá því, að þjóðarskútan
verði fyrir nokkrum áföllum. Þó má draga úr þeim, en það
verður ekki gert, nema með samstilltu átaki allra. Því fleiri, sem
skorast undan því að taka í árinni þeim mun stærri áföllum má
búast við.
Það er mikið um það rætt að nauðsynlegt sé að draga úr
hinum opinbera rekstri eftir því sem föng eru á, enda verður
ekki hjá því komizt eigi vel að fara. Þeir, sem með völdin fara
hverju sinni verða að gæta hófs í meðferð opinbers fjár og vera
þannig' öllum almenningi til fyrirmyndar.
Því hefur mjög verið haldið á loft nú að undanförnu af
Alþýðuflokknum, að gengislækkunin væri árás á lífskjör laun-
þega í landinu, að vísu er það alveg öfugt að tala um árás,
heldur ætti að tala um nauðvörn til að geta haldið þjóðarskút-
unni á réttum kili. En meinar Alþýðuflokkurinn nokkuð með
þessu hjali sínu? Það er ekki útlit fyrir það, ef dæma má eftir
þeirri afstöðu, sem Alþýðuflokksmenn taka hér í bæ. Hér hefur
Alþýðuflokkurinn stjórnað og verið einráður. Er nokkuð betri
útkoman hér heldur en annarsstaðar? Er ekki Bæjarútgerðin
farin að tapa? Minka ekki tekjur bæjarbíós stórlega með hverju
árinu sem líður? Er ekki verið að taka livert stórlánið á fætur
öðru til að geta haldið framkvæmdum áfram? Og er ekki öll
afkoma alnrennings í bænum lakari en áður? Jú, vissulega.
Og þetta var farið að gerast á meðan stjórnarforystan á þingi
var í höndum Alþýðuflokksins. Þá var það ekki gengislækkun
að kenna að allt var á niður leið. Hvað olli? Það verður ekki
hægt að segja með sanni að gengislækkunin hafi valdið öllu
böli, heldur eins og áður er sagt að efnahagskerfið var orðið
sjúkt og sjúkdómurinn dafnaði vel og það enda þótt Alþýðuflokk
urinn sæti við stýrið. Hér er ekki einu um að kenna heldur
mörgu. En svo er hin hlið málsins og það er áróður Alþýðu-
flokksins og hálfbræðra hans kommúnista um „árásina“ á allan
almenning. Hverjar eru tilraunir Alþýðuflokksmeirihlutans hér
í bæ til að standa við hlið launþega, þegar kjör þeirra versna
svo mjög? Tekur hann ekki þátt í sama leiknum, sem hann
sakar aðra um? Ekki virðist fjárhagsáætlunin ætla að létta svo
mikið á bæjarbúum. Alþýðuflokkurinn leggur á hækkandi skatta
og útsvör og hikar ekki við. Um leið og Alþýðuflokkurinn talar
um þá óhæfu að ríkisstjórnin fái framlengda skatta sem hann
átti þátt í að leggja á þjóðina samþykkir Alþýðuflokksmeirihlut-
inn hér í bæ að stórhækka útsvörin eða um nálega 11% og marg-
falda vatnsskatt. Gott er nú samræmið eða hitt þó heldur.
Það er nauðsynlegt og öllum fyrir beztu, að heilindi séu
viðhöfð og við málum snúizt í sameiningu, svo að takast megi
að leysa þau á hagkvæman hátt fyrir allan almenning.
Er æflun Alþýðuflokksmeiri-
hlufans að láfa bæinn kaupa
og reka sfræfisvagnana!
Á síðasta bæjarstjórnarfundi,
sem haldinn var 25. apríl s. 1.
var tekið til meðferðar bréf frá
póst- og símamálastjórninni þess
efnis, að spurst er fyrir um það,
hvort Hafnarfjarðarbær hafi á-
huga fvrir að taka við rekstri
strætisvagnanna. Bréfið er svo-
hljóðandi:
„Með því að ríkisstjórnin vill
leysa ríkissjóð frá rekstri almenn
ingsbifreiða, er hér með spurst
fyrir hjá yður, herra bæjarstjóri,
hvort Hafnarfjárðarbær hefir á-
liuga fyrir að taka við rekstri
leiðarinnar Beykjavík — Hafnar
fjörður, og sé svo, er mælst til
þess, að Hafnarfjarðarbær til-1
nefni tvo menn frá sinni hálfu
til samninga um þetta mál, en
ríkisstjórnin tilnefni hinsvegar
aðra tvo.
Er þess óskað, að svar berist
hið allra fljótasta.“
Það er nú svo komið, að ríkis-
stjórnin telur ekki fært að ann-
ast þennan rekstur eins og hefur
gengið þar sem leiðin hefur ver-
ið rekin með stórtapi á ári
hverju. Við umræður um málið
í bæjarráði varð ekki samkomu-
lag. Þorleifur Jónsson lagði mjög
eindregið til, að unnið yrði að
því að fyrirtækið kæmist aftur
inn í bæinn og lét bóka í Jrví
sambandi:
„Ut af þessu bréfi póst- og
símamálastjórnarinnar legg ég til
að bæjarstjórn tilnefni tvo menn
til viðræðna við fulltrúa ríkis-
stjórnarinnar um ráðstöfun á
fólksflutningum á leiðinni Ilfj.
— Rvk, með Jrað fyrir augum,
að fólksflutningar á Jressari leið
komist aftur í hendur þess hafn-
firzka félags, sem hafði þá um
margra ára skeið að hálfu leyti,
áður en póst- og símamálastjórn-
in tók þá að sér, og sem J>á þótti
sjá vel fyrir þörfum Hafnfirð-
inga, og annarra í þessu efni,
enda verður að telja, að sú
reynsla, sem hefur fengist af
hinum opinbera rekstri á þessum
fólksflutningum, sé svo rauna-
leg og óhagstæð á alla lund, að
ekki beri að vinna að Jjví, að
bæjarsjóður Hafnarfjarðar taki
nú að sér Jressa starfsemi."
Meirihluti bæjarráðs, sem
virðist hafa áhuga fyrir því að
bærinn steypi sér út í vafasam-
an rekstur ber fram eftirfandi
tillögu:
„Að erindinu verði svarað á
þá leið, að bæjarstjórn hafi á-
liuga fyrir að kynna sér Jretta
mál í einstökum atriðum, bæði
hvað mikið af vögnum væri fá-
anlegt, og við hvaða verði, svo
og verkstæðisvélar, áhöld og
varahlutir, og ennfremur að fá
allar upplýsingar um reksturinn,
sem Jjýðingu kunna að hafa í
Jiessu sambandi. Loks að athug-
að verði um möguleika innan-
bæjar, til þess að færa Jressa
starfsemi hingað.
Leggur því meirihluti bæjar-
ráðs til, að kosnir verði tveir
menn til viðræðna við fulltrúa
ríkisstjórnarinnar og almennrar
atlmgunar á rnálinu, og verði
niðurstöðurnar síðan lagðar fyr-
ir bæjarráð og bæjarstjórn.“
Þorleifur Jónsson gat Jress í
umræðunum um málið að Á.B.
H. væri eina fyrirtækið hér í bæ,
sem hefði noklcra aðstöðu til að
taka að sér rekstur vagnanna.
Félagið hefði líka sýnt Jjað, að
Jrað hefði séð bezt fyrir Jrörf-
um þess fólks, sem á milli bæj-
anna þurfti að fara. Það mundi
því bezt samræmast hagsmun-
um bæjarbúa að Á.B.H. tæki við
rekstrinum.
Emil Jónsson gat þess, að
Sjálfstæðisflokkurinn hefði unn-
ið að Jrví, að koma rekstri vagn-
anna í hendur ákveðins einstakl-
ings, sem væri Á.B.H. Taldi
hann sig hafa vitað Jretta fyrr,
þótt einstaklingurinn hefði ekki
verið nefndur fyrr en nú. Hins-
vegar sagðist hann ekki ætla að
fara að deila um reksturinn á
vögnunum.
Þorleifur Jónsson sagðist ekki
furða sig neitt á Jrví, Jrótt Emil
vildi ekki deila um rekstur stræt
isvagnanna, það væri ekki nema
skiljanlegt.
Kristján Andrésson var mjög
á sama máli og meirihlutinn,
enda er þar um skyldleika að
ræða Jmr sem báðir vinna að því
að komu öllu í viðjar ríkis og
bæja. Annars voru aðalrök Krist-
jáns J>au að óhætt væri að taka
vagnanna í rekstur bæjarins J>ví
Helgi S. Guðmundsson gæti leið
beint um þann rekstur.
Helgi S. Guðmundsson benti
Emil á, að nokkurs misskilnings
gætti í málflutningi hans hvað
það snertir að Sjálfstæðisflokk-
urinn hefði unnið að ]>\í að
koma strætisvögnunum í hend-
ur Á.B.H. því að við félagið
hefði alls ekki verið rætt um
málið.
Emil varð svarafátt og gat
ekkert fundið stóru orðunum
sínum til stuðnings annað en
J>að að á Á.B.H. var minnst í
tillögu Þorleifs Jónssonar.
Þá taldi Emil, að nauðsynlegt
væri að fyrirtækið kæmist í
bæinn en ]>að væri aukaatriði
hver hefði framkvæmdina.
Þorleifur gat Jjess að Jjað
væri ekki aukaatriði í hvers
höndum rekstur fyrirtækisins
væri, Jrað hefði bezt sýnt sig að
undanförnu.
Síðan voru tillögurnar teknar
til atkvæðagreiðslu og ætlaði for
seti að bera fyrst upp tillögu
meirihlutans. Óskaði Þorleifur
þá eftir því að sýn tillaga væri
borin upp fyrst þar sem hún
gengi lengra en tillaga meiri-
hlutans. Ætlaði forseti að cærða
við ]>ví en þá sagði Emil að Jress
ar tillögur ætti að bera upp í
þeirri röð sem þær bæru að,
enda væri hér um tvær sjálfstæð
ar tillögur að ræða. Urðu nokkr-
ar deilur um fundarsköp og kom
Þorleifur ]>á með breytingartil-
lögu við tillögu meirihlutans og
ætlaði forseti að bera hana upp
en það mátti Emil ekki heyra
nefnt, var síðan fellt að taka
hana til atkvæðagreiðslu. Síðan
var till. meirihlutans borin upp
og samþykkt. Þá ætlaði forseti
að bera upp tillögu Þorleifs, en
Emil var ekki ánægður með það
og spurði forseta, hvort hann
ætlaði að bera tillöguna upp
eftir að liin hefði verið sam-
Jiykkt. Þá var tillaga Þorleifs
ekki lengur sjálfstæð tillaga! En
forseti fór sínu fram að þessu
sinni og bar upp tillöguna, sem
var fellcl.
Kosnir voru tveir menn til
viðræðna við fulltrúa ríkisstjórn-
arinnar og urðu þeir fyrir val-
inu Páll V. Daníelsson og Ósk-
ar Jónsson.
Sjómenn
Ákveðið hefur verið að Sjómannafélag Hafnar-
fjarðar og Skipstjórafélagið Kári, efni til sameiginlegra
hátíðahalda í Alþýðuhúsinu hér í bæ á Sjómannadag-
inn, með sameiginlegu borðhaldi, ef næg þáttaka fæst.
Félagsmenn, sem hafa hugsað sér að taka þátt í
hátíðahöldunum, geta skrifað nöfn sín á lista, sem ligg
ur frammi í skrifstofu Alþýðuhússins
Stjórn
Sjómannafélags Hafnarfjarðar
Stjórn
Skipstjórafélagsins Kára