Hamar - 18.10.1953, Blaðsíða 3

HAMAR
3
MINNING:
Guðrún Bergþórsdóttir
‘Jædd 13. fúlí. 1869.
Vdin 3. okíóbcr 1953.
Með grandvarleik hún gjörðir
æ réð vanda,
í gæfu stillt, í raunum þolinmóð;
h.ún virðing hlaut, því aðal bar
í anda
og eJskuð var hún, því að hún
var góð.
Steingr. Thorst.
Þessar ljóðlínur koma mér í
huga, er ég nú að skilnaði kveð
vinkonu mína Guðrúnu Berg-
þórsdóttur. Hún lézt að heimili
sínu, Suðurgötu 27, hér í bæ
3. þ. m. Ættir hennar kann ég
ekki að rekja, en fædd var hún
að Kjalardal i Skilmannahreppi.
Hún var gift Jens Nyborg Eg-
ilssyni, hinum ágætasta manni
cg áttu þau 3 börn, sem öll eru
Hafnfirðingum að góðu kunn.
Einn drengur hlaut uppeldi sitt
á þessu góða heimili, Jónas Guð-
laugsson rafvirki, nú búsettur
í Reykjavík.
Þegar góðir vinir eru kallaðir
frá oss, streyma fram í hugann
ótal minningar frá liðnum sam-
verustundum. Ég átti því láni
a.ö fagna að eiga vináttu Guð-
rúnar í rúm 40 ár. Ég man jafn-
snemma eftir henni og mínum
fyrstu æskudögum, er við átt-
um báðar heima í sama húsi, og
það er ekki síst frá þeim dög-
um, sem minningarnar eru bjart-
ar og hugljúfar, því að hún var
með afbrigðum barngóð, og þess
nutum við systkinin í ríkum
mæli. Það er margt, sem 5 ára
barn þarf að fá svör við, er augu
þess eru að opnast fyrir um-
hverfi því, sem það lifir í. Það
voru margar ferðirnar farnar
niður til Guðrúnar á þeim árum
til að spyrja og ræða vandamál-
in, og aldrei átti hún svo ann-
ríkt, að ekki hefði hún tíma til
að sinna kvabbinu. Ég minnist
hennar þar sem hún sat á rúm-
stokknum við rokkinn sinn í
rökkrinu, hvað það var notalegt
að fá að sitja hjá henni og ræða
áhugamálin, sem að vísu voru
ekki háfleyg í augum hinna full-
orðnu, en eigi að síður mikilvæg
í mínum augum, og alltaf fór
ég ánægðari upp. Ekki spillti
heldur að fá svolitla sögu og
góðgæti í sögulok.
Rokkarnir eru þagnaðir og út-
varpið með sínum kostum og
göllum sér fyrir sönglist og sög-
um. Hraðinn og hávaðinn eru
setztir að völdum og fullorðna
fólkið hefur ekki lengur tíma til
að sinna kvabbi í litlum börn-
um, þau eru fyrir og það er að
verða skilyrði fyrir því að fá þak
yfir höfuðið, að engin börn séu
í „eftirdragi“ sem það heitir á
nútímamáli. Guðrún fylgdist vel
með tímanum, því að hún var
alltaf ung, en á þessu sviði átti
hún enga samleið með nútíman-
um. Það var aldrei svo mikið
annríki eða svo „fínt“ hjá henni,
að hún tæki ekki opnum örmum
litla fólkinu, sem lagði leið sína
til hennar. Þau voru orðin mörg
börnin, sem notið höfðu hlýju
liennar og góðgerða, því allir
vinir barna hennar voru hennar
vinir og síðar er þeir stofnuðu
heimili og önnur kynslóð hóf
göngu sína, þá urðu það líka
hennar börn, því hún var trygg-
lvnd svo að af bar.
Guðrún var mikil gæfumann-
eskja, hún hlaut mikla mann-
kosti í vöggugjöf og fór vel með
þær gjafir. Hún átti létta lund
og fágæta skapstillingu. Hún
kunni vel að meta græsknlaust
gaman, en þar varð öllu að vera
í hóf stillt, því engan mátti særa.
Ég hygg að hin fágæta skap-
gerð hennar hafi ekki átt lítinn
þátt í hve heilsuhraust hún var.
Ekki gat hjá því farið að ský
drægi fyrir sólu á svo langri ævi,
Hún varð að sjá á bak eigin-
manni og systkinum, en þá átti
hún trúarstyrk til að taka því
með stillingu og hugarró, því
lmn kunni sér alltaf hóf, hvort
heldur er var í sorg eða gleði,
hún var engin hávaðamanneskja.
Trú sína sýndi hún í verki með
því, að lifa lífi sínu á þann hátt,
að enginn blettur eða hrukka
var þar á. Hún var hógvær, mild
í dómum og afskiptalaus um
annarra hagi, nema til hins
betr^. Snyrtileg var hún með
sjálfa sig og í allri umgengni, og
bar heimili hennar þess ríkan
vott, hvort sem efnin voru lítil
eða mikil. Gestrisni var mikil á
heimili hennar og því oft mjög
gestkvæmt og hjálpuðust allir
að, að láta gestunum líða vel og
finna að þeir voru velkomnir.
Heimili sínu og ástvinum helg-
aði hún öll sín störf og hlaut
að launum ástríki og umhyggju
þeirra allt til hinztu stundar.
Hennar er sárt saknað af ást-
vinum og öllum þeim, sem
höfðu af henni náin kynni. —
Starfstíminn var orðinn langur
og hún hafði unnið mikið og
vel. Hún skilur einungis eftir
hugljúfar minningar, sem gott
er að ylja sér við er haustar að.
Blessuð sé minning hennar.
S. J.
Hvers vegna er
Hafnarjörður á eftir?
Eitt af því, sem talið er mjög
nauðsynlegt nú á tímum hrað-
ans er það, að póstsamgöngur
staða á milli séu bæði örar og
oruggar og viðtakendur bréfa
og blaða fái þau sem fyrst í
hendur. Þetta er mjög eðlilegt,
þegar tillit er tekið til þess, hve
góð póstþjónusta getur sparað
fólki mikla vinnu og fyrirhöfn.
Það hefði nú mátt ætla það,
að póstsamgöngur milli Hafnar-
fjarðar og Reykjavíkur væru í
góðulagi svo og útburður á póst
inum hér í bæ, næsta nágrenni
höfuðstaðarins, væri með því
bezta, sem gerðist í sambærileg-
um kaupstöðum, en það er nú
ekki svo. Póststjórnin mun ekki
ennþá hafa leyft Hafnarfirði að
skipa sama sess og öðrum kaup-
stöðum hvað útburðinn snertir
á póstinum í bænum. I sambæri-
legum kaupstöðum annars stað-
ar er póstur borinn út tvisvar á
dag, en ekki er lagt meira fé í
póstútburðinn hér í bæ, að ekki
er hægt að bera hann út nema
einu sinni á dag.
Það fer ekki hjá því, að póst-
stjórnin mundi verða að leggja
í nokkurn kostnað umfram það,
sem gert hefur verið að undan-
förnu til að bæta póstþjónust-
una hér í bæ, en það hlýtur að
verða óhjákvæmileg krafa bæj-
arbúa að slíkt sé gert, enda má
gera ráð fyrir því ef póst-
þjónustan batnar, að tekjurnar
aukizt, jafnvel það mikið, að
kostnaðurinn vinnist upp að
mestu leyti. Er vonandi að úr
rætist í þessu efni og póststjórn-
in láti ekki undir höfuð leggjast
að lagfæra þessi mál.
Fundur í Vorboðanum
30. okt. n. k.
Sjálfstæðiskvennafélagið Vor-
boðinn heldur fund í Sjálfstæðis-
húsinu föstudaginn 30. okt. kl.
8,30.
- Fengu málið
(Framhald af bls. 2)
iS leigða fiskreita undir fisk-
hjalla sína með sömu kjörum og
aðrir þar á meðal Bæjarútgerðin
fengu órutt hraun. Er það ekki
satt? Hamar hefur sagt frá því,
að Bjarni riddari borgi ekki
meira en kr. 12400.00 í leigu
fyrir veru sína á stöð Bæjarút-
gerðarinnar, sú tala er tekin upp
úr reikningum Bæjarútgerðar-
innar 1951 og reikningamir sýna
ekki aðrar leigutekjur, sem geta
verið frá Bjarna riddara. Er tal-
an ekki rétt? Þetta og allt ann-
að, sem um störf þessara manna
hefur verið skrifað í Hamri
stendur ennþá óhaggað.
Unnið kauplaust.
Það er stundum verið að
skreyta framkvæmdarstjóra Bæj
arútgerðarinnar með því, að
SKAK
Rússneski skákmeistarinn, Alatorzev, sem dvalið hefur hérlendis
að undanförnu, niun tefla fjöltefli við hafnfirzka skákm'enn nú í dag.
Fjölteflið fer fram í Alþýðuhúsinu og hefst kl. 1 e. h. stundvíslega.
Alatorzev er fyrir Iöngu orðinn kunnur skákmaður, hann hefur
meðal annars orðið Moskvumeistari 1937, Leningradmeistari 1934
og árið 1933 varð hann annar á Skákmeistaramóti Sovietríkjanna, en
það mót vann heimsmeistarinn Botvinnik.
Nú að undanförnu hefur hann haft sig lítið frammi á opinberum
skákmótum, en stundar nú ritstörf í þágu skáklistarinnar. Alatrozev
hefur fengist við fleira á sviði skáklistarinnar, en að skrifa og tefla,
hann hefur verið einn af aðalþjálfurum rússneskra skákmanna, meðal
annars var hann þjálfari Smyslov í heimsmeistarakeppninni 1948.
Þegar þetta er skrifað stendur Afmælismót Sigurðar T. Sigurðssonar
enn yfir, en úrslit mótsins munu verða birt í næsta skákdálki.
Skákin, sem hér birtist að þessu sinni, er tefld á hinu glæsilega
alþjóðaskákmóti, sem haldið var í Rúmeníu á þessu ári. Alls voru
þátttakendur 20 og allir frægir meistarar. Skákin er tefld af Barda,
Noregi og hinni ungu rússnesku skákstjörnu, Spassky. Spassky var
aðeins 17 ára, þegar hann tefldi í móti þessu og varð 4—6 ásamt
Boleslansky og Sazbo, fyrir skák þessa fékk hann fyrstu fegurðarverð-
laun mótsins.
SKAK NR. XI
Hvítt: O. Barda, Noregi.
Svart: B. Spaasky, U.S.S.R.
Benoni-indversk vörn.
1. d2-d4 Rg8-f6
2. Rgl-f3 c7-c5
3. d4-d5 g7-g6
4. g2-g3 Bf8-g7
5. Bfl-g2 0-0
6. 0-0 d7-d6
7. h2-h3 — —
Aðeins hvítur einn geta sagt hvað
hann meini með þessum leik.
Betra er annað hvort c2-c4 eða
Rbl-c3.
7. -- b7-b5!
8. a2-a4 Bc8-b7!
Miðborðspeðið er mikilvægara en
b. peðið. Svartur hefur tekið frum-
kvæðið.
9. Rf3-h2 ---
7. leikur hvítis virðist þá gera
gagn eftir allt. Annað áframhald
er mögulegt en þó ekki heppilegt.
9. e2-e4, Rf3xe4; 10. a4xb5, a7-
a6; 11. b5xa6, Rb8xa6; 12. c2-c4.
9. — — a7-a6
10. a4xb5 a6xb5
11. HalxHa8 Bb7xHa8
12. Rbl-a3 Dd8-d7
13. b2-b3 Rb8-a6
14. Bcl-b2 Ra6-c7
15. e2-e4 Ba8-b7
16. Ddl-e2 Hf8-a8
Svartur hótar að vinna peð 17.
----, Rf6xd5; 18. Bb2xBg7, Kg8
xBg7; 19. e4xRd5, Ha8xRa3. Eft-
ir næstu leiki hvíts, . . .
17. Bb2-cl Ha8-a7
18. c2-c4 e7-e6!
19. f2-f4 b5-b4
20. Ra3-c2 — —
... eru yfirburðir svarts greini-
legir ...
20. — — e6xd5
21. e4xd5 Ha7-a2!
. . . og hann hefur sterkar hótan-
ir ...
22. g3-g4?
. .. sem hvítum yfirsézt. Rétt var
22. Hfl-f2.
22. ---- Rf6xd5!!
23. c4xRd5 — —
23. Bg2xRd5, Bb7xBd5 veldur
engum verulegum mismun. 23.
De2-d2 verður eyðilagður með
23.-----, Rc7-e6 eða 23.-------,
Bg7-d4f! 24. Kgl-hl, Bd4-e3;
25. Dd2-d3, Rd5xf4; 26. HflxRf4,
Bb7xBg2f; 27. KhlxBg2, Be3x
Bcl. Og 23. De2-d3 mundir held-
ur ekki hjálpa því þá léki svartur
23.-----, Bb7-a6; 24. Bg2xRd5,
Rc7xBd5; 25. Dd3x Rd5, Ha2x
Rc2.
23. ---- Bb7-a6
Kjarninn í „Combination“ svarts.
Hann fær hrók og peð fyrir tvo
menn, einnig fær hann yfirburðar-
stöðu, sem auðveldar honum um
vinning í skákinni.
24. De2-dl BaöxHfl
25. Bg2xBfl ----
Hvítur gefur d peðið án baráttu.
Þetta er algjörlega vonlaust, betra
hefði berið Rh2xBfl.
25. ---
26. Ddlxd5
27. Bcl-e3
28. Dd5-a8f
29. Be3-f2
30. g4-g5
31. Kgl-g2
32. Da8-d5
33. Rh2-g4
34. Bfl-c4
35. Dd5xDa8f
36. Rg4-f6f
37. g5xBf6
38. Bf2-el
39. Bel-c3
40. Kg2-f3
(Skýringar lauslega
Chess Review.)
Rc7xd5
Ha2xRc2
Dd7-e6!
Bg7-f8
De6xb3
Hc2-cl!
Db3-a3
I-Icl-al
Da3-a8
Bf8-g7
HaIxDa8
Bg7xRf6
Ha8-a3
b4-b3
Ha3-a2f
Ha2-c2
þýddar
E. Þ. M.
hann hafi unnið kauplaust og
þykir alveg geysileg fórn!!! Já,
það er nú það. Það er bara, að
það sé ekki miklu meira tjón fyr-
ir Bæjarútgerðina að gefa fram-
kvæmdastjóra sínum nógan
tíma til að vinna fyrir sér ann-
ars staðar en hjá Bæjarútgerð-
inni, heldur en þó að hann hefði
tekið launin sín, en helgað Bæj-
arútg. eingöngu krafta sína.
Þá er sannleikurinn sagður.
Það er nokkuð öruggt, þegar
rétt og satt er skýrt frá mál-
efnum og störfum einstakra for-
ystumanna Alþýðuflokksins, þá
kallar Alþbl. það róg og væri
því réttast fyrir blaðið að beina
því til forystumanna sinna að
haga sér ekki þannig í opinberu
lífi, að sé frá athöfnum þeirra
sagt, þá verki það eins og róg-
ur.
Þegar Alþýðublað Hafnarfjarð
ar segir að Hamar haldi áfram
með róginn, þá er það vitað, að
Hamri hefur tekizt að þræða
veg sannleikans, enda hefur það
verið og er tilgangur blaðsins,
að hafa það sem sannast reynist
í hverju máli.
Auglýsið í
HAMRI