Eyjablaðið - 31.01.1954, Blaðsíða 2

f
EYJABLAÐIÐ
EYJABLADIÐ
------- Otgefandi: -----
Sósíalistafél. Vestmannaeyja
Ritnefnd:
Ólafur Á. Kristjánsson, Þórarinn
Magnússon, Oddgeir Kristjánsson,
Sigurður Jónsson áb.
Prentsmiðjan „Eyrún" h.f.
Við neitum að
gerast betiarar.
I>að er meginkenning Sjálf-
stæðisflokksins, að íhaldsmenn
einir eigi aðgang að bönkun-
um og opinberum sjóðum og
því séu engir aðrir hæfir til að
stjórna bæjarfélaginu.
Þessi vitnisburður þeirra um
skoðanafrelsi og jafnrétti með-
al Jregnanna, eru fullkomlega
athyglisverðar, ekki sízt gefur
hann fróðlegan samanburð á
fagurmælum Sjálfstæðisflokks-
ins um frelsi og frjálslyndi,
sem Jjeir tala um, og ]>ví auð-
valds- og kúgunarmarkmiði,
sem ]>eir raunverulega stefna
að.
Ekki skal J>að heldur dregið í
efa, að mikinn hluta af kjör-
fylgi sínu hafa þeir hreppt í
skjóli valds síns yfir fjármunun
um — og án fjárráða væri Sjálf-
stæðisflokkurinn ekki til.
F.n ]>ótt. Sjálfstæðisllokkur-
inn geti enn í krafti ]>eirra auð
æfa, sem eigendur hans hafa
rakað saman af striti íslenzkrar
alj>ýðu og hreppt að laun-
urn erlendis frá fyrir svikráð sín
við hina íslenzku þjóð, haldið
valdi Sínu yfir ýmsum bæjar-
félögum og jafnvel aukið }>að,
er alger óþarfi fyrir Vestmanna
eyinga að krjúpa að fótskör
kúgarans.
Það má vel vera að lélegasti
maðurinn á hverjum vinmtstað
]>urfi á J>m' að halda að smjaðra
fyrir húsbóndanum til J>css að
fylla upp í eyður verðleika
sinna. — En sá duglegasti þarf
J>ess ekki. Hann krcfst síns hlut
ar og engra refja í krafti verð-
leika sinna.
Vestmannaeyingar skiia þjóð
arbúskapnum meiri arði en
nokkrir aðrir þegnar í þessu
landi. Við kreljumst réttar okk
ar og einskis annars.
Við getum vel Iofað Guð-
laugi Gíslasyni og hirð hans á-
tölulaust að hafa sér afturhalds
ráðherra og reykvíska heildsala
að gullkálfum til að dansa í
lotningu í kringum. En við
leyfum þeim ekki að gera bæj
arfélagið að betlara. — Við
krefjumst réttar þess f krafti
verðleikanna.
Fundurinn
Framsöguræða Þ. Þ. V. var
allgóð og ágætlega flutt, virtist
svo sem ræðumaður Framsókn
ar ætlaði að standa sig vel. En
strax í næstu umferð komst
hann í sitt fræga kjaftastuð, og
lék hlutverk trúðsins það sem
eftir var fundarins og klykkti
út með smeðjulegri lofgerðar-
rollu um sjálfan sig. Virtist
kempan ekki bjartsýn á sigur-
möguleika.
Fyrsta ræða Hrólfs var einnig
sæmileg, en miður flutt. En eft.
ir J>ví sent á leið fundinn koðn
aði þessi ^Þjóðvarnarmaður”
niður og var orðinn æði þoku-
kenndur undir lokin^ enda
hlaut ’hann lítinn stuðning frá
„þeim stóra“. Kom enn í ljós,
hve innantómir þeir „þjóðvarn
armenn" eru. Mun vegur þeirra
lítt liafa vaxið af fundi þessum.
Það var leiðinlegt, að jafn
indæll maður og Þórður Gísla-
son skyldi vera í fylgd með
Páli. Þórður talaði um sín
kirkjulegu áhugamál af þeirri
saklausu góðvild( sem einkenn-
ir framkomu þess manns, en
ræða hans hefði vissulega átt
betur við á sýnódus en á fundi
þessum. Maður vorkenndi Þórði
að standa í þessu. Páll er aftur
á móti góður fundarmaður, hitt
er annað mál, að pólitískur fer-
ill hans gerir ]>að að verkum,
að flokksménn hans taka hann
ekki einu sinni alvarlega, hvað
þá aðrir.
Ólafur bæjarstjóri flutti grein
argott yfirlit um bæjarmál og
mæltist vel. Ólafur hefur vaxið
mjög í starfi sínu og er óskandi
að úrslit kosninganna verði á
J>ann veg, að við fáum að njóta
hans sem bæjarstjóra næsta
kjörtímabil. Dagmey Einarsdótt
ir mielti einnig vel og eiga sóst-
alistar þar myndarlegan full -
trúa úr liópi kvenna. Sérstak-
legá vakti athygli ræðá Sigurð-
ar Stefánssonar, bæði hvað flutn
ing og efni snerti. Má al]>ýða
Eyjanna vcra stolt af þessum
fulltrúa sínum. Karl stóð sig
vei að vanda cg er hann vafa-
laust glæsilegasti stjórnmála-
Ekki kemur atferli íhaldsins
okkur sósíalistum á óvart. Við
höfum jafnan lialdið því fram,
að ]>að væri eðli þess þjóðfé-
lags, sem hér ríkir, að draga
hin raunverulegu völd úr hendi
mannfólksins og gera peningana
að hinu ráðandi afli. Og kenn
ing íhaldsins nú sannar að við
höfum haft á réttu að standa.
maður sem Eyjarnar hafa á að
skipa. Framkoma sósíalistanna
einkenndist af háttprýði og
vönduðum málflutningi.
Útreið Sjálfstæðismanna var
ömurleg. Málefnafæðin er alveg
út áf fyrir sig — maður ætlast
til þess, að stjórnarandstaðan
geti J>ó altént klórað andstæð-
ingum sínum dálítið líflega. En
það var nú eitthvað annað. Á-
rásir þeirra á meirihlutann voru
bæði fáar og smáar. En flutn-
ingurinn tók J>ó út yfir allt.
Af fimm ræðumönnum þessa
stærsta flokks hér, er enginr.
maður talandi. Guðlaugur^ sem
búinn er að standa í þessu
stappi í áratugi hefur ekki lagt
meiri rækt við tungu sína en
svo að raun er á að hlýða. Þeg
ar svo er komið, að Sæli gamli
stendur sig bezt í ræðumennsku
J>á er ekki von að slæmur mál-
staður ríði feitum frá J>essum
uinræðum. Það fara einhver
annarleg ónot um ntann, J>egar
ágætur formaður og aflakló eins
og Sighvatur Bjarnason í Ási
misskilur svo hlutverk sitt, að
hann treður upp sem ræðu-
maður frammi fyrir almenningi.
Hans ræðustóll er „hóllinn“. Bg
er líka hræddur um að geisla-
baugurinn hafi dottið af „núm-
erinu“, Jóni í. Sigurðssyni. —•
Já Sjálfstæðismönnum er reglu
lég vorkunn, að þeir skuli ekki
eiga einn einasta raann, sem
talizt getur frambærilégur ræðu
rnaður.
Yfirleitt var fundur ]>essi
með meiri menningarblæ en oft
áður, meira um málefni og
minna um skítkast og er það
vel.
Hlustandi.
Ég uni vel þeim úrslitum'.
Allt frá því að framboðslisti
Sósíalistafélags Vestmannaeyja
var lagður fram} hefur upplýs-
ingaj>jónusta og áróðursv'él í-
haldsins verið í fullum gangi í
leit að árásarefnum á okkur,
sein skipum efstu sæti hans.
Sérstaklegá þótti ástæða til að
l>eina skeytum að mér, og var
þeim falið það hlutverk Jóa á
Oddgeirshólum og Páli Schev-
ing að höndla }>á „kosninga-
bombu“, sem riði mér að fullu
í eitt skipti fyrir öll.
Og sjá, á framboðsfundinum
var „bombunni“ kastað. Skyldi
áheyrendur ekki hafa sett hljóða
yfir ávirðingum mínum, mér
hafði sem sagt orðið á sú skyssa
að lesa upp á fundi í Sjómanna
félaginu bréf, sem ]>ví hafði bor
izt frá Bæjarútgerðinni.
Þá veit maður }>að: Sam-
kvæmt siðakerfi íhaldsins á að
stela úr sjálfs síns hendi bréfum
Sem menn eru beðnir að koma
lil skila.
Mér kemur það á óvart, hafi
Páll Scheving liaft þann háttinn
á í formennskutíð sinni í Vél-
stjórafélaginu, en þar sem hann
hafði handbærar tölur úr áður
nel'ndu bréfi, má ætla, að J>að
hafi bórizt honum í hendur, þó
ég viti ekki til þess að það hafi
verið kynnt félagsmönnum
V élstjórafélagsins.
Eftir mánaðar lúsaleit íhalds
ins að árásarefnum á okkur
sósíalista, er augljóst} að ekki
er um auðugan garð að gresja
í þessum efnum í okkar röðum,
þegar sú bomba sem kastað er
á síðustu stundu, reynist að
vitna um trúverðugheit okkar
í starfi.
Eg uni vel þessum úrslitum
bæði fyrir mína hönd og G-lisl-
ans.
Sig. Stefánsssou.
Guðlaugi
svarað.
Að undanförnu hefur Guð-
laugur Gíslason haft uppi stór
orð um vanski.l hafnarsjóðs við
ríkissjóð vegna lána hafnarinn-
ar. — Sannleikurinn í því máli
er hinsvegar sá, sem fram kem-
ur í eftirfarandi símskeyti:
BÆJARSTJÓRI
VESTMAN NAEYJ AR
SAMKVÆMT BEIÐNI
YÐAR VOTTAST AÐ VEST-
MANNAEYJAHÖFN ER
EKKI í VANSKILUM VIÐ
RÍKISSJÓF)
FJÁRMÁL ARÁÐ U N EYTIÐ
X
C- USTIKN