Eyjablaðið - 30.12.1954, Qupperneq 1

EYJABLA
I
I
15. órgangur. | Vestmannaeyjum 30. des. 1954 8. tölublað.
\
Vilborg Herjólísdóttur seld úr bæn-
um á smánarverdi
Vinnubrögð íhaldsklíkunnar í þessu máli eru
táknrœn um fyrirlitningu þess á lýðrœði og
sannleika. —
ið fyrir í stór-viðgerð og allt
búið undir að rekstur skipsins
héldi áfram. Framkvæmdastjór-
in sat einmitt um sama leyti
og fregnir þessar bárust á ráð-
stefnu togaraeigenda í Reykja-
vík, þar sem gerðar voru áætl-
anir um framtíðarrekstur tog-
araflotans.
Það var sanarlega ekki að á-
stæðulausu, þótt fréttin um af-
ráðna sölu skipsins þætti ótrú-
leg.
Vestmannaeyingum berst fregn,
Hinn 10. des. s. I. lásu Vestmannaeyingar svo-
hljóðandi frétt í Þjóðviljanum, sem út kom þann
dag —
Það gerist nú æ algengara að leiðtogar Sjólfstæðisflokksins og
Fromsóknar róðstafi opinberg fé og eignum, sem þeim hefur verið
trúað fyrir, eins og ræningjar feng sínum algerlega eftir eigin geð-
þótta, ón þess að leita heimilda fyrir atferlinu fyrr en eftir ó.
Sambræðsla afturhaldsflokk-
anna í bæjarstjórn Vestmanna-
eyja sýnir sig í þessu efnilegan
lærisvein ríkisstjórnarinar, senr
nú leikur þann ieik ár frá ári,
áð ráðstafa tugmilljóna umfram-
tekjum ríkissjóðs eftir eigin geð-
þótta og láta síðan auðsveip hjú
sín á Alþingi samþykkja þá með-
ferð s'enr stjórnin framkvæmdi
heimildarlaust.
Þjóðviljinn telur sig hafa
góðar heinrildir fyrir því, að
bæjarstjórnaríhaldið í Vest-
mannaeyjunr, senr þar er ráð-
andi í samvinnu við einn bæj-
arfulltrúa Framsóknarflokksins,
Og nœsta dag flutti
mál þetta og var hún
sé búið að ganga frá sölu á
botnvörpungnunr Vilborgu Herj
ólfsdóttur til Ólafsfirðinga.
Hitt er og með fullu vitað
að til þessara sölu lrefur aldrei
verið leitað heimildar hvorki
bæjarráðs íré bæjarstjórnarinn-
ar í Eyjunr.
Ef til vill hala endanfegir
sölusamningar ekki verið uird-
irskrifaðir ennþá, þótt salan
sé ákveðin og reyna þeir senr
að sölunni standa ef til vill eftir
á að láta þæga samflokksmenn
sína í bæjarstjórn löghelga þessa
heimildarlausu sölu nreð því að
samþykkja gerðan hiut.
Þjóðviljinn enn fregn um
svohljóðandi.:
Frétt Þjóðviljans í gær um sölu togarans Vilborgar Herjólfsdóttur
vokti að vonum mikla athygli í Eyjum, enda höfðu bæjarbúar al-
menijt enga hugmynd um að skipið væri til sölu, og hefur það móf
aídrei verið rætt í bæjarróði eða bæarstón, hvað þó að samþykktir
hafi gengið um bað.
Þóðviljinn hefur tii viðbótar
því, sem sagt var um sölu skips-
ins í gær, nú fengið þær upplýs-
ingór, að söluverð skipsins muni
veru um 5,7 milljónir króna, en
Vestmannaeyingar eiga að borga
þó stóru viðgerð, sem nú fer
fram ó skipinu, en hún mun
kosta hólfa til heila milljón
króna. Raunverulegt söluverð
skipsins verður því nólægt 5
miiljónum.
Kaupin munu fastókveðin
milli kaupanda og seljanda, en
eftir er að fó óbyrgð ríkisins
fyrir lóninu.
Guðlaugur bæjarstjóri segir frétt-
ina fleipur eitt,
Á bæjarráðsfundi sem haldinn
var 13. des. s. 1. gerði fulltrúi
Sósialistaflokksins, — Sigurður
Stefáns'son — fyrirspurn til bæj-
arstjóra og þeirra meirihfuta-
manna urn hvernig mál þetta
stæði og hvort verið væri að
selja togarann úr bænum, og
vitnaði Sigurður til þess að
fréttir hefðu verið um þetta birt
ar í blöðum.
Það koniu nokkrar vöflur á
þá Ársæf og Guðlaug, en við-
brögð Þorsteins Þ. Víglundsson-
ar bentu til þess að ekki hefði
hann neina hugmynd urn þetta,
enda mun íhaldið lítt virða hann
þess að lofa honum að fylgjast
með gangi mála, þótt hann fái í
annarra forföllum að greiða
gerðum Guðlaugs atkvæði.
Eftir að bæjarstjóri hafði lát-
ið í Ijós vanþóknun sína á Þjóð-
vil janum með nokkurm orðum
og færst undan að svara fyrir-
spurninni bókaði hann eftirfar-
andi:
Bæjarstjóri upplýsti að blaðið
Þjóðviljinn í Reykjavík hefði ver-
ið með fleipur um þetta og væri
honum ekki kunnugt um heimild-
armann blaðsins fyrir fréttinni.
Hinsvegar ef einhver óskaði
eftir kaupum ó togaranum myndi
mólið að sjólfsögðu lagt fyrir
bæjarstjórn, ef alvara og mögu-
leikar væru fyrir hendi hjó við-
komandi.
Stimpill lýðrœðis settur á
samsœrið.
Á tólfta tímanum hinn 22.
des. s. 1. barst bæjarfulltrúum
svo fundarboð. Fundinn skyldi
halda þá um daginn kl. 130.
Ekki var þess getið, hvað á dag-
skrá væri.
Það kom hins vegar í Ijós, að
fundarefnið var heinrild til
handa bæjarstjóra, til að undir-
skrifa Sölusamning unr togarann
Vilborgu Herjólfsdóttur. Samn-
ingurinn lá sanrt ekki fyrir, en
bæjarstjóri hafði einhvarjar töl-
ur með sér á blaði, sem hann
kvað vera úr þessu plaggi, senr
hann skyldi undirrita.
Allir fulltrúar minnilrlutans
í bæjarstjórn fóru fram á að mál-
inu yrði frestað Svo að tóm gæf-
ist til athugunar, en meirihlut-
inn neitaði öllu slíku og sam-
þykktu 4 íhaldsfulltrúarnir og
Þorsteinn nreð þeinr að drekka
þann bikar ,senr Guðlaugur hafði
að þeinr rétt. Þar nreð lrafði sanr-
særið fengið á sig stinrpil lýð-
ræðisins.
Þeir œtluðu „að gera út
eins og menn.“
Það voru á sínunr tínra rök-
senrdir þeirra Þorsteins og Guð-
laugs, að nauðsynlegt væri að
selja Elliðaeyna til þess að geta
gert hitt skipið út eins og nrenn.
Nú hefur reynslan skorið úr
unr hvernig sú röksemd þeirra
lrélt velli.
Ekki þótti fréttin trúleg
Það eru að vonum nrargir
senr vart trúa því unr sína yfir-
boðara og kjörna stjórnendur
almennra nrála, að þeir hlýti ekki
hinunr aljnennu reglunr unr ráð-
stafanir á eignunr almennings.
í bæjarstjórn hqfði aldrei verið
nrinnst á að selja skipið og lreld-
ur ekki í bæjarráði. Franrkvænrd-
arstjóri útgerðarinnar lrafði ný-
lega ráðið skipstjóra á skipið
og yfirvélstjóra báða til langs
tínra enda var hér unr að ræða
nrenn. senr taldir eru meðal
fremstu nranna hvor í sinni
grein. Skipinu lrafði verið kom-
Svo sem sjá nrá af bókun
þessari þá lrefur bæjarstjóra lið-
ið frenrur illa af því að Þjóð-
viijinn upplýsti það, sem af
lrálfu íhaldsklíkunnar var hugs-
að senr algerlega leynilegt sam-
særi. Bókunin er ekkert svar við
því sem um yar spurt held-
ur geðvonzka manns, sem kom-
ist hefur upp um-
Sosialistar bentu hins vegar á
það, þegar sala „Elliðaeyjar“ var
á dagskrá, að með sölu annars
skipsins væri óeðlilega þungum
skuldabagga bætt á hitt skipið
og allur rekstur þess því gerður
erfiðari svo að tilvera Bæjarút-
gerðarinnar væri þar teflt í al-
varlega hættu. En þrátt fyrir
Framhald á 2. síðu.