Eyjablaðið - 16.02.1984, Page 1

t
EYJABLA
L
Útgefandi:
Alþýðubandaiagið
í Vestmannaevjum
2. tölublað
Vestmannaeyjum, 16. febrúar 1984
44. árgangur
Nýtt fiskverð
Yfirn. verðlagsráðs sjávar-
útvegsins ákvað á fundi í s.l.
viku nýtt fiskverð fyrir tíma-
biiið l.febrúartil31.maí 1984.
Akvörðunin felur í sér 4%
meðalhækkun frá því verði sem
í gildi hefur verið. Breytingar
voru gerðar á verðhlutföllum
milli gæðaflokka þannig að 1.
fl. hækkar tiltölulega mest,
ennfremur var verð fyrir slægð-
an fisk miðað við óslægðan
hækkað nokkuð.
Uppbót á karfa og ufsa
lækkar allt að helming, þess má
geta að á móti kemur einhver
verðuppbót á annan fisk.
Verðákvörðunin var tekin af
oddamanni og fulltrúum kaup-
anda. Fulltrúi sjómanna var
Oskar Vigfússon og gerði hann
sérstaka bókun varðandi fisk-
verðsákvörðunina og er hún
svohljóðandi:
Ekkert tillit tekið til tekju-
skerðingar sjómanna.
Ég undirritaður, fulltrúi sjó-
ntanna í Yfirnefnd verðlags-
ráðs sjávarútvegsins, mótmæli
harðlega þeirri ákvörðun sem
nú hefur verið tekin um nýtt
fiskverð. Við þessa fiskverðs-
ákvörðun hefur á engan hátt
verið tekið tillit til þeirrar al-
varlegu skerðingar sem sjó-
menn hafa orðið fyrir vegna
aflasamdráttar og óhagstæðari
aflasamsetningar síðustu ár. Þá
er fyrirsjáanlegt að með auk-
inni takmörkun afla og tilkomu
kvótakefis á þessu ári er
óhjákvæmilegt að gífurleg
röskun verður á öllum högum
sjómannastéttarinnar. Þegar
þorskafli minnkar niður í 220
þús. tonn verður afkomubrest-
ur hjá sjómannastéttinni.
Tekjur hljóta að rýrna langt
umfram það sem er hjá land-
verkafólki og þykir þó flestum
þar nóg um. Einnig vil ég leggja
áherslu á að tími er til kominn
til þess að véfengja upplýsingar
um afkontu fiskvinnslunnar þar
sem vitað er að ýmsir fisk-
kaupendur bjóða mun hærra
verð fyrir fiskinn en gildandi
verðlagsráðsverð, auk annarra
fríðinda. Þó undantekningar
séu þar á ganga slík yfir- og
undirborðsgreiðslur í t'lestum
tilfellum beint til útgerðar og
framhjá skiptum við sjómenn.
Þá iná fullyrða að sú alvarlega
þróun sem nú á sér stað í út-
flutningi á ferskum fiski í gám-
um er bein afleiðing af lágu
fiskverði hér á landi. Sá milli-
Iiðagróði sem fæst í þessu sam-
bandi er beinlínis fenginn á
kostnað sjómanna með óeðli-
legu skiptaverði og er til stór-
skaða fyrir það fólk sem í fisk-
iðnaði vinnur og í stórum hóp-
um gengur atvinnulaust vegna
hráefnisskorts. Af öllu þessu er
Ijóst að fiskverð er ákveðið
mun lægra en efni standa til.
Það vekur furðu og verður að
teljast skoplegt að vísindaleg
markaðsviðmiðun skuli gefa
sömu niðurstöðu og launa-
ramrni ríkisstjórnarinnar.
Það er óhjákvæmilegt að
draga þá ályktun að ríkis-
stjórnin taki ákvörðun öðrum
til eftirbreytni. Því hlýt ég að
mótmæla.
Oskar Vigfússon.
—E.B.
Skrifstofustjórinn
utangátta?
í 1. tölublaði Fylkis 26.
janúar sl. var „ráðhúskarl-
inn" Sigurður Jónsson að
senda mér nótu varðandi
samþykkt sem gerð var í
stjórn Veitustofnana 1. apríl
1980 varðandi 41,5%
hækkun á notkunargjaldi
Fjarhitunar. Ja, hvílík tíð-
indi.
Honum væri frekar nær
að ígrunda hvað verka-
maður í fiskvinnslu gat
fengið mörg tonn af heitu
vatni fyrir tímakaupið sitt
þá á vordögum 1980 og
hvað hann ber úr býtum
fyrir tímakaupið sitt í dag.
Ég ætla að upplýsa S.J. og
þá bæjarbúa alla í leiðinni
um það.
1. febrúar 1980 kostaði
tonnið kr. 3,80 af heitu vatni
og dagvinnutaxtinn var þá
14,11 kr. Það þýðir að
verkamaður gat fengið 3,7
tonn af heitu vatni fvrir
tímakaupið sitt.
1. febrúar 1984 kostaði
tonnið kr. 34,20 af heitu
vatni og dagvinnutaxtinn er
núna 58,10 kr. Það þvðir að
verkamaður fær í dag 1,69
tonn af heitu vatni fyrir
tímakaupið sitt.
Þetta eru staðreyndir sem
tala sínu rnáli Sigurður. og
ástæðan fyrir þessari
óheillaþróun er ríkisstjórn
Sjálfstæðisflokksins undir
forsæti Steingríms Her-
mannssonar sem bannaði
Iaunahækkanir með lögum í
júní á síðasta ári og afnam
verðbætur álauní tvö ár og í
annan stað er þér, Sigurði
Jónssyni, um að kenna
ásamt félögum þínum 5 í
meirihluta bæjarstjórnar að
taka ekkert tillit til hvernig
komið er fyrir hinum al-
menna launþega hér í bæ.
—S.T.
Bræft í blíðunni.
-Ljósm.: EYJABLAÐIÐ
Göngum
saman Sigurbjörg
stjórnarinnar og væri fróðlegt
að velta fyrir sér stöðu verslun-
arinnar í því sambandi.
Það sem mér finnst óneitan-
lega hápunktur greinar þinnar
er næmur skilningur þinn á
Treholtsmálinu. Ég get tekið
undir það með þér að það er
vissulega ömurlegt til þess að
vita að til eru menn sem svíkja
þjóð sína, menn sem selja sig
erlendu stórveldi algerlega á
vald eins og Treholt gerði.
Þetta er hins vegar ekki ný bóla
því stórveldin í austri og vestri
hafa svo lengi sem við bæði
munum neytt allra bragða til
þess að veiða sér sálir meðal
þjóða heimsins. Þessar sálna-
veiðar eru partur af hinu brjá-
læðislega vígbúnaðarkapp-
hlaupi sem nú ógnar heiminum
meir en nokkru sinni fyrr. Og
það er meðal annars þess vegna
sem brýnni þörf er fyrir öfluga
friðarhreyfingu vítt um heim,
friðarhreyfingu sen snýst af
öllum krafti gegn helstefnu
stórveldanna. Þessi friðar-
hreyfing er eina raunhæfa von
mannkynsins og við ættum því
að efla hana með ráðum og
dáð. Þar er rúm fyrir alla, líka
nytsama sakleysingja sem þú
berð greinilega mikla um-
hyggju fyrir ef marka má grein
þína. Mér þætti sem sé vænt um
að fá að ganga við hlið þér í
næstu friðargöngu. Við gætum
borið á milli okkar kröfuspjald
sem á stæði: Við krefjumst
framtíðar.
Kveðja,
Ragnar
En verðbólgan
hefur minnkað
Kæra Sigurbjörg.
Vegna athyglisverðrar
greinar þinnar í síðasta Fylki.
greinar sem bar yfirskriftina
„Ungir menn á uppleið” langar
mig að senda þér fáeinar línur.
Af tillitssemi við þig ætla ég að
fá inni hjá Eyjablaðinu í þetta
sinn og vona ég að þú misvirðir
það ekki við mig.
Mér þykir auðvitað vænt um
það að þú skulir hafa áhuga á
ýmsum sömu málum og ég þótt
við séum ekki sammála um
þau, í.þ.m. ekki alltaf og
kannski sjaldnast. Sú fullyrðing
þín um að ég gangi með þing-
mann í maganum er óneitan-
lega nokkuð skemmtileg en
hún er á þína ábyrgð og verður
auðvitað sem slík að skiljast
þannig. Ég lít hins vegar svo á
að þótt menn hafi áhuga á
landsmálum. já og jafnvel
heimsmálum, þurfi það alls
ekki að tákna að viðkomandi
gangi með þingmann í magan-
um. Ahugi á lands- og heims-
málum getur t.d. verið sprott-
inn af alkunnri þörl' mannsins á
að fvlgjast með því sem gerist í
kringum hann. Það er sem sé
alþekkt úr mannkynssögunni
að menn hafi áhuga á hinum
ýmsu þáttum mannlegrar til-
veru og sinni þeim áhuga
sínum. Sumir stunda íþróttir,
aðrir skrifa í blöð, enn aðrir
selja skó eða yrkja jafnvel ljóð
svo eitthvað sé nefnt. En nóg
um þetta.
Þú talar um að gáfumennirn-
ir hafi náð yfirhöndinni í Al-
þýðubandalaginu. Ég er e.t.v.
ekki alveg viss um hvað þú átt
við með hrigtakinu gáfumenn,
en ef þú átt við að gáfumenn
nterki sarna og gáfaðir menn
vona ég að fullyrðing þín sé
rétt. Og í framhaldi af því vona
ég að gáfaðir menn taki einnig
völdin í þínum tlokki. Kannski
finnst ýmsum tími til kominn.
Urn efnahagsmál og hvernig
ríkisstjórnin hefur á þeim tekið
ætla ég ekki að fjalla um hér. Ég
er þó áfram þeirrar skoðunar
að þar hafi verið gengið svo
nærri launafólki að hliðstæð
dærni finnist vart. Þetta veit og
finnur launafólk, hver svo sem
þín skoðun á því máli er. Hins
vegar hafa ýmsir aðilar í þjóö-
félaginu ekki þurft að líða skort
vegna efnahagsaðgerða ríkis-
Tímabilið frá því að ríkis-
stjórn Sjálfstæðisflokksins og
Framsóknar settist að völdum
og fram til þessa dags hefur
öðru fremur einkennst af
fólskulegum árásum á lífskjör
almennings. Um þessar árásir
hefur mikið verið rætt og ritað
enda um þvílík einsdæmi að
ræða að fara verður áratugi
aftur í tímann til að finna hlið-
stæður. Þegar rætt er við fylgis-
menn ríkisstjórnarinnar um
þessi mál eru viðbrögð þeirra
venjulega á einn veg, nefnilega
að segja: „Auðvitað varð að
grípa til harðra aðgerða til þess
að lækka verðbólguna og
tryggja þannig lífskjörin. Og
hefur ekki verðbólgan minnkað
eða hvað?”. Þar með er málið
afgreitt hjá þessum mönnum.
Verðbólgan hefur minnkað og
þess vegna hlýtur allt að vera
gott. allt slétt og fellt.
En skyldi dæmið í rauninni
líta svona út? Eru sjálfstæðis-
menn og framsóknarmenn því-
líkir snillingar að þeir séu búnir
að lækna efnahagsmeinsemd
þjóðfélagsins eins og stuðn-
ingsmennirnir segja? Eða er
kannski önnur lilið á málinu?
Já, sú hlið er til. Það er sú hlið
sent snýr að æ Heiri heimilum
með hverjum degi sem líður og
það er sú hlið sem ríkisstjórnin
og stuðningsmenn hennar neita
að horfa á.
Lítum aðeins nánar á þessa
hlið og veltum fyrir okkur
nokkrum staðreyndum í því
sambandi. Meðfylgjandi tafla
sýnir þróun launa og nokkurra
annarra þátta á eins árs tíma-
bili.
TÍMABILIÐ 1. DES. 1982
TIL 1. DES. 1983:
Laun hækkuðu um 28%.
Byggingarvísitala hækkaði
um 54%.
Franifærsluvísitala hækkaði
um 70%.
Lánskjaravísitala hækkaði
um 71%.
Líklega telur ríkisstjórnin og
stuðningsmenn hennar að hér
sé um kjarabót að ræða. En
launafólk veit betur. Það finnur
hvernig stöðugt þrengir að, það
finnur að ríkisstjórnin er fjand-
samleg og að hún gætir annarra
hagsmuna en þeirra sem minnst
mega sín í þjóðfélaginu. En
verðbólgan hefur minnkað,
segja þeir Steingrímur og Geir
og stuðningsmannakórinn
tekur undir. —R.Ó.