Eyjablaðið - 21.11.1985, Blaðsíða 2

2
EYJABLAÐIÐ
EYJABLADID
Ritnelnd:
Ragnar Óskarsson (áhm.)
Sveinn Tómasson
Oddur Júlíusson
Edda Tegeder
Sigurður Sigurðsson
Útgefandi: Alþýðubandalagið í Vestmannaevjum
Prentvinna: EYRÚN h.f. Vestmannaeyjum
Krafa um
kaupmáttartryggingu
Er ríkisstjórn Framsóknar- og Sjálfstæðisflokks
settist að völdum í maí 1983 hóf hún strax að framfylgja
stefnu sem bitnaði mjög grimmilega á almennu launa-
fólki í landinu. Stjórnin hefur nú afrekað það að gera
ísland að láglaunalandi og hún hefur með fjandsam-
legum aðgerðum sínum gegn launafólki innleitt meiri
fátækt en hér á landi hefur verið um margra ára skeið.
En ríkisstjórnin hefur ekki komið þannig fram við
alla þegna þessa lands því hún hefur sýnt í orðum og
verki að hún hefur velþóknun á milliliðum og alls konar
braskaralýð sem fær að hagnast á óförum almenns
launafólks. Með aðgerðum sínum hefur ríkisstjórnin
nefnilega flutt fjármagn frá þeim sem minna mega sín til
þeirra sem vel standa, frá þeim fátæku til hinna ríku.
Fegar svo er komið málum verður launafólk víðs
vegar um land að standa þétt saman og setja fram
ákveðnar kröfur um breytta stefnu, stefnu sem leið-
réttir það hrikalega óréttlæti sem ríkisstjórnar-
flokkarnir hafa komið á.
Leggja þarf höfuðáherslu á að ná aftur þeim kaup-
mætti sem var áður en núverandi ríkisstjórn komst til
valda.
Einnig þarf að tryggja kaupmáttinn með einum eða
öðrum hætti.
í þeim kjarasamningum sem framundan eru mun
m.a. verða tekist á um þessar kröfur og í þeim átökum
verður verkalýðshreyfingin að sigra. En sigur vinnst
einungis ef verkalýðshreyfingin stendur þétt saman því
þá getur hún sýnt það afl sem hún býr yfir. —R.Ó.
Ný sókn
Nú er landsfundi Alþýðubandalagsins nýlokið.
Óhætt er að fullyrða að eftir fundinn stendur Alþýðu-
bandalagið uppi sem sterkt afl og nauðsynlegt mótvægi
gegn þeim íhalds- og afturhaldsöflum sem ráða ferðinni
í landinu nú um þessar mundir.
Fyrir landsfundinn höfðu andstæðingar Alþýðu-
bandalagsins lagt ofurkapp á að telja fólki trú um að
innan flokksins væri hver höndin upp á móti annarri og
á fundinum mundi flokkurinn að öllum líkindum
klofna, svo djúþstæður væri ágreiningurinn. En þessir
andstæðingar Alþýðubandalagsins höfðu ekki erindi
sem erfiði í þessum efnum og því eru þeir nú vonsviknir
og sárir yfir því að þurfa að viðurkenna að Alþýðu-
bandalagið stendur saman sem samhent og sterk heild.
Vissulega voru menn ekki á eitt sáttir um allt sem um
var rætt og svo sannarlega var skipst á skoðunum eins
og eðlilegt er í flokki sem byggir á lýðræðislegum
vinnubrögðum, en þegar upp var staðið voru menn
sammála um öll meginmál og nú er Alþýðubandalagið
vel í stakk búið til þess að berjast af fullum krafti gegn
þeim öflum sem nú eru við völd í landinu, þeim öflum
sem virðast hafa það eitt að leiðarljósi að auka félags-
legan og launalegan ójöfnuð. Þess vegna heitir Alþýðu-
bandalagið á allt félagshyggjufólk að þjappa sér saman
og hefja nýja sókn, breyta vonum í veruíeika. —R.Ó.
VESTMANNAEYJABÆR
ATVINNA!
Starfsmann vantar tímabundið við
heimilishjálp.
Nánari upplýsingar gefur Sigurður Jónsson í
síma 1088. —Félagsmálaráð.
Vígbúnaður
I
1945
li<al AIIkiI hnnihs drnpfvd m \Vurlii Wjr II
1985
The wDftó's turrcni nuclíir wtiponi equ«l 6.667 Wortd W»r IL
20.000 megMons
How long canwe live
withthe arms race?
Consider these facts: One U.S. Trident submarine
carries 19 megatons, the fircpower of su Worid War IIs.
300 megatons can destroy every large and medium size
city in the world. Together, the U.S. and the Soviet Umon
now have enough nuclear weapons to destroy the worid
67 timcs.
When is enough enough?
If you believe that the arms race will have no winner
and that a path to peace is possible, you can make a
differcnce today by sending these messages to Washuigton
and Moscow.
I
I
Prfsidtm Ronakl Rragan Plriif vn*>»JI nuclejr wejpum. leymg | Generml SccrcUry
íhi- Whue H.kjw immed»»cely Lei ihu be «he hr« ueploward * I Mikhmil Gorbmchev
INll Pcnnsslwnu Avrnue mnre prnduciive duiogue m Genrvj >i«j I c/o Embav.) oí USSR
Wjdnnj’iiT l)C 20050 jnd GenrraJ Serreu/) Gortakhrv nplorr | 1125 I6di Slrecl NW
every pnuible palh loending ihe jrm\ r*.r ^ Wiihmgton, DC 200)6
Njme ________________ ...________________________ I N jmr _______________________ ___
Addrcw _________________________________________________________I Addrcvs___________________
Cn> ____________________________S«e__________Zip________________| Cily______________________
Ptemse viop «11 nuclcar weapons lesiing
immrdmely Lct thu be Ihe hra Bep loward •
morr produciive diatogue in Geneva as you
and Presideni Reagan eipiore every pouibir
palh lo ending ihe arms race
-------------------------------------------I

Ttus meaaage broughl to you in the pubtic imeresi by The Joan B. Kroc Foundaiion.
8939 Villa La Joila Dr.ve, Depi 2. San Diego. CA 92037
ðieCcner far Oefcrac Ufarmaion. WWungun. DC
Hvenœr er
nóg komið?
Kjarnorkuvopnaforðinnídaggeture\4töllu lífiá
jörðinni alls 67 sinnum. Nœr sjö þúsund sinnum meiri
sprengikraffur en bondamenn notuðu í síðari
heimsstyrjöldinni.
Skoðaðu myndina hér að ofan
aðeins betur. Hvað heldur þú að
hún sýni? Jú, ótrúlegt en satt,
hún sýnir okkur annars vegar
hvað bandamenn vörpuðu af
sprengjum í síðari heimsstyrjöld-
inni, alls 3 megatonn t.v., og
svarti flákinn til v. sýnir kjarnorku-
sprengjumáttinn sem heimurinn
lifir með í dag. Samtals 20 þús.
megatonn eða hátt í sjö þúsund
sinnum meiri sprengjukraftur en
bandamenn notuðu í seinna
stríðinu.
Já, ótrúlegt en satt. Kjarn-
orkuvopnaforðinn dugir til að
eyða öllu lífi á jarðarkringlunni,
ekki aðeins einu sinni, heldur 67
sinnum. Og ennþá halda stór-
veldin áfram í kjamorkukapph-
laupinu.
Þessi mynd birtist á dögunum í
auglýsingu í bandarísku tímariti.
Það eru samtök gegn kjamorku-
vígbúnaði í San Diego í Kaliforn-
íu sem standa að baki auglýsing-
unni og vilja með henni hvetja
jarðarbúa til að senda þeim Gor-
bachev og Reagan áskomn um að
hætta þegar öllum tilraunum með
kjarnorkuvopn.