Siglfirðingur - 05.09.1924, Blaðsíða 1

SIGLFIRÐIN
I. árg.
Siglufirði 5. sept. 1924.
33. blað
Æfisaga Krists.
í síðasta ársriti Fræðafjelagsins
getur Vald. Erlendsson, íslenskur
læknir í Danmörku, um bók með
ofangreindu nafni, eftir ítalska skáld-
ið og rithöfundinn Giovanni Papini,
sem nú er nýkomin út í danskri
þýðingu eftir mag. art. Knud Ferlov
— Fer hjer á eftir útdráttur úr um-
mælunum:
»Giovanni Papini er álíka frægt
skáld og rithöfundur sem d'Ann-
unzio og var 'einn af máttarstóipum
nýrri skáldskapar ítala. Hann var
fútúristi í skáldskap, á sama hátt
sem margir nýmóðins ítalskir málar-
ar eru það í listaverkum sínum.
Hann var afskaplega óbilgjarn á
yngri árum og svæsinn vantrúar-
maður, hæddi og smánaði trú og
trúlyndi og var sjerstaklega ofstæk-
isfullur gegn kristindóminum. En
svo skeði það einn góðan veður-
dag, ekki alls fyrir löngu, að lund
hans breyttist algjörlega. Hann fór
að rannsaka sjálfan sig, og sá þá
hve tómt og innihaldslaust alt hið
andlega líf hans hafði verið fram á
þennan dag, og hann, sem nú var
um fertugt, sá að hann hafði spilt
hálfri æfinni í hugarórum og villu-
myrkri. Hann vaknaði og snjeri við
og varð ekki aðeins guðhræddur
heldur einnig rjetttrúaður, rammkat-
ólskur. Og nú hefir hann nýlega
samið hina ofannefndu stóru og
merkilegu bók um æfisögu Jesú
Krists, sem er rituð með svomiklu
sannfæringarafli og andagift og
brennandi kærleika til Frelsarans,
að sumir kaflar hennar minna á
brjef Páls postula, eða hið óvið-
jafnanlega Jóhannesar guðspjall. —
-------Jafnlítið sem vjer þekkjum
umheiminn, þekkjtim vjer oss sjálfa
eða vitum hvaða kraftar búa eða
ríkja í oss. Vjer getum ekki stöðv-
að slag hjartans eða andardráttinn,
getum ekki þrengt eða víkkað blóð-
kerin eða hækkað og Iækkað blóð-
þrýstinguna af sjálfsdáðum. Vjer
höfum mjög lítil áhrif á hreyfingar
og starf magans og annara melt-
ingarfæra og meltingarkirtla og ekki
heldur á hina innri starfsemi æxl-
unarfæranna og á hina dásamlegu
myndun hins líkamlega Iífs í móð-
urkviði. Vjer getum ekki stjórnað,
ekki minkað eða aukið æxlun og
vöxt líkamsfrvumlanna. Enginn getur
aukið einni alin við hæð sína eins
og Meistarinn sagði. Og jafnlítið
vald höfum vjeryfir sálarkröftunum,
vitum næstum ekkert um starfsvið
undirmeðvitundarinnar og sterkasti
sálareiginleikinn, viljinn, er hjá flest-
um ærið veikur og skorðaður, nenaa
að hann sje leiddur og studdur af
sterkari vilja eða lífsskoðun.
En einn hæfiteika á maðurinn og
og hefur að nokkru leyti vald yfir
og það er hæfileikinn til að hugsa,
til að rannsaka tilfinningar sínar og
hugarhreyfingar og vega og meta
áhrifin frá umheiminum og hinum
andlega heimi. Hver sem gerir það
með alvöru, kemst fyr eða síðar að
raun um, að kjarninn í sálarlífinu,
að minsta kosti allra þeirra manna,
sem vaknaðir eru til nokkurs and-
legs lífs, er þráin eftir æðra »lífs-
plani«, hærra tilveruásigkomulagi,
og löngun eftir að leggja sinn veika
vilja undir vilja æðri eða æðsta
máttar. Papini sannar ineð eldheitri
andagift, að þessi þrá fullnægist' í
hreinni, barnslegri trú á Frelsarann,
sem með kenningu sinni og lífi
opnaði augu lærisveina sinna, fyr
og síðar, á sannleikanum, og er sá
einasti, sem hefur vísað á leiðina til
hins sanna andlega lífs í guðsrík-
inu, sem hann boðaði.
En margir, sem hneigjast að trú-
lyndi, finna ekki fullnægingu fyrir
guðræknistilfinningum si'num í kenn-
ingum kirkjunnar, finnast þær of
þröngvar-og kreddukendár, en þeir
verða að gæta að því, eins og
Henning Jensen hefur nýlega ritað
um í »Illustreret Tidende«, að kirkj-
an getur ekki gefið þeim aðraand-
lega fæðu en. þau höfuðsannindi,
sem hún er bygð á, að JesúsKrist-
ur er guðs sonur og Frelsari mann-
kynsins Petta er höfuðatriðið, grund-
völlurinn undir öllu andlegu lífi, öll-
um mannkærleika og miskunsemi á
jörðinni. Öll bók Papinis er skörp
rökleiðsla og söguleg staðhæfing
þessára sanninda.
Eins og gefur að skilja er öll lífs-
saga Krists bygð á Ritningunni og
auðvitað mest á Nýjatestamentinu,
en öllu er safnað í skipulega heild
Eu Papini kastar nýju Ijósi yfir
margar kenningarMeistarans. Hann
sýnir fram á, að margar skoðanir
og kenningar Jesú voru alvegnýjar
og áður óþektar í heiminum, og
hlutu því að mæta hinni svæsnustu
mótstöðu hjá svo íhaldssamri og
kreddufastri þjóð eins og Gyðing-
ar voru á hans dögum. Jesús er
sá einasti og fyrsti friðarboði, sem
auglýsir og kennir hinn sannakær-
leika til allra, sem býður lærisvein-
um sínum að elska óvini sína, að
heimsækja glæpamanninn í fangels-
inu, að seðja hungraða og svala
þyrstum. Hann er sá fyrsti, sem
heldur fram rjetti konunnar og
barnsins, sem áður voru rjettlaus.
Fyrir honum var sálarlíf og sálar-
friður einstaklingsins höfuðatriðið.
Hann sem sjálfur var saklaus og
heilagur, barðist aðeins með and-
legum vopnum gegn undirfeili, þræl-
lyndi, hræsni og grimd heldri stjett-
arinnar á Gyðingalandi, með óvið-
jafnanlegri djörfung, og birtir hið
sanna andlega frelsi með því að
taka á móti bersyndugum og fyrir-
gefa þeim syndirnar opinbeiicga,
þrátt fyrir bræði Farisea, þegar hann
sjer að sál þeirra er orðin endur-