Siglfirðingur - 20.12.1930, Blaðsíða 2

2
SIGLFIRÐINGUR
T ó m 1 æ t i.
í 5 '. íöiuhlaöi „Sigifirðings" sá
jeg :■ síuttlega getið, sem jeg að
vísu iiafði áður heyrl, að konungur
liefði þ. 17, nóvember sæmt sjera
Bjarna Forsleinsson prófessors-nafn-
bót. Skildist mjer það á mörgum
kunningjum mínum hjer, að þeir
væntu þess, að þessa viðburðar
mundi mjög getið hjer, svo merki-
legur sem hann er og svo mjög sem
hann snertir Siglfirðinga. En um
fiest heíir blöðunum hjer orðið
tvíræddara en þetta, ogenginmerki
hefi jeg enn þá fundið þess, að bær-
inn í heild skildi til nokkurrar hlýt-
ar hvað gerst hefir, nje heldur bygg-
ist til að taka þessum fagnaðartíð-
indum svo, að hneisulaust.verði.
Sannlega er það merkur viðburð-
ur, er æðsti stjórnandi landsins veit-
ir einhverjum borgara þess eina
hina mesta viðurkenningu og sóma
sem unt cr. Ekki svo mjög vegna
viðurkenningarinnai; sjálfrar, og er
hún þó vissulega mikilsverð og
nauðsynleg, heldur vegna þess, að
tilefni slíkrar sæmdar er æfinlega
merkilegt og þjóðholt starf, í listum
eða vísindum, eða hvorutveggja. Er
það því, ef rjett er skoðað, þjóðinni
allri fagnaðarefni, er þeir menn, sem
afreksverk hafa unnið, hljóta verð-
ugt lof og viðurkenningu, því það
er merki þess, að þjóðin hafi að
einhverju lciíi skihð og nytfært sjer
verk þeirra, Og þjóðinni er holt að
minnast sém oftast sirina mestn og
bestu manna, og ætti ekki að láta
til þess nokkurt tækifæri ónotað. Að
dá og hylla afreksmenn er enginn
sleikjuskapur, heldur aðdáandanum,
til sóma og andlegrar gagnsemdar.
Mjá Grikkjum hinum fornu voru
þeir, sem sigrað höfðu í einhverri
íþrótt eða mennt við Olimpiuleikana
nyllir af alþjóð og þeim veitt hið
mesta heiðursmerki, lárviðsrsveigur-
inn. En sjerstaklega er það frægt i
sögum, liversu ættborgir hetjanna og
afreksmannahna vegsömuðu þá, og
þóttist hver sú borg hafa höndlað
hið mesta hnoss, sem gat eignað
sjer einhvern slíkann. Ennþá helst
sá sami siður um heim allan, með-
al landa, borga og bæja. En hjer
vildi jeg sjerstaklega minnast þess,
hve vel Akureyringar skyldu sóma
sinu, er þeir jafnan höfðu í há-
vegum skáldjöfurinn Matthías Joch-
umsson og gerðu hann loks að heíð-
ursborgara bæjarins með tiihlýði-
legri viðhöfn. Sýndist þar flestum
landsmönnum á einn veg um, að
Akureyringar sýndu það í verkinu,
að þeir væru menn þess um komn-
ir að ala með sjei stórmenni.
En athugum nú hvernig Sigl-
firðingum ferst. er þeir skulu snú-
ast við likum manni og atburði og
Akureyringar forðum.
Rás viöburðanna hefir hagað því
svo, að Siglfiröingar eiga því láni
að fagna að hafa um langan aldur
haft að samborgara og presti einn
þeirra þriggja manna, sem konung-
ur nýlega sæmdi prófessorsnafnbót.
— Sem maður og prestur er hann
elskaður og virtur af sínum sam-
borgurum. Sem listamaður og fræði-
maður ávinnur hann sjer eina hina
bestu viðurkenningu og metorð sem
íslenskt vald getur veitt. Allir full-
' vita Islendingar þekkja verk hans.
Sönglög hans eru sungin og spiluð
um land alt, í hátíðasölum og lág-
um hreysum og sálmalög hans
hljóma frá fiestum kirkjum landsins
við hverja messugjörð og helgiat-
höfn. — Hann er frumkvöðull þess
og brautryðjandi að nú er að vaxa
upp skilningur á dýrmæti þjóðlag-
anna og braganna íslensku, og er
þjóðlagasafn hans hið fyrsta veru-
lega verk í þá átt og alt stórmerki-
legt, enda heimiidarrit um þær
greinir. Og enn er hann einn hinna
ættfróðustu manna á íslandi og munu
þó almenningi minna kunn þau
fræði hans en vert er og síðar mun
verða. Er æfistarf sjera Bjarna á
allati veg svo umtangs- og þýðing-
armikið fyrir íslenskt þjóðlif og ís-
lenska endurreisn, að ekki má út
yfir sjá nje til grunns greina, og
mun þó enn síðar meir og betur
skiljast íslendingum. Pykir mjer
ekki ólíklegt að það muni í fram-
tiðinni þykja ærið virðulegt rann-
sóknarefni, eins og jafnan verður
um gagnsemdaráhrif hinna bestu
manna.
Af þessu. sem hjer er lauslega og
ónóg á drepið, hefði máttætla, að
Siglfirðingar, og þá sjerstaklega þeirra
forráðamenn, bæjarstjórn og aðrir
embættismenn, hefði nú, er þeim
barst rækilegt tilefni, brugðið við
skjótt og sjeð sinn eiginn sóma í
því, að hylla á verðugan hátt þenn-
an merka samborgara, sem að af-
relcum og lærdómi er hinn mesti
sem Siglufjörður hefir nokkurntíma
átt eða ef til vill eignast. Má á þvi
verða engin bið að hafist sje handa
ef bærinn allur í nútíð og frarntíð á
ekki að hljóta staka ófiemd af tómlæti
sínu um megin sæmdarmálefni. Skal
SIGLFIRÐINGÚR
kemur út á lnugnrdögum. Kostar inn-
anlands 4 kr. árgangur, minnst 52
tbl. 10 au. blaöið í lausasölu. Utan-
lands 5 kr. árghngurinn. Auglýsinga-
taxti: 1 kr. sentimeter dálksbreiddar.
Afsláttur ef mikið er nuglýst.
Útgefandi:
Borgarafjelag Siglufjarðar.
Ritstjóri og afgreiðslum.:
F r i ð b . Níelsson
Pósthólf 118. Sími 13.
jeg til einskis ráða um það, með
hverjum hætti hjer veröur rækt
skyldan, Par gera menn umeinsog
þeir eru menn til. En jeg vil sjáff-
ur ekki láta ónotað tækifærið til þess
að flytja sjera Bjarna Porsteinssyni
prófessor hugheilar hamingjuóskir í
tilefni af þessum verðuga sóma hans
og ennfremur grónar þakkir fyrir
alt það gagn og alla þá gleði sem
verk hans hafa ávalt og munu ávalt
veita mjer.
Siglufirði 13. des. 1930
K. P. Jakobsson,
Efnahagsreikningar
Siglufjarðar 1929.
Efnahagsreikningar Siglufjarðar-
kaupstaðar (bæjarsjóðs. hafnarsjóðs,
rafveitu og vatnsveitu) eru fyrir
nokkru komnir út á prent og má
útkoman kallast glæsileg og hagur
bæjarins mjóg góður. Samkvæmt
reikningunum eru allar skuldir baej-
arins til samans kr. 492,820,40, en
en eignirnar kr. 1,470,890,10 Skuld-
lausar eignir bæjarins eru þannig
kr. 978,069,70 eða nærri því ein
miljón auk ýmsra sjóða, að upphæð
kr. 56,139,81.
Samkvæmt tilmælum fjárhags-
nefndar bæjarins hefir rikisstjórnin
skipað ríkisendurskoðanda til þess
að segja álil sitt um hvort efna-
hagsreikningarnir sjeu varkárlega
gerðir og urn fjárhag bæjarins. Rík-
isendurskoðandinn telur engan eigna-
liðinn ofhátt bókfærðan, flesta lið-
ina hæfilega, en suma jafnvel mik-
ils til of lága og segir að lokum:
„Efriahagsreikningarnir eru mjög
varkárir og það svo mjög, að sum-
staðar virðist í þeim efnum jafnvel
farið lengra í varfærnisáttina en telja
þurfi nauðsynlegt. Efnahag Siglu-
fjarðar má því telja mjög góðan“.