Siglfirðingur - 14.03.1931, Blaðsíða 4

4
SIGLFIRÐINGUR
Matvöruverð i
Kaupfjelaginu.
Gerhveiti . . . . 0,25 pr. y kg.
Hveiti 0,20
Haframjöl . . . 0,20
Rúgmjöl . . . . 0,13 —
Hrísgrjón . . . . 0,20
Sagógrjón . . . . 0,30*
Kartöflumjöl . . 0,25
Matbaunir, heilar, 0,25
Viktoríubaunir . 0,30"
Hrísmjöl . . . 0,30
Melís 0,30
Strausykur. . . . 0,25
Kaffi, óbrent . . 1,15
Export, L. D., . 1,20
Pað er þegar fengin reynsla fyrir
því, að Kaupfjelagið heldur riiðri
vöruverði i bænum. Látið það því
njóta viðskifta yðar.
Kaupfjelagsstjórinn.
þessum óverðskuldaða heiðri og
gera mig með þessu svo miklu
miklu meiri mann en jeg er. Jeg
tók það fram i grein minni á dög-
unum að Hólsbúið stæði að því
leiti betur að vígi í samkeppnintii
en einstaklingurinn, að rekstur þess
væri í stærri stíl, að það hefði ylir-
fljótanlegt land leigulítið eða leigu-
laust, að það hefði fengið stórfje úr
bæjarsjóði. Við þetta má bæta að
það hefir einnig fengið styrk úr
búnaðarsjóði þótt um það mætti
þrátta hvort það var hans verðugt.
Rað hefir líka betri' aðstöðu til fóð-
urkaupaen nokkur einstaklingur hjer,
þar sem það kaupir í miklu stærri
stíl og hefur fje handbært á hverj-
um tíma. Jeg og aðrir bændur hjer
í Siglufirði höfum allir smábúskap,
erum allir leiguliðar og þurfum að
borga eftirgjald eftir jarðir okkar.
Aðstaðan verður því svipuð hjá
mjer eða þeim og hjá hinum sem
þurfa að kaupa heyið, en við höf-
um engan bæjarstyrk og þurfum
auk þess að sjá fyrir fjölskyldu.
Til þess sp geta það vcrður bú
okkar að borga vinnu okkur ná-
kvæmlega því verði sem er gang-
verð á vinnu hjer á hverjum tíma,
enda er það hverjum manni ljóst
að vinna fjölskyldunnar er jafn
verðmæt búum okkar og aðkeypt
vinna, en þetta virðist S. E. ekki
geta sjeð. — Töðuhesturinn er því
t. d. í sama verði hvort jeg reikna
hann inn í bú mitt eða sel öðrum
— Hagnaður eða tap í framleiðslu
heysins er hagnaður eða tap á
vinnu mirini eða fólks míns en á
framleiðslukostað mjólkurinnar hefir
það engin áhrif nema i gangverðs-
breyiingu á heyinu. Rað mundi ekki
vera fjarri lagi að ætla að hundrað
mjólkandi kýr >þurfi til þess að full-
nægja mjólkurþörf Siglufjarðarbæjar
eins og nú er, af því hefir Hóls-
búið um fjórða part eins og er. Ef
nú töðuverðir er óvanalega hátt,
svo mjólkurframleiðsla verður dýr-
ari af þeim ástæðum, en mjólkur-
verðið hinsvegar Iágt, þá gæti far-
ið svo að við bændur kysum held-
ur að selja Hólsbúinu töðuna, hætta
kúahaldi og mjólkurframleiðslu og
kaupa mjólk af Hólsbúinu. Petta
er það hæltulega við þá braut sem
bæjarstjórn með S. E. sem leiðar-
ljós og áttavita hefir lagt inn á, að
mjólkurfranileiðsla einstaklingu minki
eða jafnvel hœtti, áður en Hólsbúið
er þess megnugt að fullnægja þörf
bæjarins. Jeg vil nú ekki ætla S.
E. það, að hann með þessari mjólk-
urherferð sinni hafi einvörðungu
haft þann tilgang að spylla fyrir
atvinnurekstri mínum og koma hon-
um á knje. Og jafnvel þó draga
megi ályktanir í þá átt úr ummæl-
um hans í síðustu grein hans, þá
tel jeg það þó frekar að kenna ó-
hönduglegri meðferð pennans en
öðru verra, enda tel jeg mig ekki
hafa gefið honum neitt tilefni til
persónulegra ofsókna og þess sem
næst lægi að kalla atvinnuróg. Jeg
tek því ummæli S. E. og allar að-
gerðir í mjólkurmálinu sem aðgerð-
ir er snerta mig aðeins. sem einn
af fjölda mjólkurframleiðenda hjer
í bæ, og jeg skal bæta því við, að
jeg tel S. E. ekki viljandi hafa ætl-
að að vinna hvorki bæjarfjelaginu
nje einstökum mönnum tjón, held-
ur hafi hrnn gert það af grunn-
færnri talhlýðni.
Andsvar S. E. hrekur raunar
ekkert af því sem jeg hafði haldið
fram. — Jafnvel er nú S. E. kom-
in yfir á þá skoðun að mjólkurkýr
þurfi bæði sæmilegt fóður og hirð-
ingu og nytkun. En hann bara fær-
ir þá nytinii upp, svo hún nægi
móti kostnaðinum með 50 aura
verðinu!! Petta er nú skrambi hand-
hæg aðferð, — á pappír — og það
mætti meira að segja færa verðið
niður í 40 au., á þennan hátt, en
vill ekki S. E. reyna þá aðferð í
praxis? Sennilega væri bærinn til
með að verðlauna tilraunina.
Dæmið um málarann er ófim-
lega valið og geigar frá marki. Jeg
þeklci líkt dæmi um smið sem
gerði áætlun um verk, og tók að
sjer að Vinna það, en það varð
Vörulækídin hjá versl.
Guðhj. Björnssonar:
Gerhveiíi 0,25 pr. i kg.
Hveiti 0,20 - i -
Haframjöl 0,20 - í -
Hrisgrjón 0,20 - i- -
Strausykur 0,25 - 1 -
Melís 0,30 - i -
Kartöflumjel 0,20 — i —
Hænsnabygg 0,15 — i- —
Laukur 0,30 - i -
þriðjungi dýrara en Kann hafði
áætlað. Mismunurinn var greiddur,
Og sýnir þetta að áætlun jafnvel
bæjarfulltrúa eru ekki óskeikular.
Pað er engin vandi að hafa
mjólkurverð hjer í bæ lágt með
því móti að bærinn greiði ali veru-
legan hluta af framleiðslukostnaði
en jeg fullyrði að það sje vandi að
hafa verðið lágt og láta búskapinn
bera sig. Jeg fullyrði líka að fram-
leiðsla mjólkurinnar frá LIóli kosti
meira en hún or seld fyrir, en jeg
tel víst að S. E. og þeir aðrir
mjólkurlækkunarmenn hafi hugsað
sjer ráð til að lækka þann kostnað
verulega. — Jeg vil nú spyrja S.
E. að því og óska að hann svari
mjer í einlægni og vífilengjalaust.
T, Hvað mjólka Hólskýrnar að
meðaltali árlangt?
2. Hvaö kostar fóður og öll fyrir-
hófn á hverja kú um árið.
3. Hvað kostaði framleiðsla hvers
heimafengins töðuhests á Hóli
s. 1. sumar?
4. Hvaða ráð hefir S. E. hugsað
sjer til þess að lækka framleiðslu-
kosínað mjólkar á Hóli?
5. Hvað er framleiðslukostnaður á
1. mjólkur hjá Hólsbúinu í vetur.
A þessum grundvelli er jeg al-
búin að ræða mjólkurmálið við S.
E, og tel það hafa þýðingu fyrir
almenning, en jeg hefi hvorki tíma
nje vilja til að nagga um málið við
S. E. á sama hátt og hann hefir
valið undanfarið! Jeg bíð því svar-
anna með óþreyju.
Guðmundur Sigurðsson, Höfn.
Vegna firengsla
í blaðinu verða ýmsar bæjarfrjett-
ir að bíða næsta blaðs. Af sömu á-
stæðu var ekki hægt að birta dag-
skrá útvarpsins og ekki allar sím-
frjettirnar.
Siglufjarðarprentsmiðja.