Siglfirðingur - 18.03.1943, Blaðsíða 4

4
SIGLFIRÐINGUR
N e y z 1 u s í 1 d.
Eins og allir vita erum við ís-
lendingar nú orðnir ein mesta síld-
veiðiþjóoin. Hinsvegar er enn sá
ljóður á ráði okkar, að við virð-
umst enn eigi kunna átið á þessari
najringarmiklu og ljúffengu neyzlu
vöru, sem við þó getum aflað
okkur við lægra vérði en flestar
aðrar þjóðir. Hvernig stendur á
þessu ?
Því er í rauninni auðsvarað.
Við kunnum ennþá eigi tökin á
því, að gera þessa ágætu neyzlu-
vöru þannig úr garöi, að hún falli
alnienningi í geð.
Það skortir þó eigi á, að við
höfum fengið lofsverðar, og að því
er virðist, góðar leiðbeiningar um
er virðist, góðar leiðbeiningar
þess að gera hana að aðgengiiegri
neyzluvöru. Hitt mun heldur, að
almenningur hefir eigi ennþá áttað
sig á því, hve mikill búbætir yrði
að slíkri tilreiðslu síldarinnar, er
gerði hana að reglulegu lostæti, og
hefir eigi enn lærzt að gera síldar-
rétti að daglegri nauðsynjafæðu.
Til þess þarf allmikla þekkingu og
talsvert margbrotin efni, sem mat-
reiðslutækni Islendinga hefir enn
eigi tekizt að veita almenningi að-
gang að.
Þótt almenningur eigi þess kost,
að lesa í matreiðslubókum ýmis-
konar „uppskriftir". af ýmsum
síldarréttum, þá verður oftast sú
raunin á, að húsmæðrum veitist
oft örðugt að afla sér þess, er til
þess þarf að gera síldarréttina svo
úr garði, að lostætir verði og
geymsluhæfir. Síldarvertíðin er
stutt og enda þótt hægt sé hverju
mannsbarni að afla sér sjálfrar síld
arinnar við tiltölulega lágu verði á
framleiðslustöðunum, þá verður
hitt torveldara, og vill oft verða
í undandrætti, að heimilin afli sér
þeirra efna, er til þess þarf að
skapa hina ýmsu síldarrétti, er
gómsætastir eru og lystugastir.
Það hefur oft verið á það bent
í ræðu og riti, að þjóðin fari mikils
á mis í daglegu viðurværi að geta
ekki eða kunna ekki að hagnýta
sér síldina eins og vera ætti, því
að næringargildi hennar er flest-
um íslenzkum neyzluvörum meira.
Það vill oft brenna við, að þótt
einstök heimili afli sér t. d, einnar
tunnu síldar að haustlagi og ætli
sér að hafa hana til búdrýginda
og sælgætis, þá verða lítil úrræðin
til þess að hagnýta þessa ágætu
fæðu sem skyldi, og síld er ef til
vill flestri fæðu leiðigjarnari, ef
til þess er ætlazt, að hún sé etin
beint upp úr tunnuni ótih'eydd
eins og t. d. kjöt eða slátur.Afleið-
ingin verður svo víða sú, að meiri
hluti þessarar ágætu fæðu verður
eigi til þeirra nota í heimilinum,
sem verðugt væri og til var ætlazt
í upphafi, enda talsverð fyrirhöfn
og ,,mas“ fyrir húsmóðurina að
tilreiða úr síldinni margbreytilega
'og lostæta fæðu.
Það eru sjálfsagt ekki ýkja
mörg heimili hér í Siglufirði, sjálf-
um höfuð framleiðslustað síldar-
innar, sem hennar er neytt svo að
nokkru verulegu nemi, eða svo að
hún spari heimilunum að nokkru
verulegu leyti aðra margfallt dýr-
ari fæðu, svo sem kjöt o. fl.
Að vísu hefur um langa tíð verið
hægt að fá hér í búðum dósasíld
ýmislega tilreidda, áður fyrr út-
lenda framleiðslu, en nú á síðari
árum frá niðursuðuverksmiðjum,
er starfa í landinu. En sá er galli
á þeirri gjöf Njarðar, að sú fæða
er svo óhóflega dýr, að neyzla
slíkrar síldar verður að teljast til
,,luxus“ fæðu, sem fæstir hafa efni
á að veita sér, og tegundirnar fá-
breyttar og falla mönnum misjafn-
lega í geð.
Nú hefir íngólfur Árnason hér
í bænum hafizt handa um að fram-
leiða allmargar tegundir ódýrrar
og ljúffengrar neyzlusíldar.
Hann hefir hávaðalaust unnið að
því á eigin spýtur að gera tilraunir
í þessa átt um allmörg ár, og ár-
angur þessarar lofsverðu viðleitni
hans er nú sá orðinn, að nú hefir
hann á boðstólum ýmsar tegundir
ágætlega tilreiddrar neyzlusíldar,
sem almenningi fellur svo vel í
geð, að Ingólfur hefir ekki undan
að fullnægja eftirspurninni. #
Hann hefir sent sýnishorn af
neyzlusíld þessari víðsvegar um
land og berast honum nú hvaðan-
æfa meiri og fleiri pantanir, en
hann getur afgreitt.
Hann sendir vöru þessa til neyt
enda í prýðilega snyrtilegum
pappaumbúðum, sem ekki eru
ósvipaðar svonefndum „konfekt“
öskjum, og þykja umbúðir þessar
hinar snyrtilegustu.
Hafa ýmsar hagsýnar húsmæð-
ur haft við orð, að þær vildu ólíkt
heldur fá að gjöf síldaröskjurnar
frá Ingólfi en konfektkassana frá
sætindabúðunum, vafða marglitum
silkiböndum og stoppaða fínustu
silkipappirs-,,ull“.
Enda ólíku saman að jafna um
notagildið og hollustuna.
Hér er um lofsverða viðleitni að
ræða til að auka síldarneyzluna í
landinu, og auka og bæta íslenzka
matvæla- og neyzlumenningu.
Væri óskandi, að Ingólfi tækist
að skapa með þessu brautryðjanda
starfi sínu, fyrirtæki, er yrði sjálf-
um honum til vegs og gengis og
þjóðinni til farnaðar og lærdóms í
því, að hagnýta betur en enn er
orðið, einhverja ágætustu og ódýr-
ustu neyzluvöruna, er framleidd er
hér á landi.
Sjálfstæðismenn!
Sjálfstæðisfélögin halda sameiginlegan fimd á.
Hótel Hvanneyri í kvöld (fimmtudag) kl. 9. f
D A G S K R A :
L Inntaka nýrra félaga.
2. Skýrsla formanns Fulltrúaráðs.
3. Breytingar á reglugerð Fulltrúaráðs.
3. Önnur mál.
Stjórnir félaganna.
Vinsælustu
GJAFAÖSKJURNAR
innihalda kryddsíldarflök, saltsíldarflök, matjes-
síldarflök og gaffalbita.
„Kennið börnunum að borða síld!“
INGÓLFUR ÁRNASON, Siglufirði.
Húsgrunnur til sölu.
Húsgrunnur við Laugaveg 10 er til sölu. Slegið er upp fyrir neðri
liæð. — Tilboð óskast send imdirrituðum, er gefur allar nánari upp-
lýsingar, fyrir 1. apríl n. k. — Réttur áskilinn til að taloi hvaða til-
boði sem er, eða hafna öllum.
Davíð Þórðarson, sími 124.
NVJAR BÆKUR:
Glas læknir
Hjónaband Bertu Ley
Hjálp í viðlögum
(aukin og endurbætt)
Bókaverzlun
Lárusar Þ. J. Blöndal
íslendingar ættu engu að síður
en Svíar að geta lært að gera síld-
ina að eftirlætis þjóðarrétti, sem
allir, ríkir jafnt og fátækir, keppt-
ust um að hafa á borðum sínum.
Og sízt ætti þess að vera van-
þörf á þessum tímum að takast
mætti að kenna íslendingum átið
á „silfurfiskinum“, sem er ein af
mestu auðuppsprettum landsins,
og gæti orðið enn frekar, ef þjóð-
in lærði að hagnýta hana til dag-
legrar neyzlu.
JlliUiIlUI11!!if]|!Ulllll!III1llllllll!Ellll1l!l!lf1llJI[llltl!l!lllll!il!IIIII1]li!ll!ll1l![||!lll!ll!llllllli[1iílíl!ii!!l!lli!l!il!l
rorskalýsi
með
piparmyntubragði
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
Sigurðuí Björgólfsaon.