Siglfirðingur


Siglfirðingur - 01.03.1946, Blaðsíða 1

Siglfirðingur - 01.03.1946, Blaðsíða 1
Siglufjarðarprentsmiðja 9. tbl. Föstudaginn 1. marz 1946. 19. árgangur JÓN PÁLMASON, forseti sameinaðs Alþingis Bandalag allra I stjórnmálabaráttu þjóðarinnár hefur lengst af svo til gengið síðustu áratugina að allir and- stöðuflokkar okkar Sjálfstæðis- manna hafa í ræðu og riti útmálað okkar flokk sem sinn sameigin- lega óvin. Þeir hafa líkt honum við afturhaldsflokka og auðhringa annarra landa og haft í frammi hverskonar brígsl. Heildsalar, kaupmenn og stór- ríkir útgerðarmenn ættu að vera flokksins aðal kjami og allir þess- ir menn væru eingöngu að verja sinn auð, en hugsuðu aldrei um þjóðarinnar hag. AUt þetta moldviðri, sem þeytt hefur verið yfir þjóðina áratugum saman er í öllum aðalatriðum í ósamræmi við sannleikann, en hef- ir þó' haft sínar verkanir eins og oft á sér stað um margendurtek- inn áróður, þó lítið sannleiksgildi hafi. En auk þessa hefir oft slæðst með eitt og annað satt og sannan- legt, því auðvitað hefir okkar flokkur sína galla eins og aðrir þó stefna hans sé rétt. Sumt af því,- Sem er þessa eðlis, er þó á þá leið, að við teljum það hól þó aðrir telji það lastyrði. Þannig er með þá setningu sem er yfirskrift þéssarar greinar og sém kom fyrir nokkrum árum í grein eftir gáfað- an andstæðing. öll var setningin hér um bil á þessa leið: „Sjálf- stæðisflokkurinn er ekki í venju- legri merkingu orðsins, flokkur heldur einskonar bandalag allra stétta. Frá sjónarmiði mannsins átti þetta að vera til niðrunar og frá hans hlið «r öll setningin ákveðin sannindi. Hann hugsar eins og okkar and- stæðingum sé títt um stéttarbar- áttuna og ágæti hennar. Slíkir menn telja að það sé ekki' flokkur sem ekki byggir á grund- velli hennar. Þessvegna sé Sjálf- stæðisflokkurinn ekki flokkur. — Hann sé bara bandalag allra stétta. Frá sjónarhóli stéttarbaráttu mannsins er þetta hárrétt skýring og hún er það vinsamleg þó sögð sé í niðrandi tón, að við getum verið ánægðir með. Okkar hugsunarháttur og stjóm málavilji er í andstöðu við stéttar- baráttu grundvöllinn. Við lítum á okkar litla þjóðfélag sem eina heild eins og t. d. mannlegan líkama. Stéttirnar hafa mismunandi hlut verk eins og limir líkamans. Bar- átta þeirra milli stefnir að okkar dómi til veikinda og dauða allrar heildarinnar. Við teljum stéttarflokka hverju nafni sem nefnast, gróðurstíur fyrir óvandaða pólitískra braskara til að afla sér fjár og frama, en þjóðarheildinni allri til tjóns, ef ekki strax, þá síðar. Þessvegna teljum við, að flokkur og bandalag allra stétta geti vel samrýmast, — það sé hin rétti hug myndar flokksgrundvöllur. Þess- vegna erum við ánægðir með ein- kunnarbrðið „Bandalag allra stétta.“ Við teljum þau sönnunar- gögn fyrir þeirri staðhæfingu okk- ar að Sjálfstæðisflokkurinn sé eini stjórnmálaflokkur þjóðarinnar allr ar. Hver hinna er fyrir hluta af þjóðinni og miða til sundrungar en ekki sahivinnu. „Flokkur sem bandalag allra stétta“ getur ekki lifað til lengdar, segja ýmsir okkar andstæðingar. Hans framtíð er dauðadæmd. — Þeir byggja þetta á því, að hver aðili hljóti að fylgja sínum stéttar- flokki vegna sinna persónulegu hagsmuna. Stéttarflokkarnir hljóti að hafa völdin og forkólfar þeirra að fara með þau. Þetta er framtíðarskipulagið, sem þessir menn óska að fá. Þeir hafa mikið til síns máls ef miða skyldi við það, að allir hugsi ein- göngu um persónulega stundar- hagsmuni. Það er og sá eiginleiki sem þeir vilja þroska og hafa þroskað. Þess vegna hefir Sjálfstæðis- flokkurinn verið og er í varnar- andstöðu. Hann og þjóðfélagið eru stétta á sameiginlegri hagsmUnalínu. Þessvegna er það svo að formæl- endur stéttarbaráttunnar aðgæta ekki það þegar þeir vilja dauða- dæma bandalag allra stétta — Sjálfstæðisflokkinn — þá dauða- dæma þeir þjóðfélagið um leið. Væri því öllu skipt upp í stétta- flokka, þá hlýtur það að farast. Upp af rótum þess rís að vísu eitt- þvað nýtt eftir að fólkið hefur gengið í gegnum sömu hörmungar og þeir er missa húsaskjól og aleigu í eldsvoða. Þá getur alræði öreigans fyrst notið sín og ein- ræðisfyrirkomulag ætti þá bezta jarðveginn. En ætli það væri nokkur gæfa að gangá í gegn um eldraunina? Mundi það ekki eins holt og efla og styrkja bandalag allra stétta? I því sambandi er vert að drepa á afstöðu f jölmennustu stétta þjóð arinnar, verkamenn og bændur. Það virðist t. d. ekki neitt því til fyrirstöðu og raunar er það eitt eðlilegt, að verkamenn hafi mis- Einn af vinsælustu borguium bæjarins, Flóvent Jóhannsson varð 75 ára 17. þ. m. Heimsóttu margir Siglfirðingar hann á afmælisdaginn, til að árna honum hamingju á þessum merkis- deegi ævi hans, og þakka honum allt það mikla, sem hann hefur áorkað um æfina með óvenjulegum dugnaði. FÍóvent er fæddur að Bragaholti við Eyjafjörð, 17. febr., 1871. Stundaði hann nám að Hólum á árunum 1894—1896, en annaðist síðan kennslustörf þar á staðnum til ársins 1898. Árið 1901 siglir svo Flóvent út til Kaupmanna- hafnar til framhaldsnáms við bún- aðarháskólann þar í borg. 1902 tek ur hann við bústjórn á Hólum, en flytur nokkrum árum síðar að munandi skoðanir á þjóðfélagsmál- um. Það væri harla undarlegt, ef * þeir tryðu því allir, að allsherjar ríkisrekstur atvinnutækja og at- vinnuvega sé eitthvert bjargræði umfram það frjálsa fyrirkomulag sem verið hefur. Enda er það áreið anl.egt, að f jöldi verkamanna telur stéttarbaráttuna ekkert allsherjar bjargræði. Þeir vita að eins og voldugasta stórveldi heimsins Bandaríki Ame- ríku er af því voldugt, að það stendur saman af mörgum smá- ríkjum undir einni allsherjarstjórn eins getur okkar litla þjóðfélag því aðeins lifað sem sjálfstætt ríki, að bandaríki allra stétta, allra smá- ríkja þjóðarinnar geti samið og rætt ágreiningsmálin í einni sam- eiginlegri stjójm. Sama máli gegnir með bændur og einnig hverja aðra þjóðfélags- stétt. Það hafa margir undrast það, að bændur skuli vera í tveim eða fleiri stjórnmálaflokkum. Heyrast meira að segja raddir um það, að slíkt sé hið mesta vanþroskamerki. Eg lít þveröfugt á það mál. Það er svo eðlilegt sem mest má vera, að menn í fjölmennri stétt hafi mismunandi skoðanir. Þó hér yrðu aðeins tveir stjórnmálaflokkar, sem séu þjóðnýtingarmenn og Sjávarborg, en þar bjó hann svo um skeið. Árið 1916 flyzt hann til Siglufjarðar og var í mcrg ár verkstjóri hjá Ásgeiri Péturssyni. 1 bæjarstjórii Siglufjarðar sat Flóvent frá 1919 til 1928. Gengdi hann störfum sínum þar með prýði og af miklum dugnaði. Flóvent er drengskaparmaður og hefir unnið sér velvild og virðingu allra, sem honum hafa kynnzt. Voru því margir, sem heimsóttu hann á afmælisdaginn til að óska honum langra lífdaga og þakka liðnar stundir. Siglfirðingur óskar afmælisbarn- inu til hamingju með þennan dag um leið og það vonar, að bærinn megi sem lengst njóta verka þessa mikla athafnamanns. ' .. (Framhald á 4. síðu) Flóvent Jóhannsson 75 ára

x

Siglfirðingur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Siglfirðingur
https://timarit.is/publication/803

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.