Siglfirðingur - 26.02.1955, Blaðsíða 2

*
SIGLFIE ÐINGUR
Siglfirðingur
MALGAGN siglfirzkra
sjAlfstæðismanna
Ritstjórn: Blaðnefndin
Abf«0ðarmaður: Ólafur Ragnars
Auglýsingar: Franz Jónatansson
______________________________J
ÞVÆTTINGUR „MJÖLNIS“
(Framhald af 1. síðu)
heil brú í því, sem hann lætur frá
sér fara, og óvíst, að hann skilji
sjálfan sig, hvað þá aðrir, sb.r.
„Mjölnis“-klausuna, sem tilfærð
er hér að framan.
„Siglfirðingur“ er alls eigi viss
um, að hann skilji þessa þvælu
„Mjölnis" rétt, en kærir sig heldur
eigi um að gjöra honum rangt til,
og telur því réttast að láta Mjölni
sjálfan hafa orðið.
„Mjölnir“ virðist halda fram
þeirri skoðun: (Að þó E.I. hefði
flutt málið (þ.e. tillöguna) þrátt
fyrir andstöðu í eigin flokki, án
þess að eiga vísan stuðning fyrir
fram, eru samt líkur til þess, að
það hefði komizt í gegn). Þetta
eru orð „Mjölnis“ óbreytt, en
sýnilega trúir „Mjölnir" þessu eigi
sjálfur, finnst hann verða að
skýra þetta ótrúlega fyrirbrigði
og skýringin er svohljóðandi:
(Flokksbræður hans hefðu hikað
við að bregðast honum í máli, sem
var jafn þýðingarmikið fyrir
kjördæmi hans, og gera hann að
viðundri í augum kjósenda sinna)
Já, þá vitum við þetta. — Lesend-
ur verða að fyrirgefa, að „Sigl-
firðingur“ tvítekur þessa „Mjöln-
is“-dellu í sömu greininni, en
„Siglfirðingi“ finnst hún vera svo
ótrúleg, að nauðsynlegt sé að
segja hana tvisvar, svo menn -
haldi eigi, að hér sé um einhvern
misskilning eða rangfærslu að
ræða.
Hvað á nú að segja um svona
blaðaskrif um alvarlegt mál?
„Siglfirðingur“ er þeirrar skoð-
unar, að annaðhvort telji „Mjöln-
ir“ sig geta boðið lesendum sínum
ALLT, eða hann telji þingmenn
Sjálfstæðisflokksins fífl upp til
hópa. Af tvennu illu telur „Sigl-
firðingur" þó, að „Mjölnir“ muni
eigi hafa síðari skoðunina — og
þá er hér að ræða um vísvitandi
blekkingar og beinlínis móðgun
við lesendur „Mjölnis“.
Gott er það ekki, en máske
drepur það engan.
„Mjölnir“ veit betur en
hann lætur.
Allir, sem eitthvað fylgjast með
stjórnmálum og gangi mála á Al-
þingi vita, að stórar f járveitingar
fást eigi samþykktar á þingi, án
þess að þær komi til umsagnar
fjárveitinganefndar þingsins og
hljóti samþykki og meðmæli
hennar.
Kaup á nýjum togara
Þetta er eðlilegt fyrirkomulag,
því án þess gæti engin stjórn
borið ábyrgð á fjárhagsafkomu
þjóðarinnar. En þó allir, eða
flestir flokkar þingsins eigi full-
trúa í Fjárveitinganefnd, þá eru
stjórnarflokkarnir þar æfinlega í
meirihluta og ráða því oftast
hvaða fjárbeiðnir hljóta sam-
þykki þingsins. Svona er gangur
þessara mála á Alþingi, í aðal-
dráttum. Þetta veit „Mjölnir“ vel,
þó hann látist ekki vita það, þegar
hann hnoðar saman þvættings-
greinum til að blekkja lesendur
sína og svívirða dugmikla og
heiðarlega andstæðinga. „Mjölnir“
veit líka, að stjórnarandstæðingar,
sem ætla sér enga ábyrgð að
bera á fjárhagsafkomu þjóðar-
innar — og jafnvel vilja hana
feiga, eins og kommúnistar, —
„Mjölnir" veit, að þeir geta leyft
sér að bera fram sýndartillögur
um fjárveitingar, aðeins til þess
að gera sig góða í augum kjós-
enda sinna og villa þeim sýn. Og
„Mjölnir" veit líka, að ef eitt
kjördæmi fær stórar fjárfúlgur úr
ríkissjóði til sinna þarfa, þá bera
aðrir þingmenn fram hliðstæðar
fjárbeiðnir fyrir sín kjördæmi, og
þá sjá allir hvernig fer. Þess
vegna verður fjárveitinganefnd
að vera íhaldssöm og skera niður
ýmsar fjárbeiðnir, ef afgreiða
skal hallalaus fjárlög. Allt þetta
veit „Mjölnir" — og að þessvegna
var þýðingarlaust að bera fram
„tillöguna“ án þess að hafa sam-
þykki Fjárveitinganefndar.
En „Mjölnir“ veit meira —
hann veit, að þetta athuga ekki
allir lesendur hans — og í skjóli
þess skrifar hann þvætting þann,
sem „Siglfirðingur“ birtir hér að
framan og fleira af svipuðu tagi
— má heita merkilegt að nenna
að leggja höfuðið í bleyti til að
hnoða saman slíkum andlegum
óþverra. En „Mjölnir“ heldur víst,
að það sé sniýugt — eins og
strákarnir segja — og verði hon-
um þá að góðu!
Þingskörungur „Mjölnis“
Samtímis því, sem „Mjölnir“
hefur lagt kapp á að ófrægja
Einar Ingimundarson og gera sem
minnst úr þingstörfum hans, þá
hefur „Mjölnir“ gumað af dugn-
aði og skörungsskap Gunnars Jó-
hannssonar, sérstaklega í sam-
bandi við flutning „tillögunnar“.
„Mjölnir“ hefur verið drjúgur
yfir því, að G. J. hafi fengið póli-
tískan hálfbróður sinn, Hannibal
Valdimarsson, sem meðflutnings-
mann að „tillögunni“ og auk þess
fylgi flokksbræðra þeirra beggja.
Þetta er auðvitað gott og blessað,
það sem það nær, en afrek geta
þetta eigi talizt, af ástæðum, er
nú skal greina. Allir þessir menn
eru í stjórnarandstöðu og vissu
því fyrirfram, að það yrði ekki
tekið alvarlega, þótt þeir styddu
„tillöguna" — og það af þeim
I síðasta tölubl. „Siglfirðings
var skýrt í stórum dráttum frá
því, að sú hugmynd væri þegar
vöknuð meðal nokkurra áhuga-
samra manna um að nauðsyn
bæri til, að fá hingað til bæjar-
ins þriðja togarann til þess að
færa í land meira hráefni bæði í
skreið og til vinnslu í frystihús-
um og um leið fá leyst það spurs-
mál, sem mest er glímt við, en það
er að veita nægilegri atvinnu inn
í bæinn. Meirihluti bæjarstjórnar
átti svo frumkvæði að því, að
kosin var nefnd til að hafa þetta
mál með höndum.
Á öðrum stað í blaðinu birtist
ávarp frá nefndinni til bæjarbúa,
þar sem hún leitar eftir fjárfram-
lagi til kaupa á nýjum togara. —
Áður en nefndin sendi þetta
ávarp og fjársöfnunarlista frá
sér, hefur hún átt tal við stjórn-
endur hraðfrystihúsanna ísafold-
ar og Hrímnis og stjórn ÍRauðku
og rætt um þýðingu þriðja togar-
ans bæði fyrir frystihúsin, verka-
fólk og sjómenn.
Þessir aðilar tóku vel í þetta
mál og töldu það mjög athyglis-
vert. Hefir stjórn Rauðku þegar
heitið 150 þús. kr. til fyrirhug-
aðs togarahlutafélags með skil-
yrði þó, en það er að þessi upp-
hæð fáist að láni af atvinnubóta-
fé fyrir árið 1955.
Stjórn Kaupfélags Siglfirðinga
hefur samþykkt að leggja fram
kr. 25 þús. til hlutafjárkaupa,
verði af fyrirhugaðri hlutafélags-
stofnun um togarann.
Nefndin hefur og rætt við kaup
menn og forstjóra kaupsýslufyrir-
tækja og vakið athygli á nauð-
syn þessa máls.
Það er vart þörf á að hafa
ástæðum, er bent var á hér að
framan. Það hefur því tæplega
kostað G.J. miklar fyrirhafnir að
öðlast stuðning þessara manna.
Hins hefur „Mjölnir" eigi getið,
að G. J. hafi beitt dugnaði sínum
til að afla „tillögunni" fylgis
meðal manna úr Fjárveitinga-
nefnd. Vonandi hefur G. J. átt tal
við nefndina? „Siglfirðingi“ þætti
vænt um, ef „Mjölnir“ vildi svara
þeirri spurningu í næsta blaði, svo
„Siglfirðingur!‘ þurfi eigi að afla
þeirra upplýsinga annarsstaðar
frá.
„Siglfirðingur“ mun svo eigi
ræða tillöguna meira, nema sér-
stakt tilefni gefizt til þess. En
að lokum vill „Siglfirðingur" geta
þess, að hann telur blaðaskrif
þau, er orðið hafa um „tillöguna"
HAFA SANNAÐ, að G. J. hefði
átt að hætta við flutning hennar,
þegar séð varð, að hvorki hann
eða E. I. gátu aflað henni fylgis
Fjárveitinganefndar Alþingis. —
Vonandi viðurkennir „Mjölnir“
þetta.
mörg orð um þetta mál, um þetta
stóra spor, sem nefndin og fleiri
góðir menn ætla sér að stíga til
viðreisnar og viðhalds fullnægj-
andi atvinnu hér í bæ. Hverjum
hugsandi manni hlýtur að vera
ljóst, að eitthvað þarf að gera,
og líklega er mörgum það einnig
kunnugt, að eðlilegast og sjálf-
sagðast er, að sóknin, tilreyndin
til að svifta af okkur atvinnu-
leysinu, verður að hef jast hér hjá
okkur. Einbeittur vilji og fölskva-
laus alvara til sóknar á þessu
sviði, veldur því, hvernig skipazt
í framtíðinni.
Með undirtekt undir fjársöfnun
nefndarinnar verður úr skorið,
hvort við viljum, þó með litlu
fjárframlagi sé, hefja sóknina og
leggja að velli draug atvinnu-
leysis og lifa sem glaðir og reifir,
vinnandi menn.
Margur segir: Til hvers er að
efna til kaupa á þriðja togaran-
um? Það gerir ekkert annað en
bæta við taprekstur hinna tveggja
sem fyrir eru!
Rétt er það, að togarar, bæjar-
útgerðarinnar hafa alltaf tapað.
En nú stendur til, að taprekstur
minnki við verulegar breytingar á
sölufiskjarins og þá er sá þrösk-
uldur yfirstiginn.
En vilja menn athuga, hvað
þessir tveir togarar hafa skapað
mikla atvinnu hér í bæ:
Vinnulaun við frystihús S.R. 1954:
Ýmiskonar vinna kr. 1.825.000,00
Vinna við herzlu — 360.000,00
Samtals kr. 2.185.000,00
Greidd vinnulaun við Elliða ’54.
(IJthaldstími 280 dagar).
Kaup skipverja.. kr. 2.000.000,00
Vinna í landi .... — 240.000,00
Samtals kr. 2.240.000,00
Greidd vinnlaun við Hafliða ’54:
(Úthaldstími 157 dagar).
Vinnulaun........ kr. 1.000.000,00
Vinna í landi .... — 140.000,00
Samtals kr. 1.140.000,00
Svo má geta þess til fróðleiks,
hvað „túr“ eins togara gefur bæj-
arbúum í aðra hönd í greiddum
vinnulaunum:
Vinnulaun við afla úr Elliði
6/1 1955, 268 tonn:
Uppskipun ........ kr. 10.800,00
Frysting og herzla — 87.950,00
Fiskimjölsvinnsla .. — 7.500,00
Samtals kr. 106.250,80
Vinnulaun við afla úr Elliða
20/1 1955, 184 tonn.
Uppskipun ........ kr. 8.700,00
Frystig og herzla .. — 44.000,00
Önnur vinna ....... — 6.500,00
Samtals kr. 59.200,00
4