Austurland - 06.04.1956, Blaðsíða 1
V
Málgagn sósf alista á Anstnrlandi
6. árgangur. Neskaupstað, 6. apríl 1956. 10. tölublað.
Framsókn heldur áfram
íhaldssamvinnunni
Átti kost á að mynda vinstri stjórn, en yildi það ekki vegna
þess að Sósíalistaflokkurinn setti það skilyrði, að stjórnin
framkvæmdi nokkrar ályktanir Framsóknarþingsins
Eins og kunnugt er öllum
landslýð baðst ríkisstjórn Ey-
steins og Ólafs Thors lausnar
skömmu fyrir þingslit, en þingi
var slitið á miðvikudag fyrir
páska. Ekki kom þetta neinum á
óvart, því á almannavitorði var,
að ríkisstjórnin hafði gefizt upp.
Stefna hennar hafði leitt til al-
gjörs öngþveitis og ríkisstjórn-
inni var nauðsynlegt að fá umboð
sitt framlengt áður en áfram verð-
ur haldið árásunum á kjör fólks-
ins.
Glöggt dæmi um gjaldþrot
stjórnarstefnunnar er það, að
einn höfuðþáttur hennar var að
binda endi á vöxt dýrtíðarinnar,
en hún hefur aldrei verið jafn
geigvænleg og nú og sýnilegt er
að hún vex enn stórlega. Hag-
stofan hefur látið uppi að vísi-
talan muni verða komin upp í 190
stig 1. des. n. k.
Þá setti ríkisstjórnin sér það
mark, að koma atvinnuvegunum á
rekstrarhæfan grundvöll. Það
hefur tekizt svo, að öll útflutn-
ingsframleiðslan er nú rekin með
styrkjum, beinum og óbeinum, og
hrekkur ekki til. Eini „atvinnu-
reksturinn", sem blómgast og
skilar arði á landi hér í skjóli Ey-
steins-Thors-stjórnarinnar, er alls
konar brask og milliliðastarfsemi
og fjármálaspilling er drottnandi
stefna í þjóðfélaginu.
Herinann leitar fyrir sér um
stjórnarmyndun.
Skömmu áður en ríkisstjórnin
baðst lausnar spurðist formaður
Pramsóknarflokksins fyrir um það
hvort Sósíalistaflokkurinn mundi
fáanlegur til að veita hlutleysi
bráðabirgðastjórn, er Hermann
myndaði. Átti sú stjórn að sitja
fram yfir kosningar, en skyldi
biðjast lausnar þegar að þsim af-
stöðnum og skyldi þá þing strax
kvatt saman.
Sósíalistaflokkurinn var
reiðubúinn, en . ..
Sósíalistaflokkurinn svaraði
strax rrJálaleitan Hermanns. Lýsti
hann sig reiðubúinn til að styðja
stjórn hans með hlutleysi, enda
tæki hún sér fyrir hendur að
hrinda í framkvæmd eða koma á-
leiðis nokkrum þeim málum, sem
mest voru aðkallandi. Hún skyldi
þegar í stað færa út landhelgis-
línuna á ýmsum stöðum, hún
skyldi gera ráðstafanir til að haf-
in yrði smíði togara, hún skyldi
hefjast handa um útvegun fjár
til rafvirkjana og hún skyldi
skuldbinda sig til að gera ekki
árásir á kjör almennings.
Þeir sem fylgzt hafa með störf-
um Framsóknarþingsins í fyrra
mánuði, vita að öll þessi skilyrði
voru í samræmi við ályktanir
þess. En samt taldi Framsóknar-
flokkurinn sér ekki fært að ganga
að þeim. Má af þessu ljóslega sjá,
að hér er um skrumályktanir ein-
ar að ræða til þess eins ætlaðar að
slá ryki í augu kjósenda, en aldrei
hefur verið til þess ætlazt að þær
yrðu framkvæmdar. Framsóknar-
flokkurinn átti þess kost, að
hrinda þessum málum áleiðis, en
hann vildi það ekki.
Framsókn samþykkir að sitja
áfram í stjórn með íhaldinu
Þegar stjórnin sagði af sér, fór
forseti landsins fram á að hún
sæti áfram fram yfir kosningar og
samþykkti hún það — líka Fram-
sóknarráðherrarnir. Þeir hafa,
aldrei ætlað sér að víkja úr
stjórninni. Menn, sem einhver
kynni hafa af refskák stjórn-
málanna, sjá glöggt hvernig Ey-
steinn' hefur hugsað sér að halda
á spilunum. Hann ætlaði sér
aldrei að hverfa úr stjóminni.
Hans hugmynd var sú, að leita
eftir hlutleysi sósíalista við minni-
hlutastjórn Framsóknar og krata
og hafna síðan stuðningi á mála-
myndaforsendum. Svo ætlaði
liann að ganga áfram til sængur
með íhaldinu og kenna sósíalist-
um um að svo fór. Rétt eins og
sósíalistar hafi þá tröllatrú á
hæfileikum og þjóðhollustu Ey-
steins, að þeim sé ekki nákvæm-
lega sama hvort hann — mesti
afturhaldspokinn á þingi — eða
einhver íhaldsmaður situr í ráð-
herrastóli þessar vikur, sem eru
til kosninga.
Framhald á 2. síðu.
Alþýðubandalagid
Formlega hefur nú verið stofnað til
samstarfs vinstri manna á grundvelli
stefnuyfirlýsingar A. S. I.
Eins og kunnugt er, hefur að
undanförnu verið unnið að því að
skipuleggja samvinnu vinstri
manna í þeim tilgangi að efla á-
hrif alþýðunnar í landinu. Al-
þýðusambandið hefur haft for-
ystu um myndun þessara sam-
taka og nýtur til þess fulltingis
fjölmiargra og áhrifamikilla verk-
lýðsfélaga.
Alþýðusambandsstjórninni er
það Ijóst, að ef barátta alþýðu-
samtakanna á að ná tilgangi sín-
um, verða þau að fá stóraukin
áhrif á stjórn landsins. Ella verð-
ur alþýðan svipt árangri kjara-
og réttindabaráttunnar og sífellt
verður gengið á hlut hennar. Ó-
rækasta sönnun þess er að finna
í árásum síðasta Alþingis á kjör
fólksins.
Nú hefur formlega verið gengið
frá stofnun þessara stjórnmála-
samtaka alþýðunnar — Alþýðu-
bandalagið nefnast þau. Var það
gert í fyrradag, 4. apríl.
Miðstjórn Alþýðubandalagsins
er skipuð 9 mönnum og fara nöfn
þeirra hér á eftir:
Hannibal Valdimarsson, alþm.
og forseti Alþýðusambandsins,
formaður.
Einar Olgeirsson, alþm., vara-
formaður.
Alfreð Gíslason, læknir og bæj-
arfulltrúi, ritari.
Lúðvík Jósepsson, alþm.
Sigríður Hannesdóttir, húsmóð-
ir og meðlimur í miðstjórn Al-
þýðusambandsins.
Eðvarð Sigurðsson, verkamað-
ur varaforseti Alþýðusamb. og
ritari Dagsbrúnar.
Kristján Guðmundsson, sjómað-
ur, meðlimur í miðstjórn Al-
þýðusamb.
Guðmundur Vigfússon blaða-
maður og bæjarfulltrúi.
Finnbogi Rútur Valdimarsson,
alþm. og bæjarstjóri.
Með stofnun þessara samtaka
er brotið blað í sögu íslenzkra
stjórnmála. Með þeim hefur al-
þýðan tekið höndum saman í
stjórnmálabaráttunni og sú ein-
ing sem nú hefur verið til stofnað
mun skila ríkulegum arði í kosn-
ingunum í vor. Alþýðubandalagið
mun skjótt eflast svo, að það
verði fært um að standa vörð um
hagsmuni íslenzkrar alþýðu,
vernda réttindi hennar og hjálpa
henni til áframhaldandi sigur-
vinr.inga á öllum sviðum,
Nánar verður rætt um þessi
stjórnmálasamtök síðar, þegar
stefnuskrá þeirra hefur borizt
hingað.