Austurland - 16.11.1956, Blaðsíða 4

^ AUSTURLAND Neskaupstað, 16. Nóvember 1956.
Að gefnii tilefni
Framhald af 1. síðu.
sem kosta mundi svo hundruðum
þúsunda króna skipti. Hafnargerð
við Eyrina hlyti því að verða miklu
dýrari en innfrá.
Alla strandlengjuna ásamt hálf-
ónýtum húsum, þyrfti að kaupa,
ef liöfnin yrði byggð útfrá. Mundi
það vafalaust kosta hundruð
þúsunda króna. Umráðamaður
meginhluta þessara eigna hefur
ekki léð máls á að selja þær fyrir
minna en 200 þús. kr., og hafði
þá hafnargerðin ekki verið komin
á dagskrá. Mundu þær vafalaust
hækka til mikilla muna, ef þarna
ætti að koma höfn. Hér við bætist
svo sjóhús, bryggja og lóðarrétt-
indi Björns Ingvarssonar, hús og
lóð Gullfaxa hf. o. fl. lóðir. — Við
bryggjurnar þarf aftur á móti
ekkert slíkt að kaupa.
Staður sá, er valinn var, er
miklu betur í sveit settur, nær
fiskvinnslustöðvuníim og í miðbiki
bæjarins. Þó ber að taka tillit til
þess, að vélsmiðjan og skipasmíða.
stöðin eru við hendina, yrði kvíin
gerð útfrá.
1 sambandi við það, sem Sigur-
jón segir um dráttarbrautina og
norðaustanáttina, má geta þess, að
verkfræðingurinn gerði ráð fyrir,
ef höfnin yrði gerð útfrá, að hlífa.
brautinni fyrir hafátt með fremur
stuttum grjótgarði vestur úr Eyr-
inni. Ekki get ég séð hvað er því
til fyrirstöðu að þessi grjótgarður
verði hlaðinn, þó höfnin yrði ann-
ars staðar.
Með því að byggja kvína innfrá,
sleppur hafnarsjóður við viðhald
á bryggjum sínum, Önnur þeirra
er nú mjög léleg orðin og verður
ekki komizt hjá að endurbyggja
hana fyrir a. m. k. eina milljón
krpna innan örfárra ára. Hinsveg-
ar er talið að höfn úr stálþilum
muni endast í 80 ár. Það eru því
ekki rök að tilvera bryggjanna
mæli með ytri höfninni.
Ýmislegt fleira mætti nefna, en
þstta verður að nægja, rúmsins
vegna.
Hlaupin
Sigurjón gerir mikið úr hlaupa-
hættu á hinu fyrirhugaða hafnar-
stæði og víst er um það, að hún
er fyrir hendi. En ekki má gera of
mikið úr þessu. Þó þarna hlaupi
einu sinni eða tvisvar á öld (höfn.
in er gerð til 80 ára), er það ekki
til að lá.ta sér vaxa í augum, þar
sem hægt er að moka höfnina upp
á fáum dögum fyrir lítið fé.
I
Togararnir
Sigurjón segir að í ytri höfninni
mætti taka fullfermdan togara til
afgreiðslu, en í innri höfnina kæm-
ist aðeins tómur togari. Þetta er
rangt. Fullfermdan togara er
hægt að taka til afgréíðslu irin'án
hafnarinnar hvor staðurinn sem
valinn hefði verið.
Loks lætur Sigurjón þess getið
að með litlum breytingum frá því,
sem uppdrátturinn segir til um,
megi út við Eyri gera höfn, sem
tekið geti skip á stærð við Heklu
og Esju. Þetta væri sennilega
hægt, en hleypir verði hafnarinnar
talsvert mikið fram.
Annars má vekja athygli á því,
að hér hefur aldrei verið talað um
annarskonar hafnargerð en báta-
höfn. Allt kjaftæði um hafskipa-
höfn er því aðeins til að drepa
málinu á dreif. Ef við ákvæðum
að gera höfnina þannig, að Hekla
og Esja gætu fengið afgreiðslu
þar, mundu vafalaust einhverjir
rísa upp og héimta höfn fyrir
Fossana. — Vafalaust er þörf fyr-
ir stórskipahöfn hér, en það mál
er alls ekki á dagskrá. Það er
bátahöfn, sem við erum að reyna
að gera að veruleika og eigum
sjálfsagt fullt í fangi með það.
N orðaustanáttin
Eitt af því, sem Sigurjón færir
sem rök fyrir máli sínu er austan-
og norðaustanáttin, sem áður er á
drepið. 1 tilefni af því sem hann
segir um þær áttir mætti kannski
spyrja hann, hvort hann telji
ástæðu til að ætla, að afleiðinga
þeirra gæti meira í höfn milli
bryggjanna, en útfrá. Mér sýnist
innri höfnin alveg lokuð fyrir þeim
slæmu áttum.
Bretar hafa nú loks gefizt upp
á að halda uppi löndunarbanni á
íslenzkum togarafiski eftir 4—5
ára efnahagsstríð gegn Islending-
um. Með löndunarbanninu átti að
knýja íslendinga til að falla frá
útfærslu fiskveiðitakmarkanna.
Islendingar svöruðu löndunar-
banninu með því að stórauka
verkun á togarafiski, bæði hrað-
frystingu, herzlu og söltun og var
það fyrst og fremst rússneski
freðfiskmarkaðurinn, sem gerði
þessa leið færa. Löndunarbannið
hefur því orðið Islendingum til
góðs, þar sem verkun aflans hef-
ur stóraukið gjaldeyrisverðmæti
hans, skapað mikla vinnu og gert
starfrækslu fjölmargra fiskiðnfyr-,
irtækja færa.
Islendingar tóku líka fram, að
vegna þess hve fiskiðnaður væri
orðinn þýðingarmikill atvinnuveg-
ur, væri ekki hægt að semja um
sölu á ákveðnu magni af ísvörðum
fiski.
I sambandi við lausn löndunar-
deilunnar hafa Islendingar heitið:
I fyrsta lagi, að leyfa erléndum
Fjórðungsþing Austfirðinga:
Alyktun um símamál
Fjórðungsþing Austfirðinga að
Egilsstöðum 27.—28. okt. 1956
lýsir ánægju sinni yfir þeirri fyr-
irætlun símnmálastjórnarinnar að
koma á stuttbylgjusambandi milli
Suður- og Austurlands. Væntir
þingið þess að það komist í fram-
kvæmd svo sem ráð er fyrir gert
eigi síðar en á árinu 1958.
Þá skorar Fjórðungsþingið á
símamálastjórnina að samræma
nú þegar á næsta ári gjaldskrá
fyrir s’mtöl og símskeyti milli
iandshluta þannig, að sama gjald
sé tekið fyrir þessi símanot milli
landshluta hvar sem er á landinu.
Einnig sé sama gjald fyrir þessi
not landssímans innan hvers lands.
hluta án tillits til vegalengda.
Alyktun um póstmál
Fjórðungsþingið lýsir ánægju
sinni yfir því að nú hefur póst-
stjórnin tekið upp póstflutninga
með flugvélum til Egilsstaða, hvað
viðkemur blöðum og bréfum, en
bögglum ekki.
Skorar þingið á póststjórnina
að flytja einnig bögglapóst með
flugvélum framvegis.
Einnig leggur þingið áherzlu á
að póststjórnin gæti þess betur en
nú er að pósturinn komist greiðar
til viðtakenda innan fjórðungsins
frá Egilsstöðum ætíð er ferðir
falla og eigi sjaldnar en einu sinni
til tvisvar í viku.
fiskiskipum, sem leita verða vars
vegna veðurs, eða af öðrum óvið-
ráðanlegum ástæðum, að búlka
veiðarfæri sín í landhelgi. Þetta
hefur raunar alltaf verið látið á-
tölulaust.
I öðru lagi, að leyfa erlendum
fiskiskipum að selja afla sinn hér
á landi, ef hætta er á að hann
skemmist, vegna tafa skipsins af
völdum vélbilunar, eða skemmda á
skipi. Þetta hefur líka jafnan ver-
ið leyft.
1 þriðja lagi, að hafast ekki
frekar að til stækkunar landhelg-
inni fyrr en lokið er yfirstandandi
allsherjarþingi Sameinuðu þjóð-
anna, sem líklega verður snemma
á næsta. ári, en það mun fjalla um
landhelgismál.
Brezkir og íslenzkir togaraeig-
endur höfðu samið tim lausn lönd-
unarbannsins, en Efnahagsstofn-
un Evrópu hafði þar einhverskon-
ar milligöngu.
Allir Islendingar munu fagna
því, að Bretar hafa orðið að láta
í minni pokann í þessu máli. En
opnun b'rezka ísffsksmarkaðsins
Or bænnm
Kirkjan
Messað sunnud. 18. nóv. kl 5.
Aðalsafnaðarfundur verður
haldinn að messu lokinni.
Hjónaefni.
Nýlega opinberuðu trúlofun sína
ungfrú Guðný Jónasdóttir frá
Isafirði og Jón B. Jónsson, Eyr-
argötu 3, Neskaupstað.
Kviknar í báti
Um kl. 6 í gærkvöldi var
slökkvilið Neskaupstaðar kvatt að
dráttarbrautinni, en þar hafði
kviknað í lúkar v. b. Sæfaxa, sem
er í slipp vegna vélarskipta.
SJökkviliðinu tókst á skömmum
tíma að ráða niðurlögum eldsins
og urðu skemmdir litlar. Ekki er
vitað um eldsupptök, en helzt geta
menn þess til, að íkviknunin hafi
stafað af fikti bama með eld.
Byggingarleyfi
Friðrik Sigurðsson, bílstjóri,
hefur fengið leyfi til að byggja
íbúðarhús við Strandgötu 4, milli
Framness og húss Jósefs Hall-
dórssonar. Er Friðrik þegar byrj-
aður á framkvæmdum. Hefur þá
verið hafin bygging fjögurra íbúð-
arhúsa hér í bænum i haust.
Goðanes
kom frá Þýzkalandi í gær, en
þar hafði það verið í slipp eftir að
hafa selt afla sinn um mánaða-
mótin síðustu, 170 tonn fyrir 71
þús. mörk. Goðanes fer aftur á
veiðar í dag.
Kvenfélagið Nanna
heldur fund n. k. mánudag kl.
9 e. h. að Grænuborg. Fundarefni:
Vetrarstarfið. Félagsvist.
Togari sekkur
Þegar togarinn Fylkir var að
taka inn vörpu sina á Hornbanka
á miðvikudagsmorgun, varð mikil
sprenging undir skipinu eða við
það. Kom þegar mikill leki að
Fylki og sökk hann á 15 mínútum.
Allri áhöfninni tókst að komast í
annan björgunarbátinn og flutti
Siglufjarðartogarinn Hafliði, sem
þar var nærstaddur, mennina til
ísafjarðar. Má það teljast einstök
heppni, að manntjón skyldi ekki
af hljótast.
Talið er víst, að tundurdufl hafi
sprungið í vörpunni. Mun þó hafa
verið talið, að tundurdufl, sem lagt
var á þessum slóðum fyrir um það
bil 15 árum, væru óvirk orðin.
má þó ekki verða til þess, að draga
um of úr vinnslu aflans hér heima.
Þá kröfu verður að gera til viðJ
skiptamálaráðuneytisins, að það
sjái um að útflutningur á ísvörð-
um fiski verði ekki það mikill, að
skaði hinn þýðingarmikla fiskiðn-
að landsmanna.
Bjarni Þórðarson.
Löndunardeilan leyst