29. júní - 14.06.1980, Page 4

Hannibal Valdimarsson:
Húsfreyjuefnið
að Bessastöðum
29. JÚNÍ
ÚTGEFENDUR:
STUÐNINGS-
MENN
PÉTURS J.
THORSTEINS-
SONAR
Isafjöröur 14. júní 1980 Prentstofan Isrún hf.
Ritstjóri: Kjartan Sigurjónsson — Ritnefnd: Guðmundur Þóróarson, Einar^rnason. Kristjón Sævar Pálsson
1. tölublaö
1. árgangur
Einar K. Guðfinnsson, Boiungarvík:
Þjóðhöfðingi
er stjórnar án
íhlutunarsemi
Fyrir nokkrum árum hlýddi
ég á þekktan stjórnmálaskör-
ung svara spurningunni um
hvaða eðliskostum góður
stjórnmálamaður ætti að vera
gæddur. Svar hans var langt
og ítarlegt. Niðurstaða hans
var í stuttu máli sú að allt sem
prýða mætti einn mann, þyrfti
að prýða stjórnmálamann.
forsetann. Þær sýna líka að í
augum manna er forsetaem-
bættið mikilvægt og að hús-
bóndi Bessastaða þurfi að
gnæfa upp úr.
Á ferðum sínum um
landið hefur Pétur J. Thor-
steinsson lagt áherslu á mik-
ilvægi forsetaembættisins.
Frú Oddný og Pétur J. Thorsteinsson með nokkrum stuðningsmönnum á ísafjarðarfundinum
Fundarhlé í Bolungarvík. Pétur er á tali
við Karvel Pálmason, alþingismann
Eftir að hafa heyrt ræðu frú
Oddnýjar Thorsteinsson mót-
aða af lífsreynslu, hæversku
og kunnáttu í að koma fram,
dylst engum, að fyrri störf
hennar eru vissulega dýrmæt-
ur undirbúningur undir um-
svifamikil húsmóðurstörf, eins
og þau, sem að kalla á forseta-
setrinu. Auk þess er það síst
ofsagt um frú Oddnýju, að hún
er hámenntuð kona, sem aflað
hefur sér óvenju víðtækrar
tungumálaþekkingar. Ég tel
hana því frábærlega vel til þess
fallna, að skipa sess húsfreyj-
unnar á Bessastöðum.
Þeir virðast vera til, sem
halda því fram, að engu
máli skipti, þótt húsfreyju-
stóllinn á Bessastöðum
standi auður og óskipaður.
Hlý alúð samfara virðu-
legu látleysi er það fyrsta,
sem ókunnugir taka eftir í
fari Péturs Thorsteinsson.
En enginn hygg ég kynnist
honum svo, að verða ekki
fljótt var við, að grunnt er á
fíngerðum og hnitmiðuðum
humor. Það er á orði haft,
að Pétur hafi víðtæka þekk-
ingu á högum þjóðarinnar
og mun það ekki ofmælt.
A.m.k. er hann svo vel
heima í öllu, sem varðar
atvinnuvegi landsins, að
undravert má telja. En vcra
má, að þetta megi telja eðli-
lega afleiðingu þess, að
hann hefur alla sína starfs-
ævi unnið á því sviði, sem
krefst nákvæmrar vitneskju
Samt trúi ég varla, að þeir,
sem slík sjónarmið hylla, séu
margir, eða hafi hugleitt
málið vandlega.
Það er a.m.k. sannjœring
min, að þeir, sem þessu
halda fram, geri full litið úr
hlutverki þeirra frú Georgiu
Björnsson, Dóru Þórhallsdóttur
og Halldóru Ingólfsdóttur á for-
setaheimilinu og þætti
þeirra í að móta þann ís-
lenska heimilisbrag, sem þar
hefur mótast fyrir þeirra til-
verknað.
Ég trúi því varla að kon-
ur, almennt taki undir slikt
vanmat, sem í þessu sjónar-
miði felst, á húsmóðurstarf-
inu, þótt það að vísu heyrist
stundum á okkar dögum, að
menn jafnvel skelli í góm
eða yppti öxlum og segi:
um svo til allt, sem varðar
lands og þjóðarhag. Auk
þess er mér ekki grunlaust
um, að hann hafi tekið að
nokkru í arf áhuga móður-
afa síns og alnafna á at-
vinnuvegum landsins, en
hann var á sinni tíð, sem
kunnugt er einn mestur at-
hafnamaður þessa lands í
útgerð og fiskverkun.
Þegar Pétur hafði til-
kynnt framboð sitt til for-
setaembættisins, ákvað ég
strax að styðja hann einfald-
lega vegna þess, að hann er
sá frambjóðenda, sem hefur
að öðrum ólöstuðum til
brunns að bera allt það, sem
þessi þjóð æskir af forseta
sínum enda talinn bæði af
Hún er bara húsmóðir!!
Nei, Bessastaðaheimilið
væri sannarlega allt annað
en það er, ef húsfreyjustóll-
inn þar hefði auður staðið
eða illa skipaður. Við for-
setakjörið er það því engan
veginn út í hött, að hug-
leiða, hvernig húsmóður-
sessinn verði skipaður á
Bessastöðum eftir 29. júní
enda hefur þetta atriði eðli-
lega blandast nokkuð í um-
ræðurnar um forsetakjörið,
og þó síst um of.
Hugleiðið, hvort það
muni vera auðvelt einhleyp-
ingsverk, að vera forseti á
Bessastöðum.
Húsfreyjustóllinn á Bessa-
stöðum má hvorki standa
auður eða illa skipaður.
stuðningsmönnum og þeim,
sem aðra frambjóðendur
styðja (sjálfsagt af ýmsum
ástæðum) lang hæfastur til
embættisins.
Eg hygg, að Pétur sé
manna ólíklegastur til þess
að láta á nokkurn hátt
stjórnast af pólitískum sjón-
hverfingameisturum, sem
hafa nú á síðustu misserum
verið alltíðir gestir hjá for-
seta vorum. Hjá honum
mun sitja í fyrirrúmi þjóðar-
heill.
Vinnum því öll vel að
kjöri hans til heilla fyrir
land og lýð.
Sigurður Guðmundsson
Otradal.
Mér hefur stundum flogið
þetta atvik í hug núna á undan-
förnum vikum. Menn hafa
keppst við að skrifa í blöð til að
hlaða frambjóðendur lofi (án
þess kannski, að hafa í huga
vísdómsorð Snorra, að oflof sé
háð). Sjálfsagt endurspegla
þessar greinar þær hugmyndir
og vonir sem við bindum við
Jón S. Bjarnason:
Ég kýs
Pétur
Vegna þess, að ég tel hann hæf-
astan þeirra, sem í framboði eru
til þess að gegna forsetaembætt-
inu, með þeirri reisn og sóma,
sem því hæfir. Þá skoðun mína
rökstyð ég með því að vitna í
embættisferil hans og þá marg-
háttuðu þekkingu og reynslu, sem
hann hefur öðlast gegnum störf
sín í þágu síns lands. Síðast. en
ekki síst, tel ég honum til ótví-
ræðra tekna, yfirlætislausa fram-
komu og það, hve laus hann er
við sjálfhælni. Þess vegna kýs ég
Pétur Thorsteinsson.
Jón Bjarnason,
■ Tálknafirði.
Valdssvið þess er talsvert,
samkvæmt stjórnarskránni
og á stórum stundum í
framtíðinni, kunna ákvarð-
anir forseta að skipta sköp-
um.
Allt vald er vandmeðfar-
ið. Vitur maður kvað meira
að segja svo sterkt að orði að
allt vald spillti, en mikið
vald gerspillti. Um það má
eflaust deila, en víst er að
valdamenn geti jafnt látið
gott af sér leiða og valdið
tjóni.
Einar K. Guöflnnsson
Fyrir um 2600 árum var
skrifuð bók austur í Kína,
sem nefnd hefur verið Bókin
um veginn. Þetta litla kver
er fullt heilræða, sem mörg-
um hafa gagnast vel. Skoð-
anir höfundar þeirrar bókar
eru að lítið gagn sé að íhlut-
unarsemi eða strangri stjórn
firleitt. Miklu meiri gæfa
ljótist ' af stjórnendum er
kunni sér hóf og að þjóð-
Framhald á bls. 2
Kjósum hæfasta
frambjóðandann