Austurland - 20.08.1965, Blaðsíða 2

2
AUSTURLAND
Neskaupstað, 20. ágúst 1965.
Fréttatilkynning írá HF. EIMS KIPAFÉLAGI ISLANDS.
Áætlunarsiglingar Hf. Eimskipa-
félags íslands frá útlöndum til
hafna á ströndinni
Svo sem kunnugt er hefur Eim-
skipafélag Islands á undantörn;-
um árum reynt að haga ferðum
skipa sinna iþannig, að vörur frá
útlöndum til hafna á ströndinni
mætti flytja að sem mestu leyti
án umhleðslu. Þetta hefur tekist
að nokkru leyti, einkum þegar
um stórflutning er að ræða, en
vegna þess, hve ferðir frá útlönd-
um eru orðnar tíðar og tiltölu-
lega lítið vörumagn að jafnaði
með hverju skipi til hverrar ein-
stakrar hafnar á ströndinni, hef-
ur eigi verið komist hjá að safna
saman og umhlaða miklu vöru-
imagni í Reykjavík. Þetta fyrir-
komulag hefur orsakað, að marg-
ar vikur hafa stundum liðið frá
því vörurnar fóru frá erlendri
höfn þangað til þær voru koninar
til ákvörðunarhafnar á austur-
eða norðurlandi, jafnframt því
sem þetta hefur leitt af sér mik-
inn aukakostnað'.
Eimskipafélagið hefur. nú á-
; kveðið, að frá 15. þ. m. verði tek-
ið upp breytt fyrirkomulag á
flutningi frá útlöndum til hafna
úti á landi, sem verður í megin-
atriðum það, að ákveðið skip fé-
lagsins lestar erlendis til fjögurra
,,aðalhafna“ á íslandi, án um-
hleðslu, en þær hafnir eru:
Reykjavík, ísafjörður, Akureyri
og Reyðarfj..- jafnframt verða
þessar aðalhafnír notaðar sem
umhleðsluhafnir fyrir vörur til
þeirra aukahafna, sem vörur frá
útlöndum eru skrásettar til í
þeim landsfjórðungi, sem „aðal-
hafnirnar“ eru. Hvað öðrum en
„aða,lhöfnum“ viðvíkur, skal tekið
fram, iað jafnan þegar um er að
ræða nægilega mikið flutningsm.
erlendis frá til einhverrar þess-
ara hafna þá verður varan flutt
samkvæimt sérstöku samkomulagi
í hverju tilfelli, án umhleðslu,
beint til ákvörðunarhafnar.
Félagið mun bráðlega gefa út
prentaða ferðaáætlun um hvaða
skip lesta í erlendum höfnum og
til hverra „aðalhafna" á Islandi,
en í stórum dráttum er fyrirhug-
að að haga flutningum svo sem
hér segir:
Bretland: „Mánafoss" lestar í
Hull á þriggja vikna fresti til
„aðalhafna" á íslandi, án um-
hleðslu, Skip frá Leith og London
lesta aðeins til Reykjavíkur.
Innflytjendur þurfa því að beina
vörum frá Bretlandi, sem flytja
á til hafna á ströndinni um Hull,
þar sem vörur frá Leith og
London verða aðeins -teknar á
farmskírteini til Reykjavíkur.
Andwerpen: „Mánafoss", lestar
á þessari höfn á þriggja vikna
fresti til „aðalhafna“ á íslandi.
Hamborg og Rotterdam:
„Fjallfoss lestar í Hamborg og
Rotterdaim á þriggja vikna fresti
til „aðalhafna".
Eystrasaltsliafnir, Kaupmanna-
höfn, Gautaborg og Kristiansand:
„Skógafoss" og/eða annað sklp
lestar á „aðalhafnir" með u. þ. b.
fimm vikna millibili.
Nevv York: Fyrst um sinn mun
vörum frá Ameríku alla jafnan
Framhald af 1. síðu.
hluti þarf að sækja út úr fjórð-
ungnum.
I þessum undirbúningi hefur
koiœið berlega í ljós, hve fátæk-
legum skemmtikraftamarkaði við
höfum yfir að ráða — og hér
eystra fást alls engir til þess að
gefa sig í að vera öðrum til
skemmtunar opinberlega.
—- Það hefur þurft að leita til
margra aðila um aðstoð og fyrir-
greiðslu?
Kristján svarar:
— Já, við þurftuim, þess. Og
allir opinberir aðilar og fyrirtæki,
sem leita þurfti til, voru svo já-
kvæð sem hugsast gat. Sérstak-
lega nefni ég tvo aðila: Axel V.
Tulinius sýslumann og Skógrækt-
ina á Hallormsstað.
— Hve margir teljið þið, að
sótt hafi samkomuna?
— Um 2000 manns — og af
þeim fjölda var meiri hluti ungt
fólk, enda var það í mestu sam-
ræmi við tilganginn með sam-
komuhaidinu, þvi að hann rar
fyrst og fremst að gefa unga
fólkinu kost á að skemmta sér á
heilbrigðan hátt í fögru umhverfi
um verzlunarmannahelgina, sem
óneitanlega hafði fengið á sig svo
slæmt orð, að fáir urðu til að
halda samkomur um þá helgi.
Hin góða reynsla, sem í fyrra
fékkst í Vaglaskógi með að halda
vínlausa skógarskeimmtun, varð
okkur áskorun til þess að láta ei
okkar hlut eftir liggja.
— Hve mikið starfslið höfðuð
þið ?
— Um 50 manns í sjálfboða-
vinnu, þar af voru tæplega 30
gæzluliðar, sem sérstaklega var
ætlað að aðstoða lögregluna.
Hinn góði árangur náðist fyrst
og fremst vegna gæzluliðanna.
Ekki bara í því, hve vel tókst til
með löggæzlu, heldur einnig
reyndust þeir ómetanlegar hjálp-
arhellur við framkvæmdir sam-
komunnar.
— Það var algert nýmæli í
Atlavík að hafa íþróttakeppni á
umhlaðið í Reykjavík, en þrátt
fyrir það gildir sama fyrirkomu-
lag að því er snertir flutnings-
gjöld til „aðalhafna" annars veg-
ar og aukahafna hins vegar, eins
og frá Evrópu. Frá byrjun okt-
óber mun þó „Tungufoss" lest
vörur í New York til aðalhafna
með u. þ. b. fimm—sex vikna
millibili.
Innflytjendur úti á landi, sem
kynnu að óska eftir að fá vörur
fluttar til landsins með þeiimi
skipum, sem eingöngu losa í
Reykjavík, eiga þess kost að fá
vörurnar fluttar áfram á toll—
umhleðslubréfi, og greiða þeir þá
auk flutningsgjaldsins uppskipun
og vörugjald í Reykjavík, svo og
útskipun og strandferðaflutnings-
gjald, ef varan fer áfram með
dagskrá. Viljið þið skýra stutt-
lega frá þeim hluta dagskrárinn-
innar ?
— íþróttakeppnin var fimm-
þætt:
1. Handknattleikur k\enna: 4
lið tóku þátt í honum. 2 frá
Þrótti í Neskaupstað og 2 frá
Umf. Leikni á Fáskrúðsfirði.
2. Handknattleikur karla: 4
leikir voru leiknir. Umf. Stöðv-
arfjarðar og Umf. Leiknir, og
Umf. Leiknir á móti piltum frá
Dalvík.
3. Frjálsar íþróttir. Keppt var
í hástökki og langstökki kvenna
og þrístökki karla.
4. Víðavangshlaup U. 1. A.
þetta er 3000 m. langt hlaup og
fastur ,árlegur liður. Sigurvegari
varð Þórir Bjarnason frá Umf.
Stöðvarfjarðar. Hann sigraði nú
í þriðja sinn í röð og vann til
eignar farandbikar, sem Hafnar-
neshlauparamir gömlu gáfu. Enn-
freimur var 1500 m. víðavangs-
hlaup drengja.
5. Lyftingar. I fyrsta sinn í
íþróttasögu Austurlands, var nú
keppt í þessari íþróttagrein. Fyr-
ir keppni héldu 2 Seyðfirðingar
sýningu, þeir Jóhann Svein-
björnsson og Hákon Halldórsson.
Sigurvegari í keppninni varð
Hákon Halldórsson, sem jafn
hendti 120 kg.
-—o—
— Hvað var dagskráin löng?
— Alls var hún 12 1/2 klst.
auk dansins.
— Var ekki mikill kostnaður
við að halda uppi svona langri
dagskrá?
— Jú, gífurlega mikill. þetta
varð ekki gróðasamkoma í pen-
ingalegu tilliti, þótt margt fólk
kæmi og mikil sjálfboð'avinna
væri af hendi leyst. En við von-
um samt, að ekki verði fjárhags-
legt tap á samkomunni.
I þessu sambandi viljum við
ekki láta hjá líða að þakka hinn
góða stuðning, sem sýslunefnd
Suður- Múlasýslu veitti þessu
skipi, eða flutningsgjald með bif-
reið, ef varan fer þannig áfram.
Eftir hinu breytta fyrirkomu-
lagi verða skipsferðir, „Fjallfoss"
og „Mánafoss“ frá meginlandi
Evrópu og Bretlandi á 3ja vikna
fresti til „aðalhafna" á Islandi
og aukahafna samkvæmt sér-
stöku samkomulagi hverju sinni,
þannig að vörur frá þessum lönd-
um verða liomnar til ákvörðunar-
hafnar 10—14 dögum eftir að
skipin láta úr höfnum erlendis.
Hér er vissulega um grundvall-
arbreytingu að ræða, sem Eim-
skipafélagið telur mjög tímabæra
ekki sízt vegna þeirra miklu
breytinga á öllum aðstæðum í
flutningum innanlands. sem orð-
ið hafa á síðari tímum.
máli. Hún lagði óumbeðið fram
35 þús. kr. til U. 1. A. til þess að
halda samkomu, þar sem áfengi
væri bannlýst.
— Að lokum vildi ég spyrja
ykkur: Hver fannst ykkur verða
árangurinn af hinni miklu fyrir-
höfn, sem ég veit, að þetta kost-
aði?
Hér var farið inn á nýja braut
á útisamkomuhaldi á Austurlandi
— og margir voru vantrúaðir á,
að það tækist að halda áfenginu
utan dyra. En þetta tókst og það
er fyrst og fremst samkomugest-
um að þakka, eins og Jón Ólafs-
son tók réttilega fram áðan. Við'
fundum eftir á að imörgu var
ábótavant í undirbúningi og
skipulagningu, en við höfum
margt lært af þessari samkomu
og ættum næst að geta komið í
veg fyrir ýmis þau imistök, sem
nú urðu.
Að lokum segir svo Magnús
Stefánsson þetta.
— Og að fenginni þessari
reynzlu finnst okkur, að útisam-
komur með öðru sniði en þessu
eigi ekki rétt á sér í Atlavík.
EFTIRMÁLI
Eftir útisamkomur í Atlavík á
undanförnum árum, hefur reynzt
geysilegt verk að hreinsa sam-
komusvæðið. Það er ekki tiltöku-
mál, þótt mikið sé af bréfarusli
á samkomusvæðinu, en verst
hafa verið glerbrotin, út um allt
og viðskilnaður tjaldstæða hefur
löngum verið frámunalega sóða-
legur. Eftir þessa samkomu var
þetta allt annað. Munaði þar
mestu, hve lítið var um glerbrot,
en viðskilnaður tjaldstæða var
einnig miklu betri. Skipti þar
nokkru máli, að fólki var nú af-
hentur plastpoki til þess að láta í
rusl um leið og það fékk miða að
tjaldstæði. Þannig var þessi sam-
koma einnig í þessu efni miklu
menningarlegri en tíðkast hefur
áður.
Sigurðúr Blöndal.
Skógarsamkoman í Atlavík ...