Austurland - 01.11.1984, Blaðsíða 2

2
FIMMTUDAGUR, 1, NÓVEMBER 1984.
----------Austurland--------------------
MÁLGAGN ALÞÝÐUBANDALAGSINS
Ritnefnd: Elma Guðmundsdóttir, Guðmundur Bjarnason,
Einar Már Sigurðarson, Þórhallur Jónasson og Smári Geirsson.
Ritstjóri: Birgir Stefánsson (ábm.) S7756.
Auglýsingar og dreifing: Aðalbjörg Hjartardóttir- Pósthólf 31
— 740 Neskaupstað - S7756.
Ritstjórn, afgreiðsla, auglýsingar: Egilsbraut 11, Neskaupstað
S7756.
Prentun: Nesprent.
ÚTG.: KJÖRDÆMISRÁÐ ALÞÝÐUBANDALAGSINS
Á AUSTURLANDI
s
Otryggar atvinnuhorfur
Eins og margoft hefir komið fram hér í blaðinu í sumar
og haust, eru horfur í atvinnumálum víða mjög ótryggar
á Austurlandi og hið sama gildir um aðra landshluta.
Þetta er sumpart samdráttarstefnu ríkisstjórnarinnar að
kenna og sumpart aflasamdrætti helstu nytjafiska. Þyngst
vegur þó á metunum í þessum efnum það vanmat, sem
stjórnvöld leggja á frumatvinnuvegi landsmanna og þann
stóra hlut, sem sjávarplássin víðs vegar um landið eiga í
þjóðarafkomunni. Horfið hefir verið frá raunverulegri og
heilbrigðri byggðastefnu, sem miðar að vexti og viðgangi
landsbyggðarinnar allrar, en þess í stað er markvisst unnið
að því að soga bæði fólk og fjármagn til höfuðborgarsvæðis-
ins og þar virðist vera nóg fjármagn til flestra hluta og ekki
síst þeirra, sem lítt eru arðbærir fyrir þjóðarbúið í heild.
Erfið staða útgerðar og fiskvinnslu er áhyggjuefni fyrir
fólk á landsbyggðinni. Óvissa í þeim rekstri skapar hættu
á atvinnuleysi og sums staðar er atvinnuleysi þegar og hefir
verið um langt skeið.
Af þessu hafa Austfirðingar áhyggjur og það kom m. a.
greinilega fram á nýafstöðnu þingi Alþýðusambands Aust-
urlands, þar sem átalin er sú stjórnun, sem leitt hefir til
atvinnuleysis í sumum plássum og yfirvofandi atvinnuleysis
í öðrum.
AUSTURLAND hefir heyrt það á samtölum við fjölda
verkafólks víðs vegar af Austurlandi að óttinn við atvinnu-
leysi á næstu vikum og mánuðum er mikill. Það er uggur
í mönnum. Þetta fólk veit, hvað það er að tala um og á
það mættu stjórnvöld hlusta, því að hér er úrbóta þörf.
Það er lítil lausn í atvinnuleysi, að sjávarútvegsráðherrann
lýsi því yfir glottandi, að ástandið sé ekki eins slæmt og
haldið hafi verið fram á Austfjörðum í sumar.
Yarnarsigur
Nærri fjögurra vikna verkfalli BSRB er lokið. í fljótu
bragði virðist BSRB hafa náð fram liðlega helmingi þeirra
launahækkana, sem krafist var og er þá allt talið með svo
sem hækkun um launaflokk á næsta ári og sérstök launa-
uppbót fyrir september og í nóvember. Verkfalli hefir verið
frestað, þangað til allsherjaratkvæðagreiðsla hefir farið
fram um samninginn.
Eflaust finnst mörgum, að hér sætti opinberir starfsmenn
sig við of lítinn hlut eftir svo langt verkfall. En það er við
óvenju fjandsamlegan andstæðing að fást og þetta getur
því kallast varnarsigur í kjarabaráttunni. Ekki er ólíklegt,
að félög innan ASÍ semji á svipuðum nótum næstu daga.
En BSRB á eflaust eftir að draga ýmsa lærdóma af þessari
kjaradeilu og framkvæmd verkfallsins. Ríkisvaldið beitti
öllum ráðum til að brjóta BSRB á bak aftur og sá m. a.
til þess, að kjaradeilunefnd misbeitti valdi sínu og veitti
ótal undanþágur frá verkfalli, sem eru vafasamar, svo að
ekki sé meira sagt.
Verkfall, sem rekið er á undanþágum missir marks og
hlýtur að standa miklu lengur en algert verkfall, öllum til
tjóns.
BSRB stóðst atlögur ríkisvaldsins og kemur sterkara og
samstilltara út úr þessum átökum en áður, en það þarf að
geta stjórnað næsta verkfalli sjálft. B. S.
Nokkrir fulltrúar Norðfirðinga á þingi ASA Taliðf. v. Elín Magnúsdóttir, Árni Þormóðsson, Helga
Ingvarsdóttir og Hlíf Kjartansdóttir. Ljósm. B. S.
Alyktun um atvinnu- og kjaramál
Þing ASA haldið á Iðavöllum
í Vallahreppi dagana 26. - 28.
okt. 1984teluraðþaðófremdar-
ástand sem nú ríkir í atvinnu-
og efnahagsmálum landsmanna
sé fyrst og síðast afleiðing rangr-
ar stjórnarstefnu núverandi
ríkisstjórnar og fjandskapar
hennar í garð launþegasamtak-
anna, sem kom þegar í ljós við
valdatöku hennar, þegar sett
voru lög um afnám samnings-
réttar og verðtryggingar á laun.
Fyrir beina tilstuðlan þessarar
ríkisstjórnar hafa kjör launþega
rýrnað um meira en 30% á
valdatíma hennar, eða meira en
nokkru sinni áður á jafn-
skömmum tíma, og hún hefur
uppi áform um að skerða kjörin
enn frekar.
Launamenn hafa einir greitt
niður þá minnkun verðbólgu
sem orðið hefur og átti að skila
betri kjörum og betri efnahag í
heild, en sá bati hefur látið á sér
standa og verðbólgan heldur
áfram bótalaust fyrir alla laun-
þega í landinu.
Kirkja
Messa í Norðfjarðarkirkju
næstkomandi sunnudag 4. nóv-
ember kl. 2 e. h.
Aðalfundur safnaðarins verð-
ur haldinn í safnaðarheimilinu
eftir messu. Sóknarprestur.
ANDLÁT
Guðmundur Jónsson, versl-
unarmaður, Hlíðargötu 12,
Neskaupstað, lést 30. okt. Hann
var fæddur í Neskaupstað og átti
alltaf hér heima.
Eftirlifandi eiginkona Guð-
mundar er Björg Sigurðardótt-
ir.
Ein stórfelldasta kjaraskerð-
ingin hefur orðið hjá sjó-
mönnum, bæði með takmörk-
unum á afla fiskiskipa og einnig
með sístækkandi hlut aflans,
sem tekinn er framhjá skiptum.
Vextir hafa stórhækkað og
eru nú orðnir óbærilegur baggi
á húsbyggjendum og lánskjara-
vísitalan hækkar óhindrað, en
vísitölubætur á laun eru bann-
aðar.
Á sama tíma og ríkisstjórnin
hefur ráðist með þessari hörku
á kjör launafólks hefur hún
einnig ráðist gegn samneyslunni
í landinu með því að skerða
framlög til tryggingamála, sem
einkum hefur bitnað á lífeyris-
þegum og sjúklingum.
Þá hafa framlög til kennslu-
mála einnig verið skert og kem-
ur það helst niður á landsbyggð-
inni. Þessar ráðstafanir eru kall-
aðar aðhald og sparsemi, en eru
í rauninni tilræði við það vel-
ferðarþjóðfélag, sem byggt hef-
ur verið upp í landinu á undan-
förnum áratugum vegna harðrar
baráttu verkalýðssamtakanna.
Á sama tíma og stjórnvöld
reka hernað sinn gegn sam-
tökum launafólks í landinu eru
höfuðatvinnuvegir landsmanna
að komast í þrot vegna óstjórn-
ar og stefnuleysis stjórnarinnar
í atvinnumálum.
Þrátt fyrir að til stórfellds at-
vinnuleysis hafi komið í ýmsum
sjávarplássum á landinu að
undanförnu og atvinnuleysis-
vofan sé í gættinni hjá öllum
þeim sem vinna í sjávarútvegi
og fiskvinnslu er ekki sjáanlegt
að ríkisstjórnin ætli að grípa til
annarra ráða til bjargar þessum
atvinnuvegum en að skerða
kaupið.
Þessu mótmælir þingið og
leggur áherslu á að undirstöðu-
atvinnugreinum verði tryggður
rekstrargrundvöllur sem gerir
þeim kleift að greiða mannsæm-
andi laun.
Þetta er í stuttu máli það sem
blasir við alþýðu manna sem nú
heyr harða baráttu við stjórn-
völd og atvinnurekendur til að
verjast því að vera sett niður á
það fátæktarstig sem álitið var
að heyrði sögunni til.
Þing ASA krefst þess að nú
þegar verði gengið til samninga
um sanngjarnar kröfur verka-
lýðshreyfingarinnar.
Það er grundvallaratriði til að
gengið verði til samninga, að
tvöfalda launakerfið verði af-
numið með öllu.
Lægstu taxtar sem um verði
samið, verði það háir, að launa-
fólk eigi eitthvert val um, hvort
það vinnur eftir afkastahvetj-
andi kerfi.
Þingið lýsir yfir samstöðu
sinni við kröfur Sjómannasam-
bands íslands um tvöföldun á
kauptryggingu sjómanna og
skorar á þá að standa fast saman
í baráttunni um bætt kjör sjó-
manna.
Þá leggur þingið áherslu á að
þeir samningar sem gerðir
verða, verði með kaupmáttar-
tryggingu sem komi í veg fyrir
að stjórnvöld hrifsi umsamdar
kjarabætur af launafólki með
lagaboði eða gengisfellingu.
Þingið varar alvarlega við sí-
aukinni tilhneigingu atvinnu-
rekenda til að koma á afkasta-
hvetjandi launakerfum sem
víðast.
Það er ótvíræð reynsla að
þegar upp er staðið þá er ákvæð-
isvinna og bónus fyrst og fremst
til hagsbóta þeim sem kaupa
vinnuna.
Þing ASA krefst þess að hús-
hitunarkostnaður verði jafnað-
ur þannig, að hann verði hinn
sami, hvar sem er á landinu.
Jafnframt krefst þingið þess
að innlendum atvinnurekstri
verði boðin raforka á sama verði
og útlendingum er seld hún á og
að tryggt verði að raforka verði
ekki seld til stóriðju undir
kostnaðarverði.
Þingið krefst þess að þegar