Birtingur - 01.01.1962, Blaðsíða 11

biðu okkar frá félögum okkar sem höfðu
orðið eftir í landi. Þau voru á þá leið að
þeim liði öllum vel og bæðu fyrir beztu
kveðjur til okkar hinna.
Fundum okkar bar aftur saman í feg-
ursta veðri hinn næsta dag. Var þá glaða-
sólskin og nokkuð heitt í veðri. En ekki
kom það að sök svo orð sé á gerandi.
Við vorum nú ef til vill farnir að venjast
hitanum sem var mun meiri en við átt-
um vanda til að heiman. Varð hinn mesti
fagnaðarfundur með okkur. Báðir þóttust
hafa frá miklu að segja. Þeir kváðust
hafa dvalið í bezta yfirlæti á elli- og
hvíldarheimilinu Ö-sú-nád og horft þar á
þjóðmeistarakeppnina í hinum vinsæla
leik sem kallast baskettball- Er skemmst
frá að herma að þessi dagur var öllum
hinn ánægjulegasti og var mál manna að
ef hægt væri að gera upp á milli væri
þessi dagur engan veginn hinn sízti í
dvöli'nrii eystra nema síður væri en öll hefði
ferðin verið hin lærdómsríkasta. Við
höfðum lagt af stað fullir eftirvæntingar
í þennan leiðangur í fjarlæga heimsálfu
en þar hafði sannazt hið fornkveðna að
„sá er eldurinn heitastur sem á sjálfum
brennur".
Við flugum heim í þremur áföngum. 1
Kaupmannahöfn skildu þeir við okkur
Trölli Jósteinsson bókavörður sem hélt á
búgarð á Jótlandi til að fullnuma sig í
ýmsu er lýtur að alþýðukveðskap, og Es-
kíel hinn trausti fararstjóri okkar sem
hafði ekki látið neitt tækifæri ónotað til
að kynna land vort og Ijá málstað frið-
arins samþykki sitt bæði persónulega
fyrir sína hönd og í nafni okkar og einn-
ig sem talsmaður óspilltrar alþýðu á
Islandi sem hann sagði hverjum sem
iieyra vildi að væri friðelskandi. En nú
hélt hann út á Sjáland til að sitja 30 ára
afmælisfagnað með skólabræðrum sínum
frá alþýðlega lýðháskólanum í Helsingör
sem hefur brautskráð margan góðan
dreng. Söknuðum við hinir góðra félaga í
stað, en vissum að því aðeins verða end-
urfundir sælir að nokkur aðskilnaður
hafi orðið.
Er við höfðum snætt morgunverð í boði
ambassadors íslands héldum við áfram
með flugvél félagsins Millistrandaflug
heimleiðis. Hika ég ekki við að fullyrða
að við eigum hauka í horni þar sem eru
ýmsir fulltrúar okkar erlendis sem kosta
kapps um að vinna málstað íslands fylgi
meðal framandi þjóða.
Þess er ennfremur skylt að geta að fyr-
irgreiðsla á skrifstofu félagsins í Kaup-
mannahöfn var með ágætasta móti og þó
starfsfólkið talaði aðeins dönsku stóð allt
sem stafur á bók sem umsamið var. Sömu-
leiðis lét áhöfn vélarinnar ekki sitt eftir
liggja til að gera okkur ferðina og heim-
komuna sem eftinninnilegasta.
Þeir sem ferðazt hafa til fjarlægra landa
vita að það er einkar fögur sjón að sjá
fjöllin heima rísa úr sæ. Þó gott sé að
ferðast er alltaf bezt að koma heim. Þá
finnur maður líka að það er ekkert sem
jafnast á við það að vera Islendingur.
Það var fögur sjón að fljúga yfir vort
fagra land í fögru veðri og undantekn-
ingalaust var óhætt að fullyrða að við
hlökkuðum til endurfunda við ástvini og
kunningjana eftir minnisverða og sögu-
ríka ferð til stærsta ríkis veraldar og
fjölmennustu þjóðar í heimi.
Birtingur 5