Alþýðublaðið - 07.11.1923, Blaðsíða 3

A LTÞ YÐUBLAÐIÐ
3
Ég þarf ekkl að bendá á, hvorir
E-kilið eigi þyngri dóm.
Hér skulu tilfærðar Leinar
tölur til að skýra hin stórkost-
legu áhrif landbúnaðarins á h-’g
Frakklands.
Franska bændastéttin eða
j rrðeigendurnir eru nokkrar
milljónir frönsku þjóðarinnar, og
iandbúnaðarverkamennirnir eru
tildir hér um bil 4 miiljónir, —
landláusir verkamenn, sém selja
bændunum vinnu sfna,
Kornuppskeran, sem bænd-
urnir og verkamenn þeirra hafa
borið upp í ár og nú eru komn-
ar fyrstu skýrslur um, nemur
alls 7900 milljónum punda.
Þessi uppskera, som er mest-
megnis hveiti, hefir það í för i
með sér, að Frakkar eiga á
næsta ári ekkert undir inn-
flutningi frá öðrum löndum um
kornmat.
En jafnframt er þess getið,
að í Frakklandi fáist 1400 pund
af hverjum 4 hektörum, en í
Þýzkalandi 2100 pund af hverj-
um 3 hektörum. Þetta sýnir
betur en nokkuð annað og svo,
að menn verðá hissa, að þótt
frönsku bændurnir hafi fengið
álitlejía uppskeru, þá standa
þeir þýzku bændunum langt að
baki þrátt fyrir hina miklu örð-
ugieika, sem þeir eiga við að
strfða.
Varaformaður Iandbúnaðar-
nefndarinnar, Marcel Nadaud,
hefir iíka látið f Ijós f blaðinu
»Petit Parisienc, en raunar mjög
varlega, að þótt lof og ræður
og hnappagataskraut Iándbúnað-
arráðherrans sé gott og blessað,
þá sé þó meiri nauðsyn að auka
þekkingu bændastéttarinoar
frönsku og vekja áhuga hennar
á nýjum, betri aðferðum í búnaði.
Það er ekki trúlegt, að Na-
daud fái miklu áorkað f þessu
efni; Poincaré vill víst gjarna
vera laus við það. Hann veit
vel, að eftir þvf, sem þekkingin
næði sér niðri hjá bændastétt-
i inni, myndi mikill hlutl
hennar hverta til lylgdar við
lýðræðisflokkana, og undirstaðan
myndi molna niður.
Við skulum líta á bændurna í
átthögum Ciemenceaus, »tígrls-
dý‘rsins<. Það er ekki laust við
glettni örlagsnna í þvf, að bænd-
urnir f þvf byggðaylagi eru f flestu
á furðulega lágu stlgi. Þeir bjarg-
ast enn við atgamlar aðferðir í
búskap sínum. Þeir þreskja enn
kornið með gamla laginu, beita
uxum fyrir plógana, og ósjaldan
hittist fólk, sem hvorki kann að
Iesa né skrifá.
Hrísgrjðn
nýkomin í
Pðntunardeild
Kaupfélagsins.
— Sími 1026. —
Vertcamaðurlnii! blað jafnaðar-
manna á Akurevri, er bezta fréttablaðið
af norðlenzku blöðunum. Flytur góðar
ritgerðir um utjórnmál og atvinnumál.
Kemur nt einu sinni í viku. Kostar
að eins kr. B,00 um árið. Gerist áskrif-
endur á afgreiðslu Alþýðublaðsins.
Stangasápan með blámannm
fæst mjög ódýr í
Eaupfélaginn.
Þrennsr byltingiír hafa riðið
yfir hö'uð þeim án þess, að á
sjái. Þeir hatá borgirnar, sem
málaflutningsmennirnir koma frá
og heima eiga í stjórnmála-
mennirnlr, sem hiaða á bændurna
sköttum og toilum. (Frh.)
Bdpar Rica Burrougha: Sonur Tarzans-
flpinn leit fyrat i kringum sig og þefaði i allar áttir.
Þegar hann yarð engrar hættu var, kom hann á eftir.
„Númi og Sabor maki hans éta þá, sem renna sér til
jarðar áðnr en þeir lita i kringum sig, en þeir, sem
lita fyrst i kringum sig-, lifa og éta sjálflr.11 Þetta var
fyrsta heilræðið, sem gamli apinn gaf syni Tarzans.
Þeir fórn hratt yfir g'rundina, því að Jack var kalt.
Apinn sýndi honnm, hvar bezt væri að grafa upp rætur
og orma, en drenginn hrylti við slíkum mat. Þeir fundu
egg, 0g gleypti Jack þan. Handan við sléttuna komu
þeir að vatni, — daunillum |pitti, sern ótal dýraslóðir
lágu að. Villihestahjörð hljóp á brott, er þeir nálguð-
ust.
Drengurinn var svo þyrstnr, að hann drakk næg'ju
sína, þótt vatnið væri ilt, en Akút stóð hjá á mcðan og
gætti varúðar allrar. ÁðurJ en apinn drakk, bað hann
drenginn að gæta vel að, en meðan hann drakk, leit
hann við og að" runni, er var um hundrað metra á
burtu. Þegar hann var búinn að drekka, talaði hann til
drengsins á máli þvi, er þeir notuðu venjulega, — máli
stóru apanna.
„Er engin hætta í nánd?“ spurði hann.
„Eng'in,“ svaraði drengurinn. „Ég sá ekkert hreyfast,
meðan þú drakst.“
. „Augu þín duga skamt i skóginum,“ sagði apinn. „Ef
þú vilt héi' lífi halda, verðurðu að treysta eyrum þinum
og þeffærum, einkum þeffærunum. Þegai' ég kom og' sá
villihestana flýja, er þeir fundu lykt ol;kar, vissi óg', að
engin liætta vai- okkar megin; annars. hefðu þeir flúið
áður; en liinum mégin, þangað sem vindurinn blæs,
getur hætta dulist. Yið getum ekki fnndið lyktina, þvi
að henni blæs i hina áttina, svo að ég sperti eyrun og
hvesti augnm til hlés, þangað sem nefið nær ekki.“
„Og þú fanst — ekkert?“ spufði drengurinn hlæj-
andi.
„Ég fann Núma. Hann lig'gur í kufung i runnanum,
þar sem háa grasið grær,“ og Akút benti.
„Ljón?“ hrópaði drengurinn. „Hvernig véiztu það?
Ég sé ekkert.“
„Númi er samt þarna,“ svaraði stóri apinn. „Pyrst
heyrði ég liann stynja. Þú g'etur liklega ekki gert mun
á stunu Núma og öðrum hljóðum, er koma, þegar
yindurinn þýtnr i grasinu og trjánnm, en siðar lærir þú
að þekkja hana. Svo horfði ég og sá loksins grasið
laSmmBHHmSESHHHHHEI
H ...........
| ©Dýr Tarzans©
E3
þriðja sagan af hinum ágætu Tarzan-
sögum nýiitkomin. Verð 3 kr. og 4 kr.
Vitjið hennar sem fyrst á afgreiðslu
Alþýðublaðsins.
m
m
m
m
m
I. og 2. sagan enn fáanlegar.
m
m
m
m
m
m
m
m