Ingólfur - 13.11.1944, Blaðsíða 6

Ingólfur - 13.11.1944, Blaðsíða 6
6 INGÓL FUR Aðsent eini RaDnsóknir á penicillini Tvennt er hryllilegt sem auganu mætir daglega á götum Reykjavíkur: Hinir drukknu, ungu karlmenn og stúlkurnar með hermiinilunum. Það er orðið svo algengt að sjá mennilega, kornunga karl- menn drukkna — tvo og þrjá saman eða einn sér — á götum Reykjavíkur, að það fer ekki milli mála, að hér hefur mikil breyting, og meira en lítið í- skyggileg, átt sér stað nokkur síðustu missirin. Það er alveg óskiljanlegt, ef ýmsum samúð- arríkari einstaklingum er ekki tekið að eymast af því að horfa upp á þetta viðurhnykkilega hættumerki, sem vafalaust vís- ar til siðferðilegrar og félags- legrar sýkingar með æskulýðn- um, er ekki muni nema minna hlutfallslega, á móti hinni op- inberu eymd, en þeim hluta hafíssjaka, sem felst undir sjáv- arfleti — og er hin raunveru- lega hætta, sem af hafís stafar — nemur á móti því, sem upp úr stendur. Og undarlegt má það vera, ef sum meiri háttar félög finna sig ekki til þess knúin að hafast eitthvað að til afstýringar þessari hættu, — eitthvað lífrænna en að sam- þykkja steindauðar, stórorðar kröfur um bann og því nm h'kt. Hvar er miskunnsemi aðilja eins og Góðtemplarareglunnar, þjóðkirkjunnar, kristinna safn- aða? Hvar er skipulagslegur þroski þessara stóru félaga til að takast á við upprennandi þjóðfélagsböl ? Hvar eru hug- sjónir og hagnýtt gildi ung- mennafélagsskaparins, K. F. U. M., íþróttafélaganna, kvenfé- laga o. s. frv.? Eru engir aðil- ar í landinu, er finna áskorun til sjálfra sín fólgin í þessum nýtíðu götulífs-hryggðarmynd- um? — Það hafa verið sagðar nokk- uð ægilegar sögur af meðferð íslenzkra stúlkna á Þingvöllum. Það hefði ekki átt að þurfa Þingvallaspjöll til að vekja at- hygli almennings á þeirri ó- gæfu, sem ótrúlega stór hluti af ungum stúlkum Islands hei- ur hratað í. Á hverjum degi mætir meðal-Reykvíkingurinn tugum stúlkna í fylgd með út- lendingum. Það þýðir, að þær skifta hundruðum, sem daglega eru í fylgd með útlendingum í Reykjavík einni saman. Þegar þess er svo gætt, að undantekn- ingarlítið þýðir samfylgd nngr- ar stúlku við hermann, að húu sé lagskona hans, (eða þá kunn ingja þess manns — og sé jafn- vel í mörgum tilfellum nokkurs konar boðhlaupskefli í hem- um), þá skyldi maður ætla, að hárin risu á höfði allra mann- vina og þjóðhollra manna i hvert þeirra tuga skipta á degi hverjum, sem þeir mæta þess háttar skötuhjúum. Maður skyldi ætla, að til væri einhver félagslegur aðili í höfuðstáðu- um, sem fynndi sig skoraðan á hólm sem fulltrúa hinnar ís- lenzku þjóðar, kristinnar trúar eða íslenzkra kvenna, af þess- ari ægilegu rangþróun íslenzkr- ar kvenæsku. Allt, sem hér að framan er skráð um „ástandsmál" íslenzkr ar kvenæsku, er jafnknýjandi sannléikur, þó að vitanlegt sé, að í ófáum undantekningartil- fellum sé um heiöarlegan kunn- ingsskap að ræða, og í öðmm undantekningartilfellum heiö- arlega ást. Þjóð vor skeytti engu kalli miskunseminnar gagnvart þess- um aðvífandi náungum, þó að í augum lægi uppi, að í lierbúð um liggur hið ágælasta manu- val undir skemmdum. Hún þóttist svo sem ætla að halda sér „hreinni“, líkt og Gyðing- amir forðum daga, sem ekki vildu „saurga“ sig á því að ganga inn í liús Pílatusar land- stjóra. En liún fékk bara þeim mun fremur ,,ástand“, sem er henni til óumræðilegrar minnk unnar og þess tjóns, sem enn sést aðeins byrjunin á — nema giftusamlegar og skörulegar verði við snúizt, en ætlað verð- ur af undangenginni reynzlu. Björn O. Björnsson. Fólkið og Ingólfur. Það leynir sér ekki, að ó- breyttum, íslenzkum almenn- ingi finnst sem talað úr eigin brjósti þar, sem INGÓLFUR er. Em um það vitnisburðir víðsvegar að. Hér skulu að gamni teknar upp glefsur úr bréfi frá einhverjum mest metna manninum í einu af stærstu kauptúnum landsins: Mesti ráðamaður kauptúns- ins, mikilhæfur „vinstri-mað- ur“ og eindreginn flokksmað- u r, segir, að sér „lítist allvel á blaðið“, og hefur haldiö því saman frá byrjun. Annar af helztu ráðamönnum þorpsins hefur neitað að taka við blað- inu og hinn þriðji einnig. Þeir vita ekkert af eigin reynd, hvað blaðið hefur að flytja, en óttast víst um flokkasannfæringu sína. (Þetta er útlegging ING- ÓLFS; bréfritarinn segir ekk- ert í þá átt). Fjórði, sem er kommúnisti (eins og annaí hinna), telur, þó að merkilegt megi heita, að sér „lítist vel á blaðið“ og er að hugsa um að gerast kaupandi. Fimmti „fór lofsamlegum orðum um blað- ið“. Sjötti hefur haldið það frá byrjun. Sjöundi hefur gefið skynsömum manni ólesið ein- tak það, sem honum hefur verið sent „frítt til athugunar“, og er það í sjálfu sér ekki afleitt. Sjálfur lýsir bréfritarinn eig- in áliti sínu á blaðinu með þess um orðum: „Persónulega lýst mér vel á INGÓLF, bæði livað snertir málstað og framsetn- ingu. Það má segja um hann eins og Ameríkumenn segja í auglýsingaskyni um vörur: „It is different“ — öðruvísi en hin blö<Jin“. ★ Frá einum af betri bændum í Suður-Múlasýslu hefur ING- ÓLFI borizt bréf með ýmsum örfandi ummæhim og athyglis- verðum athugasemdum. Skulu hér tilfærðar nokkrar smáglefs- ur úr bréfinu: „Ég lief lesið — og á — ritið . . „Þjóðríkið“. . . Fellur méz stefna þess ágætlega .... hún ætti að verða ráðandi .... í landi voru .... Er ég sá ING- ÓLF, fann ég framhald og skýringu á ritlingnum .. Sym Nú er húið að taka mynd með rafeinda smásjá af áhrif- um penicillins á sóttkveikjur. I rafeindasmásjá er ekki notað ljós, heldur samanþjappaður straumur eða geisli af rafeind- um (elektronum) og „segul- safngler“ í stað venjulegra safn- glerja og má á þann liátt „ljós- mynda“ agnir, sem eru 100 sinnum minni en sjást í allra sterkustu smásjám með öðrum aðferðum. Það eru svonefndir staphylococcar, sem myndaðir hafa verið. Þeir orsaka m. a. kýli, matareitrun og spilla sár- um flestum sýklum fremur. I rafeindasmásjánni sýndu þeir sig fyrst hnöttótta, á stærð við stór vínber. En undir áhrifum penicillins rýrnuðu þeir svo, að ekki varð eftir af þeim nema litlir, hrukkóttir kjarnar. Til- raunin var sýnd á fundi í Fé- lagi amerískra gerlafræðinga. Nýlega hefur sá háttur ver- ið tekinn upp í notkun penicill- ins að dæla sjálfri mvglunni, er framleiðir það, inn í líkams- vefi eða blóðæðar. Og heldur hún þar áfram um hríð að fram leiða penicillin. Aðferðin er þó enn á tilraunastigi. Ilún hefur t. d. verið notuð við menn með lungnabólgu, er ekki varð fyr- ir áhrifum af súlfameðölum og með svæsnar staphylococca- og streptococco-ígerðir. Bati kom eftir 3—4 klukkustundir frá fyrstu inngjöf. Þegar um skepn- ur var að ræða nægði venjulega mínum er og sendur INGÓLF- UR og annar hvor okkar kaup- ir hann, þegar að innheimtunni kemur .... Ég Iief liitt inenri, sem virðast hræddir við að hevra talað um nýtt blað, er birti nýja stefnu í landsmálum og stjórn þeirra. Þeir hinir sömu — og margir, margir fleiri — eru þó orðnir dauð- þreyttir á flokkablaða-rifrild- nu. Kosningafyrirkomulagið er komið á þá afvegu, að inenn hafa eiginlega verið tilneyddir að kjósa með einliverjum þess- ara rifrildisflokka, sem búið er að blása upp, ef menn vilja nota atkvæði sitt..... Hughrifinn var margur, sem útvarp hefur, að hlusta á lýð- veldisstofnunina frá Lögbergi 17. júní. En er yfir stóð fyrsta mál á dagskrá Alþingis hins nýja lýðveldis, forseta-kosning- in, missti liin helga hugsun jafn vægi sitt um tíma, með upp- lestri auðu seðlanna....Þetta var skoðað hér sem stórkost- legt hneyksli.....Ég álít, að kjósendurnir, sem standa að baki auðu-seðla-fulltrúunum, hafi ástæðu til að blygðast sin fyrir þá og ekki auðfundið ls- lendingseðlið í þeim, ef jieir sjá það ekki við Jiá síðar .... Nú þegar komin eru ágústlok, kvað vera í uppsiglingu eitt verkfallið enn. Er slíkt ekki dæmalaust? Hvað eiginlega hugsa þessi verkalýösfélög með sh'kri ósanngirnis-hemaðarað- ferð? Ég treysti vel ykkur Þjóð veldismönnum að reyna eftir ýtrasta mætti að vinna á móli liinni eigingjörnu flokkapóli- tík“ .... ein inngjöf. — Þegar penicill- inið er sjálft notað, jiarf venju- lega margar og stórar inngjafir, því það stendur ekki við í lík- amanum og fer út með Jivag- inu. Aftur á móti virðast áhrif- in af mygluinngjöf endast í 3— 4 dægur. — Auðvitað er mygl- an alsótthreinsuð, áður en liún er notuð. Penicillinið er ekki altækt sóttvarnarlyf. Myglan virðist taka öllu fram, þegar hún er borin í opin, illa til liöfð sár. Það er lielzt álitið, að auk penicillins felist með myglunni annað, óþekkt sýkiseyðandi efni, er fari forgörðum við penicillin-vinnsluna. Það er talið, að penicillin sé sérstaklega máttugt við sumri augnveiki, er annars getur reynst með öllu óviðráðanleg. Er þar um að ræða kvilla er lýsir sér í þrútnum augnalok- um með skorpum á jöðrunum og hreistrun og vilsurennsli. Slíkur kvilli, viðloðandi frá blautu barnsbeini, læknast á hálfum mánuði eða skemur af einum dropa af penicillin, þris- var á dag. — Fleiri augnbólgu- sjúkdómar virðast láta undan penicillini, þó að ekkert ann- að hafi dugað við þá. Það er nú komið á daginn um penicillin, líkt og súlfa- meðalið fyrsta, að J>að á sér ættingja meðal efnanna, sem einnig eru skæðir sýklum. Er þar, enn sem komið er, fremst að nefna chlorellin, sem að því Níýungar Framh. af 5. síðu. Það er ólíkt nieð DDT og öðr um óyéerðarlyfjum, að það snöggdrepur ekki kvikindin, heldur eitrar þau smátt og smátt og virðast þau bera eitr- ið ineð sér og bæði dreifa Jiví um Jiá staði, sem þau fara um og eitra önnur kvikindi, sem þau snerta. En það sem meslu ræður um gildi DDT er það, að eitra má með því bæði föt, á- liöld og ýmsa staði, sem kvik- indin ásækja og vara eiturverk- anirnar vikum og jafnvel mán- uðum saman, enda Jiótt fötin og hlutimir séu þvegnir. Er þetta mjög mikilsvert, því að þótt skordýraeggin eitrist ekki, Jiá drepast ungarnir fljótt, Jieg- ar þeir eru skriðnir út. Er lyf- ið því mjög hentugt eigi aðeins lil að drepa lýs og önnur kvik- indi, heldur líka til að gerevða Jieim á ákveðnum stöðum. DDT er oftast notað sem duft, sem stráð er í klæði uianna og á ýmsa staði. Er sagt að í hak- tösku hvers Bandaríkjaher- manns sé dós með Jiessu dufti. Einnig má nota lyfið í fljótandi upplausn lil þvotta. — Ekki er þess getið að DDT sé enn kom- ið í verzlanir. Er mðð hað eins og svo margt annað, sem nú er bannað að eyða verki til að framleiða nema rétt lianda hernum. Þótt merkilegt sé, er DDT gamalt lyf og fundið upp af Þjóðverja fvrir mörgum tugum leyti er einstakt í Jiessari efna- fjölskyldu, að það finnst í grænni plöntu. En liin efnin myndast öll í sveppum og því um líkum plöntum. Er þetta talið geta verið þýðingarmikið, Jiví að auðveldara sé að rækta þessa grænu plöntu — sem raunar er aðeins einfruma þör- ungur — en sveppina. Hún þarf ekki annaö en vatn, með viss- um efnum uppleystum, ljós og liæfilega hlýju — og svo þarf raunar að láta kolsýru bóla í gegnum vatnið. Þessi Jiörungur lieitir Clorella og hefur verið notaður í tveimur tegundum. Hann er nú alinn upp í kútstór- um ílátum, síaður frá, en clilor- ellínið síðan unnið úr vatninu. Er það brúnt efni, ýmist seigt og límkennt eða hart og hrökkt. Það er talið liafa svipuð álirif á sýkla eins og penicillin, nema livað það er lielzt talið drepa þá alveg, en penicillinið lætur sér nægja að ganga Jiannig frá þeim, að hvítu hlóðkornunum verði ekki skotaskuld úr Jiví að rífa þá í sig. Annað nýfundið efni af þess- um stofni nefnist Vivicillin og hefur verið fundið í London og varla verið reynt annars staðar enn sem komið er. Talið er til- tölulega ódýrt að framleiða það og hefur það gefist sérstak- lega vel við óhrein brunasár, auk þess sem Jiað liefur verið notað með góðum árangri, eitt sér og með öðrurn efnum, við uppskurði og í inntökur. -----o- - Auglýsendur munið eftir því að Ingólfur fer út um land í þúsundum eintaka. Ingólfur er lesinn um allt land. iiiiiiiiiiiaiiiiiiiiiiiisiiiiiiiitiiis ÚTBREIÐIÐ ÞJÓÐ- VELDISSTEFNUNA llllllllll@llllllllllll@lllllllillliæ ára. Hvorki honum sjálfum né öðruni voru þó aðalkostir Jiess kunnir. Þeir fundust fyrst við kerfisbundnar rannsóknartil- raunir, sem gerðar voru á mörg um slíkum lyfjum í hittiðfyrra í Ameríku. Svissneskt firma liafði Jiá nýlega keypt einka- leyfi á DDT og seldi Jiað sem möleitur. Aðalkostur lyfsins á hernaðartímum er Jió sá, að með því má útrýma lúsaplág- unni, sem breiðir út liina skæðu dílasótt. — Á þýzkum stríðs- föngum liafa fundist lúsalyf, sem Jió ern ekki nærri eins góð. En nú er sagt að Þjóðverjar séu einnig búnir að ná í DDT og farnir að framleiða Jiað. ----o----

x

Ingólfur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ingólfur
https://timarit.is/publication/827

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.