Austurland - 12.03.1998, Blaðsíða 5

FIMMTUDAGUR 12. MARS 1998
5
Ekki yrði ég undrandi þótt ég
frétti að Þorsteinn Pálsson ráð-
herra hafi komið ýmsum á óvart
í rabbi sínu við þá Ingólf og
Áma síðkvöld eitt snemma á gó-
unni. Eg skal fúslega játa að mað-
urinn reyndist miklu skemmti-
legri en mig hafði órað fyrir að
hann ætti til að vera.
Þjóðin þekkir Þorstein Páls-
son sem grandvaran og íhugulan
mann, sem gerir sér far um að
hugsa áður en hann talar og eng-
inn hygg ég dragi í efa sam-
viskusemi og vandvirkni í hví-
vetna. Spurningum fréttamanna
svarar hann einatt af óblandinni
alvöru og reynir aldrei að kreista
upp úr sér einhvers konar grín
um viðfangsefni þau sem á
góma ber í þjóðmálaumræðunni.
Sennilega hefur skoðun mín um
húmorsleysi Þorsteins Pálssonar
orðið til á yngri ámm hans þegar
hann sat í stólnum, sem Þórarinn
nokkur Vaff hefur verið að
þvergumpast í nú um alllanga
hríð. Þá fannst mér hann stund-
um hlæja á skökkum stað, en
auðvitað geta þau viðbrögð hafa
stafað af feimni þeirri er hann
játar opinskátt að hafa átt við að
stríða. Feimnin er nefnilega
enginn meðalandskoti við að
fást. Það vita allir sem henni
hafa kynnst.
Á hinn bóginn er ég engan
veginn viss um að ég sé sá eini
meðal áhorfenda sjónvarps eða
útvarpshlustenda, sem þær hug-
myndir hafi komist inn í kollinn
á að maður þessi væri ögn þurr á
manninn og jafnvel dálítið leið-
inlegur. Ekki síst þess vegna kom
opinská og hlýleg gamansemi
hans flatt upp á mig. Þegar á
reyndi var hann bráðfyndinn án
þess að vera að rembast við að
segja brandara í tíma og ótíma,
enda fékk hann ekki skopskólun
í Útvarpi Matthildar á sínum
tíma og hafði það af að verða
fimmtugur s.l. haust án þess að
láta blása fyrir sér í lúðra eða
hafa uppi gauragang af nokkru
tagi framan í þjóðinni. Fái
Þorsteinn mörg færi á að sýna
þessa hlið á sér í fjölmiðlum,
sem allt eins er víst að hann noti
sér ekki þótt bjóðist, en geri
hann það gæti ég trúað að sjálfur
félagi Davíð megi fara að biðja
fyrir sér ekki síður en séra
Sigvaldi í frægri sögu frá 19. öld.
Innkoma þingskörungsins,
stórsöngvarans og þjóðskáldsins
Áma Johnsens í þátt þennan var
aftur á móti listviðburður er
seint mun gleymast þeim er að
honum urðu vitni. Eg skal
fúslega játa að ég átti í dálitlu
basli með að átta mig á því hvort
niðurstigning þessi minnti mig
fremur á baggalút (dordingul)
sem sígur ofan úr fjárhúsmæni
að skoða sig um í veröldinni
ellegar atriði úr bandarískri
gamanmynd þar sem gleymst
hefði að bregða lykkju á kaðal-
inn sem glæponinn átti að hengj-
ast í, en auðvitað skiptir það ekki
máli þegar að er gáð. meginatrið-
ið er auðvitað það að ofankoma
meistarans var á sinn hátt áhrifa-
mikil og þó einkum og sér í lagi
táknræn þar sem „þráðurinn að
ofan“ minnti sterklega á þá stað-
reynd að eftir hverjar kosning-
amar af öðrum um árabil hefur
það orðið hlutverk Þorsteins
Pálssonar að teyma þennan þing-
skörung á eftir sér í einhverskon-
ar auðbandi inn á löggjafarsam-
komu þjóðar vorrar.
Því miður er ég svo illa að
mér í fagurbókmenntum og
sönglist að ég get hvorki lagt
dóm á skáldskapargildi kveð-
skapar þess er hinn niðurstigni
menningarpostuli flutti oss í
þáttarlok né túlkun hans á efninu
og er að sjálfsögðu illt við slíkt
þekkingarleysi að búa, en við
því er ekkert að gera.
S.Ó.P.
Qelmumn ?
Úr austfirskum fréttum:
Hver sér um fegurðarsamkeppni Austurlands þetta
árið?
Saga:
Hvenær var fiskveiðilögsagan færð út í 200 mílur?
Dægradvöld
Nefnið tvö leikrit e. Ólaf Hauk Símonarson?
Vísindi:
Hvað heita reikistjörnurnar (í réttri röð frá sólu)?
Almennt:
Hvenær kom fyrsti bíllinn til íslands?
Fyrir börnin:
Hvað heita ræningjarnir þrír í Kardimommubænum?
Svör sendist til Vikublaðsins Austurlands,
Hafnarbraut 4, pósthólf 75, 740 Neskaupstað og
verða þau að hafa borist fyrir miðvikudaginn 11.
mars. Samskonar getraun verður síðan áfram í
næstu blöðum. Dregið verður úr öllum innsendum
lausnum á fjögurra vikna fresti.
verðlaun er geisladiskur að eigin vali frá versluninni
Tónsþil í Neskauþstað
„Ég er hættur! Farinn!"
frumsýnt á Egilsstöðum
Getur Keiko lifað við
íslandsstrendur?
Á heimasíðu Morgunblaðsins
10. mars sl. birtist klausa þar
sem fram koma efasemdir um að
Keiko, háhyrningurinn frægi,
geti lifað við Islandsstrendur.
Þar kemur m.a. fram að í
bæklingi sem bandaríska sjávar-
útvegsstofnunin gefi út komi
fram að árangur tilrauna til að
sleppa sjávarspendýrum í upp-
runalegt umhverfi sé ekki góður.
Margir höfrungar hafi fundist
dauðir eða illa haldnir eftir að
þeim hafi verið sleppt í uppruna-
legt umhverfi.
Diane Hammond, talsmaður
Frelsið Willy Keiko stofnunar-
innar, sagði að svo stöddu ein-
ungis vitað að Keiko gæti lifað í
sjávarkví eða lokuðum fírði þar
sem séð væri um hann. Ástæðan
væri meðal annars sú að ekki
væri vitað hvort hann yrði fær
um að eiga samskipti við önnur
dýr af sinni tegund og því væri
erfitt að meta hvort hann gæti
bjargað sér í vistkerfi hafsins.
Ekki er ætlunin að sleppa
Keiko fyrr en vísindalegar
rannsóknir sýna að hann er fær
um að bjarga sér sjálfur. Fyrsta
stigið er að koma honum í
sjávarkví í Norður-Atlandshafi
og síðan getum við kannað hvort
hann geti aflað sér fæðu og lifað
án aðstoðar. Fyrr verði honum
ekki sleppt.
Sea World í San Diego í
Kalifornfu ætlar að sleppa
ungum hvali 18. mars næstkom-
andi og spennandi verður að fylgj-
ast með hvemig það gengur.
v/(V 1
r • >■": ■ ■).+ ,
Leikfélag Fljótsdalshéraðs
frumsýndi síðastliðið laugar-
dagskvöld leikritið „Ég er
hœttur! Farinn! Ég er ekki með
i svona asnalegu leikriti“ eftir
Guðrúnu Kristínu Magnúsdótt-
ur í leikstjórn Guðjóns Sig-
valdasonar. Um 20 manns leika
í sýningunni.
Fullt hús var á frumsýningunni
og virtust gestir skemmta sér
hið besta. A.m.k. sex sýningar
eru eftir þannig að enginn œtti
að þurfa að láta þennan merka
menningarviðburð fram hjá sér
fara.
Ljósm. sbb