F-listinn - 10.01.1934, Side 2

F-listinn - 10.01.1934, Side 2
2 F-LI S T I N N 1. tbl. • *- Kosningaskrifstofa F-listans Iverður opin kl. 7—10 síðdegis í »Caroline Rest« að austan (skrifstofa Sveinbjarnar Jónssonar) alla daga fram að kjördegi. Kjörskrá liggur frammi. yr»LIST!NN er listi óháðra borgara. Hafnarfjarðar, og það ckki glæ- nýjan, heldur frá því fyrir þing- kosningarnar í sumar. En þessi tíðindi gerðust í síðasta tölubl. málgagns fjölmennasta stjórn- málaflokksins á Akureyri, Sjálf- stæðisflokksins. Mundi þetta ekki m. a. vera gert í þeim tilgangi að leiða athygli kjóscnda frá þeim tíðindum, sem eru að gerast í okkar eigin bæjarmálasögu, og bæjarstjórn, — og þá einkum sterkasti flokkur hennar hefir lagt blessun sína yfir, svo sem kaup bæjarins á Höepfnerseign- unum, viðskipti bæjarsjóðs við bæjarstjóra og margt fleira, sem eðlilega er rætt mikið um þessa dagana. En aftan við þessa hugleiðing cr svo að sjálfsögðu hnýtt ým§- um riddaralegum og að sama skapi spakvitrum spáidómum og aðdróttunum í garð iðnaðar- manna og annarra óháðra manna er að F-listanum standa, og eru þeir kallaðir »Soviet-vinir«. Ýms- ir aðstandendur C- og E-listanna ættu þó að minnast þess, að orð- ið vinur getur farið býsna vel í ýmsum öðrum samböndum, svo semi »bæjarstjóra-vinir«, og er það raunar miklu fróðlegra til athugunar, eins og sakir standa fyrir kjósendur bæjarins, en þessi endileysa um »sovietvinina«. Allur þessi skollaleikur minnir mjög á söguna um vasaþjófinn, er benti á eftir saklausum manni, sem gekk leiðar sinnar hinumeg- in á götunni, og hrópaði: »Grípið þjófinn!«, svo að menn skyldu þyrpast þangað, en honum sjálf- um gefast tóm til að smeygja sér undan með þýfið á meðan. »fslendingur« er — a. m. k. enn sem komið er — fúkyrtastur og dólgslegastur í garð F-listans af blöðunum hér. Það skiptir raunar engu máli. Hitt skiptir máli, að svo virðist stundum, að öll bæjarblöðin eigi helzt sam- merkt í því, að þau þegja, þegar þeim ber að tala, en tala, þegar þeim ber að þegja: Eg fullyrði, að stjórn bæjarmálanna tekur engu síður til okkar Akureyr- eyringa, og skiptir sízt minna máli fyrir efnalega og andlega afkomu bæjarbúa, en stjórn þjóðarbúsins í heild. A. m. k. liggja þau viðfangsefni í okkar verkahring, og við berum einir á þeim alla ábyrgð til farnaðar og ófarnaðar, en ráðum hinsvegar harla litlu um stjórn þjóðarskút- unnar. Ætla mætti því, að blaða- kostur okkar, — eða réttara sagt, stjórnmálaflokkar þeir, er að bloðunum standa, og ráða stefnu þeirra — teldu það sjálfsagðasta hlutverk sitt, að ræða bæjarmálin eins og þau liggja fyrir á hverj- um tíma — benda á verkefni þau, er bíða úrlausnar, vandann, sem borinn er að höndum, og veginn út úr ógöngunum. Á þann hátt gætu blöðin forð- ast þá hnrisu, að vera aðeins lé- leg uppprentun og útþynning á hinum stærri landsmálabloðum höfuðstaðarins, sem allir, sem annars vilja fylgjast með í lands- málunum, verða þó að lesa í frumútgáfu, og þannig gætu flokkarnir og komizt hjá því hvimleiða og vesalmannlega hlut- skifti, að vera aðeins andlegir sprellikarlar, sem dansa og dingla, þegar kippt er í þráð þann, er hreyfingum þeirra stjórnar — suður í höfuðstaðn- um. En í stað þess að velja sér þetta hið góða hlutskiptið, kjósa flokkarnir og blöð þeirra að eira öllum stundum á draumþingum fjarlægðarinnar, — eins og kona, sem skrifar um uppeldisvísindi, meðan börn hennar gráta, berja hvert annað til óbóta í eldhúsinu eða lifa í siðleysi á götunum. Blöðin hanga alla daga ársins hvert í hárinu á öðru — þegar bezt lætur út af því, sem gerist í þingsölunum syðra eða í stjórn- arráðinu, en oftast út af því, sem gerist — eða þau vilja að gerist — í Rússlandi eða Þýzkalandi; neitar því enginn að vísu, að slík tíðindi geti verið harla fróðleg, þótt fróðlegra re.ynist venjulega að hafa áð þessu öllu aðrar og betri heimildir en blöðin reynast venjulega í þeim efnum. En þegar líður að bæjarstjórn- arkosningum — einu sinni á hverjum fjórum árum — eiga þó allir von á einhverju kjarnmeira og nærtækara en smásögupi um bolsana í Hrísey, fjármál Hafnar- fjarðar, fróðleiksmolum um sögu samvinnustefnunnar yfir höfuð og öðru slíku. En blöðin og flokk- arnir virðast svo innilega sam- mála um, að þetta varði kjósend- ur mestu — opinberlega að segja — en bak við tjöldin er háður hildarleikur, sem foringjarnir treysta sér ekki til að leika í dagsljósinu, enda mun þar stærri skeytum beint að mönnum en málefnum. F-listinn er til orðinn sökum þess, að þeir mehn, sem að hon- um standa, telja, að þjóðmálaþras eigi ekki fyrst og fremst að ráða viðhorfum manna til bæjarmál- anna. Frambjóðendur eiga ekki að flagga einhverjum flokks- stimpli framan í kjósendur og heimta að menn kjósi þá, af flokkslegum þegnskap, þótt þeir annars trúi þeim vart. En þetta gengur svo langt hjá ýmsum, að maður, sem talinn er góður og gildur á þeirra eigin lista, er kallaður óalandi og óferjandi, ef hann villist inn á einhvern ann- an lista. Stuðningsmenn F-listans telja því, að þau einu réttu rök, er. skipt geti mönnum í flokka á kjördegi að þessu sinni, séu ólík- ar skoðanir kjósenda á þörfum bæjarfélagsins, þótt flokksleg sjónarmið geti átt fullan rétt á sér í ýmsum öðrum efnum. Skal nú gerð tilraun nokkur til að skýra í sem stytztu máli sjón- armið þeirra manna, er að óháða listanum — F-listanum — standa, í þessum efnum: Bæjarstjórn sú, er næst tekur við forráðum bæjarmálanna, á ýms all-þýðingarmikil verkefni fyrir höndum. Nokkur þeirra verða ekki vituð fyrir, fremur en vindur og veður næstu fjögur ár- in, en önnur er þegar vitað að bíða úrlausnar. Höfuð-viðfangsefni er stjórn f.lármálanna. Allir flokkar telja sig vilja styðja gætilega og hóf- sama fjármálastefnu, a. m. k. flagga menn því ekki opinberlega, sízt fyrir kosningar, að þeir vilji leggja fjárhag bæjarins í rústir, enda væni ég engan flokk um slíkan hugsunarhátt. Stuðningsmenn F-listans halda þvi fram, að sparsemi og fast- heldni á fé sé góð og nauðsynleg, þegar við á, en sé annars ekki höfuð-bjargráö efnahag einstak- linga né bæjarfélaga. Hver hygg- inn bóndi eða útvegsmaður reyn- ir fyrst og fremst að tryggja tekjustofn sinn eftir beztu föng- um, svo að hann geti ávallt mætt öllum nauðsynlegum og sjálfsögð- um gjöldum. Sama gildir og vit- anlega um búskap sveita- og bæjafélaga. Tekjustofn bæjarfélags okkar er vitanlega fyrst og fremst gjaldþol skattþegnanna, borgara bæjarins. Fjárhag kaupstaðarins er stefnt í voða, hversu mikils sparnaðar sem annars kann að vera gætt, ef gjaldþol bæjarbúa er lamað eða skert. Atvinnuvegir kaupstaðarmanna er sá eini trausti grundvollur, sem fjár- iiagslegt sjálfstæði og velmegun bæjarbúa og bæjarfélags getur risið á. Höfuð-hlutverk væntan- legrar bæjarstjórnar verður því það, að taka með ráðum og dáð þátt í því veglega verki að skapa þróttmikið og hviklaust athafna- líf i bænum. íðnaður hefir vaxið óðfluga á Akureyri síðan um aldamót. Nú er svo komið að fjöldi bæjar- manna lifir beint eða óbeint á þessum atvinnuvcg og á afkomu sína að meira eða minna leyti undir því, hversu til tekst um stjórn og skipulagning iðnmál- anna í bænum. Fróðum mönnum kemur og saman um, að hér séu ágæt skilyrði fyrir stórlega aukn- um iðnrekstri, er skapað geti fjölda manna atvinnu og sjálf- b j argarmöguleika. Tvær höfuðkröfur munu iðnað- armenn á Akureyri gera einum rómi til væntanlegra bæjarfull- trúa. Fyrst þá, að þeir veiti þeim iðnaði, er þegar er skapaður eða er í sköpun alla þá vernd og hjálp, er í þeirra valdi stendur, og sýni fullkominn skilning á þörfum þessa yngsta atvinnuvegs bæjarbúa, íþyngi honum ekki fram úr hófi með sköttum og skyldum, og geri vaxandi iðnað- armönnum ekki erfiðara fyrir að afla sér skólanáms og menntunar en öðrum unglingum í bænum, eins og nú tíðkast. Sú er önnur krafan, að bæjar- stjórn láti rannsaka til hlítar skilyrði fyrir auknum iðnrekstri og framleiðslu í bænum og ná- grenninu, hlutist til um, að þessi skilyrði séu notuð af fremsta megni, og veiti þeim mönnum, er það gera, allan nauðsynlegan styrk og aðstoð, ef bæjarfélagiö tekur ekki sjálft að sér rekstur einhverra slíkra fyrirtækja. Þess má geta í þessu sambandi, að ó- umflýjanlegt vii’ðist að reisa á næstunni miklu stærri og öflugri raforkustöð fyrir Akureyri en þá, sem nú er, því hún er þegar orðin algerlega ófullnægjandi, og raforka hennar hlýtur jafnan, að áliti fagmanna að reynast óhóf- lega dýr, í samanburöi við fram- leiðslu miklu stærri stöðvar, er birgði bæinn með nægilegri orku til ljósa, hita og iðnrekstrar. Einn iðnaðarmanna okkar mun ann- ars í þessu blaði birta grein fyrir almenning og þó einkum um skil- yrðin til aukins iðnrekstrar í bænum, og mun þar gerð nánari grein fyrir þessum málum. en hér er kostur. Bæjarbúar munu krefjast þess af bæjarstjórn, að hún hlutist til um að saminn veröi sanngjarn skattstigi, er notaður verði við á- lagning útsvara í bænum, svo sem nú er gert í Rcykjavík og þykir til stórbóta, enda er það sjálf- sögð krafa og sanngjörn, að ekk- ert handahófsréttlæti verði látið gilda í þessum efnum framvegis. Einnig verður að hafa svo strangt eftirlit með tekju- og eignaframtali manna sem fram- ast er nokkur kostur. Þetta mál mun einnig verða reifaö á næst- unni, en' þess má þegar geta, að stuðningsmenn F-listans' eru ein- huga um, að þessari kröfu beri að fullnægja hið bráðasta. Það er augljóst, að hagsmunir

x

F-listinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: F-listinn
https://timarit.is/publication/834

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.