Eining - 01.09.1946, Síða 7

E 1 N I N G
7
i
\
t

<
i
i
Geirangerfjörðurinn hjá Sjö systra fossi
Á heimleið komum við til staðar, sem
heitir Stranda og þar snæddum við
kvöldverð á þremur eða fjórum hótel
um. Til Aalesund komum við um mið-
nætti og var þá þessu söguríka stór-
stúkuþingi að fullu og öllu lokið, með
öllum þess skemmtilegu út-úr-dúrum.
Ég var gestur Norðmannanna allan
tímann mér að kostnaðarlausu og svo
var auðvitað um hina erlendu fulltrú-
ana. En eftir þetta tók ég svo við
stjórninni sjálfur og bíður sú frásögn
betri tíma. En leið mín lá svo til Oslóar
og Stockholms og Kaupmannahafnar.
En hratt var farið yfir, en samt náði
ég þeim samböndum, sem mér lék mest
hugur á. Förin var öll mjög ánægjuleg,
en erfið með köflum, vökunætur á far-
artækjum, þrengsli allsstaðar, troðning-
ur við landamæri, þreytandi eftirlit og
erfitt að fá rúm. á gistihúsum. — Nið-
urlagið kemur seinna.
Pétur Sigurðsson.
En hilsen til Norges Storlosje
Nu naar jeg er hjemme paa Island igjen, tenker jeg með stor glede paa
min reise til de skandinaviske land, og især paa den hjertelige mottakelse jeg fikk
paa Norges Storlosjemöte i Aalesund. Det var virkelig opmuntrende á komme i be-
röring med den optimisme cg virkekraft, som pregede det norske folk hvor soni
helst, og ikke minnst váre ordens brödre og söstre.
Jeg er veldig glad for den interessante oplevelse reisen bragte mig og den
forbindelse jeg har faatt med váre hovedkvarterer i de skandinaviske land, og der
vil alltid bli en særskilt glans omkring minnene fra de uforglemmelige festdagene
i forbindelse med Norges Storlosjemöte i Aalesund sommeren 1946.
Hjertelig takk og den varmeste hilsen fra min hustru og mig, samt mine
ordenssösken paa Island.
Pétur Sigurdsson.
Hœttulegt kvikindi
Þetta hættulega kvikindi er ekki
nema % úr þumlungi að lengd með
haus og hala, en það er vel útbúið að
ýmsu leyti. Það hefur til dæmis átta
þúsund augasteina, í stað þess að við
mennirnir höfum aðeins tvo. Það sér
því mjög vel og er vart um sig. Það
getur gengið fyrirhafnarlaust neðan í
gljáu loftinu og upp glerkönnur, lappir
þess eru svo límkenndar. Vængi hefur
það svo lipra og sterka flugvöðva, að
það hreyfir vængi sína tuttugu þúsund
sinnum á 60 sekúndum.
Þetta hættulega kvikindi er húsflug-
an.
En því er hún hættuleg? Vísindamenn
hafa rannsakað fluguna ýtarlega og ná-
kvæmlega og komizt að raun um, að
á sínum loðna og lubbalega skrokk og
löppum getur hún borið með sér að jafn-
aði eina og kvart milljón sýkla. Mest
hafa þeir fundið á einni flugu sex millj-
ónir sýkla.
Er ekki notalegt að fá flugdreka með
slíku sýklahlassi niður í rjómakönnuna,
mjólkurílátið, eða hvaða mat sem er?
Er ekki geðslegt að sjá þessi kvikindi,
loðin af alls konar sýklum, taugaveikis-
sýklum, holdsveikissýklum, tæringar-
sýklum og mörgum fl. dansa á rósrauð-
um vörum sofandi hvítvoðungs, eða á
sætu kökunum, sem við gæðum okkur á,
ostinum, smjörinu, sykrinum og alls
konar matartegundum. Þessar flugur
eru á sífeldu sveimi á milli búra, eld-
húsa, f jósa og kamra. Bera svo óþokkan
úr haugum, kömrum og fjósum inn á
matinn í búrum og eldhúsum.
En húsflugan hefur engar tennur,
heldur aðeins ofurlítinn rana, sem hún
sýgur fæðuna til sín með. Hún lifir ein-
göngu á fljótandi fæðu. Þegar hún því
sezt á sykurinn, þá ælir hún á hann
vökva til þess að leysa hann upp og
sýgur svo upplausnina aftur til sín.
En auðvitað verður alltaf eitthvað eftir
af spýju hennar á sykrinum, og þegar
flugurnar eru nógu margar, geta menn
gert sér ljóst, hve geðslegt þetta er.
Kvenflugan er ákaflega þefnæm og
finnur þannig staðina, sem henta eggj-
um hennar bezt, og hún er mjög frjó-
söm. Egg hennar eru um 600 og hún
verpir þeim um 100 saman á hverjum
stað. Og ungviði flugunnar er ekki lengi
að komast á legg. Hér er því um milljóna
her að ræða, já, óteljandi milljóna her,
sem getur borið með sér, hvar sem hann
flýgur og fer ógrynni af sýkjandi og
drepandi efnum. Ef fluga gengur þvert
yfir ósætt gelatine í undirskál og það
er svo látið standa nokkurn tíma, einn
eða tvo daga, sézt ofurlítil slóð eftir
lappir flugunnar. Það eru eins konar
hvítleitar agnir. Þetta er gerlagróður,
sem þrifizt hefur svo fljótt og vel í
sporum flugunnar, að er nú sjáanlegur
með berum augum.
Þetta nægir til þess að minna á, hve
ógeðsleg og hættuleg húsflugan er. Mun-
ið þá um leið, að óþrifnaðurinn er bezti
vinur þessa vágests, en þrifnaðurinn
utan húss og innan óvinur hennar. Flug-
ur eiga ekki að sjást í bústöðum manna
eða sölubúðum af neinni gerð, allra sízt
í matsölubúðum, mjólkur- og brauðbúð-
um. Og flugnasvermur er auðvitað for-
dæmanlegur á öllum veitingastöðum,
hvort heldur er á skipum eða veitinga-
húsum. — Útrýmum flugum og óþrifn-
aði.
Leiki ocj brauð
Á vaxtar- og manndómsárum Róma-
veldisins var áhugamál lýðsins og leið-
toga hans: sigurvinningar. Þessu fylgdi:
nýir sigrar, frægð, aukið vald og ósigr-
andi þrek.
. Á hnignunartímabilinu, þegar stjórn-
málaspilling, hirðlífsspilling og spilltur
aldarandi hafði náð tökum á þjóðinni,
heimtuðu menn leilci og brauð. Sýking
þjóðlífsins magnaðist, hnignunin hélt
áfram og hrunið kom, og varð mikið.
Eftir hverju sækjast menn nú ákaf-
ast? Skemmtunum og nautnum. Kvik-
myndasýningum, dönsum, veizlum, á-
fengi, tóbaki og frílífi í kynferðismál-
um. Sjötíu og sjö milljónir manna sækja
kvikmyndahús í Bandaríkjunum í hverri
viku. En um okkur sagði athugull og
greindur maður, að „kvikmyndahúsin
væru skólarnir, reyfararnir námsbæk-
urnar og dansskemmtanirnar praksís-
inn“.
i