Eining - 01.07.1955, Blaðsíða 1

13. árg.
Reykjavík, júlí—ágúst 1955.
7.-8. tbl.
Hástúkuþingiil i Bournemouth
Blaðið birtir að þessu sinni frásögn stór-
templars, Brynleifs Tobiassonar, frá há-
stúkuþinginu. Síðar mun svo verða, eftir
því sem tækifæri gefst, greint frá för okk-
ar á hástúkuþingið, og ýmsu í sambandi við
ferðalagið. — liilstj.
* * *
VAR er Bournemouth? varð mér
1 að orði, þegar mér var sagt í
* vetur, að hástúkuþingið 1955
ætti að vera þar. Þetta var 53. þingið.
Hið fyrsta var háð í Cleveland í Ohio í
Bandaríkjunum árið 1855, en Góð-
templarareglan var stofnuð árið 1951
í New York ríkinu. — Fyrsti for-
maður Alþjóða-Góðtemplarareglunnar
eða hátemplar hét James M. Moore
frá Kentucky. Það var ekki fyrr en 1868,
að Góðtemplarareglan var stofnuð aust-
an Atlantshafsins. Ungur málari frá
Birmingham, Joseph Malins, alvörugef-
inn atgervis- og dugnaðarmaður, gerð-
ist templar í Filadelfiu, kom aftur heim
til Englands og stofnaði fyrstu stúkuna í
Evrópu 8. september 1868 í Birming-
ham. Það var árið 1873, sem fyrsta há-
stúkuþing var haldið utan Norður-
Ameríku. Þetta var 19. hástúkuþingið.
Það var haldið í London. Formenn
Reglunnar voru Ameríkanar frá upphafi
til 1897. Frá 1897 var Joseph Malins
hátemplar til 1905. Hann er áhrifa-
mesti leiðtogi Reglunnar frá upphafi
fram til vorra daga. Næstur tók við
Edvard Wavrinsky. Hann var Svíi
(1848—1924), stjórnaði Reglunni frá
1905—1920. Þá varð Lars 0. Jensen,
rektor í Bergen, hátemplar, og gegndi
þeim starfa frá 1920—1930, f. 1861,
d. 1933. Svíinn Oscar Olsson lektor var
kosinn hátemplar 1930 og var í broddi
fylkingar til 1947 (1877—1950)).
Núverandi forseti Alþjóða-Góðtempl-
arareglunnar, Ruben Wagnsson (f.
1891), landshöfðingi í Kalmar, var kos-
inn hátemplar á þinginu í Stokkhólmi
1947, endurkosinn í Hamborg 1952 og
enn endurkosinn um daginn á þinginu
í Bournemouth til 1958. Hástúkan held-
T emplaradrottningin,
ungfrú Jean Pilkington.
Á mjög fjölmennri skemmtisamkomu kvöld
eitt, er enskir bindindismenn stjórnuðu, í sam-
bandi við hástúkuþingið var einn dagskrárlið-
urinn sá, að templaradrottningin gekk í salinn.
Vakti það auðvitað allmikla athygli, er hún
kom búin drottningarskarti sínu, en ungmeyjar
báru skrúða hennar. Hún fékk hásætið milli
æðstu mannanna, stóð svo upp og flutti mjög
skilmerkilegt og gott ávarp.
Boumemouth.