Eining - 01.12.1961, Blaðsíða 13

EINING
13
Kirkjusókn og guðsþjónustur
Oft er kvartað undan lítilli kirkju-
sókn, sennilega ekki af ástæðulausu.
Margt kann slíku að valda og ekki þarf
það allt að vera af hinu illa. Fleira tog-
ar nú í menn en oft áður, aldarfarið
er alvörumálum á ýmsa lund óheppi-
legt, svo að ekki sé minnzt á skipulags-
hundna andstöðu við trú og kirkjulíf.
En svo kemur einnig til greina krafa
•okkar kirkjugestanna. Hún er sjálfsagt
ærið misjöfn, sennilega stundum órétt-
lát, en ekki ævinlega. Ég tel mig einn
þeirra manna, sem gjarnan vilja hag
kirkjunnar sem mestan, þó kem ég nú
í seinni tíð sjaldnar í kirkju en ég ætti
að gera, sérstök atvik valda því, en ég
er dálítið kröfuharður varðandi guðs-
þjónustuna. Góðar ræður viljum við
flestir gjarnan hlusta á, en ræðan á
þó ekki að vera mælikvarðinn. Mikil-
vægast er það, hvernig kirkjugestun-
um líður og hve mjög andar þar guðs
blæ. Stundin verður að vera endurnær-
andi og áhrifarík. Fátt veldur þessu
betur en kirkjusöngurinn. Vel sungnir
beztu sálmarnir okkar eru það dásam-
legasta, sem ég fæ í guðsþjónustunni,
en stundum er illa með þá farið. Ef til
vill er allt í einu komið nýtt lag við
sálm, sem við erum búnir að syngja
alla ævina. Ástæðulaust væri að amast
við slíku, ef hið nýja lag væri svo inn-
blásið, að það næði til hjartnanna.
Þetta vill bregðast. Og svo er það söng-
urinn.
Ég hlustaði fyrir skömmu á útvarps-
messu, ekki var messan í Dómkirkjunni,
en að þessu sinni var sunginn sálmur-
inn Enn í trausti elsJcu þinnar. Þetta
er bænarsálmur, ég hef kunnað hann
frá unglingsárum mínum. Sálmurinn
var sunginn svo fljótt, að mér sár-
gramdist og ég slökkti á útvarpinu.
Það er hneyksli að syngja bænarsálm
fljótt. Sami hraði á ekki við alla sálma.
Eitt sinn hlustaði ég á konu í Winni-
peg syngja sálminn Hærra, minn GuS,
til þín, og aldrei gleymi ég, hve áhrifin
voru dásamleg. Þau voru svipuð við
jarðarför fyrir skömmu í Dómkirkj-
unni. Þá líður sálum okkar vel, þegar
þannig er andað á þær. Eitt sinn heyrði
ég einnig kirkjuorganista í allstórri
kirkju fyrir vestan Klettafjöll í Can-
ada leika yndislegt lag á pípuorgel
kirkjunnar og syngja lagið einsöng um
leið. Þessu get ég 'heldur aldrei gleymt,
svo unaðslegt var það. Mönnum er gerð-
ur meiri greiði með því, að syngja þó
ekki sé nema tvö sálmavers hátíðlega
og hjartnæmt, en að belja áfram lang-
an sálm, eins og væru menn á hoppi
út um holt og móa.
Margt fleira mætti svo nefna. Kirkju-
gestir verða að hafa næði í kirkjunni,
til þess að njóta áhrifanna, fyrir rápi
og relli í krökkum. Aldrei ætti að hleypa
fólki inn á meðan prestur flytur bæn.
Bænin er eitt hið mikilvægasta í guðs-
þjónustunni og sennilega vandamesta.
Kirkjan á að vera helgidómur og þar
að streyma til okkar himnesk áhrif.
Pétur Sigurðsson.
í bjórlandinu — Þýzkalandi
„ShocJcing statistics“ — ægilegar töl-
ur, heitir þetta í hinni erlendu frásögn.
Árið 1960 supu menn í Vestur-Þýzka-
landi um 132 milljónir lítra meira en
1958, en það var þá metár í víndrykkju.
Sömu skýrslur greina frá því að Vest-
ur-Þjóðverjar hafi eytt 2.600.000 doll-
ara fyrir áfenga drykki árið 1959, og
samkvæmt mælikvarða heilbrigðisstofn-
unar sameinuðu þjóðanna er talið að nú
séu þar 2.300.000 áfengissjúklinga, eða
þeirra manna, sem teljast ofdrykkju-
menn. 16.000 ungmenna á aldrinum
17—20 ára eru á hættulegu stigi áfeng-
isneyzlunnar og þarfnast mjög læknis-
aðstoðar.
Af 300.000 umferðarslysa árið 1959,
voru 14 af hundraði af völdum ölvun-
ar við akstur, og talið er að 20% af
öllum slysum í verksmiðjum og vinnu-
stöðum orsakist af ölvun.
Ölneyzla Þjóðverja er gífurlega mikil
og virðast þeir þó hafa góða lyst á hin-
um drykkjunum einnig.
Áður drukku Þjóðverjar tvo þriðju
hluti af allri áfengisneyzlu þeirra í
veitingahúsum, en nú hefur þetta snú-
izt við og meirihlutinn flutzt inn á
heimilin í sambandi við sjónvarpið og
„cocktail“-samkvæmi.
Alert.
Frásögn eins og þessi, væri engu
minna efni í rammagrein í Morgun-
blaðinu, heldur en öldrykkja hundrað
ára karlsins. Ekki er ýkja langt síðan
að einn kunnasti stjórnmálaskörungur
heimsins státaði af þoli sínu við reyk-
ingar og vínneyzlu, en nú skýra heims-
blöðin frá dóttur hans og glímu hennar
við áfengispúkann. Löngum hefur þótt
veglegt að bera sannleikanum vitni, en
að bera lyginni vitni, er ömurlegt hlut-
skipti, og samkvæmt allri reynslu og
vísindalegri þekkingu, er það lygi og
ekkert annað, að áfengisneyzla lengi
líf manna. Langlífi á hver maður vissu-
lega öðru að þakka.
Afbrotafaraldur æskumanna
Á æskulýðsmóti í Noregi þar sem
voru 4000 ungmenni, flutti hæstaréttar-
dómari, Terje Wold fyrirlestur. Meðal
annars upplýsti hann að afbrot ung-
menna á aldrinum 14—17 ára hefðu
aukizt meira en 100% síðustu þrjú árin,
og að ungmenni undir 21 árs aldri
fremdu helming allra afbrota í landinu.
Frá þessu er skýrt í ritstjórnargrein
í norska blaðinu Folket og þar bent á,
hve nauðsynlegt sé að til komi full-
komnari refsilöggjöf varðandi þessi af-
brot æskumanna, en hitt svo ekki afrækt
að efla sem bezt félagslíf æskumanna
og verði ríkið að leggja þar fram miklu
meira en verið hefur. Æskulýðsstarf-
semin ber góðan árangur, segir rit-
stjórinn, minnir á, að á þessu móti voru
4000 ungmenni. önnur æskulýðssamtök
höfðu, einnig sett met í aðsókn á þessu
ári. Mjög fjölmennt hefði einnig verið
á ársþingi norskra ungtemplara.
Ritstjóri blaðsins telur sjálfsagt, að
nú, þar sem hæstaréttardómarinn hafi
veitt svo alvarlegar upplýsingar, hljóti
forystumenn þjóðarinnar að hafast
eitthvað að til úrbóta.
Dagana 18. til 27. nóv. sl. dvaldi
ritstjóri blaðsins nor'ður í Eyja-
firði, á vegum Ungmennasam-
bands Eyjafjarðar og var í þeirri
ferð gestur í A kureyrarkirkju,
þegar vígt var hið nýja pípuorgel
kirjcjunnar. Til þess ekki aðj
seinka prentun desemberblaðsins,
verður frásögn af ferðalaginu að
blða næsta blaðs.