Eining - 01.03.1970, Síða 4

4
EINING
Nú er mál að vakna
Þetta er fyrirsögnin á ritstjórnargrein
í sænska blaðinu Accent, 9. janúar 1970.
Það er ritstjórinn, Sven Elmgren, æðsti
maður alþjóðareglu Góðtemplara, sem
skrifar greinina. Þar segir hann, m.a.
orða, að lítið muni ungtemplara í Stokk-
hólmi hafa grunað fyrir nokkrum árum,
er þeir gerðu hina fornu Lucíu-erfða-
venju að nútímahátíð, að hún ætti eftir
að verða drykkjusvallsóskemmtun.
Það er sérstaklega unga skólafólkið,
sem fer þannig að, segir ritstjórinn.
Fjöldi pilta og stúlkna á yngri unglings-
árunum hafi drukkið og sleppt sér svo,
að flytja varð suma þeirra í sjúkrahús
til að dæla upp úr þeim, og önnur í
sjúkrabílum til aðgerðar eftir áflog og
illindi. Allmargir lögregluþjónar urðu
að koma til sögunnar.
Hvað er það svo, sem unga fólkið
þambar svo ákaft? ,,Það er fyrst og
fremst mellanölet — miðsterkaöliS —
segir ritstjórinn. — Þetta, sem íslenzkir
afglapar kalla „meinlausa ölið.“
Forði Guð og gæfan okkur frá öl-
gróðaáfergju manna á Islandi.
Ekki aðeins þessa leiðinlegu frétt af
drykkjuslarki unga fólksins í Svíþjóð,
flytur þetta eintak af Accent. Blaðið
segir einnig ýmsar góðar fréttir, t. d.
um bindindisáhuga í Búlgaríu. Þar sé
bindindisstarfsemin yfirleitt áhugamál
allrar þjóðarinnar og hundruð þúsunda
æskumanna séu í 3500 klúbbum — bind-
indisfélögum í skólum. Bindindishreyf-
ingin í Búlgaríu er í tengslum við IOGT.
Þá minnast forustumenn bindindis-
starfsins í Norður-Svíþjóð á nýársáætl-
un og segja það enga ofraun þeim í
þessum landshluta að fjölga félögum í
templarareglunni þar um þrjú þúsund
fyrir 15. febrúar. Það geti svo markað
öllum landshlutum stefnuna.
Verðum við, íslenzkir bindindismenn,
sóknarher á árinu 1970? Vissulega er
mál að vakna. Ef ekki logar glatt, þá er
ráð að blása í glóðirnar. Það hefur oft
Heimsþing Góðtemplarareglunnar verður
að þessu sinni í Istanbul, dagana 27. júní
til 2. júlí 1970. Þar er mikill viðbúnaður og
þangað mun koma mikið fjölmenni, en þó
færri komast en vilja. Tyrkir eru áhuga-
samir um bindindisstarf og þátttaka þeirra
góð. Hópar fara frá Norðurlöndum og
ferðakostnaður þeirra gerður sem rýmileg-
astur.
Sjá bls. 2
áður gefizt vel, og víða er áreiðanlega
falinn eldur.
Hið forna hvatningarorð er: „Réttið
því úr máttvana höndum og magnþrota
knjám, og látið fætur yðar troða beinar
brautir, til þess að hið fatlaða vindist
ekki úr liði, en verði miklu fremur
heilt."
„Mellanölel'1 framkallar óhœfi-
legar afleiðingar.
Þannig er fyrirsögnin á greinarstúf í
sænska blaðinu Accent 28. nóv. 1969, um
miðsterkaölið.
Það er sérfræðingurinn Clas Sjöberg,
læknir á Lillhagens-sjúkrahúsi í Gautaborg,
sem ræðir þessi vandræði og segir:
„Unglingar, sem drukkið hafa sig
drukkna í miðsterkaölinu, hafa aðhafst
ýmislegt, sem þeim hefði aldrei komið til
hugar að gera ódrukknir. Athæfi þeirra
hefur orðið óhæfilegt eftir að hafa drukkið
5—6 ölkollur. Þessi öldrykkja er orðin
þáttur í lífi unga fólksins. Áróðurinn um
miðsterkaölið sem æskulýðsdrykk hefur
haft sín áhrif. Þetta á sökina á því, að nú
verða læknar og félagsmálastarfsmenn að
fást við vaxandi áfengissýki öldrykkjunnar.
Ungmennum finnst öldrykkjan róandi.
Önnum hlaðnir skólanemendur hafa komizt
að því, að ölið blandað öðrum taugaróandi
efnum róar taugar þeirra, en þar með eru
þeir áreiðanlega komnir út á hættulega
braut. Ef við hefjumst ekki handa fyrr en
seinna, verður ekki langt að bíða þess, að á
skólabekkjunum sitji áfengissjúklingar,
jafnvel í barnaskólum. Ég hef fjallað um
eitt slíkt tilfelli. Á aðeins einu ári varð einn
áfengissjúklingur á því að drekka „mellan-
FRA SVIÞJOÐ
Tiltölulega frjáls sala á áfengi í Svíþjóð
undanfarandi hálfan annan áratug hefur
valdið því, að svo stefnir nú að 10. hver
Svíi muni verða áfengissjúklingur, segir
sænska blaðið „Dagen“ í grein eftir Elis
Strömberg.
Þegar skömmtunarkerfið (Bratts-kerfið)
var afnumið í Svíþjóð árið 1955, lögðu
margir trúnað á þá kenningu, að áfengis-
neyzla þjóðarinnar myndi aukast fyrst í
stað, en síðan minnka, en reynslan varð
önnur.
Ýmiskonar yfirsjónir og afbrot af völd-
um ofdrykkju hafa fjölgað geysilega, eink-
um meðal kvenna, unglinga og barna.
Samkvæmt skýrslum fangelsanna kemur
í ljós, að 75—80% fanga afplána refsidóma
vegna lögbrota, sem framin eru í ölvunar-
ástandi eða af völdum áfengis.
Það er einnig upplýst að 5000 manns
deyr árlega í landinu þar sem áfengið er
dauðavaldurinn beinlínis eða óbeinlínis.
Áfengis-neytendur greiða árlega um 2,5
milljarða sænskra króna (42,5 milljarða ísl.
kr.) fyrir áfenga drykki.
G.T. blaðið 5/3 1969.
Áfengisvarnaráð.
ölet.“ Dagsskammtur hans var um 20 öl-
flöskur."
Þetta er vitnisburður læknisins um öl-
drykkjuna, sem sögð hefur verið „mein-
laus.“ — Áfengissjúklingar á skólabekkj-
um, allt niður í barnaskóla.
Frá Tyrklandi.