Alþýðublaðið - 14.11.1923, Qupperneq 3

A 0» YÖUBLAÖÍB
3
ánægju og menninparbóta íyrir
sjómennina, sem mikla lestrar-
þörf hafa á fejónum, þegar þeir
vinna ekki.
Bókavörðurinn er Sigurg-eir
Friðriksson, sem íætur sér mjög
ant um safnið, og hefir Alþýðu-
blaðið fengið hjá honum eftir-
farandi skýrslu, sem sýnir hin
miklu og sívaxandi aínot safnsins:
Útlán 19.— 31. apríl 485 bindi
— 1. —31. maí 1727 —
— 1.—30. júní 2388 -
— 1.—31. júlí 2555 —
— 2.—31. ágúst 2946 —
— 1.—30. sept. 3302 —
— x.—31. okt. 354i —
Samtals 17144 bindi
Aths.: í þessum mánuði (nóv.)
er útlit íyrir að tala útlánsbinda
verði um 4000, eg ef gera mætti
ráð fyrir svipáðri sókn i dez eða
litlu minni þó — vegna jól-
anna —, yfði tala lánaðra binda
orðin alt að 25000 um áramót.
Tala lánþoga er nú rúml. 1300
og verður sennilega orðin hátt
á 16. hundrað um áramót.
Safnið var opnað, þegar aðal-
lestrartfminn var liðinn, en hafði
þó og hefir enn of fáar bækur
til að lána, og hefir það dregið
mjög úr sókninni. Þó verður
notkun safnsins á þessu ári í
hiutfalii við íi'úatölu bæjarins
lítið minni en vt r í surnum heiztu
borgum Bandaríiijanna 1907, t. d.
Phikdelphia, og voru þó Banda-
ríkin á þeirri tíð og fyrr viður-
kend sem forystuland bókasafna-
hreyfingarinnar.
Tala lánþega verður á þessu
ári hærrl í hlut ialli við fbúatölu
bæjarins en í Kaupmannahöfn
1920. Er þó bindatála í hlutfalli |
við íbúatölu margfalt hærri þar
og víðast annais staðar en hér,
í Bandaríkjunum þyklr gott, ef
hvert bindi fer til jafnaðar 5
ferðir á ári, En ef tekið er jáfn-
aðartal af lánsbúkaforðanum hér
á þessu ári og deilt í tölu lán-
aðra binda, kemur í Ijós, að hvert
bindi fer tii jafm ðar 14—15 ferð-
ir þennan part úr ári, sem safnið
starfar. Er þó atl ugandi, að vöxt-
ur safnsins er Iaagmestur síðustu
máouði ársius. og geta þær bask-
ur, sem þá koma, ekki farið
margár ferðir.
Gestir á lestrarsal voru um síð-
ustu máuaðamót samtals orðnir
2710 aftir gestabók að dæma,
en ekki munu allir rita nöfn sín.
í sumar var lestrarsalur lítið not-
aður. Nú er aðsóknin áð vaxa og
útlit fyrir, að hann verði of lítill.
Nokkuð af gestunum eru börn.
Verkamiðurliui, blað jafnaðar-
manna & Akureyri, er bezta fréttablaðið
af norðlenzku blöðunum. Flytur góðar
ritgerðir um stjórnmál og atyinnumál.
Kemur út einu Binni í viku. Kostar
að eina kr. 6,00 um árið. Gerist áskrif-
endur á atgreiðslu Alþýðublaðsins.
Hrísgrjéa
nýkomin í
Pðntonardeilð
Kaup f élagsins.
— Sími 1026. —
Alls konar tré-
húsgögn fást .vönd-
uðust og ódýrust hjá Jóhannesl
Jóhannessyni Þingholtsstræti 33
(kjalUrí). Einnig gerðir upp-
drættir af alls konar húsum, stig-
U'n, turnum, valmaþökum, hengi-
verkum og hvelfingum.
Er kvartað um, að þau hafi ekki
nógu hljótt, þrátt fyrir tilraunir
bókavarðanna að þsgga niðri (
þeim. Auk þess veldur bæði
óreglu og sliti á bókum að hafa
Edgar Bioo Burroughs: Sonur Tarzans.
jarðar, og setti Jack hnén i balc hans. Um stund b'rauzt
hermaðurinn um 0g reyndi að losa sig, en hann varð
brátt óstyrkur, og veran á baki lians, sem hann gat
ekki séð, dró hann inn i skóginn við götuna.
VII. KAFLI.
Akút snéri við, er hann sá, að drengurinn var eklti
rétt A eftir honum. Hann hafði skamt farið, er hann
nam skyndilega staðar. Sá hann rétt? Var það drengur-
inn, þessi einkennilega vera, sem kom á móti honum
eftir trjánum? I hendinni hélt hún á löngu spjóti; á
bakinu hafði lnxn skjöld, sams konar og' þann, er svert-
ingjarnir notuðu, og um ökla og úlfliði voru járnhringar
og ejrliringar, en um mittið var sveipað mittisskýlu, og
var hnifi stungið niður með henni.
Þegar drengurinn sá apann, hraðaði hann sér til móts
við liann til þess að segja honum af sigri sinum. Hann'
benti lireykinn á það, sem hann hafði eignast, 0g sagði
mannalega frá, hvernig hann hefði náð þvi.
„Með berum höndum og tönnum minum vann ég hann,“
sagði hann. „Ég vildi vera vinur þeirra, en þeir kusu
heldur óvináttu, og fyrst ég á nú .spjót, skal ég lika sýna
Núma það, hvernig er að eiga mig fyrir óvin. Hvítu
mennirnir og stóru aparnir eru hara vinir okkar. Við
skulum leita að þeim; alla aðra verðum við að forðast
eða drepa. Þetta hefir myrkviðurinn kent mér.“
Þeir gengu á bug’ viö þorpið og’ hóldu áfram áleiðis
til strandarinnar. Drengurinn var hroðugur mjög af
vopnum sínum og skartgripum. Ilann æfði sig einkum
i spjótkasti og náði brátt mikilli leikni. Akút kendi
honum leyndardóma skógarins. Hann þekti nú öll merki
og spor, 0g ekkert komr honum á óvart af því, sem
hvitir menn alment hefðu enga athygli veitt og jafnvel
ekki svartir. Hann þekti flestíll dýr á lyktinni 0g gat
vitað, hvort þau nálguðust eða fjarlægðust, á þvi, hvort
lyktin jókst eða minkaði, og ekki þurfti hann nú augun
til þess að vita, hvort tvö eða fjögur ljón væru ávindar
— hundrað eða þrjúhundruð faðma i burtu.
Akút kendi lionum mikið af þessu, en margt var
eins og honuin væri það meðfætt. Hann elsk-
aði útiliflð. Siíeld barátta vits og skynfæra gegn
erkif jendum, sem lágu i leyni á braut varkárra 0g óvar-
kárra, eg’gjaði æfintýraþrána, sem býr i brjósti hvers
mmmmmmmmmmmmmmmm
m
n Hýp Tarzans©
m
m
m
m
m
m
m
i
m
m
m
m
m
m
m
m
mmmmmmmmmmmmmmmmmm
þriðja sagan af hinum ágætu Tarzan-
sögum nýútkomin. Verð 3 kr. og 4 kr.
Vitjið hennar sem fyrst á afgreiðsiu
Alþýðublaðsins.
I. og S. sagan enn fáanlegar.