Safnaðarblaðið Geisli - 01.05.1954, Blaðsíða 4

G E I S L I
IX, ÁRGANGUR,
SJÓMANNADAGURIEM er orðinn
einn af hátiöiedogum ersins hjé
okkur íslendingum. í kaupstöðum
og keuptúnum landsins
við sjeversíðuna, er
hens minnst með ha-
tíðshöldum. Ýmiskon-
ar skemmtiatriði eru
þá höfð um hönd. En
samt er elltaf plvöru-
hlær yfir deginum,sem-
hliða skemmtiatrið unum.
í>að ms Þ'vi segja, að
hann líkist að ýmsu
hafinu, sem hæði hlíðu
og hrimrot her í skauti
sínu sjómönnunum til
handa. Og einmitt vegna
þesserar samstillingar
við náttúruöflin, hefir
sgómannadagurinn yfir
ser serstakan geohlæ,
umfram aðra hátíðis-
dags arsins.
Mikill hluti ís-
lendinga hefir um
aldareðir átt ef-
komu sina að
einhverju leyti
undir því, sem
hafið hefir veitt
þeim. Þó hefir ekki verið um eintóma
gjafmildi að ræð e hja hafiriu. Afla-
föngin hefir sjómaðurinn orðið að
sækja í greipar þess við mismunendi
skilyrði. Uppheflega var sú sókn
erfið mjög, þar eð hæði
1 farkostur og veiðarfæri
x voru frumstæð. En eftir
því sem tæknin fór að
^ taka stórstígari f'ram-
_ förum, tók aðstaða
sjómannanna að hatna til
mikilla muna, hæði hvað snerti_sigl-
ingar og veiðar. Og jpfnfram'tók ör-
yggi sæfarendanna miklum framförum,
Eorfeður vorir, sem hingað komu yfir
úthafið mikla, á opnum skipum, li tlum
i og veikhyggðum, voru for-
* verar þeirre. norrænu sjó-
hetja, sem nú sigle um
höfin a trpustum, vel-
knúnum hetum og skipum.
Siglingatæki og leiðar-
vísar forfeðrenna eru
í fau eða engu somhæri-
leg við nútímann. Á sjómpnnadaginn
minnumst ver hinna fornu s'sgerpr.sera
skró.ð hafa dirfsku og dug oafmaan-
lega í hug og hjörtu afkomenda sinno,
Jóo sjómannedagurinn er að mörgu
leyti minningedagur, Og minning-
arner ná ekki aðeins til
liðið
er fre
\s þess arso sem
\ síðasta sjómannadegi. Þær
ná til löngu liðinna stunda.
Uypst riste, minningarnar
yfirleitt hugi þeirra.
sem 'langri ævi ha.fa
eytt í fanghrögðum við
Ægi. Margir þeirra
knúðu farkost sinn með
árum eða seglum. Þó'tt
oft ættu þeir við erfið-
leika að stríða, er þó
hjart yfir minningum
margra þeirra frá. þeim
stundum. Og nú gleðjast
þeir meö glöðum - gleðj-
a.st yfir fra.mförunum og
örygginu, sem tæknin hef-
ir rét't að sæfprendunum.
Sjómannadegurinn er
gleði- og^minningadagur
:: s jómannastéttarinn-
ar, En ver megum
ekki gleyma því,að
það eru ekki aðeins
sjómennirnir, sem til
sjómannastéttarinna.r teljast. Það
ætti ekki að gleymast, að sjómanna-
konumar tilheyre einnig þeirri
stétt, Þær eiga einnig svo margs
að minnast í samha.ndi við hpfið .
Hafið hefir einnig veitt
þeim p.f gnægtum sínum3
hæði af sorg og gleði
Og það gefur einrig
sjömannadeginum mik-
ið gildi, að hann
er sameiginlegur fagnaðar- og mimv-
ingadogur karía og k^enna, sem af
komu sína eigp undir gjpfmildi hafs-
insa Lif sjómannsins og sjómanns-
konunnar er tengt hafinu.
En minnumst þess, að yfir hór-
um hefsins va.kir sá máttur; sem í
upphafi skap
Hann vakir
yfir sjó-
manninum, /
sem sigl» Ú
ir um __ _ __
hafið p og’ yiir sTómarirfskonunni , sem
vakir heima og hiður og híður,
Guð hlessi íslenzka. sjómarínastétt„
himin,jörð og haf.