Neisti - 28.02.1947, Síða 1

NEISTI
Útgefandi Alþýðuflokkafélag
Sigluf jarðar
Ábyrgðarmaður:
ÓLAFUR H. GUÐMUNDSSSOIf
Siglufjarðarprentsmiðja
6. tbl. Föstudaginn 28. febr. 1947.
15. fefMgW
SKÝRSLA 01 FÖR BÆJARSTJÚRA
TIL REKJAVlKUR
! ALÞÝÐUFLOKKSFÉLAG SIGLUFJARÐAR
♦
*
♦
♦
♦
heldur fund í Gildaskálanum, föstudag:inn
28. febrúar kl. 8,30 e. h.
D A G S K R Á :
1. Inntaka nýrra félaga.
2. Félagsmál
3. Bæjarmál
4. Kal'fidrykkja
5. Spil
Félagar fjölmennið og m»ttð stuindvíalega
STJÓRNIN
Eins og kunnugt er, kom fram ’
tillaga á bæjarstjórnarfundi hinn
29. des. s. 1. frá bæjarfulltrúum
Alþýðuflokksins og mér um að
senda einn mann frá hverjum
flokki til Reykjavikur til þess að
vinna að framgangi nokkurra að-
kallandi mála. Tillögunni var eftir
nokkrar umræður vísað til alls-
herjarnefndar til fulinaðaraf-
greiðslu. I allsherjarnefndinni var
svo tillagan afgreidd á þann hátt,
að þar var samþykkt með þrem
atkvæðum að ég skyldi einn fara
í þessa ferð. Voru það fulltrúar
Sósíalistaflokksins og Sjálfstæðis-
flokksins, sem greiddu atkvæði, en
fulltrúar Alþýðuflokksins sátu hjá,
og rökstuddu þeir afstöðu sína með
því, að þar eð a. m. k. sum þeirra
mála, sem um var að j;æða, krefð-
ust flokkslegra starfskrafta, væru
þeir óánægðir með þessa afgreiðslu
Eg var þeim síðarnefndu fyllilega
t sammála um þetta. Mér var ljóst,
að líklegra til árangurs hefði verið
að fela t. d. fjórum mönnum að
takast þessa ferð á hendur, en um
það tjóar ekki að sakast. — Vil ég
nú gefa skýrslu um árangur þess-
argir ferðar.
Mál þau, sem vinna átti að sam-
kvæmt nefndri tillögu, voru sem
hér segir:
V ’ a) semja um greiðslu vaxta og af-
borgana af lánum vegna Skeiðs
fossvirkjunarinnar.
b) Að hraðað verði lántökubeiðni
bæjarins vegna Skeiðsfossvirkj
unarinnar, sem nú liggur fyrir
Alþingi.
c) Vinna að undirbúningi á stækk-
un sjúkrahússins.
d) Athuga möguleika á því, að
f bærinn geti staðið við f járhags-
legar skuldbindingar vegna tog-
arakaupa.
e) Tryggja bænum að uppmokst-
urskip ríkisins fáist hingað
svo fljótt sem verða má, til
vinnu við byggingu innri hafn-
arinnar. — Athuga hjá vita-
málaskrifstofunni, hvaða efni
er tiltækilegt í fyrirstöðuþil
innan á Eyrinni.
a.) Á fyrsta viðræðufundi mín-
um við þáverandi fjármálaráð-
herra, Pétur Magnússon, óskaði
hann þess, að ég aflaði hjá raf-
magnseftirliti ríkisins, reksturs-
áætlunar um nokkur ár fram í tím-
ann. Vildi hann hafa hana til hlið-
sjónar, áður en hann gæti tekið
ákvarðanir um aðstoð til handa
rafveitunni. Það tók mig meira en
viku að fá rekstursáætlun þessa
fullgerða, en þeim tíma, ál'it ég að
hafi verið vel varið.
Með hana fór ég svo enn á fund
fjármálaráðherra og kynnti hann
sér hana rækilega. Niðurstöður
rekstursáætlunarinnar eru þær, að'
sé gengið út frá, að rafveitan fengi
þeim kröfum, sem fallnar voru til
greiðslu 1. jan. s. 1. og námu ca..
1.3 millj. króna, breytt í lán til t. d.
25 ára með þolanlegum vaxtakjör-
um, myndi rekstur hennar að þrem
árum liðnum verða orðinn halla-
lítill, þó að því tilskildu, að utanað-
komandi ástæður, svo sem miklar
breytingar á verðgildi peninga
breytist ekki henni í óhag. Kvað
ráðherran líklegt, að Alþingi
myndi vilja veita rafveitunni ríkis-
ábyrgð fyrir t. d. allt að 1.5 milj.
króna, en hitt væri vafasamara, að
unnt væri, fordæmisins vegna, að
lána rafveitunni fé til þess að
standast reksturshalla. Eg benti
ráðherranum á, að verulegur hluti
af áföllnum kröfum á hendur raf-
veitunni væri stofnkostnaður. Hins
vegar væru tekjurnar af seldu raf-
magni í talsverðum vexti, og l'ikur
til þess að enn verði áframhald á
því, einkanlega ef rafveitan yrði
þess megnug að eignast spenni-
stöðVar til þess að nýta þá raforku
sem nú er framleidd við Skeiðs-
foss.
Hvað viðvíkur afborgunum og
vöxtum af rafveitulánum, sem
féllu um áramót og ríkið var í
ábyrgð fyrir, þá tók f jármálaráðu-
neytið að sér þær greiðslur. Nema
þær samtals kr. 626.698,26. Auk
þess féllu í gjaldaga hinn 1. febrú-
ar s. 1. vextir og afborganir af
einnar milljónar króna láni hjá
Brunabótafélagi íslands, samtals
kr. 70.682,49. Skrifaði ég ráðuneyt
inu bréf meðan ég dvaldi í R.vík,
til áréttingar áður framkomnum
ósk'um m'ínum bæði munnlega og
símleiðis um að ríkið greiddi einnig
þessa upphæð, ásamt þeim, sem
áður voru nefndar. Hefi ég ekki
fengið tilkynningu enn um að þessi
síðasttalda greiðsla hafi farið
fram.
Um s. 1. áramót féll í gjaldaga
greiðsla til Högaard & Schultz, er
samið var um á fyrri hluta s. 1. árs,
að upphæð ca. kr. 182.000,00 með
vöxtum. Fyrir þeirri kröfu var
ríkið ekki í ábyrgð. Eigi að síður
var mér af samgöngumálaráðuneyt
inu gefið loforð um að það myndi
greiða þessa upphæð fyrir bæjar-
ins hönd, gegn því, að fá upphæð-
ina endurgreidda af væntanlegu
láni frá Alþingi, sem áðuú er um
getið, og er ekki ástæða til að
ætla annað en að það verði gert.
b.) Straxj og ég kom til Reykja-
víkur setti ég mig í samband við
þingmann kjördæmisins viðvíkj-
andi rafveituláninu. Tjáði hann
mér, að vegna þeirrar óvissu, sem
þá var ríkjandi á stjórnmálasvið-
inu með tilliti til ríkisstjómar, áliti
hann að vafi léki á um hvort hyggi
legt væri að leggja áherzlu á að
fá málið til afgreiðslu í þinginu.
Óskaði hann umsagnar um það
hvort hann ætti að bíða eftir hent-
ugra tækifæri til þess að fá málið
á dagskrá, eða hætta á að fá það
afgreitt þrátt fyrir það, þótt stjórn
málaóvissan gæti orðið til þess að
málið yrði fellt. Eg áleit, að raf*
veitan myndi þola að bíða eftír
láninu enn um skeið, og að ekki
kæmi til mála að hvetja þingmann
inn til þess að reka á eftir málinu
eins og á stóð, þar eð hann, sem
hlaut að vera öllum aðstæðum
manna kunnugastur, áleit sjálfxrr,
að slíkt myndi geta orðið til þess,
að fellt yrði að verða við lánbeiðn*
inni. Tjáði ég homnn þetta álit
mitt, og kom okkur saman um, að
rétt myndi vera að láta málið
kyrrt liggja að öðru leyti en því, að
vinna því fylgi þingflokkanna eða
einstakra þingmanna eftir því sem
unnt væri.
Ég ræddi um þetta mál oft og
mörgum sinnum við einstaka þing-
menn Alþýðuflokksins, og þó sér-
staklega við annan ráðherra hans,
Emil Jónsson, sem þá fór með raf-
orkumál. Er mér óhætt að segja,
að þeir allir tóku málinu vinsam-
lega, ekki sízt ráðherrann. Hefi ég
því beztu vonir inn, að þeir verði
þvi fylgjandi, er til lokaafgreiðsl-
unnar kemur.
(Framhald á 3. afiftn).